Οι καλοί δεν χάνονται!

Η σοφή αυτή φράση δεν βρίσκει εφαρμογές μόνο στην Ελλάδα, αλλά κυρίως στην ΕΕ:

• Ύστερα από το εμετικό παραλήρημα, στη Lifo, με το οποίο ο Δημήτρης Δημητριάδης αποκαλούσε συλλήβδην τον ελληνικό λαό "βδέλυγμα" και ζητούσε τη "συντριπτική" του τιμωρία, το ΑΠΘ αποφάσισε να τον ανακηρύξει ομότιμο διδάκτορα στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλοσοφίας!

Αν κάποιος αναρωτιέται ποιος είναι ο Δημητριάδης, τον πληροφορώ ότι έγραψε το Πεθαίνω σαν χώρα (1978), με το οποίο περνάει γενεές δεκατέσσερις την Ελλάδα. Ήταν το πρώτο κρούσμα. Επειδή, όμως, τότε δεν καταλάβαμε τίποτε, επανήλθε 37 χρόνια μετά, για να μας βρίσει πατόκορφα.  

Απορία: εκεί στο ΑΠΘ κάνουν επίτιμο διδάκτορα όποιον περνάει απέξω; Γιατί θα μου άρεσε να φορέσω την τήβεννο. Στην εποχή μου πηγαίναμε σαν λέτσοι στις ορκωμοσίες και το έχω απωθημένο.

• Ως πιο προχωρημένοι, στις Βρυξέλλες τιμούν τους τέως επιτρόπους με ωραίες θεσούλες. Για την ακρίβεια, ανοίγουν το δρόμο για να τις αποκτήσουν. Η Μαρία Δαμανάκη, φερ' ειπείν, η οποία χρημάτισε επίτροπος Αλιείας, είναι τώρα παγκόσμια διευθύνουσα σύμβουλος, αρμόδια για τους ωκεανούς(!), στον αμφιλεγόμενο οργανισμό The Nature Conservancy.

http://www.efsyn.gr/arthro/oi-peristrefomenes-portes-ton-epitropon

 Βέβαια, η Μαρία μας δεν πιάνει μπάζα μπροστά στον Μπαρόζο, ο οποίος προικίστηκε με είκοσι δύο (22) θεσούλες για να μην στενοχωριέται που έχασε την ηγεσία της Κομισιόν. Εκτός από επισκέπτης καθηγητής σε αμερικανικά πανεπιστήμια και σύμβουλος σε ιδρύματα και οργανισμούς, θα διοργανώνει και τα συνέδρια της διαβόητης Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.
Σε άρθρο του στην Εφ.Συν., ο Γιώργος Τσιάρας αποκαλεί αυτό το φαινόμενο -μεγαλοστελεχών που διαπλέκονται με λομπίστες και επιβραβεύονται με καλοπληρωμένα πόστα- Σύνδρομο της Περιστρεφόμενης Πόρτας.  Και αναφέρει τους δικούς μας Σαββαΐδου, Στουρνάρα και Προβόπουλο.