Γιαούρτια, αλεύρι, βρισιές και δημοσκοπήσεις: Να τι φοβούνται οι "ταγοί του έθνους".
Δεν ανησυχούν για τη χώρα, διότι προφανώς δεν θα πέσουν μαζί της στον γκρεμό.
Δεν τρέμουν την υπερχρέωση, επειδή τόσα χρόνια που νέμονται την εξουσία έχουν φτιάξει γερό κομπόδεμα.
Δεν χολοσκάνε για το μέλλον των παιδιών τους, αφού έχουν φροντίσει και για τα δισέγγονά τους.
Δεν ακούνε τις προσβολές που υφίστανται οι ξενιτεμένοι νέοι μας από τους "εργατικούς" βορειοευρωπαίους, διότι δεν έχουν τσίπα.
Δεν νιώθουν εξευτελισμένοι, επειδή φιλότιμο και αξιοπρέπεια είναι άγνωστες λέξεις γι' αυτούς.
Το μόνο που τους κόφτει είναι η πολιτική επίβίωση. Για αυτήν κατεβάζουν τα βρακιά απέναντι στον αρχηγό. Για αυτήν προσκυνούν την Τρόικα. Για αυτήν, θα ήταν διατεθειμένοι να δώσουν και την ψυχή τους -αν είχαν!
Όμως, πλέον, δεν μπορούν να χαρούν τα λεφτά τους εντός της χώρας ούτε να κόψουν κορδέλες και να εκφωνήσουν δεκάρικους: όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, τους κράζουν!
Ένα κόμμα πέφτει... πέεεεφτει / το κοιτάμε στο γκρεμό (ζητώ συγγνώμη από τον Γιώργο Σαμολαδά που αποδόμησα το υπέροχο τραγούδι του)
Γι' αυτό, αδέλφια, ας μαζευτούμε στο Σύνταγμα την Κυριακή, για να τους βγάλουμε από τη μιζέρια τους. Το οφείλουμε στα παιδιά μας. Ακόμα και όσοι ψηφίζατε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τόσα χρόνια. Ταμάμ;
Παρεμπιπτόντως, μόλις διάβασα στο Έθνος (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63614916) ότι η Vodafone κάθε απόγευμα στέλνει τις εισπράξεις από τους 4.000.000 έλληνες συνδρομητές της σε βρετανικές τράπεζες, διότι δεν μας εμπιστεύεται. Οι οποίοι συνδρομητές ξέχασαν το περίφημο σκάνδαλο με τις υποκλοπές και την ανεξιχνίαστη "αυτοκτονία" του Κώστα Τσαλικίδη.
Αντιθέτως, όπως υπενθυμίζει η δημοσιογράφος Μ. Λιλιοπούλου, ο πρόεδρος της Vodafone Ελλάδας, Νίκος Σοφοκλέους, διορίστηκε το 2010 από τον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλο Γερουλάνο, στο διοικητικό συμβούλιο του ΟΠΑΠ!
Μήπως, εκτός από το εμπάργκο στα γερμανικά προϊόντα και τη στροφή στα ελληνικά, πρέπει να αντιδράσουμε και σε εταιρείες που βγάζουν έξω τα κέρδη τους ή δεν αποδίδουν καθόλου λογαριασμό όπως οι Vodafone και Lidl;
5 σχόλια:
Διαφωνώ ...«κάθετα» να ρίχνουμε γιαούρτια, αλεύρι ή αυγά και, γενικότερα, οποιαδήποτε είδη διατροφής!
Είναι χρήσιμα πράμματα, αναγκαία άμεσα σε πολλούς από μάς!!!
ΠΕΤΡΕΣ (όπως πρόβλεψε ο πολυχρονεμένος μας πρώην πρωθυπουργός) πρέπει να ρίχνουμε!!!
Πέτρες! Οι οποίες, ως γνωστόν, δεν είναι τροφή!
Αλλά και έχουν το μέγιστο προσόν να μπορεί κανείς, μετά την πρώτη χρήση, να τις μαζέψει για δεύτερη, τρίτη, τέταρτη και βάλε... χρήση!!!
Πράγμα που δεν συμβαίνει με το αλεύρι τα γιαούρτια ή τα αυγά, τα οποία είναι ΜΙΑΣ χρήσης!!!
Πρέπει να σκεφτόμαστε οικολογικά, αν θέλουμε να ορθοποδίσουμε!!!
Αφού συμφωνήσω με όλα όσα λες θέλω να σταθώ στο τέλος του κειμένου σου σχετικά με το εμπάργκο στα γερμανικά προϊόντα. Νομίζω ότι είμαστε τόσο μικροί που καμιά ζημιά δεν θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε στους Γερμανούς, μην αγοράζοντας τα προϊόντα τους. Το κακό θα ήταν να κάνουν εκείνοι σαμποτάζ στα δικά μας προϊόντα.
Ύστερα, μην αγοράζοντας γερμανικά τι θα μπορούσαμε να αγοράσουμε; Ελληνικά που δεν υπάρχουν;
Όσο αφορά το Lidl, έχει τόσο φτηνές τιμές που εκείνοι που το προτιμούν είναι οι χαμηλόμισθοι, οι οποίοι αν δεν το προτιμήσουν μάλλον τις τσέπες τους θα σαμποτάρουν παρά τους γερμανούς!
Για τις εταιρίες που βγάζουν τα κέρδη τους έξω, τι να πω! Έχω τη γνώμη πως σήμερα Έλληνες και ξένοι τα κέρδη τους έξω τα φυγαδεύουν.
Τελικά, πιστεύω πως η καλλιέργεια ενός κλίματος ΑΝΤΙ σε όποιες χώρες, δεν βοηθάει σε τίποτα, γιατί πέρα από τους ηγέτες τύπου Μέρκελ, Σαρκοζί και λοιπούς, υπάρχουν και οι λαοί, που καταπιέζονται όσο κι εμείς-άλλoι λιγότερο άλλοι περισσότερο.
Και στο φινάλε, ρίχνοντας τα βάρη και τις ευθύνες στους γερμανούς και όποιους άλλους, αθωώνουμε τα δικά μας ανδρείκελα που κυβερνούν αυτό το δύσμοιρο τόπο τα τελευταία χρόνια και τον οδήγησαν στο σημερινό χάος.
Σαν μόνη λύση απέναντι σε όλα αυτά, και όσα άλλα, βλέπω την όσο γίνεται μεγαλύτερη συμμετοχή μας στις διαδηλώσεις.
Να μη τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί!
@ Έχεις δίκιο, Ναπολέων, αλλά σου θυμίζω ότι είμαστε αυτάρκεις και σε γιαούρτια και σε άλευρα και σε πέτρες.
Η διαφορά είναι πως τα πρώτα δύο είναι πράγματι μιας χρήσης.
Όμως, έχουν το προτέρημα να απαξιώνουν αυτόν στον οποίο πέφτουν.
Σε αντίθεση με τις πέτρες, οι οποίες προκαλούν απαξίωση (ποινή φυλάκισης) σε αυτόν που τις ρίχνει.
@ Κουκλίτη, δεν προτείνω εμπάργκο -αν και δεν με χαλάει- αλλά προσθέτω σε καμπάνιες, που έχουν ήδη προταθεί, και μια ακόμα, άσχετη με το μνημόνιο.
Καλό θα ήταν πάντως να μην καταναλώνουμε τα εξής γερμανικά προϊόντα: τρόφιμα, υποβρύχια και τανκς.
Τα πρώτα μπορούμε να τα παρασκευάσουμε μόνοι μας, ενώ τα άλλα δύο είναι ελαττωματικά.
Δημοσίευση σχολίου