Επιστρέφοντας χτες το απογευματάκι σπίτι, ανοίγω το χαζοκούτι στη ΕΤ1 και βλέπω ότι η «Μπήλιω-Έχει γούστο» συνομιλούσε με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, που είναι γνωστός και ως «Νομάρχης» (έτσι σκέτα, γιατί ένας είναι ο νομάρχης!) ή «Πανίκας». Άρπαξα ένα πακέτο τσιπς και κάθισα να απολαύσω τη συζήτηση.
«Είμαι στο DNA κάθε Έλληνα!», δήλωσε ο Πανίκας και το πρώτο πατατάκι μού στάθηκε στο λαιμό! Είναι θανατηφόρο γονίδιο, γιατρέ μου;
«Όταν πρωτοπήγα σχολείο νόμιζα ότι πάει εκεί κανείς μόνο μια φορά τη βδομάδα!», συνέχισε ακάθεκτος. Μικρό το κακό, αγαπητέ: ξέρω πολλούς βουλευτές που νομίζουν το ίδιο για το Κοινοβούλιο. Για να μην πούμε και για τον πρωθυπουργό μας που εμφανίζεται εκεί ακόμα σπανιότερα!
«Κοιμάμαι μόνο 3 ώρες την ημέρα, τις υπόλοιπες δουλεύω. Η οικογένειά μου με βλέπει ελάχιστα». Δια ζώσης εννοεί, φαντάζομαι, γιατί δεν υπάρχει μέρα που να μην εμφανίζεται σε κάποιο κανάλι! «Είμαι αυθεντικός[…] δεν έχω αφεντικά[…] είμαι Πόντιος!» Ως εδώ καλά (που έλεγε κι ο ήρωας του Κασοβίτς στο Μίσος, καθώς περνούσε τους ορόφους πέφτοντας!).
Και καθώς μασούσα ένα μεγάλο πατατάκι, το ξεφούρνισε: «Είμαι μια κινούμενη ανθρώπινη… μηχανή!» Ουφ, δόξα τω θεώ που δεν είναι βόμβα!
Και δώστου φιλοφρονήσεις στη Μπήλιω: «καταπληκτικό είναι το μάτι σου!» και «λάμπεις σήμερα!». Και εκεί κάπου ξύπνησε ο ηγέτης μέσα του: «Δικαιώθηκα, και μαζί μου δικαιώθηκε ο λαός», «Όσα έχω πει, μόνο για το καλό της κοινωνίας τα έχω πει», μέχρι το μεγαλειώδες «Δεν θέλω για μένα τίποτε∙ για τον λαό μου!» που μου προκάλεσε ακατάσχετο βήχα!
Στη συνέχεια, αφού καταφέρθηκε εναντίον της τέταρτης εξουσίας με τη φράση «το κάθε μαϊμούνι δημοσιογράφος», δήλωσε ότι στηρίζει τον Βενιζέλο και κάθε Θεσσαλονικιό («τι να στηρίξω, το κρατίδιο της Αθήνας;») και ότι έχει δώσει την ψυχή του για τον Καραμανλή, στον οποίο αποκλειστικά οφείλεται η νίκη της ΝΔ.
Στο τέλος κατέληξε ότι «οι παρέες κάνουν κουμάντο σήμερα, αλλά δικιά μου παρέα είναι ο λαός» (για άγνωστο λόγο, δεν πρόσθεσε το «μου»)!
Όταν μας αποχαιρέτησε, ένιωθα πλέον ψυχική ανάταση! Μπράβο καρντάσια, κανονίστε να τον βγάλετε και δήμαρχο τώρα!
«Είμαι στο DNA κάθε Έλληνα!», δήλωσε ο Πανίκας και το πρώτο πατατάκι μού στάθηκε στο λαιμό! Είναι θανατηφόρο γονίδιο, γιατρέ μου;
«Όταν πρωτοπήγα σχολείο νόμιζα ότι πάει εκεί κανείς μόνο μια φορά τη βδομάδα!», συνέχισε ακάθεκτος. Μικρό το κακό, αγαπητέ: ξέρω πολλούς βουλευτές που νομίζουν το ίδιο για το Κοινοβούλιο. Για να μην πούμε και για τον πρωθυπουργό μας που εμφανίζεται εκεί ακόμα σπανιότερα!
«Κοιμάμαι μόνο 3 ώρες την ημέρα, τις υπόλοιπες δουλεύω. Η οικογένειά μου με βλέπει ελάχιστα». Δια ζώσης εννοεί, φαντάζομαι, γιατί δεν υπάρχει μέρα που να μην εμφανίζεται σε κάποιο κανάλι! «Είμαι αυθεντικός[…] δεν έχω αφεντικά[…] είμαι Πόντιος!» Ως εδώ καλά (που έλεγε κι ο ήρωας του Κασοβίτς στο Μίσος, καθώς περνούσε τους ορόφους πέφτοντας!).
Και καθώς μασούσα ένα μεγάλο πατατάκι, το ξεφούρνισε: «Είμαι μια κινούμενη ανθρώπινη… μηχανή!» Ουφ, δόξα τω θεώ που δεν είναι βόμβα!
Και δώστου φιλοφρονήσεις στη Μπήλιω: «καταπληκτικό είναι το μάτι σου!» και «λάμπεις σήμερα!». Και εκεί κάπου ξύπνησε ο ηγέτης μέσα του: «Δικαιώθηκα, και μαζί μου δικαιώθηκε ο λαός», «Όσα έχω πει, μόνο για το καλό της κοινωνίας τα έχω πει», μέχρι το μεγαλειώδες «Δεν θέλω για μένα τίποτε∙ για τον λαό μου!» που μου προκάλεσε ακατάσχετο βήχα!
Στη συνέχεια, αφού καταφέρθηκε εναντίον της τέταρτης εξουσίας με τη φράση «το κάθε μαϊμούνι δημοσιογράφος», δήλωσε ότι στηρίζει τον Βενιζέλο και κάθε Θεσσαλονικιό («τι να στηρίξω, το κρατίδιο της Αθήνας;») και ότι έχει δώσει την ψυχή του για τον Καραμανλή, στον οποίο αποκλειστικά οφείλεται η νίκη της ΝΔ.
Στο τέλος κατέληξε ότι «οι παρέες κάνουν κουμάντο σήμερα, αλλά δικιά μου παρέα είναι ο λαός» (για άγνωστο λόγο, δεν πρόσθεσε το «μου»)!
Όταν μας αποχαιρέτησε, ένιωθα πλέον ψυχική ανάταση! Μπράβο καρντάσια, κανονίστε να τον βγάλετε και δήμαρχο τώρα!