Κόρμπιν; Βρε, λες;;;

Ξεκινώ με μια δήλωση: αν ο Κόρμπιν πάρει τις εκλογές στι Βρετανία, θα το γιορτάσω! Όσοι με διαβάζουν από παλιά, ξέρουν ότι από την αρχή υποστήριξα τον νέο ηγέτη των Εργατικών ως τη μόνη ελπίδα για τους εργαζόμενους εκεί. Επιτέλους ύστερα από πολλά χρόνια, εμφανίστηκε κάποιος που θυμίζει τον αξέχαστο Τόνι Μπεν.
Ευτυχώς για μένα, εκτός από μια θεία και ξαδέλφια, που είναι μόνιμοι κάτοικοι Βρετανίας εδώ και μισό αιώνα, δεν έχω άλλο παρεδώσε με το νησί αυτό. Οπότε δεν με ενδιαφέρει αν το Brexit θα έχει τη σκληρή εκδοχή της Μέι ή τη μαλακή του Κόρμπιν.

του Κ. Γρηγοριάδη (Εφ.Συν.)

Όταν όμως διάβασα το μανιφέστο της αχώνευτης Τερέζα Μέι φρίκαρα, όπως υποθέτω και τα εκατομμύρια φτωχοί και άνεργοι Βρετανοί. 
Εκτός από την απειλή για διπλάσια φορολογία σε όσες επιχειρήσεις απασχολούν αλλοδαπούς (εκτός ΕΕ), η wannabe Σιδηρά Κυρία μειώνει δραστικά τις δαπάνες ιατροφακευτικής περίθαλψης και καταργεί το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι.
Όπως εξήγησε ο δημοσιογράφος Χρυσόστομος Λουκάς στην εκπομπή Delenda est (Στο Κόκκινο 105,5), το πρόγραμμα αυτό είχε εφαρμοστεί προκειμένου να αποσυμφορήσει τα νοσοκομεία. Έτσι, προσφέρεται βοήθεια κατ' οίκον σε γέροντες με άνοια και χρόνιες παθήσεις.
Τώρα, η Μέι υπόσχεται να χρεώσει στους ασθενείς τις δαπάνες αυτές, οι οποίες θα αποπληρωθούν μετά θάνατον, όταν θα εκποιηθούν τα περιουσιακά τους στοιχεία, αξίας άνω των 100.000 στερλινών! Και επειδή ένα απλό σπιτάκι στα περίχωρα των μεγάλων πόλεων έχει αγοραστική αξία μεγαλύτερη από 200.000, όπως καταλαβαίνετε οι κληρονόμοι τους θα παίρνουν απλώς όσα χρήματα απομένουν.

του Μ. Κουντούρη (Εφ.Συν.)

Έτσι απλά, η Μέι έστρεψε εναντίον της τα εκατομμύρια συνταξιούχους -οι οποίοι ήταν οι κατεξοχήν ψηφοφόροι των Τόρηδων (συντηρητικών)- και τις οικογένειές τους, με αποτέλεσμα να βλέπει τα ποσοστά της να φθίνουν. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν τη διαφορά με τους αντιπάλους της να είναι μόλις 5%.
Παρά την επανεμφάνιση του Τόνι Μπλέρ (τι διάολο; όλοι οι βρυκόλακες βγήκαν τελευταία;) και τον πόλεμο που του γίνεται από τους νεοφιλελεύθερους μέσα στο κόμμα του, ο Κόρμπιν κερδίζει καθημερινά νέους ψηφοφόρους, ενώ η εμφάνισή του στην τηλεόραση ήταν εξαιρετική! Στα ποσοστά του δεν υπολογίζονται οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι άνθρωποι που σπεύδουν να εγγραφούν στους εκλογικούς  καταλόγους, Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα μέλλον με την παρούσα κατάσταση και το ξέρουν.
Πάνω στον ενθουσιασμό και στην αλαζονεία της, η -μη εκλεγμένη- Μέι πέτυχε ένα μεγαλειώδες αυτογκόλ, που μετέτρεψε τις επικείμενες εκλογές σε συναρπαστικό θρίλερ.

Ένα άλλο αυτοκτονικό παράδειγμα, είναι η συμπεριφορά της Goldman Sachs στη Βενεζουέλα: όπως γράφει ο Μπάμπης Μιχάλης στην Εφ.Συν., τα γνωστά κοράκια αγόρασαν κρατικά ομόλογα αξίας 2,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων αντί 865 εκατομμυρίων, ποντάροντας στην πτώση του Νικολάς Μαδούρο. Όμως, αυτά τα χρήματα είναι φιλί ζωής για τη βενεζουελάνικη κυβέρνηση, η οποία είχε πρόβλημα ρευστότητας εξαιτίας του πολέμου που της κάνουν οι νεοφιλελέδες και οι ΗΠΑ.

Carlos Latuff

 Όπως είπε ο Χρ.Λουκάς, σήμερα ήταν σχεδιασμένη μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία της "επενδυτικής" αυτής τράπεζας, όπου τελικά μαζεύτηκαν μόλις 20 άτομα! (δείτε εδώ το βιντεάκι με την απογοήτευση στο πρόσωπο των συγκεντρωμένων).

Σε όσους απορούν, θα θυμίσω την περίφημη ρήση "οι καπιταλιστές είναι ικανοί να σου πουλήσουν το σχοινί με το οποίο θα τους κρεμάσεις" και που αποδίδεται στον Λένιν.

Οι λαοί που δεν γνωρίζουν την Ιστορία τους, απλώς την ξαναζούν.

Συνηθίσαμε να αντιμετωπίζουμε επιπόλαια τις δηλώσεις Ερντογάν. "Για εσωτερική κατανάλωση", λένε κάποιοι εξυπνακίστικά, "Ο Τούρκος γαβγίζει, μα δεν δαγκώνει", σχολιάζουν οι Ελληνάρες, "Μας προστατεύει η ΕΕ", υπερθεματίζουν οι υπεραισιόδοξοι.
Και ήσυχοι επιστρέφουμε στις δουλειές μας, ενώ τα σημαντικά χάνονται λόγω της πρεμούρας του Κούλη να γίνουν εκλογές, για να ορκιστεί πρωθυπουργός και να χαρεί ο μπαμπάς..

Την ίδια στιγμή, ο αλήστου μνήμης Κώστας Σημίτης χτίζει το προφίλ του σοφού γέροντα συγγράφοντας πυρετωδώς, ενώ ο ΓΑΠ επανεμφανίστηκε διεκδικώντας το ΠΑΣΟΚ, ως κληροδότημα του δικού του μπαμπά.
Εμείς μεν καβγαδίζουμε για το αν το επίδομα στους χαμηλοσυνταξιούχους είναι παροχολογία ή υποκριτικό ενδιαφέρον για αυτούς που υποφέρουν, αλλά η Ιστορία γράφεται ερήμην μας.

Δύο πολύ ενδιαφέροντα άρθρα στο Ποντίκι της 7ης Δεκεμβρίου υπενθυμίζουν ότι όποιος δεν θυμάται, δεν μπορεί και να συνδυάσει. Κι όταν ο ουρανός πέσει στο κεφάλι του, αναρωτιέται από πού του ήρθε:

• Με τίτλο "Σήμερα πληρώνουμε τα Ίμια" (εδώ), ο Δημήτρης Μηλάκας ανατρέχει στο μακρινό 1991, όταν ο αμερικανός πρέσβης Μάικλ Σωτήρχος προφήτευε την κρίση των Ιμίων με ορίζοντα πενταετίας, σε τηλεγράφημά του προς το αμερικανικό ΥΠΕΞ.

Ο Σωτήρχος τόνιιζε ότι "το πετρέλαιο της θάλασσας του Αιγαίου παραμένει μεταξύ των πλέον πιθανών λόγωνα ανάφλεξης [...] στα επόμενα τρία με πέντε χρόνια". Πράγματι, στις 31 Ιανουαρίου 1996, η κυβέρνηση Σημίτη αποδέχτηκε τις "γκρίζες ζώνες" στο Αιγαίο, με τριτεγγυητή τις ΗΠΑ, για να αποφύγει την κλιμάκωση της κρίσης. Θυσίασε, δηλαδή, νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, προκειμένου να αγοράσει ευρώ, ψεύτικη ευημερία και ειρήνη!
(Το τηλεγράφημα του πρέσβη είχε υποκλαπεί από τον υπάλληλο Στίβεν Λάλας, που συνεργαζόταν με την ελληνική κυβέρνηση. Για τον Λάλας, δείτε εδώ)
Έτσι φτάσαμε να συζητάμε με την Τουρκία τις αμφισβητήσεις της και όχι μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και καταστήσαμε τις ΗΠΑ διαιτητή. Ταυτόχρονα εξοπλιζόμαστε διαρκώς, ταΐζοντας τις πολεμικές βιομηχανίες και τους μεσάζοντές τους.
Ταυτόχρονα επιθυμούμε διακαώς την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, ενώ από το 2001 διδάσκεται στην τουρκική διοίκηση το σύγγραμμα Το θεμελιώδες πρόβλημα στο Αιγαίο, όπου αναφέρονται όλα τα νησιά και οι βραχονησίδες που... παρανόμως κατέχει η Ελλάδα!
Τον Απρίλη του 2010, ο ΓΑΠ μάς ανακοινώνει ανέκφραστα και με φόντο το Καστελόριζο ότι μπαίνουμε σε μνημόνιο. Το επόμενο μήνα, ο Ερντογάν με δεκάδες υπουργούς και επιχειρηματίες έκλεινε συμφωνίες στην Αθήνα και το Καστελόριζο ήταν πλέον "γκρίζα" περιοχή. Κάποιες από αυτές τις συμφωνίες είχαν ήδη υπογραφεί από την κυβέρνηση Σημίτη νωρίτερα, όταν ο ΓΑΠ ήταν ΥΠ.ΕΞ. και πραγματοποιούσε την περίφημη "βήμα προς βήμα προσέγγιση".

(Επιτρέψτε μου να προσθέσω δύο ακόμα στοιχεία:
α) Ο ΓΑΠ είχε υπογράψει ως ΥΠΕΞ τη συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ, την οποία οι "εταίροι" μας απειλούν σήμερα να ενεργοποιήσουν ξανά, για να επιστρέφουν στην Ελλάδα όσους πρόσφυγες και μετανάστες είχαν δεχτεί πέρυσι, αλλά φέτος κρίνουν πως δεν τους χρειάζονται.
β) Οι ΑΟΖ της Κύπρου και της Αιγύπτου συναντιούνται νοτίως του Καστελόριζου με την ελληνική. Καμία συμφωνία για συνεκμετάλλευση των πετρελαίων της ΝΑ Μεσογείου δεν μπορεί να ισχύσει, εάν η Τουρκία επιβάλει την αναγνώριση αυτής της περιοχής ως δικής της. Τι θα κάνει τότε ο Καμμένος; Καθιστική διαμαρτυρία μαζί με τους χρυσαυγίτες;)

• Ο Βασίλης Γαλούπης, στο άρθρο του "Ο εφιάλτης του Συμβουλίου (Αν) ασφαλείας του ΟΗΕ" (εδώ), αναφέρεται στις εκλογές που θα διεξαχθούν σε κάμποσες χώρες της ΕΕ την προσεχή χρονιά και τον κίνδυνο να αναδειχθούν ακροδεξιοί ηγέτες, όπως η Λεπέν στη Γαλλία και ο Βίλντερς στην Ολλανδία.

Μας καλεί να φανταστούμε την εφιαλτική πιθανότητα τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να είναι οι: Τραμπ για ΗΠΑ, Πούτιν για Ρωσία, Λεπέν για Γαλλία Σι Τζιπίνγκ για Κίνα και Τερέζα Μέι για Βρετανία!

Υπενθυμίζει ότι τα πέντε μόνιμα μέλη αποφασίζουν για την παγκόσμια ειρήνη. τις οικονομικές κυρώσεις σε επιθετικές χώρες και ενδεχόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ότι η προπαγάνδα σήμερα είναι πολύ εύκολο να ελεχθεί από λαϊκιστές όπως ο βρετανός Φάρατζ, ο οποίος διέδιδε ότι η συμμετοχή της Βρετανίας στην ΕΕ κοστίζει 350 εκατομμύρια λίρες εβδομαδιαίως -που θα μπορούσαν να δοθούν στο σύστημα υγείας- και πως η Τουρκία θα ενταχθεί στην ΕΕ μέχρι το 2020! Μετά την απόφαση για Brexit, ο Φάρατζ παραιτήθηκε, παραδεχόμενος ότι... έκανε λάθος στους υπολογισμούς.
Αυτού του είδους η προπαγάνδα αποκαλείται πλέον Post-truth politics (Μετα-αλήθεια) και γνωρίζει μεγάλη άνθηση στη Δύση.

Εν κατακλείδι, φίλοι μου, το 2017 πιθανότατα μας επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις. Από τη μια εμείς σφαζόμαστε στα κοινωνικά δίκτυα για κάθε παπαριά που θα εκστομίσει ο Άδωνης και από την άλλη οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι που καταπίνουν αμάσητη την τρομολαγνία των ακροδεξιών (έως φασιστικών) κομμάτων.
Και ας μην ξεχνάμε ότι και ο Χίτλερ με εκλογές πήρε την εξουσία.
 

Κλαμα-τικές αλλαγές

Η Εισαγγελία Εφετών όφειλε να δώσει το μεταφρασμένο βούλευμα στους κατηγορούμενους για το σκάνδαλο SIEMENS. Δεν το έκανε. Η δίκη αναβλήθηκε επ' αόριστον. Κι ας παραγράφεται το σκάνδαλο τον επόμενο χρόνο.
Είπαν πως δεν το παρέλαβαν ποτέ. Το αρμόδιο υπουργείο έδωσε στη δημοσιότητα τις αποδείξεις παραλαβής. Δεν είναι πλήρες το κείμενο, επέμεινε η Εισαγγελία. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τα δύο κόμματα που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους, κατηγορούν την κυβέρνηση ότι καθυστερεί τη δίκη, η οποία φυσικά έπρεπε να είχε γίνει χρόνια πριν. Στάχτη στα μάτια. Πιστεύουν πως λησμονήσαμε τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, ο οποίος στοίχισε ελάχιστα στην αμαρτωλή γερμανική εταιρεία.
Πιο πολύ με ενοχλεί η αναξιοπρέπεια.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν μέτοχος στην εφημερίδα Κήρυκας Χανίων, που είχε πάρει τραπεζικό δάνειο 300.000 ευρώ. Δεν πληρώθηκε ούτε μία δόση. Η εφημερίδα έχει κλείσει προ πολλού, αφήνοντας τους εργαζόμενους απλήρωτους. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος ήταν ο μπαμπάς του.

Και στις δύο υποθέσεις ενέχεται ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Εκκρεμεί κι ένα σκάνδαλο της συζύγου του. Ο ίδιος δεν ασχολείται ούτε καν με τα χρέη του κόμματός του. Περιοδεύει, ψάχνοντας για επενδυτές και αγορεύοντας για την... κλιματική αλλαγή.
Πιο πολύ με ενοχλεί ο εμπαιγμός.


Στο Λονδίνο, ο Ντέιβιντ Κάμερον υπέβαλε την παραίτησή του και μετακομίζει. Ό,τι δεν κατάφεραν τα Panama Papers, όπου φιγουράρει το όνομα του μπαμπά του, το κατάφερε το BREXIT.

Θα τον αντικαταστήσει η διάδοχος της Θάτσερ, Τερέζα Μέι, επίσης θυγατέρα πάστορα, όπως και η Μέρκελ. Επικρατέστερος ήταν ο πρώην δήμαρχος Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον, αλλά αυτός παραδόξως παραιτήθηκε.
Ο Γιούνκερ είπε πως οι σχέσεις Βρετανίας-ΕΕ δεν θα διαταραχθούν από το BREXIT. Για το οποίο οι Άγγλοι ψήφισαν, παρακινούμενοι από αφίσες σαν κι αυτήν:

"Υπάρχουν 35 εκατομμύρια λακούβες στη Βρετανία. Αλλά τα χρήματά σας ξοδεύτηκαν σε γέφυρες σαν κι αυτήν στην Ελλάδα" (από τουίτ του @FragileAlex)

Παραιτήθηκε και ο αρχηγός του ξενοφοβικού UKIP Νάιτζελ Φάρατζ, παρά τον θρίαμβό του.
Κάτι μου λέει πως η όλη φασαρία έγινε για να αλλάξουν χέρια κάποια δισεκατομμύρια λίρες και να ξεχαστεί το Ιράκ. Αιφνιδιαστικά, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα εξετάσει το αίτημα επανάληψης του δημοψηφίσματος, που φέρει 4 εκατομμύρια υπογραφές. Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Δανία.

Στις ΗΠΑ, ο Μπέρνι Σάντερς δήλωσε ξαφνικά ότι στηρίζει τη Χίλαρι Κλίντον! Υποθέτω ότι δεν ρώτησε τους οπαδούς του, οι οποίοι τον στήριξαν φανατικά ακριβώς για να αποφύγουν προέδρους όπως η Χίλαρι και ο Τραμπ.

Για άλλη μια φορά, οι προοδευτικοί Αμερικανοί, ιδίως οι νέοι και οι μειονότητες, θα νιώθουν προδομένοι. Ακριβώς όπως μετά τη διάψευση των ελπίδων τους από τον Ομπάμα.

Ο σάπιος κόσμος της ΕΕ

του Μαραγκού

Και ξαφνικά, μετά το BREXIT, "ο σάπιος κόσμος [της ΕΕ], εκεί που σάπιζε, ξανατονώθηκε".
Με αυτό δεν εννοώ ότι ανασκευάζω όσα έγραψα για την επιλογή των Βρετανών. Απλώς, με θλίψη βλέπω ότι το ρητό "ο καπιταλιστής θα σου πουλήσει και το σχοινί για να τον κρεμάσεις", θα ταίριαζε άνετα και εδώ: η ΕΕ χρησιμοποιεί υπέρ της ακόμα και την ψήφο που την καταδικάζει!
Και το χειρότερο; Εν μια νυκτί μετέτρεψε πολλούς ευρωσκεπτικιστές σε απολογητές της, επειδή δεν θέλουν να ταυτιστούν με τη φάτσα του Φάρατζ ή του Τζόνσον.

Αυτή την πρωτεϊκή της ικανότητα την ενσαρκώνει καλύτερα από όλους ο Γιούνκερ. "Γιατί είστε εδώ;" ρώτησε τον Φάρατζ στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ λίγο πριν χαχάνιζε και χαριεντιζόταν μαζί του.
Όχι, δεν είναι διαταραγμένος. Είναι τυπικό δείγμα του είδους.
Προσοχή, λοιπόν. Η πολιτική, όπως και η ζωή, δεν είναι ποτέ μαύρο-άσπρο.

Ποιοι επανδρώνουν το βρετανικό ΕΣΥ

Όταν ακούς μονάχα τους καραγκιόζηδες, ξεχνάς ποιοι πραγματικά σε φροντίζουν. (η φωτογραφία είναι από τον Independent)

Γιατί κάποιοι exit-άρονται από το Brexit;

Ο Κάρολος Μαρξ ήταν σίγουρος ότι η σοσιαλιστική επανάσταση θα ξεκινούσε από τη Βρετανία. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές: πολυάριθμο προλεταριάτο που δούλευε από την ανατολή ώς τη δύση του ήλιου στα εργοστάσια, εξαθλίωση και φτώχεια.
Λάθος.
Επαναστάτησε η καθυστερημένη αγροτική Ρωσία, πολλά χρόνια αργότερα.
Όσο για τη δική μας επανάσταση, και γενικώς για τα Βαλκάνια, ο Κάρολος είχε τη χειρότερη άποψη. Κοινώς, είμασταν για τα μπάζα. Ανάξιοι λόγου.

του Πέτρου Ζερβού από την ΕφΣυν

Μετά την κεραμίδα του Brexit -αφού και στη Βρετανία οι δημοσκοπήσεις έπεσαν εντελώς έξω- είδαμε τους Τζόνσον και Φάρατζ να πανηγυρίζουν. Ο πρώτος επειδή ελπίζει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη Κάμερον, και ο δεύτερος επειδή η ξενοφοβική του προπαγάνδα έπεισε τα λαϊκά στρώματα ότι για τη φτώχεια και τους χαμηλούς μισθούς φταίει ο Πολωνός υδραυλικός, ο Λιθουανός εργάτης γης και η Ισπανίδα νοσοκόμα. Όχι οι Άγγλοι καπιταληστές που ονειρεύονται τη Βρετανία του 19ου αιώνα.
Ας μην ξεχνάμε και τη νοσταλγία των Άγγλων για τα παλιά μεγαλεία -"και διηγώντας τα να κλαις"- της κοσμοκράτειρας Βρετανίας. Φαίνεται άλλωστε και στη λατρεία τους για τη βασιλική οικογένεια. Υπενθυμίζω ότι η ενενηκοντούτις Ελισάβετ είναι από τις πλουσιότερες γυναίκες στον κόσμο, ενώ μέχρι τώρα έπαιρνε επιδοτήσεις από την ΕΕ για τα κτήματά της!

του Γ. Δερμεντζόγλου από το TVXS

Κάποιοι δικοί μας πανηγυρίζουν επίσης. Νομίζουν ότι άρχισε η επανάσταση που τόσο ονειρεύονται. Και παρομοιάζουν το δικό μας δημοψήφισμα με των Βρετανών. Καμία σχέση, κατά τη γνώμη μου. Και εξηγούμαι:

• Ύστερα από 5 χρόνια μνημονίων και περικοπών αρνηθήκαμε μεγαλύτερη λιτότητα. Το όποιο κοινωνικό κράτος ήταν ήδη παρελθόν. Περίθαλψη και εκπαίδευση στηρίζονται στο φιλότιμο των γιατρών και των δασκάλων που ΕΙΝΑΙ τμήμα των συκοφαντημένων δημόσιων υπαλλήλων. Οι Βρετανοί νομίζουν ότι, διώχνοντας τους ευρωπαίους εργαζόμενους, θα πετύχουν υψηλότερους μισθούς.
• Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων μας ψήφισε ΟΧΙ. Στη Βρετανία, ήταν η συντριπτική πλειοψηφία των ηλικιωμένων που ψήφισε Brexit. Αυτών δηλαδή που δεν θα ζήσουν για να δουν τα αποτελέσματα της επιλογής τους.
• Η ανεργία στην Ελλάδα είναι τεράστια. Ιδίως η μακροχρόνια. Οι νέοι προσφέρουν "μαύρη" εργασία, συχνά απλήρωτη. Ζουν με τους γονείς τους, χωρίς ελπίδα να φτιάξουν δική τους οικογένεια, ενώ τα πτυχία τους δεν χρησιμεύουν σε τίποτε.
• Με τις τράπεζες κλειστές, τους Μπάμπηδες και τους γκαιμπελίσκους των Βρυξελλών να μας απειλούν, ψηφίσαμε για την αξιοπρέπειά μας. Οι ίδιοι γκαιμπελίσκοι έφτασαν στο σημείο να εκλιπαρούν τους Βρετανούς να μην φύγουν από την ΕΕ.
• Κάποια ρεπορτάζ λένε πως πολλοί ψήφισαν Brexit από καπρίτσιο, παραπληροφόρηση ή επειδή δεν φαντάζονταν ότι η ψήφος τους θα μετρούσε(!). Κάτι τέτοιο δεν τόλμησε κανείς να το κάνει στην Ελλάδα. Η ψήφος ήταν συνειδητή.

Η διάψευση των ελπίδων μας στις 13 Ιουλίου απογοήτευσε πολλούς Ευρωπαίους. Όμως, αντί να αγωνιστούν για αλλαγές, είτε δεν πήγαν να ψηφίσουν -όπως οι Ισπανοί- είτε στράφηκαν στα ακροδεξιά κόμματα. Τα αποτελέσματα τα είδαμε στη Γαλλία τις πρώτες μέρες του Euro, όταν νεοναζί και εθνικιστές από διάφορες χώρες συμπλέκονταν στους δρόμους της Μασσαλίας και της Λιλ, θυμίζοντας τον Μεσοπόλεμο και το μίσος που εκτονώθηκε με τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. (εδώ)

του Κώστα Γρηγοριάδη από την ΕφΣυν

Μετά το Brexit, οι ακροδεξιοί απαιτούν δημοψηφίσματα και στις δικές τους χώρες.  
Η μόνη κυβέρνηση του Νότου που προσπαθεί να ξεφύγει από τη δίνη της λιτότητας, ενδυναμώνοντας το κοινωνικό κράτος, είναι η πορτογαλική. Το διευθυντήριο των Βρυξελλών απειλεί την Πορτογαλία με πρόστιμο, αν δεν αυξήσει τη φορολογία για το 2017. Η Καταρίνα Μάρτινς, επικεφαλής του Αριστερού Μπλοκ που μετέχει στην κυβέρνηση, δήλωσε σήμερα πως τυχόν κυρώσεις ισοδυναμούν με "κήρυξη πολέμου".
Η μικρή χώρα της Ιβηρικής εξακολουθεί να είναι μόνη, όπως φαίνεται από τα πρώτα αποτελέσματα των ισπανικών εκλογών. Οι γείτονές της, όχι απλώς δεν τόλμησαν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό, αλλά δεν πήγαν καν να ψηφίσουν. Άφησαν τους διεφθαρμένους να κάνουν παιχνίδι.

του Γ. Δερμεντζόγλου από το TVXS

Δεν πιστεύω ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει "Ευρώπη των λαών", όπως φαντασιώνονται κάποιοι. Όμως, θα είναι φριχτό αν ο ναζισμός σηκώσει ξανά το φριχτό του κεφάλι, χάρη στη δική μας αδράνεια. Η ψήφος των Βρετανών θα ήταν επαναστατική, μόνο αν η Αριστερά είχε αρθρώσει μια διαφορετική πρόταση. Δυστυχώς και εκεί, όπως και παντού στη γερασμένη ήπειρο, τα αριστερά κόμματα είναι διασπασμένα, άτολμα και κάνουν τη μία ηλίθια επιλογή μετά την άλλη, "χαρίζοντας" τους λαούς στο φασισμό. Ωστόσο, δεν είναι θλιβερό να συμπεριφέρονται οι λαοί σαν άβουλα κοπάδια;

Brexit or not?

Τάσος Αναστασίου

Κώστας Γρηγοριάδης

Μιχάλης Κουντούρης

Πέτρος Ζερβός

Το δημοψήφισμα έχει το αίμα της Τζο

Πριν από λίγες μόνο ώρες μας απασχολούσαν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις για το βρετανικό δημοψήφισμα.
Άρθρα με αναλύσεις για τις συνέπειες ενός Brexit, ειρωνικά σχόλια στο τουίτερ για την κωλοτούμπα του Κάμερον, την ανάμειξη του Ομπάμα, την ανησυχία των "αγορών": τους τελευταίους 2-3 μήνες, κανένας δεν εκβιάζει πια την Ελλάδα με Grexit. Κανείς δεν ασχολείται γενικώς με την Ελλάδα. Εκτός, βεβαίως, από τους σαδιστές εκβιαστές μας.
Εκείνο που τους καίει είναι μήπως οι Βρετανοί ψηφίσουν την έξοδο της χώρας τους από την ΕΕ. Κάτι τέτοιο μάλλον θα ξήλωνε το πουλόβερ. Ένα πουλόβερ που ζεσταίνει μόνο τις πλούσιες χώρες του Βορρά, ενώ πνίγει τις φτωχές του Νότου.
Εργατικοί και Τόρηδες ξέχασαν τις διαφορές τους και πύκνωσαν τις προσπάθειες να πείσουν τους Βρετανούς πως αν βγουν από τη στρούγκα θα τους φάει ο λύκος. Που είναι προφανώς αλήθεια. Η διαφορά βρίσκεται στη μορφή που θα έχει αυτός ο λύκος.

Η 42χρονη βουλευτίνα των Εργατικών Τζο Κοξ, από το Δυτικό Γιορκσάιρ, θα έδινε διάλεξη υπέρ της παραμονής στην ΕΕ, όταν ο 52χρονος άντρας πρώτα τη μαχαίρωσε και μετά την πυροβόλησε κραυγάζοντας, "Πρώτα η Βρετανία"! Την περίμενε χθες το μεσημέρι, έξω από τη δημοτική βιβλιοθήκη του Μπίρστολ.
Δεν ήταν καμιά τυχαία Αγγλίδα, η Τζο. Ακτιβίστρια υπέρ των δικαιωμάτων γυναικών και παιδιών, είχε περάσει από τις οργανώσεις Save The Children και Oxfam, μαχόταν για την ειρήνευση στη Συρία, ταξίδευε σε φτωχές χώρες για να στηρίξει τους πρόσφυγες και ζούσε με τον άντρα και τα δυο της παιδάκια σε σκάφος.

Ακόμα και από το θάνατό της, οι γύπες αντλούν κέρδη: η αξία της στερλίνας ανέβηκε, ενώ τα στοιχήματα υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ έχουν καλύτερες αποδόσεις! Τι κι αν όσο ζούσε, η Τζο αγωνιζόταν ακριβώς εναντίον των βρυκολάκων;