Ο επιλεκτικός πέλεκυς της Δικαιοσύνης

Στη χώρα όπου 2 τόνοι ηρωίνης στο πλοίο Noor 1 έφτασαν ινκόγκνιτο και όπου οι Παπαγεωργόπουλος και Λεμούσιας αποφυλακίστηκαν χωρίς να εξιχνιαστεί η κλοπή (για να μην μασάμε τα λόγια μας) 17,9 εκατομμυρίων από τον Δήμο Θεσσαλονίκης,

• Τρεις μαθητές από το Ρέθυμνο καταδικάστηκαν σε 80 ώρες κοινωνικής εργασίας για μια σπασμένη κλειδαριά! Η κατάληψη του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου άρχισε στις 26 του περσινού Σεπτέμβρη, και την επόμενη μέρα έσπευσε να τους καταγγείλει ο διευθυντής του σχολείου στην Αστυνομία ως πρωτεργάτες! Η ΕΛΜΕ Ρεθύμνου σχεδιάζει τη διαγραφή του. 

Η απίστευτη απόφαση προκάλεσε την παρέμβαση του υπ. Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου και της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου.

• Ο 78χρονος μπαρμπα Θόδωρος καταδικάστηκε από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πολυγύρου σε 1 χρόνο φυλάκισης με τριετή αναστολή για αντίσταση κατά της αρχής!  

Αστυνομικός κατηγόρησε τον ηλικιωμένο ότι συμμετείχε στα γεγονότα της 10.7.2013 στην Ιερισσό Χαλκιδικής, ενάντια στις εξορύξεις από την Ελληνικός Χρυσός. Περιγράφει μάλιστα ότι τον καταδίωξε και τον συνέλαβε παρά την... κλωτσοπατινάδα! Ο ίδιος ο μπαρμπα Θόδωρος υποστήριξε ότι καθόταν σε ένα παγκάκι και πως έφαγε τόσο ξύλο ώστε νοσηλεύτηκε πέντε μέρες. Η εισαγγελέας δεν τον πίστεψε όμως.
[Κακώς ερευνάται διεθνώς μόνο η μακροβιότητα των Ικαριωτών. Κάποιοι πρέπει να ασχοληθούν και με την ηράκλεια δύναμη των ηλικιωμένων στη Χαλκιδική.]
Δυστυχώς, οι δικαστικές διώξεις, τα χημικά και το ξύλο, αλλά κυρίως η απογοήτευση από την κυβένηση η οποία άλλαξε τη στάση της απέναντι στην εταιρεία εξόρυξης, έχουν νικήσει τους αγωνιστές.

• Ο Σπύρος Ζολώτας, γνωστός ως "ο ληστής με το κοστούμι", έχει καταδικαστεί σε 41 χρόνια κάθειρξη, δηλαδή θα εκτίσει τα 25. Μαζί με 515 μέρες εργασίας που έχει συμπληρώσει, δικαιούται πλέον να αποφυλακιστεί υπό όρους, εξαιτίας καρκίνου του δέρματος, σοβαρού προβλήματος στη σπονδυλική στήλη και ψυχικών προβλημάτων.

Η υπόθεση έχει σκοντάψει σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και εμμονές δικαστικών λειτουργών, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ζωή του. Βλέπετε, ένας ληστής τραπεζών είναι πολύ πιο επικίνδυνος από έναν ληστή του δημοσίου. 

Οι νόμοι για την αποφυλάκιση λόγω αναπηρίας άνω του 67% ή για άδεια ύστερα από κάποιο διάστημα στη φυλακή -που δίνεται ακόμα και σε βιαστές παιδιών- δεν εφαρμόζονται σε όσους έχουν καταδικαστεί για τρομοκρατία.
Το έχουμε δει στην περίπτωση του Σάββα Ξηρού, ο οποίος ζει στην κόλαση από τότε που συνελήφθη, του Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος δεν πήρε ποτέ την άδεια που δικαιούται εδώ και χρόνια, και φυσικά στην περίπτωση του Τάσου Θεοφίλου, ο οποίος είχε αθωωθεί για όλες τις κατηγορίες, αλλά κινδυνεύει να ξαναδικαστεί επειδή το εισηγήθηκε η εισαγγελέας του Εφετείου!
Εξοντωτική είναι και η καταδίκη σε 36 χρόνια κάθειρξη του Μάριου Σεϊσίδη, παρόλο που δεν υπάρχουν αποδείξεις και κανένας μάρτυρας δεν τον αναγνώρισε!
Ασήμαντη λεπτομέρεια: Θεοφίλου και Σεϊσίδης είναι αναρχικοί.

• Πριν από λίγες μέρες, μια υποψήφια διδάκτωρ πανεπιστημίου οδηγήθηκε στη φυλακή επειδή ο σύντροφός της είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στους Πυρήνες της Φωτιάς. Ο νεαρός αθωώθηκε μεν, αλλά η κοπέλα φυλακίστηκε βάσει ενός επισφαλούς ευρήματος.

Από όλες αυτές τι υποθέσεις, βλέπουμε ότι ο περίφημος πέλεκυς πέφτει σε ανθρώπους χωρίς "πλάτες" ή που έχουν επιλέξει μια άλλη κοσμοθεωρία και διαφορετικό τρόπο ζωής. Και πέφτει χωρίς να δέχεται ελαφρυντικά.

• Μέσα σε όλη αυτή τη ζοφερή κατάσταση, υπάρχει κι ένα ευχάριστο νέο: αθωώθηκε ο Πέτρος Καπετανόπουλος, ο οποίος τα μεσάνυχτα της 21.7.2012 συνελήφθη από αστυνομικούς επειδή διαμαρτυρήθηκε για τον βασανισμό νεαρού μετανάστη, ο οποίος βρισκόταν στο έδαφος με χειροπέδες. Ο Καπετανόπουλος κατηγορήθηκε για αντίσταση κατά της αρχής, προσπάθεια απελευθέρωσης κρατουμένου και ψευδή ανωμοτί κατάθεση. 

 Η πρώτη εισαγγελέας επιχείρησε να του φορτώσει και κατηγορία για συμμετοχή σε ληστεία! Η δεύτερη εισαγγελέας εισηγήθηκε την αθώωσή του επειδή τα κίνητρά του ήταν ανθρωπιστικά, και η δικαστής συμφώνησε διότι προφανώς δεν καταλαβαίνει πώς ένας άνθρωπος με βερμούδα και σαγιονάρες μετατρέπεται σε σούπερμαν.

Στη χώρα των παπάδων

Στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού και σε όλο το εξατάξιο Γυμνάσιο, τα Θρησκευτικά ήταν πάντα το πιο μισητό μου μάθημα! Στην πρώτη και δευτέρα Γυμνασίου, ο θεολόγος μάς έκανε επίσης Γεωγραφία και Ιστορία. Η βαρεμάρα και οι τιμωρίες που μου επέβαλλε ήταν η αιτία που δεν έμαθα τότε να διαβάζω έναν χάρτη. Γεωγραφία έμαθα αργότερα, χάρη στη συλλογή γραμματοσήμων που έκανα.
Ήδη από το Δημοτικό σιχαινόμουν τον εκκλησιασμό. Οι γονείς μου με έστειλαν κατηχητικό, όπου άντεξα μόλις δύο εβδομάδες: μόλις μας είπαν πως την επόμενη φορά θα εξομολογηθούμε, φρίκαρα τόσο ώστε δήλωσα πως δεν επρόκειτο να ξαναπάω. Την ίδια τύχη είχαν και οι πρόσκοποι, όπου άντεξα λίγο περισσότερο. Ένα μήνα.
Κάτι προσπάθειες της μάνας μου να με πάει στην Αίγινα για να ακούσω τον Άγιο να περπατάει, κατέληξαν σε οικτρή αποτυχία, αφού τη ρώτησα γιατί τον έχουν κλεισμένο εκεί μέσα τον άνθρωπο και τον βασανίζουν!

Αργότερα διάβασα Τσιφόρο, ο οποίος αύξησε την απέχθειά μου για τους καθολικούς μοναχούς, την οποία είχα νιώσει διαβάζοντας το εικονογραφημένο βιβλίο Στη χώρα των Αζτέκων, από τη σειρά "Ήμουν κι εγώ εκεί", που έδινε τότε το απορρυπαντικό ROL. Αφού δοκίμασα το δωδεκάθεο και τον βουδισμό, κατέληξα στα 14 μου ότι η θρησκεία δεν ήταν για μένα.

Για να μην πολυλογώ, έζησα για πολλά χρόνια με την ελπίδα ότι κάποτε θα ξεφεύγαμε ως φυλή από το Μεσαίωνα. Κάτι πήγε να γίνει στη Μεταπολίτευση, αλλά μόλις ο αρχιεπίσκοπος έβηξε, ο Αντρέας εκπαραθύρωσε τον οραματιστή Αντώνη Τρίτση που τόλμησε να προτείνει το διαχωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας. Το γλυκό έδεσε με την άνοδο του Χριστόδουλου στον θρόνο. Εκτός από τις διαδηλώσεις για τις ταυτότητες και τους χιλιάδες που περίμεναν αξημέρωτα στη Μητρόπολη για να προσκυνήσουν μια εικόνα ή μια ζώνη, άρχισα να βλέπω νέους και γέρους να σταυροκοπιούνται σχεδόν σε κάθε σταθμό! Είτε φαινόταν η εκκλησία είτε όχι. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που ο αριθμός των αγίων στις πινακίδες του ηλεκτρικού και του μετρό συναγωνίζονται τον αριθμό των βασιλιάδων στις λεωφόρους.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με τα καμώματα του Καμμένου δεν μου άφησε ελπίδες. Μέχρι την εξαγγελία για αλλαγή στο περιεχόμενο των Θρησκευτικών. Ο Νίκος Φίλης τόλμησε να κάνει το πρώτο βήμα. Είναι μια έξυπνη κίνηση: αφού οι προηγούμενες γενιές έχουν ήδη καεί, ας σώσουμε την επόμενη. Ας της δώσουμε μια πιο πλανητική οπτική. Ας πλησιάσει λίγο τους άλλους λαούς.
Περίμενα με κομμένη την ανάσα. Κι όταν είδα τον Ιερώνυμο με το απλό ράσο να βγαίνει στα κανάλια και να ζητάει διάλογο -όπως κάθε φορά που απειλούνται τα τεράστια συμφέροντα της εκκλησίας- κατάλαβα ότι χωρίς στήριξη ο Φίλης είναι χαμένος.
Πράγματι, κανένας υπουργός δεν βγήκε μπροστά. Χώθηκαν στα καβούκια τους: πάνω από όλα η θεσούλα μας και τα ψηφαλάκια. "Σκατά αριστεροί", που θά'λεγε η (δεξιότατη) θεία μου!
Όσο για τους νεοφιλελέδες που δεν έχουν το θεό τους, ξαφνικά μετατράπηκαν σε ευσεβείς χριστιανούς.

Του Κώστα Γρηγοριάδη (Εφ.Συν)

Το μπαλάκι είναι στον Τσίπρα: αν δεν μιμηθεί και σε αυτό τον Αντρέα, το πρώτο βήμα για την απελευθέρωσή μας από τη θρησκευτική μέγγενη θα έχει γίνει. Η νέα γενιά θα βγει σίγουρα καλύτερη. Με πιο ανοιχτό μυαλό. Με περισσότερη κατανόηση για τους άλλους.
Αν γίνει αυτή η αλλαγή, θα ακολουθήσουν κι άλλες. Αν ο Φίλης καρατομηθεί, θα περάσουν δεκαετίες μέχρι κάτι να αλλάξει στο Ιράν της Ευρώπης. 

Η Σαουδική Εκκλησία

Και ξαφνικά, ο χαμηλών τόνων αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τα πήρε στο κρανίο με όσους ζητάνε να απαλλαγούν τα παιδιά τους από το μάθημα των Θρησκευτικών!
Είναι, λέει, συνταγματικό το θέμα, κι αν θέλουμε να αλλάξει πρέπει να αλλάξουμε το σύνταγμα.
Η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου ψέλλισε κάτι περί διαστρέβλωσης των δηλώσεών της, ενώ ο υπουργός Νίκος Φίλης (!) σπεύδει αύριο στην Αρχιεπισκοπή, για να τον ηρεμήσει.

Άκουσα σήμερα τον συνταγματολόγο Γιώργο Σωτηρέλη να διευκρινίζει στον Τάκη Ψαρίδη τα εξής:

• Το σύνταγμα επιβάλλει ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης και όχι ελληνοχριστιανική παιδεία (άρθρο 16, παρ.2). Και μάλιστα ελεύθερη ανάπτυξη της συνείδησης αυτής (άρθρο 13, παρ.1). Με βάση αυτά τα άρθρα, δεν δηλώνει κανείς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις στην ταυτότητα.
• Ο υποχρεωτικός κατηχητισμός έχει καταργηθεί σε όλη την Ευρώπη, εκτός από την Ελλάδα. Στις χώρες με επικρατούσα θρησκεία (Σκανδιναβία, Βρετανία) διδάσκεται θρησκειολογία, με έμφαση στην χριστιανική, αλλά ουδέτερα και αποχρωματισμένα. Στη Γαλλία και στις ΗΠΑ, το κράτος έχει πλήρως διαχωριστεί από τη θρησκεία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει μάθημα θρησκευτικών
• Είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης όπου το κράτος δεν διαχωρίστηκε από τη θρησκεία.



του Στάθη, φυσικά

• Στην Ελλάδα υπάρχει συνταγματικά θρησκευτική ελευθερία -κάτι καλύτερο από την ανεξιθρησκεία, η οποία είναι θρησκευτική ανοχή.

• Ο Συνήγορος του Πολίτη απεφάνθη ότι δεν νοείται δήλωση απαλλαγής από τα θρησκευτικά, με δήλωση θρησκευτικών φρονημάτων. Η εγκύκλιος Λοβέρδου όριζε ότι, εάν οι γονείς ήθελαν απαλλαγή για τα παιδιά τους, όφειλαν να δηλώσουν το λόγο (είμαστε άθεοι, αλλόθρησκοι κλπ).

Ο κ.Σωτηρέλης προτείνει μια προσωρινή εγκύκλιο και μετά νομοθετική πρωτοβουλία, σε συνεργασία με την Εκκλησία, ώστε να υιοθετηθεί το μοντέλο των χωρών με επικρατούσα θρησκεία.
Θα το δούμε άραγε αυτό ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανακρούσει πρύμναν, όπως κάνει συνήθως όταν πρόκειται για προοδευτικές μεταρρυθμίσεις;
Και ας μην μας πουν ότι διαφωνούν οι ΑΝ.ΕΛΛ., διότι δεν τους είχαν λάβει υπόψη όταν διέγραψαν τα χρέη του Μεγάρου Μουσικής.
Ο Ιερώνυμος αντέδρασε με σφοδρότητα, διότι αύριο μπορεί να του ζητήσουμε να πληρώνει ο ίδιος τους παπάδες του ή -γιατί όχι;- να πληρώνει ΕΝΦΙΑ για τις χιλιάδες ναούς ανά τη χώρα. Και τότε θα γελάσει κάθε πεινασμένος και απολυμένος. 
Το θέμα, αδέλφια, για την Εκκλησία είναι οικονομικό.
Όσο για εμάς, από κάπου πρέπει να αρχίσουμε, προκειμένου κάποτε να πάψουμε να είμαστε η Σαουδική Αραβία της Ευρώπης.

Μακριά από τους ανθρώπους

Έτσι λέγεται μια θαυμάσια αλγερινή ταινία που είδα την άνοιξη και η οποία στην πραγματικότητα ήταν βαθιά ανθρώπινη. Ο ήρωάς της (Βίγκο Μόρτενσεν), ισπανικής καταγωγής, διδάσκει εθελοντικά τα παιδιά ενός ξεχασμένου χωριού. Όταν αποφασίζει να εγκαταλείψει την εμπόλεμη Αλγερία του 1954, θα του ανατεθεί να συνοδέψει έναν κρατούμενο, με αποτέλεσμα να γίνει στόχος αντιμαχόμενων ομάδων.
Έχω πολλές φορές βρεθεί με εκπαιδευτικούς, για τους οποίους αναρωτήθηκα γιατί δεν άλλαξαν επάγγελμα. Μέχρι πριν από 10-15 χρόνια, ένα απλό πτυχίο και η επετηρίδα εξασφάλιζαν διορισμό σε σχολείο, με σίγουρο μισθό και διακοπές 2 τουλάχιστον μηνών το χρόνο. Ήταν αρκετά για να αντιμετωπίζεις όλο τον υπόλοιπο καιρό καμιά τριανταριά θηρία, που συνήθως δεν θέλουν να μελετήσουν; Για τους περισσότερους συμφοιτητές μου ήταν. Δεν θεωρούσαν απαραίτητο να αγαπούν τα παιδιά. Ούτε καν να τα ανέχονται. Για μένα πάλι όχι, κι έτσι ακολούθησα διαφορετική σταδιοδρομία.

Για να γίνεις, όμως, πανεπιστημιακός δάσκαλος, πρέπει να λιώσεις τα παντελόνια σου πάνω στα θρανία, να διαβάσεις τόνους βιβλία και να γράψεις χιλιάδες σελίδες. Με αμφίβολο, σήμερα, αποτέλεσμα, δεδομένου ότι είναι πολλοί οι διδακτορικοί φοιτητές πλέον.
Συνεπώς, πρέπει να το αγαπάς. Να θέλεις πραγματικά να μιλήσεις στις ψυχές των νέων ανθρώπων. Να τους βοηθήσεις στην αναζήτηση της γνώσης. Αλλά και να τους ακούσεις.

Στα φοιτητικά μου χρόνια, λίγοι καθηγητές νοιάζονταν για εμάς. Ήταν η εποχή της "αποχουντοποίησης", δηλαδή καθημερινά ζητούσαμε να διωχθούν όσοι συνεργάστηκαν με τη Χούντα. Κάποια στιγμή τα πράγματα ηρέμησαν, νέοι καθηγητές ήρθαν, παλιοί κατόρθωσαν να παραμείνουν.
Πρόσφατα πέθανε πλήρης ημερών ο ιστορικός Βασίλης Σφυρόερας. Ένας εξαιρετικός δάσκαλος και ερευνητής, πάντα χαμογελαστός και καταδεχτικός. Σε μια εποχή που επικρατούσε ακόμα η "αυθεντία", αυτός συζητούσε μαζί μας, έδινε ιδέες και έλυνε τις απορίες μας.
Ενθαρρυμένος από τον δημοκρατικό άνεμο που φυσούσε στη σχολή, μας έστελνε στις δημόσιες βιβλιοθήκες να αναζητήσουμε τις πηγές μας, σύστηνε ερευνητές όπως ο Κυριάκος Σιμόπουλος και ο Σκαρίμπας, διεύθυνε εργαστήρια. Μολονότι εργαζόμουν ταυτόχρονα, δεν έχανα ποτέ τα μαθήματά του.
Η καταγωγή του από ένα χωριό της Νάξου και το γεγονός ότι εκπόνησε τη διατριβή του στα Γιάννενα, διδάσκοντας ταυτόχρονα σε γυμνάσιο, υποθέτω πως συνέτειναν στο να παραμείνει μειλίχιος και ευπροσήγορος.

Γιατί τα θυμήθηκα σήμερα αυτά; Διότι σε άρθρο του Πέτρου Κατσάκου στην ιστοσελίδα Left.gr, διάβασα πως ο Γιάννης Πανούσης, πανεπιστημιακός και υπουργός Προστασίας του Πολίτη, δήλωσε τα εξής καταπληκτικά:
"Να σε πυροβολούν άνθρωποι που είναι 19 και 20 χρονών, άνθρωποι που δεν έχουν κάνει τίποτα ποτέ στη ζωή τους και έκαναν δυο καταλήψεις και τρεις πορείες και κάτι τρέχει στα γύφτικα, έναν άνθρωπο που έχει κάνει πορεία στη ζωή του μέσα στα γράμματα, δεν έχει νόημα". 
Προσπερνώντας το ότι κάθε φορά που διαβάζω συνέντευξη ή κείμενο του Πανούση παλεύω να μην χάσω τον ειρμό, με ενοχλεί αφάνταστα η υπεροψία του.

Οι 19χρονοι στους οποίους αναφέρεται έζησαν στην εφηβεία τους την κρίση. Είδαν τους γονείς τους να μένουν άνεργοι και τον κόσμο τους να γκρεμίζεται. Ακόμα και όσοι δεν χτυπήθηκαν τόσο, βιώνουν ως νέοι πιο βαθιά την κατάθλιψη και την παρακμή γύρω τους. Πιθανότατα μεγάλωσαν ασφαλείς και προστατευμένοι. Όταν τους τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια φοβήθηκαν αρχικά και θύμωσαν μετά. Συναισθάνονται ή γνωρίζουν ήδη καλά ότι η ζωή δεν θα τους χαριστεί. Ακόμα κι αν καταφέρουν να σπουδάσουν, δύσκολα θα βρουν κάποια δουλειά για τα καθημερινά τους έξοδα. Πόσω μάλλον για να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.
Καμιά άλλη γενιά στην Ελλάδα δεν είχε τόσο ζοφερό μέλλον. Κι αν καμιά φορά τσαντιζόμαστε επειδή δείχνουν τόσο αμέριμνοι ή, αντίθετα, τόσο θυμωμένοι, ας κάνουμε ένα βήμα πίσω κι ας αναλογιστούμε πώς βλέπαμε εμείς τη ζωή στα 19 μας και πώς φαίνεται στα μάτια των σημερινών εφήβων η δική τους. 
Εμείς φταίμε που αυτά τα παιδιά θα χαραμιστούν. Οι δικές μας επιλογές, η δική μας δειλία, ο δικός μας ωχαδελφισμός οδήγησαν στην ακύρωση του μέλλοντός τους. Δεν είναι απαραίτητο να τα αγαπήσετε, κύριε καθηγητά. Ούτε και το ζητάνε. Δεν είχαν όμως τις δικές σας ευκαιρίες. Σκύψτε από την έδρα σας και ακούστε τα, αντί να απαιτείτε να σεβαστούν τα χρόνια που περάσατε "μέσα στα γράμματα" και που ήταν δική σας επιλογή. Τους το οφείλετε ως εκπαιδευτικός. Αυτά δεν σας οφείλουν τίποτε.

Όταν διασκευάζοντας ένα έργο τέχνης, φτιάχνεις ένα καινούριο!   (του ταλαντούχου Μιχ.Κουντούρη, από την Εφημερίδα των Συντακτών)

"Ακαδημία Πλάτωνος: Η πολιτεία & ο πολίτης"

Τον Οκτώβριο του 2012, το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο ξεκίνησε έναν τριετή κύκλο δωρεάν μαθημάτων, όπως φιλοσοφία, ιστορία, αρχαιολογία, αστρονομία, τεχνολογία, για ενήλικες, που ονομάστηκε  Ακαδημία Πλάτωνος: Η Πολιτεία και ο Πολίτης.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει 3 κύκλους ετησίως, με 40 διδακτικές ώρες στο κάθε διδακτικό αντικείμενο.
Διδάσκουν επιστήμονες με διδακτορικό δίπλωμα και εκπαιδευτική πείρα, χωρίς να είναι απαραιτήτως πανεπιστημιακοί.
2.500-2.000 άνθρωποι κάθε ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου παρακολούθησαν τα μαθήματα. Ανάμεσά τους, πολλοί άνεργοι που βρήκαν παρηγοριά και πνευματική ανάσα στην καθημερινή τους μιζέρια.

Σε λιγότερο από δύο μήνες, το πρόγραμμα λήγει και δεν προβλέπεται η συνέχισή του, επειδή δεν υπάρχει άλλη χρηματοδότηση.
Δεν γνώριζα την "Ακαδημία Πλάτωνος". Διάβασα σχετικά, στη χθεσινή Εφημερίδα των Συντακτών, η οποία δίνει και την ηλεκτρονική διεύθυνση όπου συλλέγονται οι υπογραφές. Και πιστεύω πως πρέπει να στηρίξουμε την προσπάθεια. Είναι από τις ελάχιστες που υπάρχουν.

Είτε επιθυμείτε να λάβετε μέρος, είτε πιστεύετε πως αυτό το πρόγραμμα αξίζει να υπάρχει, σας παρακαλώ υπογράψτε ΕΔΩ.

"Καλή τύχη, παιδιά"

Οι αναμνήσεις ενός πανεπιστημιακού από τις πανελλήνιες: η θυσία δύο εφηβικών χρόνων, η "αποτυχία", η εισαγωγή σε μια άλλη ειδικότητα, ο έρωτας για μιαν άλλη πόλη και τελικά η ικανοποίηση από έναν τομέα που δεν είχε καν υπόψη του.
Διότι το ζητούμενο δεν είναι η επιτυχία, αλλά η χαρά που σου δίνει η ζωή, όπως εξελίσσεται. Και αυτήν δεν σου τη φέρνουν τα ευλογημένα στιλό ούτε οι γονυκλισίες:

http://www.parallaximag.gr/parallax-view/kali-tyhi-paidia

Και για να ευθυμήσουμε λίγο, ας ακούσουμε έναν πιτσιρικά, ο οποίος πριν από 18 χρόνια διαμαρτυρόταν επειδή είχαν πέσει όλα τα... αντι-SOS!

Τίποτε κάτω από το χαλί!

Αυτές τις μέρες θρηνούμε το θάνατο δύο νέων ανθρώπων, που υπήρξαν θύματα κοινωνικών προβλημάτων τα οποία συζητάμε ποτέ:

• Της 17χρονης Νατάσας, που έπεσε από μπαλκόνι ξενοδοχείου της Ρώμης, κατά τη διάρκεια πενθήμερης εκδρομής, και
• του 20χρονου Βαγγέλη Γιακουμάκη, που βρέθηκε νεκρός κοντά στη λίμνη Παμβώτιδα Ιωαννίνων.

Ως κοινωνία συνηθίζουμε να στρουθοκαμηλίζουμε, κατά το κοινώς λεγόμενον -αν και οι στρουθοκάμηλοι αρνούνται ότι συμπεριφέρονται σαν τους Έλληνες. 
Κρύβουμε τους σκελετούς μας στη ντουλάπα και αρνούμαστε την ύπαρξη της... ντουλάπας!

• Οι πενθήμερες εκδρομές διαφθείρουν τους διοργανωτές -αφού είναι πολλά τα λεφτά, Άρη!-, ταλαιπωρούν τους καθηγητές, στραγγίζουν οικονομικά τους γονείς και αφήνουν μονάχα κάποιες αναμνήσεις ξέφρενης μέθης από νοθευμένα ποτά. Έστω και αν ο θάνατος του κοριτσιού δεν έχει σχέση με αλκοόλ, μήπως είναι ευκαιρία να ξανασχεδιάσουμε τις σχολικές εκδρομές, χωρίς να τις καταργήσουμε; 
• Οι νταήδες υπήρχαν πάντα στα σχολεία. Φαίνεται, όμως, ότι το διαδίκτυο και η ηλίθια άποψη "αν καταγγείλω, γίνομαι ρουφιάνος" έχουν ανοίξει τεράστια πεδία δράσης για αυτούς. Τον τελευταίο καιρό δημοσιεύονται μαρτυρίες μαθητών, άρθρα δημοσιογράφων και διαδικτυακά κείμενα, που περιγράφουν σκηνές βγαλμένες από την ταινία Κουρδιστό Πορτοκάλι του Κιούμπρικ ή το βιβλίο Λοντονιστάν του Μαλκάνι. Τι ακριβώς κάνουν οι εκπαιδευτικοί; Γιατί δεν ανησυχούν οι γονείς; Ή μήπως δεν βλέπουν τα σημάδια;

Απορία: Μετά την ανακάλυψη της σορού του Βαγγέλη, θα σκουπίσουμε τα δάκρυα και θα ξαναγυρίσουμε στις δουλειές μας ή θα συζητήσουμε σοβαρά το μπούλινγκ και θα καταλήξουμε σε κάποια μέτρα, κύριε Αριστείδη Μπαλτά μου;

Δείτε ένα βιντεάκι που έφτιαξε μια οργάνωση στη Σιγκαπούρη. Το παιδάκι λέει, "Δεν θέλω να το μοιραστώ. Αν κάτσω ήσυχα, ίσως περάσει".  Αν, όμως, εσείς το μοιραστείτε, το βιντεάκι θα γίνει ακόμα μικρότερης διάρκειας:

Το γεφύρι εγκατέλειψε τη χώρα της πλάκας

Το ιστορικό γεφύρι της Πλάκας παρασύρθηκε από τις καταρρακτώδεις βροχές που έπληξαν την Ήπειρο! 

http://peri-planomenos.blogspot.gr/2013/03/bridge-of-Plaka.html

Ψάχνοντας για φωτογραφίες, έπεσα πάνω στο μπλογκ του Περιπλανώμενου, ο οποίος ήδη από τον Μάρτιο του 2013 προφήτευε την καταστροφή, με τον τίτλο "Περιμένοντας το θάνατο"!
Όπως γράφει, το γεφύρι έπεσε δύο φορές -το 1860 και το 1863- προτού πάρει την τελική μορφή του από τον πρωτομάστορα Κώστα Μπέκα (κάτι σαν στάρ αρχιτέκτονα της εποχής), το 1866.
Έλεγαν πως στα θεμέλιά του χτίστηκε ένας Τούρκος ή μια επιληπτική κοπέλα από το Μονολίθι, προκειμένου να μείνει όρθιο.
Πριν από μερικά χρόνια, το ΣτΕ το έσωσε από την καταστροφή, ακυρώνοντας τη βύθισή του σε υδροηλεκτρικό φράγμα! Ναι, αυτό εννοούν ανάπτυξη οι σαμαροβενιζέλοι της χώρας.

Μάλλον η επίδραση πέρασε σήμερα, ύστερα δηλαδή από δεκαετίες αδιαφορίας από κυβερνήσεις, δημάρχους και, φυσικά, κατοίκους. Καθώς, συμπτωματικά, συμπληρώνονται 71 χρόνια από το Σύμφωνο της Πλάκας, μεταξύ ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ, στις 29 Φεβρουαρίου 1944.

Ό,τι απέμεινε (http://pramantamaniac.blogspot.gr/)

Ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας έδωσε εντολή να πάνε στην περιοχή ειδικοί από τα υπουργεία Υποδομών και Πολιτισμού, ενώ μετέφερε την επιθυμία του ΕΜΠ να χρηματοδοτήσει μελέτη για την ανακατασκευή του.

Πείτε το επιλεκτικό συναισθηματισμό, όμως η καταστροφή ιστορικών μνημείων με βυθίζει στο πένθος.
Το ίδιο ένιωσα για την καταστροφή των αγαλμάτων του Βούδα από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, για την κατάρρευση της αρχαίας πόλης Μπαμ στο Ιράν το 2003 από σεισμό, για το πλιάτσικο στα ιρακινά μουσεία από τους Αμερικανούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους, για τον βομβαρδισμό των συριακών αρχαιολογικών χώρων.

Τα μνημεία δεν είναι κομμάτια πέτρας ή μετάλλου. Όπως λέει και το όνομά τους, υπάρχουν για να φέρνουν στη μνήμη γεγονότα και πρόσωπα. Είναι η Ιστορία, η αξιοπρέπεια και η υπερηφάνεια του κάθε λαού. Είναι η ίδια του η ταυτότητα. Χωρίς αυτά, οι άνθρωποι αγνοούν ποιοι είναι, πού βρίσκονται και ποιες αναφορές έχουν. Γίνονται σκλάβοι στη Ρώμη, δουλοπάροικοι στον Μεσαίωνα, κρέας για πούλημα στο Αλγέρι. Χωρίς αυτά, οι λαοί είναι ευάλωτοι στην πλύση εγκεφάλου.

Στην Ελλάδα, τα μνημεία μας είναι απλώς το μέσον για να εισπράξουμε χρήματα από τους τουρίστες. Δεν τα συντηρούμε, δεν μαθαίνουμε για αυτά, δεν τα αγαπάμε. Γι' αυτό και ψηφίζουμε χρυσάβγουλα και Μπαλτάκους, γι' αυτό και λουφάξαμε στους καναπέδες μας, για να τρομοκρατούμαστε κάθε βράδυ από τους Μπάμπηδες και τους Πάσχους.
Αν θέλουμε έναν καλύτερο λαό, θα πρέπει να του διδάξουμε με ευφάνταστο τρόπο Ιστορία -τη δική του και των άλλων. Όχι μόνο τους πολέμους και τους ήρωες, αλλά -κυρίως- την τέχνη των λαών και τη συνεισφορά τους στην παγκόσμια κληρονομιά. Με ακούτε, κύριοι Μπαλτά, Κουράκη και Ξυδάκη;
Καλό μήνα σε όλους.

Όταν η βιβλιοθήκη υπάρχει για τον πολίτη

• Το Φέργκιουσον είναι μια άσημη γειτονιά του Σεντ Λιούις, που έγινε διάσημη τον Αύγουστο, όταν ένας μπάτσος εκτέλεσε με 12 (!) σφαίρες έναν άοπλο μαύρο έφηβο.  

(Αν κρίνω από τη φυσιογνωμία και την περιγραφή που έδωσε, είναι αμφίβολο αν έχει συναίσθηση της πράξης του. Κοινώς, για γκάου τον κόβω)

Ακολούθησαν άγριες ταραχές και τα σχολεία έκλεισαν για μία εβδομάδα.
Τότε, το προσωπικό της Δημόσιας Βιβλιοθήκης αποφάσισε να οργανώσει μαθήματα για τα παιδιά από εθελοντές.
Την περασμένη Δευτέρα ξέσπασαν ξανά ταραχές, όταν οι 12 ένορκοι (9 λευκοί και 3 μαύροι) απάλλαξαν από τις κατηγορίες τον δολοφόνο.
Όλες οι επιχειρήσεις στην περιοχή έκλεισαν ερμητικά, εκτός από τη Βιβλιοθήκη. Το προσωπικό ανακοίνωσε μέσω τουίτερ ότι θα τη λειτουργήσουν σαν καταφύγιο, με εθελοντές δασκάλους, wifi, νερό και "γνώση".
Η κίνηση αυτή συγκίνησε τόσο τους Αμερικανούς, ώστε μέσα σε δύο μέρες συγκεντρώθηκαν από δωρεές 175.000 δολάρια, που αντιστοιχούν στο ήμισυ του προϋπολογισμού της, αφήνοντας κατάπληκτο το προσωπικό!
(Η είδηση είναι από το The Press Project)

• Φαίνεται πως στο Αμβούργο ενδιαφέρονται πραγματικά για την προώθηση της φιλαναγνωσίας. Έτσι, ο Δήμος εγκατέστησε πειραματικά σε λεωφορείο μια μικρή βιβλιοθήκη, από όπου οι πολίτες μπορούν να δανείζονται βιβλία και να φέρνουν όσα δεν χρειάζονται πια. Η πρωτοβουλία είχε τόση επιτυχία, ώστε θα εφαρμοστεί σε όλα τα λεωφορεία της πόλης.

από εδώ

Δεν θα πω, "μακάρι να γινόταν κι εδώ", διότι από Λωτοφάγο θα με βαφτίζατε Αιθεροβάμονα: το στριμωξίδι στα δικά μας ΜΜΜ -μετά τις απολύσεις και τις μετακινήσεις προσωπικού- είναι τόσο μεγάλο, που θα ήταν αδύνατον να χωρέσει μια βιβλιοθηκούλα. Πόσω μάλλον να μπορούν οι επιβάτες να διαλέξουν βιβλία. Όμως, ωραία δεν θα ήταν;

Η Ιωάννα των Σχολείων

(Ελπίζω να με συγχωρήσει ο Μπρεχτ που παραφράζω τον τίτλο του έργου του, Η Αγία Ιωάννα των Σφαγείων, μα είναι για καλό σκοπό.)

Λοιπόν, άκουσα ότι χθες ο Γ. Πρετεντέρης στην Ανατροπή του ασχολήθηκε με την παιδεία. Φιλοξενούμενοι, ο Θέμης Κοτσιφάκης, πρόεδρος της ΟΛΜΕ, ο Άδωνης Γεωργιάδης, τέως υπουργός Υγείας, η Μαρία Ρεπούση της ΔΗΜΑΡ και του "συνωστισμού στη Σμύρνη", ο υφυπουργός Παιδείας Α. Δερμεντζόπουλος, ο διάσημος πρύτανης του Καποδιστριακού Φορτσάκης, ο τέως πρύτανης ΑΠΘ Μουλόπουλος και δύο μαθητές:

• ο Ευθύμης, ο οποίος έστησε τη σελίδα των κινητοποιήσεων στο Facebook που κατέβασε ο Σαμαράς ως άλλος Ερντογάν, και
• η Ιωάννα, παιδί ενός καθηγητή σε διαθεσιμότητα και μιας δασκάλας, η οποία, ήταν ετοιμόλογη και γελαστή, ακόμα κι όταν τη διέκοπταν ή επιχειρούσαν να την ειρωνευτούν. Ζήτησε με θάρρος από τον υφυπουργό να δώσει στους μαθητές "περισσότερες επιλογές" στις σπουδές τους και αντιμετώπισε ψύχραιμα τον ύπουλο χαρακτηρισμό "διάδοχος του Τσίπρα" που της έδωσε ο Άδωνης στο διάλειμμα για διαφημίσεις. Μπράβο, κορίτσι μου! Να σε χαίρονται οι γονείς σου!

Έψαξα και βρήκα τα σχετικά βίντεο στην ιστοσελίδα Αλεξίπτωτο. Το δεύτερο βιντεάκι ξεκινά με Ελληνοφρένεια, αλλά από το 3ο λεπτό είναι τα στιγμιότυπα από την Ανατροπή. 
Από τα highlights είναι όταν ο Άδωνης παινεύεται ότι μελετούσε έξι ώρες τη μέρα όταν ήταν υποψήφιος -είδαμε το αποτέλεσμα!- και όταν "κατηγορεί" τον Ευθύμη ότι κάνει κατάληψη, ενώ προέρχεται από σχολείο "χωρίς κενά" -και άρα δεν δικαιούται δια να ομιλεί, άραγε;

Υ.Γ. Μην αναρωτηθείτε γιατί προσκλήθηκε ο Άδωνης. Σαν την κόκα κόλα, πάει με όλα.

Κτηνίατρος για ΤΕΙ παραδοσιακής μουσικής!

Το TVXS δημοσίευσε επιστολή των φοιτητών του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου (Άρτα), με την οποία διαμαρτύρονται για τις ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό, καθώς και την απαξιωτική συμπεριφορά του διευθυντή του Τμήματος, Αναστάσιου Τσίνα, ο οποίος έχει και πολύ σχετική ειδικότητα. Είναι κτηνίατρος!

Ειδικότερα, ο βαθμός και ο μισθός υποβαθμίστηκαν τόσο, ώστε 20 καθηγητές δεν υπέγραψαν συμβάσεις για τη νέα χρονιά, οι 350 πτυχιακές εργασίες θα εποπτεύονται από μόλις 2 μουσικολόγους, εκ των οποίων ο ένας λείπει με άδεια,  ενώ ο διευθυντής (ο κτηνίατρος που λέγαμε) συμπεριφέρεται απαξιωτικά σε καθηγητές και φοιτητές, είναι αυταρχικός και συγκεντρωτικός.

Από περσινή διαμαρτυρία των φοιτητών του τμήματος

Βεβαίως, για τους αμόρφωτους χασοδίκες, χασομέρηδες και οικονομολόγους της πεντάρας που ψηφίζουμε για να μας εκπροσωπήσουν στη Βουλή, οι μουσικοί και οι κατασκευαστές μουσικών οργάνων είναι παρακατιανοί. Η δε παραδοσιακή μουσική τούς εξυπηρετεί μόνο αν θελήσουν να χορέψουν κανα τσάμικο στην εκλογική τους περιφέρεια.
Όμως, αυτά τα παιδιά, όπως και εκείνα του τμήματος κατασκευής επίπλων ή κάποιων άλλων "γήινων" τμημάτων, που δεν έχουν την αίγλη της ΑΣΟΕΕ ή του ΕΜΠ, αλλά δεν συνήθισαν ποτέ στην παπαγαλία, είναι οι δημιουργοί που ίσως κατάφερναν να δώσουν πνοή σε μια γερασμένη και άκρως συντηρητική χώρα. 
Αντί για αυτό, αισθάνονται πως είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού. Ας συμμεριστούμε, έστω, την αγωνία τους.

Για μια χούφτα μόρια!

Ας δουλέψουν, λοιπόν, εθελοντικά φέτος οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί. Χωρίς μισθό και χωρίς ασφάλιση. Θα πάρουν κάποια μόρια μπόνους. Κι αν του χρόνου, του παραχρόνου ή σε δέκα χρόνια από σήμερα -με τη βοήθεια της Παναγιάς!- γίνουν διορισμοί, θα έχουν αυξημένες πιθανότητες να βρουν μια θεσούλα.

And the Oscar goes to........ Lover-dos!

Τον φαντάζομαι αραχτό μπροστά στο τζάκι πολυτελούς κατοικίας, να πίνει το ουισκάκι του, να καπνίζει την πουράκλα του -σαν γνήσιος πασόκος- και να κατεβάζει τις φαεινές του ιδέες. Για αυτούς τους ηλίθιους που κάποτε τον έφερναν πρώτο σε ψήφους στη Β΄Αθήνας.

Του χρόνου, κ. Λοβέρδε μας, -πάντα με τη βοήθεια της Παναγιάς- προτείνω να δουλεύουν πληρώνοντας οι ίδιοι το Υπουργείο. Αυτό γίνεται ήδη στην Αγγλία: όσοι πτυχιούχοι θέλουν να κάνουν την πρακτική τους σε εταιρείες, τις πληρώνουν!

Πολύ φοβάμαι πως θα βρεθούν καθηγητές που θα δεχτούν να δουλέψουν αμισθί. Η απόγνωση, η ανεργία, η άγρια εκμετάλλευση από τους φροντιστηριάρχες έχουν ήδη προλειάνει το έδαφος. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει αυτούς τους ανθρώπους;
Ξέρετε πόσοι εργάζονται απλήρωτοι επί μήνες, πόσοι χτυπάνε δωδεκάωρα και υπογράφουν για τετράωρα, πόσοι δέχονται να τους τρώνε τα ένσημα και τα μεροκάματα, πόσοι είναι ανύπαρκτοι για το κράτος, αφού δεν δηλώνονται;
Κανείς δεν ξέρει. Και ελάχιστοι θα το ομολογήσουν. Δυστυχώς, καθένας μας γλείφει μόνος τις πληγές του.

Ακριβώς, Στάθη!

του δρόμου και του πεζοδρομίου

Η πολιτική γλώσσα εμπλουτίζεται κάθε μέρα:

• "θρασίμια που δεν έχουν αγωγή από την οικογένειά τους" (οι φοιτητές, κατά Σαμαρά)
• ¨Αν δεν είναι τσογλάνια, είναι εγκληματίες, Θα έπρεπε να είναι φυλακή αυτοί!" (πάλι οι φοιτητές, κατά Πάγκαλο, που το χοντραίνει ως συνήθως)
• "Όχι τσάτρα-πάτρα εκλογές" (εναντίον των πρόωρων εκλογών ο Σταύρος Ποταμάκης)

Σοφά ποιοήσασα, η Ακαδημία Αθηνών εξέδωσε πρόσφατα το πολυαναμενόμενο Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας (τιμή 48 ευρώ. Για φοιτητές και εκπαιδευτικούς 35 ευρώ από το βιβλιοπωλείο στη Στοά Κοραή, Πανεπιστημίου 25-29).

http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1183316

 Πολυαναμενόμενο, επειδή άρχισε να γράφεται το 2003 και πρόλαβε να συμπεριλάβει ακόμα και λέξεις όπως... "τσαχπινογαργαλιάρης"!
Σημειωτέον ότι ο συντονιστής του Λεξικού, και καθηγητής Γλωσσολογίας στο Καποδιστριακό, Χριστόφορος Χαραλαμπάκης δεν πήρε φράγκο και ούτε διεκδίκησε πνευματικά δικαιώματα!
Νομίζω, λοιπόν, ότι έχουμε πολλούς λόγους για να το αποκτήσουμε. Και εμείς και οι πολιτικοί μας ταγοί (τρομάρα τους!).

Υ.Γ. Προσθέτω εκπρόθεσμα (σαν τροπολογία για δάνεια) την ανάρτηση του πολύ καλού μπλόγκερ Καρτέσιου, που περιλαμβάνει δύο υστερικά ηχητικά του τιμητή των πάντων Γ. Τράγκα.  Αυτοί που τον ακούνε ευλαβικά πρωινιάτικα αναρωτήθηκαν ποτέ πώς επιβίωνε η φυλλάδα του χωρίς αναγνώστες;

Είμαι με τα παιδιά!

Και περιμένω από τους γονείς να τα στηρίξουν, .επειδή

• Τα σχολεία συρρικνώθηκαν ή έκλεισαν
• Οι καθηγητές είτε έχασαν τη δουλειά τους, είτε οι μισθοί τους κατάντησαν επίδομα ενοικίου
• Τα μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία κλείνουν, γκρεμίζοντας τα όνειρά τους
• Οι δωρεάν μετακινήσεις μαθητών από δύσβατες και μακρινές περιοχές καταργήθηκαν
• Τα περιμένει δυσοίωνο μέλλον, στρωμένο από μαθητείες και voucher για να πλουτίζουν οι φίλοι των κυβερνώντων, ενώ τα ίδια καταδικάζονται στην ανεργία
• Το "νέο" λύκειο είναι βαθιά ταξικό και αποκλείει εκείνα που έχουν ήδη βιώσει την ανεργία των γονιών τους, την ανέχεια και την κατάθλιψη. Όχι τυχαία, από το 2010 μέχρι σήμερα, έχουν εγκαταλείψει το σχολείο χιλιάδες παιδιά.

Αν τα παιδιά μου πήγαιναν σήμερα σχολείο, θα διαδήλωνα δίπλα τους. Όπως διαδήλωσα στις αρχές του 1990, όταν ήταν ακόμα στο δημοτικό, αλλά και εναντίον του νόμου Αρσένη, όταν ακούστηκε το περίφημο, "Κάτσε καλά, Γεράσιμε".
Οι σημερινοί γονείς τι περιμένουν και δεν διαδηλώνουν; Να τα συλλάβουν και να τα περάσουν από δίκες;

Ο πολιτικός που διαπόμπευσε τις οροθετικές, ετοιμάζεται για νέες ανδραγαθίες

Η αλάνθαστη γλώσσα του σώματος

Ο πρύτανης του Καποδιστριακού Θ. Φορτσάκης απευθύνεται στους φοιτητές, ενώ ο αντιπρύτανης Α. Καλοκαιρινός τους βιντεοσκοπεί (για μελλοντική χρήση;):

Από εδώ

Λίγο μετά, ο πρύτανης τους διατάζει να βγουν έξω:

από εδώ

Τέλος, ο Σταύρος Ποταμάκης σε εποχές οικογενειακής ευτυχίας:

Τι μπορείτε να κάνετε τα παιδιά σας.

•  Να τα βάλετε ενέχυρο στην εφορία της περιοχής σας. 

Όπως εκείνος ο άνεργος στη Ρόδο, που δεν είχε, λέει, εξασφαλίσει το ακατάσχετο των 1.500 ευρώ! Όταν ανακάλυψε πως η εφορία του πήρε τα 300 ευρώ που του είχε καταθέσει η μάνα του, πήρε το δίχρονο παιδάκι του και είπε στον έφορο να το κρατήσει, αφού δεν του έμεινε φράγκο.

Εμ! Πού πας, χρυσέ μου; Βλάκες είναι οι Σαμαροβενιζέλοι που έσπευσαν να κατοχυρώσουν ως ακατάσχετο το 40% της κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματά τους, με ντροπολογία της τελευταίας στιγμής; Αυτοί χρωστάνε εκατοντάδες εκατομμύρια στις τράπεζες. Δεν παίζουν.

• Να το υπερασπιστείτε, συλλαμβάνοντας τον τρομερό αντίπαλό του.

Στο 8ο δημοτικό σχολείο Κερατσινίου, δύο δεκάχρονα παιδιά μάλωσαν. Ο πατέρας του ενός, όμως, με ελαφρώς... αποκλίνουσα αντίληψη περί δικαιοσύνης, έκανε μήνυση και έστειλε αστυνομικούς για να συλλάβουν το άλλο παιδί. Με αυτή του την ενέργεια, πέτυχε δύο πράγματα: να απομονώσει το δύστυχο παιδί του από τα υπόλοιπα και να εξευτελίσει τους αστυνομικούς, οι οποίοι παραλίγο να συλλάβουν τη διευθύντρια που τους απαγόρεψε την είσοδο! Ο υπουργός τι άποψη έχει;

• Να χρησιμοποιήσετε τη μνήμη του ως εφαλτήριο για να αποκτήσετε καλοπληρωμένο και γκλαμουράτο αξίωμα.

http://www.efsyn.gr/?p=244392

Αυτό ακριβώς έκανε ο πατέρας του δολοφονημένου νεαρού χρυσαυγίτη Γ. Φουντούλη και εξελέγη ευρωβουλευτής. Αντίθετα, οι γονείς του άλλου δολοφονημένου, Μ. Καπελώνη, ζήτησαν από το δικαστήριο να απαγορέψει την καπηλεία του νεκρού παιδιού τους από τη Χ.Α. Η απόφαση θα βγεί στις 21 Νοεμβρίου, αλλά ο ευρωβουλευτής Φουντούλης έχει ήδη παρέμβει στο δικαστήριο, ζητώντας να μην γίνει δεκτό το αίτημα των άλλων γονέων.

• Μπορείτε να το στείλετε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών για να σπουδάσει. 

Βεβαίως, δεν είναι σίγουρο αν θα καταφέρει να περάσει τη "μεγάλη πόρτα", επειδή ο νέος πρύτανης, που βγήκε με το νόμο της Διαμάντως, έχει καλέσει τα ΜΑΤ και απαγορεύει τις... εισαγωγές και τις εξαγωγές από το κτήριο. Επίσης μπορεί και να φάει ξύλο από καθηγητές και συμφοιτητές του, αν επιμείνει να μπει. Μην ανησυχείτε, όμως, είναι θέμα διαφορετικής αντίληψης περί δικαιοσύνης -όπως είπα και πιο πάνω.

• Πριν από το πανεπιστήμιο, βέβαια, ίσως θα θέλατε να το στείλετε σε παιδικό σταθμό. 

Αν βρίσκεστε, όμως, στο Άνω Δάσος Χαϊδαρίου, αυτό δεν είναι εφικτό, αφού το υπάρχον είχε μεν κοστίσει στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας 2.237.000 ευρώ το 2007, αλλά έχει μια μικρή κακοτεχνία: η είσοδος βρίσκεται σε απαγορευτικό ύψος και τα παιδάκια είναι λίγο κοντούλικα, με αποτέλεσμα να μην έχει λειτουργήσει ποτέ!

http://www.efsyn.gr/?p=184900

Ζητήματα παρα-μόρφωσης.

Δεν συνηθίζω να χλευάζω απλούς ανθρώπους. Προτιμώ τους πολιτικούς, οι οποίοι προσφέρονται εθελοντικά και είναι και διασκεδαστικοί.
Σήμερα, όμως, θα κάνω μια εξαίρεση. Και πάλι όχι για να χλευάσω, αλλά για να μελαγχολήσω. Εξηγούμαι:
Από παλιά θεωρούσα τις οιμωγές τύπου, "η γλώσσα μας καταστρέφεται", "πρέπει να διδάσκεται η αρχαία ελληνική από το γυμνάσιο" ή "το μονοτονικό καταστρέφει τη γλώσσα", τεράστιες ανοησίες.
Η ζωντανή γλώσσα δεν κινδυνεύει από τίποτε. Κυκλοφορεί, μιλιέται, εμπλουτίζεται, γεννάει, υιοθετεί, προσαρμόζει νεολογισμούς και δάνεια στις ανάγκες της.
Ποτέ η ελληνική γλώσσα δεν είχε τόσες πολλές λέξεις, Ποτέ δεν είχε αφομοιώσει δημιουργικά τόσα στοιχεία από όλα τα στάδια εξέλιξής της, αλλά και από άλλες γλώσσες. Ποτέ, επίσης, στο παρελθόν οι άνθρωποι δεν έγραφαν τόσο πολύ. Όχι μόνο μηνύματα, αλλά και "τιτιβίσματα" στο τουίτερ, σχόλια σε ιστοσελίδες, μπλογκ και άλλα. Κι ας μην ξεχνάμε πως το να χωράς σε 140 χαρακτήρες την άποψή σου έχει κι αυτό την τέχνη του.
Για όσους ανησυχούν, σημειώνω πως, όποιος γράφει γκρίκλις δημοσίως, αντιμετωπίζει τη χλεύη των άλλων! Αν μάλιστα πρόκειται για φασιστοειδές που γράφει κεφαλαία και ανορθόγραφα, το ξεσκίζουν!

Στη δική μου γενιά, τα παιδιά που διάβαζαν εξωσχολικά βιβλία σπανίως αντιμετώπιζαν προβλήματα. Συνήθως οι γονείς αντιδρούσαν και όχι οι συμμαθητές.
Όταν, όμως, πήρε την εξουσία ο αστοιχείωτος Homo Pasokus του ΚΛΙΚ και της Φτερόλακας κήρυξε τον πόλεμο εναντίον των "κουλτουριάρηδων". Με αποτέλεσμα οι σημερινοί τριαντάρηδες-σαραντάρηδες να θεωρούν ντροπή την πνευματική καλλιέργεια. Ή έστω να την αγνοούν.

Του Πέτρου Ζερβού από την Εφημερίδα των Συντακτών

Την εποχή των Σαμαροβενιζέλων και της Αμφίπολης, η κατάσταση έχει χειροτερέψει: τα παιδιά φοιτούν σε σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς, αποστηθίζουν βαρετά και παρωχημένα βιβλία, δεν έχουν εργαστήρια, δεν έχουν κίνητρο να μάθουν. Θα μου πείτε πως, αν αγαπάς τη γνώση, σήμερα υπάρχει σε αφθονία στο διαδίκτυο. Μόνο που πρέπει να ξέρεις τι ψάχνεις. Και τα εργαλεία θα τα αποκτήσεις στο σχολείο. Διότι το σχολείο οφείλει να σου μάθει να σκέφτεσαι. Τα υπόλοιπα τα μαθαίνεις στην πορεία.
Πιστεύω πως τίποτε δεν είναι τυχαίο. Πως όλα προχωρούν βάσει σχεδίου. Όσο λιγότερο σκέφτεσαι, τόσο ευκολότερα υποτάσσεσαι. Και με υπουργούς Παιδείας όπως ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης και ο Ανδρέας Λοβέρδος -για να αναφέρω τους... πιο επιφανείς- μάλλον θα έπρεπε να είμαστε κι ευχαριστημένοι που δεν είμαστε όλοι ούγκανοι (μου αρέσει αυτή η λέξη) σαν τους χρυσαυγίτες.

Αφορμή για τη σημερινή μου πολυλογία έδωσε ένα ηχητικό που άκουσα στο ραδιόφωνο και που αναζήτησα στο γιουτιούμπ. Σε αυτό, μια νεαρή από την Κύπρο δίνει μια εξωφρενική απάντηση σε μια -τυπική, φαντάζομαι- ερώτηση κριτών σε καλλιστεία. Η απάντηση και η έκφραση του προσώπου δείχνει πως το κορίτσι έχει πλήρη σύγχυση λέξεων και εννοιών. Κοινώς, τρικυμία εν κρανίω. Και γι' αυτό φταίνε οι γονείς της, το υπουργείο Παιδείας και οι καθηγητές. Με αυτή τη σειρά. Πάντως, όχι η ίδια:

.

Δανεικά άρθρα

Έχω συγκεντρώσει μερικά ενδιαφέροντα άρθρα:

• Του αποχωρούντος πρύτανη του ΑΠΘ Γιάννη Μυλόπουλου, ο οποίος εξηγεί πώς κατάφεραν ΝΔ-Πασόκ να εκλέξουν δικούς τους πρυτάνεις στα ΑΕΙ, εδώ 

του Τάσου Αναστασίου από τη χθεσινή Αυγή

• Καταγγελίες εφοριακών πως ο ΕΝΦΙΑ, όπως και άλλα φορολογικά νομοσχέδια, ετοιμάζονται στα αγγλικά από ξένα δικηγορικά γραφεία και απλώς μεταφράζονται εδώ. 

• Του Γιάννη Σιδηρόπουλου, σχετικά με την αξιέπαινη πρωτοβουλία του αποχωρούντος δημάρχου Ξάνθης να αναρτήσει πίνακα με όλους τους προκατόχους του στη δημαρχία της πόλης, μετά την απελευθέρωσή της το 1919, ανεξαρτήτως πολιτικών καταβολών. εδώ

• Σε βίντεο η σκηνή όπου ο Ντομίνγκο Καβάγιο, πρώην υπουργός οικονομικών της Αργεντινής και υπεύθυνος για τη χρεοκοπία του 2001, δέχεται επίθεση με αβγά  Και στα δικά μας.

• Αφιέρωμα του TVXS στα πρώτα σκάνδαλα της Μεταπολίτευσης, που φαίνονται πλέον αθώα σε σύγκριση με αυτά που ακολούθησαν.

• Τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν δολοφονηθεί δεκάδες ακτιβιστές σε όλο τον πλανήτη, από εταιρείες που θέλουν να πλουτίσουν, θυσιάζοντας περιβάλλον και ανθρώπους. Τώρα απειλείται η ζωή του Ντάβι Κοπενάουα, αρχηγού της φυλής Γιανομάμι της Αμαζονίας -γνωστού και ως "Δαλάι Λάμα του τροπικού δάσους".

• Ανήκουμε και επισήμως στον τρίτο κόσμο, όπου η Δύση ξεφορτώνεται τα τοξικά της απόβλητα. Το ΥΠΕΚΑ δηλώνει πως θα μεριμνήσει. Το εμπιστεύεστε; εδώ 

•  Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Αλέξανδρου Μουτζουρίδη, για το ρωσικό εμπάργκο, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Το Χωνί 

• Τέλος, τα έργα και οι ημέρες του Αντώνη Σαμαρά, κατά τους 26 μήνες πρωθυπουργίας, όπως απαριθμούνται από τον Χάρη Ιωάννου στην Εφημερίδα των Συντακτών.

Πιο γελοίος πεθαίνεις!

Αυτό που με θυμώνει πιο πολύ είναι η γελοιότητα των κυβερνώντων. Όχι ότι η πολιτική σκηνή της Ελλάδας έπασχε ποτέ από την έλλειψή της, αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια έχει σπάσει τα κοντέρ:

Τραγουδάει η Χαρούλα Αλεξίου για τις 595 καθαρίστριες που αγωνίζονται αξιοπρέπεια για τη ζωή τους; Βγαίνει η κυβερνητική εκπρόσωπος, η αμετροεπής Σοφία Βούλτεψη, και δηλώνει πως ... "είναι υβρις να ασχολούμαστε με τις καθαρίστριες, ενώ υπάρχουν 1,5 εκατομμύριο άνεργοι". 
Ξέρεις τι σημαίνει "ύβρις", κυρά μου; Ή έπεσες τυχαία πάνω στη λέξη και την υιοθέτησες; Και τι ακριβώς είναι "1,5 εκατομμύριο άνεργοι"; Κάτι σαν τον ιό Έμπολα; Υπήρχαν από παλιά ή τους έφεραν εξωγήινοι; Και τι κάνει η κυβέρνησή σου για αυτούς;

Του Πάνου Ζάχαρη από το Ποντίκι

Πάντως, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δηλώσει πέρυσι τέτοιον καιρό πως δεν κοιμάται καλά τα βράδια, σκεπτόμενος τους ανθρώπους που θα απολύσει. Πώς να αντέξουμε τόση ευαισθησία;

Η Αργεντινή παλεύει με τους γύπες για να μην χρεοκοπήσει, ενώ η ελληνική κυβέρνηση, που έχει δώσει γην και ύδωρ στους δανειστές χωρίς την παραμικρή αντίσταση, χαίρεται! Βρήκαν μάλιστα ευκαιρία τα μπουμπούκια στο θερινό τμήμα της Βουλής να επιτεθούν στον... ΣΥΡΙΖΑ. Για να μην ανακαλύψουμε πως τα δικά μας δάνεια υπάγονται στο αγγλικό δίκαιο, που επιτρέπει κατάσχεση δημόσιας περιουσίας.

Κι όμως, πριν από 26 τουλάχιστον αιώνες, ο σοφός Αίσωπος είχε αφηγηθεί την ιστορία της κολοβής αλεπούς, η οποία δικαιολόγησε την απώλεια της ουράς της ως την τελευταία λέξη της μόδας. Αν όλοι αυτοί οι προπέτες είχαν διαβάσει τους μύθους του, ίσως να κρατούσαν λίγο τη γλώσσα τους.
Αλλά, όπως όλα τα υπόλοιπα δεινά της Ελλάδας, έτσι κι η γελοιότητα είναι αποτέλεσμα τραγικού ελλείμματος στην Παιδεία. Και με τις νέες περικοπές σε ΑΕΙ/ΤΕΙ, το χάσμα θα μεγαλώσει.

Κατά τα άλλα, "τι του λείπει του ψωριάρη; φούντα με μαργαριτάρι". Γι' αυτό και ιδρύεται η 7η σχολή Αρχιτεκτονικής στα Γιάννενα -λες και δεν είχαμε αρκετούς άνεργους αρχιτέκτονες.

Ταυτόχρονα, ο υπουργός Παιδείας, ο ρηξικέλευθος Ανδρέας Λοβέρδος, προτείνει σπουδές κατ' οίκον για τα παιδιά που μετεγγράφονται στα κεντρικά πανεπιστήμια και... δεν χωράνε!

Από τα πιο διαχρονικά σκίτσα του Στάθη

Υπάρχουν Δάσκαλοι!

Στην Κρήτη δεν υπάρχουν μόνο τα Ζωνιανά, οι Μητσοτάκηδες, οι επιδοτήσεις και ο κροκόδειλος Σήφης  Λακοστάκης.
Υπάρχει και το Σχολείο της Φύσης και των Χρωμάτων στον Φουρφουρά, που έγινε πρόσφατα δεκτό στην παγκόσμια λίστα των εναλλακτικών σχολείων, δίπλα στα διάσημα Summerhill, Sudbury κ.ά.
Εκεί η εκπαίδευση είναι γιορτή. Δάσκαλοι και παιδιά λατρεύουν το σχολείο τους και καταφέρνουν να βγάλουν την ύλη χωρίς βαρυγκόμια. Σχεδόν χωρίς να το καταλάβουν.

Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη του δασκάλου Άγγελου Πατσιά στην Αναστασία Καλαφάτη (TVXS). Μιλά με κέφι για την εκπαιδευτική διαδικασία που συνήθως καταδικάζεται στη μιζέρια και την ανέχεια και εξηγεί πώς μια χούφτα άνθρωποι καταφέρνουν να αλλάξουν τον μικρόκοσμό τους.

Έχοντας κοπιάσει χρόνια και χρόνια για να βρω ένα ανθρώπινο σχολείο για τα παιδιά μου, δεν σας κρύβω πως ζηλεύω αυτό το μικρό σχολείο με τους υπέροχους δασκάλους του.