Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Παιδιά, γιατί πιανόσαστε;

Από την Αρχαιότητα ακόμα, οι Έλληνες καραδοκούσαν πότε θα στραβοπατήσει ο άλλος, για να πέσουν σαν γύπες να τον φάνε. Αυτό είναι ένα από τα ελαττώματα που κληροδοτήθηκε -παρά το πάρτι που έκαναν τα γονίδια δεκάδων κατακτητών στο πέρασμα των αιώνων- στους σύγχρονους ελληναράδες. Οι οποίοι, άλλοτε από ζήλια ή μειονεξία και άλλοτε επειδή ο διάολος δουλειά δεν είχε, έχουν πλέον μεταφέρει τη δράση τους στο διαδίκτυο.

Βεβαίως υπάρχουν κάποιοι, διάσημοι ή ημιδιάσημοι, οι οποίοι προκαλούν επίτηδες με τις δηλώσεις τους, για να τους συζητάνε. Για να νιώθουν σπουδαίοι και ζωντανοί.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκει η Μαρία Ρεπούση. Η οποία πρότεινε αυτή τη φορά κατάργηση θρησκευτικών και αρχαίων ελληνικών. Αναστέναξε το τουίτερ! Ελάχιστοι οι ψύχραιμοι, κάμποσοι αυτοί που αναμασούν κακοχωνεμένους μύθους και μπόλικοι οι υβριστές.

Τελευταία, εκτός από τους συνήθεις Ρεπούση και Τατσόπουλο -των οποίων το ζητάει ο οργανισμός τους- στόχοι υπήρξαν η Δημουλά και η Διβάνη, ο Σαββόπουλος και τώρα ο Μάλαμας. Λες και η κατάστασή μας θα βελτιωθεί, αν τους κράξουμε όλοι. Ή λες και το ηθικό μας θα αναπτερωθεί αν μάς χαϊδέψουν τα αφτιά.

Υπάρχουν και κάποιοι, όμως, οι οποίοι έχουν αγαθές προθέσεις. Δεν επιδιώκουν τη δημοσιότητα για την πάρτη τους, αλλά για να προσελκύσουν κόσμο σε αυτό που θεωρούν οι ίδιοι καλή ιδέα.
Επειδή έχω κουραστεί από την μοχθηρία, την αδράνεια και την υποκρισία τόσων χρόνων, τους αντιμετωπίζω με ενδιαφέρον. Δεν με νοιάζει αν η αποτυχία τους είναι μαθηματικά βέβαιη. Εκείνο που με συγκινεί είναι το γεγονός ότι, αντί να γκρινιάζουν, προσπαθούν να αντιδράσουν, να κάνουν κάτι. Σε μιαν άλλη χώρα, το εγχείρημά τους θα είχε πολλές πιθανότητες. Στη χώρα όπου λάτρεψαν σαν θεό τον Ανδρέα και χτυπούσαν παλαμάκια όταν χόρευε ο Άκης το Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας, όμως, έχουν ελάχιστες. Συχνά γίνονται απλώς ο περίγελως του κάθε αργόσχολου φλώρου.

Ένα καλό παράδειγμα είναι οι Ατενίστας. Η ιδέα να καθαρίσουν ένα δρομάκι ή ένα οικόπεδο, να βάψουν ζαρντινιέρες και να φυτέψουν δέντρα, με έκανε να χαμογελάσω. Τα πρώτα Χριστούγεννα που κλαίγαμε τη μοίρα μας, οι άνθρωποι αυτοί μάς κάλεσαν να βοηθήσουμε τους Γιατρούς του Κόσμου. Γιατί ήταν προς θάνατον όλα αυτά; Αν δεν σου αρέσει, πρότεινε κάτι πιο αποτελεσματικό. Από Μαντάμ Σουσούδες έχουμε κάβα!

Ανέφερα τους Ατενίστας, επειδή γιόρτασαν τα τρίτα τους γενέθλια με μια χαριτωμένα παιδική αφίσα:

 

Λίγο άκυρο εκείνο το "ευλογημένα χρόνια", αλλά είναι θέμα γούστου.
Ο "λεκορμπυζιές", όμως, μια ομάδα νεαρών αρχιτεκτόνων, έπιτέθηκε, παραποιώντας άγρια την αρχική αφίσα:

 

Λεκορμπυζιέδες μου, οι Ατενίστας δεν τρώνε το ψωμί κανενός. Τι κι αν έξυσαν τις τσίχλες από τα Χαυτεία; Μόνοι τυυς δούλεψαν. Εσείς τι ελπιδοφόρο κομίζετε; Μια μικρούλα ιδέα, για να γίνει λιγότερο μίζερη και άξενη αυτή η πόλη; Κάτι για να χαμογελάσουμε έστω;
Δεν είναι εποχή για ελιτισμό. Ιδέες και δράσεις θέλουμε. Αν δεν έχετε κάτι πρόχειρο, πηγαίνετε εθελοντές σε συλλογικότητες. Θα σας κάνει καλό η συναναστροφή. Θα σας προσγειώσει.
Και, τότε, ίσως καταλάβετε ότι αρχιτεκτονική δεν σημαίνει μόνο Ζάχα Χαντίτ, αλλά και Όσκαρ Νίμαγιερ: η τέχνη οφείλει να κάνει ευτυχισμένο τον άνθρωπο

4 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Τι να πω! Μιζερια και μικροπρεπεια! Οταν εχουμε απεναντι μας κατι διαφορετικο η καλυτερο, κοιταμε να το απαξιωσουμε, αντι να βρουμε τροπους να γινουμε εμεις καλυτεροι. Νοοτροπια οπως λες παναρχαιη αλλα καλπαζουσα ειδικα στις μερες μας.
Η ζηλεια μπορει παντα να δωσει ωθηση για ενα βημα παραπερα, ο φθονος μονο κακο ομως μπορει να κανει και κυριως στην ψυχη αυτου που τον αιθανεται...
Την καλημερα μου!

Λωτοφάγος είπε...

@ Αχ! Αν διαβάσεις τα σχόλια αναγνωστών σε διάφορες ιστοσελίδες, θα τραβάς τα μαλλιά σου με μερικά!
Καλό σου βράδυ.

airis είπε...

Πικρία με γέμισαν ! Δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω....
Πάντα έτσι από παλιά ...να φάμε τον άλλον! Να τον ειρωνευτούμε , να τον προσβάλλουμε....
Απογοήτευση στο φουλ!
Καλό ξημέρωμα!

Λωτοφάγος είπε...

@ Κι εγώ, Άιρις, τρομάζω με τα σχόλια πολλών: τόσο μίσος, τόση εμπάθεια! Γιατί;
Για να ξεχάσουν την ανεργία, την ανασφάλεια, το χάλι τους; Ίσως.
Καλό ξημέρωμα και σε σένα.