Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Όπα είπα λέω! Μην κοιτάς που κλαίω.


Πήρα, λοιπόν, τις εφημερίδες μου και στρώθηκα στον καναπέ, για να δω ποιο τραγούδι θα μας εκπροσωπήσει στο φετινό πανηγυράκι. Σκέφτηκα ότι είναι πρόοδος το γεγονός πως θα διαγωνίζονταν επτά τραγούδια και δεν θα γίνει με ανάθεση όπως την εποχή Παναγόπουλου.

Ενάμιση μάτι στην εφημερίδα και μισό στον τηλεοπτικό δέκτη, όπου Ρίκα Βαγιάνη και Τζένη Μπαλατσινού προσπάθησαν να μας πείσουν ότι πρόκειται για καλλιτεχνικό γεγονός. Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας νεαρός με παιδικό πρόσωπο που θα εκπροσωπήσει την Κύπρο. Είχε πάει από την Ουαλλία για διακοπές, ξέμεινε παίζοντας κιθάρα και του πρότειναν να πάει Γιουροβίζιον. ΟΚ, κανένα πρόβλημα, γούστα είναι αυτά.

Μετά το διαφημιστικό διάλειμμα, για να αλλάξουν τουαλέτες οι οικοδέσποινες, άρχισε η παρουσίαση των διαγωνιζομένων:

Το πρώτο τραγούδι είχε τίτλο "Illusion", και μάλλον γι' αυτό ο τραγουδιστής είχε σκίσει το παντελόνι του. Γιος του Χατζηνάσιου, λέει, αλλά το τραγούδι δεν "έλεγε".

"Game of Life": τραγουδίστρια και χορευτές θύμιζαν τη Ρουσλάνα στο πιο σαδομαζοχιστικό της. Αποτέλεσμα: αδιάφορο.

"Και τώρα ο Μάνος Πυροβολάκης". Σταμάτησα την ανάγνωση, ελπίζοντας. "Κιβωτός του Νώε" το άσμα. Τι άσμα, δηλαδή; Αχταρμάς! Τραγουδούσε λίγο ο Πυροβολάκης στα ελληνικά, λίγο μια κοκκινομάλλα με οριεντάλ ήχο στα αγγλικά (!) και λίγο ένας τύπος που το έπαιζε ράπερ: σκέτη απογοήτευση! 

Γιώργος Αλκαίος & Friends. Είναι δυνατόν να έχεις για επώνυμο το όνομα ενός σπουδαίου αρχαίου ποιητή και να συνοδεύεσαι από Friends και όχι από Φίλους; Ναι, αν οι συνοδοί σου συνδυάζουν look τούρκου μπεχλιβάνη και κρητικού παλικαρά που μόλις συνήλθε από ολονύκτιο μεθύσι με σκισμένα ρούχα! Το τραγούδι λέγεται "Όπα" και είναι αυτό ακριβώς που φαντάζεστε: κιτς τουρκομπαρόκ και άγιος ο θεός!

Πέμπτο το "Πολεμάω", σε στίχους και ερμηνεία Γιώργου Καραδήμου. Ο άνθρωπος που έχει γράψει μουσική για την Ελευθερία Αρβανιτάκη δεν με απογοήτευσε. Η μπαλάντα του ήταν αξιοπρεπέστατη.

Πέντε χαζοχαρούμενοι φίλοι που αποτελούν τις ¨Μέλισσες" τραγούδησαν το άσμα... Κινέζος"! Ουδέν σχόλιον.

"Touch me deep inside" τραγούδησε μια κοπέλα ντυμένη σαν ξεπουπουλιασμένος κύκνος. Τι ακριβώς εννοούσε δεν έμαθα, διότι αποχώρησα από τη σκηνή.

Να πω ότι δεν το περίμενα; Το περίμενα. Αυτό δεν με γλίτωσε, βέβαια, από την απογοήτευση όταν έμαθα ότι επιλέχθηκε το... "Όπα"! Και πείτε μου: μετά, θα φταίει το Focus αν μας ξαναπιάσει στο στόμα του; Υπάρχει και μια άλλη ερμηνεία. Ότι θέλουμε να στείλουμε ένα βαθύτερο μήνυμα στους εταίρους μας: στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας δεν μασάμε και συνεχίζουμε να χορεύουμε εις πείσμα του Όλι Ρεν και του Βέστερβέλε.

Όοοοπαααα! 

9 σχόλια:

KOYKLITIS είπε...

Από όλα όσα διάβασα εκείνο που διαπίστωσα, λωτοφάγε, είναι ότι έχεις φοβερές αντοχές!
Και γερό στομάχι, θάλεγα, αφού μπόρεσες να χωνέψεις τόσο δύσπεπτα και ανόμοια ¨προϊόντα¨.
Δεν έτυχε να ακούσω κανένα από τα τραγούδια αλλά θα ψάξω να βρω και να ακούσω το όπα, γιατί με τα τελευταία μέτρα νιώθω κάπως πεσμένος…

Λωτοφάγος είπε...

@ Καθόλου ανόμοια, φίλε μου. Σχεδόν όλα κινούνταν στη σφαίρα του τίποτα.
Όχι ότι παλιά στέλναμε αριστουργήματα, αλλά ήταν πολύ λίγοι εκείνοι που ενδιαφέρονταν για το πανηγυράκι, οπότε οι υπόλοιποι αγνοούσαμε και την ύπαρξή του.
Από την εποχή που η ΕΡΤ μπήκε στο χορό της χλίδας και της σαχλαμάρας, κατάφερε να κάνει το πανηγυράκι πολιτιστικό γεγονός, για να δικαιολογήσει τα εκατομμύρια που μας στοιχίζει κάθε χρόνο.
Με την τηλεψηφοφορία δίνει στο πόπολο την ψευδαίσθηση ότι επιλέγει. Στην ουσία, βέβαια, τηλεφωνικές εταιρείες και ΕΡΤ βγάζουν ένα σκασμό λεφτά.
Όσο για την αντοχή, είπα να δω αν άλλαξε κάτι το ΠΑΣΟΚ έστω και εκεί.

KOYKLITIS είπε...

Το άκουσα το τραγούδι και είναι πράγματι ΟΠΑ!
Αν πάρει το πρώτο βραβείο ή έστω μπει στην πρώτη τριάδα, πρέπει να νιώσουμε όλοι περήφανοι, γιατί αν μη τι άλλο, αυτό το πράμα μιλάει και τη γλώσσα μας!
Δεν λέω μη χειρότερα, γιατί πόσο χειρότερα θα μπορούσε να είναι δηλαδή, μετά είναι το απόλυτο χάος…
Σου στέλνω την καλημέρα μου.

Βάσσια είπε...

Πάντως ενημερώθηκα.... γιατί δεν βλέπω και πολύ τηλεόραση, και μάλλον θα είναι η εποχή των γιουροβιζιονιστών, ΕΛΛΕΙΨΕΙ και άλλων σοβαρών θεμάτων.

Καλή Κυριακή φίλε μου :-)

...Ατακαδόρ είπε...

Lotogagus lotofagus,

1. Χαρά στο κουράγιο σου!

2. Σού τόπαν κι άλλοι βέβαια αλλά η δικιά μου αναγνώριση μετράει περισσότερο.

3. Διαφωνώ ριζικά για το Ώπα! (Αυτή είναι η σωστή γραφή με «ω», επέκταση του κλητικού είναι!)

4. Όχι μόνο μού άρεσε αλλά και μέ ενέπνευσε για μία υπερωραία διασκευή παμπαλαίου άσματος, το οποίον χρησιμοποιεί αυτό και άλλα επιφωνήματα.

5. Διαταύτα...
σεμνοταπεινά ευχαριστώ για τα συγχαρητήρια που θα μού δώσετε για τις έμμετρες ατάκες που σκάρωσα σήμερα...

Λωτοφάγος είπε...

@ Ελπίζω να κοπεί στον πρώτο γύρο, αν και μια συνάδελφος μού είπε ότι η όγδοη θέση, που πετύχαμε πέρσι, μας εξασφαλίζει την είσοδο στο δεύτερο γύρο!
Συνεπώς, το ρεζιλίκι δεν το γλιτώνουμε με τίποτε. Βέβαια, ο βρεμένος το νερό δεν το φοβάται: το κλωτσοσκούφι της Ευρώπης είμαστε, τι κι αν ρεζιλευτούμε και στη Γιουροβίζιον;
Καλή εβδομάδα.

Λωτοφάγος είπε...

@ Ούτε κι εγώ βλέπω Βάσια, εκτός από τις Κυριακές. Χθες, όμως, και έτυχε και... πέτυχε!
Ανησυχείς μήπως τα κανάλια μας αφήσουν χωρίς σοβαρά θέματα; Αν η πραγματικότητα δεν τα βοηθά, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα!
Καλή εβδομάδα.

Λωτοφάγος είπε...

@ Ατακαδόρ,
1. Έχω αστείρευτο κουράγιο. Στην Αθήνα ζω.
2. Πάντα σεβόμουν την άποψη των σπουδαίων στιχουργών.
3. Νομίζω ότι ήταν γραμμένο με όμικρον, αλλά ούτως ή άλλως ευχαριστώ για την επισήμανση.
4. Το άσμα σου είναι φοβερό και ήδη πρότεινα και τον κατάλληλο ερμηνευτή.
5. ο.π. (όπως παραπάνω) :)

Ανώνυμος είπε...

ΟΠΑ ρε παληκάρια, αρκετή "κουλτούρα" βλέπω.
Όχι δεν γουστάρουμε "Σκάλα του Μιλάνου", αλλά μπουζουκοκατάσταση. Πρόβλημά μας.

Ωραίο και το Πολεμάω, δεν λέω, αλλά ωραίος και ο Αλκαίος.
Η μουσική είναι γούστο.
Τώρα αν την έχετε δει όλοι Ευρωπαίοι (κάπως αλλιώς ήθελα να το γράψω αλλά μη φάμε και καμιά μήνυση) πρόβλημά σας.

Γουστάρουμε αυτό που είμαστε. Και αυτό που είμαστε δεν μας έφερε στην καταστροφή.

Εδώ χωράνε όλα. Μπουζούκια, Επίδαυρος, σουβλάκια, γαλοπούλες, φθαρμένα τζιν και κουστούμια.

Αν δεν σας αρέσει πρόβλημά σας, αλλά δεν έχετε δικαίωμα να προσβάλετε όλους τους υπόλοιπους που τους αρέσει!