Γιατί κάποιοι exit-άρονται από το Brexit;

Ο Κάρολος Μαρξ ήταν σίγουρος ότι η σοσιαλιστική επανάσταση θα ξεκινούσε από τη Βρετανία. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές: πολυάριθμο προλεταριάτο που δούλευε από την ανατολή ώς τη δύση του ήλιου στα εργοστάσια, εξαθλίωση και φτώχεια.
Λάθος.
Επαναστάτησε η καθυστερημένη αγροτική Ρωσία, πολλά χρόνια αργότερα.
Όσο για τη δική μας επανάσταση, και γενικώς για τα Βαλκάνια, ο Κάρολος είχε τη χειρότερη άποψη. Κοινώς, είμασταν για τα μπάζα. Ανάξιοι λόγου.

του Πέτρου Ζερβού από την ΕφΣυν

Μετά την κεραμίδα του Brexit -αφού και στη Βρετανία οι δημοσκοπήσεις έπεσαν εντελώς έξω- είδαμε τους Τζόνσον και Φάρατζ να πανηγυρίζουν. Ο πρώτος επειδή ελπίζει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη Κάμερον, και ο δεύτερος επειδή η ξενοφοβική του προπαγάνδα έπεισε τα λαϊκά στρώματα ότι για τη φτώχεια και τους χαμηλούς μισθούς φταίει ο Πολωνός υδραυλικός, ο Λιθουανός εργάτης γης και η Ισπανίδα νοσοκόμα. Όχι οι Άγγλοι καπιταληστές που ονειρεύονται τη Βρετανία του 19ου αιώνα.
Ας μην ξεχνάμε και τη νοσταλγία των Άγγλων για τα παλιά μεγαλεία -"και διηγώντας τα να κλαις"- της κοσμοκράτειρας Βρετανίας. Φαίνεται άλλωστε και στη λατρεία τους για τη βασιλική οικογένεια. Υπενθυμίζω ότι η ενενηκοντούτις Ελισάβετ είναι από τις πλουσιότερες γυναίκες στον κόσμο, ενώ μέχρι τώρα έπαιρνε επιδοτήσεις από την ΕΕ για τα κτήματά της!

του Γ. Δερμεντζόγλου από το TVXS

Κάποιοι δικοί μας πανηγυρίζουν επίσης. Νομίζουν ότι άρχισε η επανάσταση που τόσο ονειρεύονται. Και παρομοιάζουν το δικό μας δημοψήφισμα με των Βρετανών. Καμία σχέση, κατά τη γνώμη μου. Και εξηγούμαι:

• Ύστερα από 5 χρόνια μνημονίων και περικοπών αρνηθήκαμε μεγαλύτερη λιτότητα. Το όποιο κοινωνικό κράτος ήταν ήδη παρελθόν. Περίθαλψη και εκπαίδευση στηρίζονται στο φιλότιμο των γιατρών και των δασκάλων που ΕΙΝΑΙ τμήμα των συκοφαντημένων δημόσιων υπαλλήλων. Οι Βρετανοί νομίζουν ότι, διώχνοντας τους ευρωπαίους εργαζόμενους, θα πετύχουν υψηλότερους μισθούς.
• Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων μας ψήφισε ΟΧΙ. Στη Βρετανία, ήταν η συντριπτική πλειοψηφία των ηλικιωμένων που ψήφισε Brexit. Αυτών δηλαδή που δεν θα ζήσουν για να δουν τα αποτελέσματα της επιλογής τους.
• Η ανεργία στην Ελλάδα είναι τεράστια. Ιδίως η μακροχρόνια. Οι νέοι προσφέρουν "μαύρη" εργασία, συχνά απλήρωτη. Ζουν με τους γονείς τους, χωρίς ελπίδα να φτιάξουν δική τους οικογένεια, ενώ τα πτυχία τους δεν χρησιμεύουν σε τίποτε.
• Με τις τράπεζες κλειστές, τους Μπάμπηδες και τους γκαιμπελίσκους των Βρυξελλών να μας απειλούν, ψηφίσαμε για την αξιοπρέπειά μας. Οι ίδιοι γκαιμπελίσκοι έφτασαν στο σημείο να εκλιπαρούν τους Βρετανούς να μην φύγουν από την ΕΕ.
• Κάποια ρεπορτάζ λένε πως πολλοί ψήφισαν Brexit από καπρίτσιο, παραπληροφόρηση ή επειδή δεν φαντάζονταν ότι η ψήφος τους θα μετρούσε(!). Κάτι τέτοιο δεν τόλμησε κανείς να το κάνει στην Ελλάδα. Η ψήφος ήταν συνειδητή.

Η διάψευση των ελπίδων μας στις 13 Ιουλίου απογοήτευσε πολλούς Ευρωπαίους. Όμως, αντί να αγωνιστούν για αλλαγές, είτε δεν πήγαν να ψηφίσουν -όπως οι Ισπανοί- είτε στράφηκαν στα ακροδεξιά κόμματα. Τα αποτελέσματα τα είδαμε στη Γαλλία τις πρώτες μέρες του Euro, όταν νεοναζί και εθνικιστές από διάφορες χώρες συμπλέκονταν στους δρόμους της Μασσαλίας και της Λιλ, θυμίζοντας τον Μεσοπόλεμο και το μίσος που εκτονώθηκε με τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. (εδώ)

του Κώστα Γρηγοριάδη από την ΕφΣυν

Μετά το Brexit, οι ακροδεξιοί απαιτούν δημοψηφίσματα και στις δικές τους χώρες.  
Η μόνη κυβέρνηση του Νότου που προσπαθεί να ξεφύγει από τη δίνη της λιτότητας, ενδυναμώνοντας το κοινωνικό κράτος, είναι η πορτογαλική. Το διευθυντήριο των Βρυξελλών απειλεί την Πορτογαλία με πρόστιμο, αν δεν αυξήσει τη φορολογία για το 2017. Η Καταρίνα Μάρτινς, επικεφαλής του Αριστερού Μπλοκ που μετέχει στην κυβέρνηση, δήλωσε σήμερα πως τυχόν κυρώσεις ισοδυναμούν με "κήρυξη πολέμου".
Η μικρή χώρα της Ιβηρικής εξακολουθεί να είναι μόνη, όπως φαίνεται από τα πρώτα αποτελέσματα των ισπανικών εκλογών. Οι γείτονές της, όχι απλώς δεν τόλμησαν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό, αλλά δεν πήγαν καν να ψηφίσουν. Άφησαν τους διεφθαρμένους να κάνουν παιχνίδι.

του Γ. Δερμεντζόγλου από το TVXS

Δεν πιστεύω ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει "Ευρώπη των λαών", όπως φαντασιώνονται κάποιοι. Όμως, θα είναι φριχτό αν ο ναζισμός σηκώσει ξανά το φριχτό του κεφάλι, χάρη στη δική μας αδράνεια. Η ψήφος των Βρετανών θα ήταν επαναστατική, μόνο αν η Αριστερά είχε αρθρώσει μια διαφορετική πρόταση. Δυστυχώς και εκεί, όπως και παντού στη γερασμένη ήπειρο, τα αριστερά κόμματα είναι διασπασμένα, άτολμα και κάνουν τη μία ηλίθια επιλογή μετά την άλλη, "χαρίζοντας" τους λαούς στο φασισμό. Ωστόσο, δεν είναι θλιβερό να συμπεριφέρονται οι λαοί σαν άβουλα κοπάδια;