Και στα δικά μας!

Εκείνος γεννιέται το 1964 στη Δαμασκό από Παλαιστίνιους γονείς. στους οποίους δηλώνει από μικρός "εγώ θα γίνω ή γιατρός η σκουπιδιάρης".
Πράγματι σπουδάζει ιατρική στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου και, μετά την κατάρρευση του... "υπαρκτού", σκαρώνει με συμφοιτητή του το πρώτο εθελοντικό σύστημα Πρώτων Βοηθειών (SMURD), χρησιμοποιώντας τα σαραβαλάκια των φίλων του αρχικά, και αργότερα μεταχειρισμένα ασθενοφόρα που κατορθώνει να λάβει δωρεάν από τον νορβηγικό Ερυθρό Σταυρό. (σ.σ. κιμπάρηδες οι άτιμοι!)
Ως υφυπουργός Υγείας πλέον, αντιτάσσεται σθεναρά στην προσπάθεια του προέδρου Τράιαν Μπασέσκου να ιδιωτικοποιήσει τις Πρώτες Βοήθειες και παραιτείται όταν αυτός τον κατηγορεί ως "εχθρό στις μεταρρυθμίσεις του συστήματος υγείας". Σας θυμίζει κάτι;
Συνεχίζω:
Εκείνος, λοιπόν, λέγεται Ραέντ Αραφάτ. Ένα όνομα βαρύ σαν Ιστορία. Σε αντίθεση, όμως, με τον συνονόματό του, δεν ενδιαφέρεται για την εξουσία.
Εκείνοι είναι ένας βασανισμένος λαός που, αιώνες τώρα, δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ελευθερία και ευημερία. Μονίμως χρεωμένοι και μονίμως υποτελείς, περνούν μια ακόμα περίοδο άγριας λιτότητας. Και ξαφνικά, βλέπουν κάποιον ξένο να αγωνίζεται και να τιμωρείται για χάρη τους. Το ποτήρι ξεχειλίζει, και οι Ρουμάνοι ξεχύνονται στους δρόμους.
Ο κύριος Πρόεδρος επαναφέρει τον Αραφάτ στη θέση του, αλλά οι Ρουμάνοι έχουν ανακαλύψει την άγρια γοητεία της μαζικής διαμαρτυρίας. «Η άνοιξη θα έρθει, περισσότεροι άνθρωποι θα διαδηλώνουν» και «Θέλουμε νοσοκομεία, όχι πισίνες» γράφουν τα πανό τους, και διαδηλώνουν επί 24 μέρες, παρά το πολικό ψύχος.
Ο υπουργός Εξωτερικών Τεοντόρ Μπακόνσκι αναρτά κείμενο στο blog του, αποκαλώντας όσους εκτοξεύουν πέτρες και βόμβες μολότοφ εναντίον των αστυνομικών «ανόητους και βίαιους κατοίκους των φτωχομαχαλάδων». Όχι, δεν τους είπε μαλάκες. Μετά τις σφοδρές διαμαρτυρίες, ο πρωθυπουργός Εμίλ Μποκ ζητά δημοσίως συγγνώμη και αξιώνει την παραίτηση του Μπακόνσκι.
Τελικά, χθες παραιτήθηκε και ο ίδιος ο Μποκ. Μία μόλις μέρα πρίν, το ΔΝΤ και η ΕΕ είχαν εκφράσει την ικανοποίησή τους για τις μεταρρυθμίσεις που εφαρμόστηκαν τους τελευταίους μήνες: πάγωμα των (άθλιων) συντάξεων και περικοπές 25% στους μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων.
Για εσάς που ρωτάτε: όχι, η ανταγωνιστικότητα δεν αυξήθηκε στη Ρουμανία, παρά τα εξευτελιστικά μεροκάματα.
Οι διαδηλωτές ζητούν και την παραίτηση του Μπασέσκου. Θα το πετύχουν; Όπως έξειξαν οι εξελίξεις, ο επιμένων νικά.
Ειρωνεία της Ιστορίας: η αρχαία Δακία (σημερινή Ρουμανία) υποτάχθηκε στον ρωμαίο αυτοκράτορα Τραϊανό, ενώ με το νέο της όνομα υποτάχθηκε στο ΔΝΤ επί Τραϊανού Μπασέσκου.
Υ.Γ. Υπενθυμίζω ότι στις 20.00 αύριο στο Φλοράλ (και εναλλακτικά στο http://thepressproject.gr/) μπορείτε να παρακολουθήσετε τη δεύτερη συζήτηση του κύκλου "Κοινωνία υπό κατασκευή", με ομιλητές τους Σπύρο Μαρκέτο, Λεωνίδα Βατικιώτη και Μαρίκα Φραγκάκη. Συντονίστρια η Χριστίνα Λασκαρίδη.