Σάββατο 14 Μαΐου 2016

This is not a coup!

Εκείνη τη μοιραία νύχτα της 12ης Ιουλίου 2015, κατά τη διάρκεια των μαραθώνιων διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στον 3ο Μνημόνιο, ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν έγραψε οργισμένος στο ίντερνετ: Τhis is a coup!
Η φράση έγινε παγκόσμιο hashtag σε χρόνο ρεκόρ. Αυτή ήταν και η τελευταία ικανοποίηση, πριν από τα πικρά δάκρυα του ελληνικού λαού.

Ωστόσο, ο Άρης Χατζηστεφάνου διαφωνεί και μας το αποδεικνύει με το τρίτο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του, This is not a coup, που προβάλλεται ήδη σε δύο κινηματογράφους της Αττικής.
(Το είδα πριν από λίγες ώρες στο Τριανόν)

Ο όρος Coup d' Etat σημαίνει πραξικόπημα, δηλαδή κατάλυση της Δημοκρατίας. Είναι, όμως, τα μέλη της ευρωζώνης δημοκρατίες; Όχι, απαντούν ο δημοσιογράφος και η ομάδα του, δεδομένου ότι η ίδια η ύπαρξη του ευρώ αφαιρεί από τα κράτη οποιαδήποτε δυνατότητα να υποτιμούν το νόμισμά τους, καθιστώντας έτσι τα προϊόντα τους πιο ανταγωνιστικά. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με έδρα φυσικά τη Φρανκφούρτη, σφίγγει τη θηλιά στις χώρες με έλλειμμα πάνω 3% και χρέος που ξεπερνά το 60% του ΑΕΠ.
Ο φακός ξεκινά από την Ιταλία, όπου ο Μπερλουσκόνι καθαιρείται από τον τραπεζίτη Μάριο Μόντι, συνεχίζει στην Ιρλανδία, όπου ο ένας στους τρεις νέους αναγκάστηκε να ξενιτευτεί, επισκέπτεται την Κύπρο του περίφημου bail in (κούρεμα καταθέσεων) και συζητά με πολιτικούς και πανεπιστημιακούς, για να καταλήξει στην Ελλάδα, παραμονές του δημοψηφίσματος. Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που έκανε δημοψήφισμα με κλειστές τράπεζες, σχολιάζει. Και εν μέσω προπαγανδιστικής καταιγίδας, θα προσέθετα. Η οποία μιντιακή προπαγάνδα εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι το κλείσιμο των τραπεζών οφείλεται στον Βαρουφάκη, ενώ είχε σχεδιαστεί ήδη από τους πρώτους μήνες του 2015 στις Βρυξέλλες.
Σε αντίθεση με άλλες χώρες της ΕΕ όπου, οι τραπεζίτες ανάγκαζαν τους λαούς να ξαναψηφίσουν εάν τα αποτελέσματα δεν τους άρεσαν (Ολλανδία, Ιρλανδία και αλλού), εδώ δεν χρειάστηκε κάτι τέτοιο. Το περήφανο 61,3% απλώς αγνοήθηκε.

Ενδιαμέσως κάνει και κάποια περάσματα από το Λονδίνο -αν η Κύπρος κατηγορείται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, το Σίτι είναι πλυντήριο βιομηχανικών διαστάσεων- όπου ρωτά τον δημοσιογράφο της Guardian Owen Jones γιατί αναίρεσε τον δικό του όρο Lexit (Left+exit) και στηρίζει μαζί με τον Κόρμπιν την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ. Μα επειδή η Αριστερά δεν έχει πρόταση για την έξοδο, με αποτέλεσμα να την προτείνει μόνο η ακροδεξιά, απαντά αφοπλιστικά ο άγγλος δημοσιογράφος.

Το ξέρω πως έχετε συνηθίσει να βλέπετε δωρεάν τα ντοκιμαντέρ του Χατζηστεφάνου, επειδή χρηματοδοτούνται από τους πολίτες. Όμως οι άνθρωποι που το έφτιαξαν πρέπει και να πληρωθούν. Αξίζει να δώσετε 6 ευρώ για να καταλάβετε πως εκείνη τη μοιραία νύχτα δεν έγινε πραξικόπημα. Απλώς η Τρόικα διέλυσε τις αυταπάτες μας περί δημοκρατικής Ευρώπης.
Εξάλλου, όπως είπε χαμογελώντας ο Ετιέν Νταβινιόν, ένας από τους αρχιτέκτονες του ευρώ και πρώην επικεφαλής της περιβόητης Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, "το σύστημα έτσι δουλεύει"!

Δεν υπάρχουν σχόλια: