Εβίβα Εσπάνια!

[Ο χάρτης από τη Βικιπαίδια]

Έβλεπα πάλι χτες τη φωτογραφία του γελαστού Θαπατέρο (στα ισπανικά σημαίνει υποδηματοποιός, τσαγκάρης) ανάμεσα στις εννέα γυναίκες υπουργούς (σε πολύ κρίσιμα πόστα μάλιστα) της νέας του κυβέρνησης και θαύμασα την κομψότητα και τη γοητεία τους. Εντάξει, δεν λέω, εμείς έχουμε την ανυπέρβλητη Φάνη Πάλλη-Πετραλιά που συνδυάζει το κάλλος της Φρύνης με το πνεύμα της Ασπασίας, αλλά και οι δικές τους είναι υπέροχες!

Παρένθεση: δεν θα σχολιάσω τα περί «ροζ κυβέρνησης» εκείνου του γελοίου που ψήφισαν για τρίτη φορά οι Ιταλοί. Άλλωστε, το σεξιστικό του σχόλιο επιβεβαιώνει την πεποίθησή μου πως ο άντρας που δηλώνει ότι αγαπάει τις γυναίκες είναι συνήθως πιο φαλλοκράτης από τους υπόλοιπους! Νομίζω όμως ότι οι κυρίες που με διαβάζουν το ξέρουν ήδη. Απλώς θα προσθέσω την απάντηση ενός παλαίμαχου ιταλού δημοσιογράφου στην απορία ενός έλληνα συναδέλφου του γιατί επανεξελέγη ο εν λόγω: "Οι ιταλοί ψηφοφόροι είναι το άθροισμα καταναλωτών και τηλεθεατών"! Μήπως βλέπετε το μέλλον μας; Κλείνει η παρένθεση.

Θα θυμίσω ότι το 1986, χρονιά ένταξης της Ιβηρικής χερσονήσου στην τότε ΕΟΚ, η Ισπανία έβγαινε από μια μακριά περίοδο δικτατορίας και διώξεων, που μπροστά της η δική μας επταετία (μέρες που είναι!) φαινόταν καρικατούρα. Στα 22 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, οι Ισπανοί αξιοποίησαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια για να δημιουργήσουν υποδομές, κοινωνικό κράτος και δυνατή οικονομία. Μα, πώς σας πέρασε από το μυαλό ότι υπαινίσσομαι την κατασπατάληση των κοινοτικών πόρων από τους δικούς μας ταγούς;

Βέβαια, η αχαλίνωτη τουριστική «αξιοποίηση» κατέστρεψε τις νότιες ακτές που σήμερα απειλούνται με ερημοποίηση, αλλά έχουν ήδη αρχίσει να συζητούν το πρόβλημα, και είναι σίγουρο ότι θα βρουν λύση. Ακριβώς όπως κι εμείς, άλλωστε. Ποιους θα μπορούσαν να έχουν ως πρότυπο;

Η πλειονότητα των Ισπανών είναι καθολικοί, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να ανοίξουν τους ορίζοντές τους επιτρέποντας το διαζύγιο και τελευταία το γάμο των ομοφυλοφίλων, ενώ εμείς -οι οποίοι ξεκινήσαμε, υποτίθεται, από πιο προοδευτική βάση- ακόμα συζητάμε εκείνο το ρημαδοσύμφωνο συμβίωσης και ανεχόμαστε να μας αποκαλούν συλλήβδην πόρνους κάποιοι εκκλησιαστικοί ποιμένες που τηρούν σιγήν ιχθύος για... μερικές "ψιλο-ατασθαλιούλες"!

Αλλά οι Ίβηρες είναι μακράν και σε άλλα ζητήματα: σήμερα άκουσα πως βάζουν σε εφαρμογή ένα πρωτοπόρο σχέδιο εξοικονόμησης νερού –ας μην ξεχνάμε ότι σε κάποιες περιοχές της δεν έχει βρέξει εδώ και 4 χρόνια!- με στόχο να μειωθεί κατά 30% η κατανάλωση νερού μέχρι το 2010! Κι αν ακούτε ότι η ΕΥΔΑΠ αφήνει να χάνονται χιλιάδες κυβικά κάθε μέρα, κλείστε τα αφτιά σας: είναι φτηνή προπαγάνδα.

Και φυσικά, θα μου μείνει αξέχαστη η αντίδραση του ισπανικού λαού στην τρομοκρατική επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μαδρίτης: ένα (!) εκατομμύριο Μαδριλένοι, βουβοί αλλά γεμάτοι αξιοπρέπεια, βάδισαν στους δρόμους κρατώντας αναμμένα κεριά. Δεν ζητούσαν εκδίκηση, μόνο προσεύχονταν να κλείσει ο κύκλος του αίματος στον οποίο τους είχε εμπλέξει η κυβέρνησή τους. Κι όταν ο τότε πρωθυπουργός Χοσέ Αθνάρ ψέλλισε ότι τη βόμβα την είχε βάλει η ΕΤΑ, με την ίδια αξιοπρέπεια πήγαν στις κάλπες και τον μαύρισαν! Οποιαδήποτε σύγκριση με τη συμπεριφορά των Ηλείων και λοιπών πυροπλήκτων είναι απλώς συμπτωματική...