5 χρόνια Αγανακτισμένοι

Τη φωτογραφία ανέβασε η Μαρία Δεναξά, ανταποκρίτρια ελληνικών ΜΜΕ στη Γαλλία.
Στη Ρεν, πρωτεύουσα της Βρετάνης (ΒΔ Γαλλία), στρατιώτης σημαδεύει τους διαδηλωτές του Nuit Debout (Ολονυκτία), που διαμαρτύρονται για την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων:

από εδώ: http://diktiospartakos.blogspot.gr/2016/05/blog-post_527.html

Όπως γράφει η δημοσιογράφος, από χθες το πρωί  αστυνομικοί χτυπούν τις πόρτες ακτιβιστών και αντιφασιστών, για να τους επιδώσουν επίσημο έγγραφο με το οποίο απαγορεύεται η συμμετοχή τους στη μεγάλη διαδήλωση της επόμενης Τρίτης.

Σήμερα συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια από την αρχή του Κινήματος των Αγανακτισμένων στην Ισπανία, που βρήκε γρήγορα μιμητές και στη χώρα μας. Τι απέμεινε από αυτό;
Το κίνημα των Ποδέμος -που γεννήθηκε στις πλατείες- συμμάχησε πρόσφατα με την Ενωμένη Αριστερά, δίνοντας ελπίδες για αλλαγή του σκηνικού στις προσεχείς εκλογές. Θα τα καταφέρει ή θα μετατραπεί σε ΣΥΡΙΖΑ; Από τους Ισπανούς εξαρτάται.
Όσο για την Ελλάδα, η άγρια καταστολή το έδιωξε από το Σύνταγμα, αλλά μετασχηματίστηκε στα κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης προς τους πτωχευμένους και τους πρόσφυγες. Το μέλλον είναι άδηλο και δεν συμμερίζομαι την περιφρόνηση πολλών προς τον "απαθή" ελληνικό λαό. Δεχτήκαμε πολλά χτυπήματα, συκοφαντηθήκαμε από αριστερά και δεξιά, ελπίσαμε, ψηφίσαμε, αντισταθήκαμε και απογοητευτήκαμε βαθιά.

Οι επαναστάσεις και οι αλλαγές δεν είναι παθιασμένα κείμενα στο διαδίκτυο ούτε παρελάσεις κομμάτων και συνδικάτων. Θέλουν το χρόνο τους και -γιατί όχι;- τον εκσυγχρονισμό τους. Στις νέες συνθήκες και στα νέα όπλα του συστήματος.
Όπως έδειξε το ντοκιμαντέρ This is not a coup, στόχος του καζινοκαπιταλισμού είναι η Δημοκρατία και όχι μόνο μεμονωμένες χώρες. Ο Ολάντ το αποδεικνύει στην πράξη.

Μια νηφάλια φωνή

Να και κάτι που δεν περίμενα ποτέ να μου συμβεί: να συμφωνήσω με τον Γιούνκερ!
Κι όμως, ο πρόεδρος της Κομισιόν, ο άνθρωπος που λένε πως προγευματίζει με ουίσκι και που όλοι έχουμε δει να δίνει μπατσάκια και φιλάκια στους πρωθυπουργούς, έκανε μια νηφάλια δήλωση χθες πριν από την έναρξη των G20 στην Αττάλεια της Τουρκίας.

Αντιγράφω από το χθεσινό άρθρο του TVXS:
"Αυτοί που διέπραξαν τις επιθέσεις είναι ακριβώς αυτοί από τους οποίους προσπαθούν να γλιτώσουν οι πρόσφυγες και όχι το αντίθετο, και κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος να ξαναδούμε στο σύνολό της την ευρωπαϊκή πολιτική όσον αφορά το θέμα των προσφύγων.
Δεν θα πρέπει να μπερδεύουμε τις διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων που έρχονται στην Ευρώπη. Ο υπεύθυνος για τις επιθέσεις στο Παρίσι... είναι ένας εγκληματίας και όχι ένας πρόσφυγας, όχι ένας άνθρωπος που ζητάει άσυλο.
Θα καλούσα αυτούς στην Ευρώπη που προσπαθούν να αλλάξουν τη μεταναστευτική πολιτική που έχουμε υιοθετήσει (...) να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα το θέμα αυτό. Βλέπω τη δυσκολία, αλλά δεν βλέπω την ανάγκη να αλλάξουμε τη γενική μας προσέγγιση".

Ο Ολάντ, αντίθετα, δηλώνει πως "η Γαλλία είναι σε πόλεμο", για να τη βγει από δεξιά στη Μαρίν Λεπέν, η οποία βρήκε ευκαιρία να εκδηλώσει το ξενοφοβικό της μένος.

του βραζιλιάνου Latuff

Στα καθ' ημάς, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος απέκλεισε το ενδεχόμενο να εμπλακεί η Ελλάδα στον πόλεμο κατά της Συρίας.
Ασφαλώς! Δεν έχουμε καμιά δουλειά εκεί. Αρκετές μαλακίες κάναμε τακιμιάζοντας με το Ισραήλ. Αντίθετα, θα πρέπει να προετοιμαστούμε για τα χειρότερα από τους... εταίρους μας.
Ήδη ο Guardian λέει πως το συριακό διαβατήριο που βρέθηκε δίπλα στον νεκρό τζιχαντιστή ήταν πλαστό. Μπορείτε να φανταστείτε κάποιον να πηγαίνει σε βομβιστική επίθεση παίρνοντας μαζί το διαβατήριό του;
Ο Jo Di το δείχνει πολύ παραστατικά:

Αμφιβάλλω, όμως, αν θα φτάσει αυτή η διάψευση στον απλό πολίτη, δεδομένου ότι το ακροδεξιό κόμμα που κέρδισε τις εκλογές στην Πολωνία αναφέρθηκε σε "κρούσματα χολέρας στην Ελλάδα εξαιτίας των προσφύγων"! Μιλάει, φυσικά, για τον Ολλανδό τουρίστα στην Κω, ο οποίος τελικά είχε γαστρεντερίτιδα. Το αμφιλεγόμενο κρούσμα έγινε "κρούσματα".
Όταν ακούτε για δημοσιεύματα σε ευρωπαϊκές φυλλάδες και βοθροκάναλα, να σκέφτεστε πάντα ότι είμαστε ίσως ο πιο ενημερωμένος λαός στην ΕΕ, επειδή έχουμε εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης, με ευσυνείδητους δημοσιογράφους. Για όσους, βέβαια, ενδιαφέρονται για ενημέρωση.