Πέμπτη 24 Απριλίου 2008

΄Πορτογαλικά χρονικά Β'

Το παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο

Μην αμελήσετε να φάτε στο παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο Antiga Pastelaria, λίγο παρακάτω από το μοναστήρι, tarte de nada, δηλαδή τάρτες με κρέμα, πασπαλισμένες με ζάχαρη άχνη και κανέλα σαν τις δικές μας μπουγάτσες. Ωραιότατες! Εκεί, θα δείτε για πρώτη φορά και τα ajulejos, τα πλακάκια με τις γαλάζιες παραστάσεις που διακοσμούν κρήνες και τοίχους στις παλιές συνοικίες.
Περπατήσαμε στη Baixa, δηλαδή το λιμάνι, και περιπλανηθήκαμε στα σοκάκια της παλιάς αραβικής συνοικίας των ψαράδων, της Alfama, που μυρίζουν... αμμωνία επειδή στη Λισαβόνα –αλλά και στο μεγαλύτερο τμήμα της χώρας- δεν υπάρχουν δημόσιες τουαλέτες! Όσοι δεν προλαβαίνουν να μπουν σε κάποιο καφέ, ανακουφίζονται καθ’οδόν! Εδώ πρέπει να τονίσω τον… κοινωνικό ρόλο που επιτελούν τα Goody’s στην Ελλάδα.

Οι Πορτογάλοι είναι μάλλον κοντοί, μιλούν σιγά και συμπεριφέρονται με αξιοπρέπεια. Αντιμετωπίζουν στωικά τους θορυβώδεις τουρίστες και, τηρουμένων των αναλογιών, θα τους αποκαλούσα «Γερμανούς της Μεσογείου», αν και η χώρα τους δεν βρέχεται από αυτήν. Η κουζίνα τους είναι επίσης ιδιόρρυθμη: αγαπούν τόσο τον μπακαλιάρο ώστε τον μαγειρεύουν με 100 διαφορετικούς τρόπους, όπως λένε. Το λάδι τους είναι άχρωμο και άοσμο κι οι ελιές έχουν λεπτή γεύση, αλλά δεν είναι λαδερές ούτε αλμυρές.

Καταλύσαμε σε μια εξαιρετικά οργανωμένη κατασκήνωση, στην όχθη του Τάγου και λίγο έξω από την πόλη Oeiras (το s παχύ, παρακαλώ). Κάθε σπιτάκι είχε μπροστά του μικρό κήπο, ενώ το εστιατόριο έβλεπε στον ποταμό.
Μετά το δείπνο, πήγαμε στην πόλη και επισκεφτήκαμε ένα πανηγύρι. Όχι από αυτά που ξέρετε: ο Δήμος τούς είχε παραχωρήσει μια περιφραγμένη έκταση δίπλα σε παραπόταμο του Τάγου, με περίπτερα που είχαν τη μορφή λευκής σκηνής βεδουίνων. Ο φωτισμός άπλετος, τα δρομάκια καθαρά και οι σεκιουριτάδες φρόντιζαν για τα υπόλοιπα. Οι μικροπωλητές και τα εμπορεύματα ήταν από Περού, Ρωσία, Ιταλία και Αργεντινή! Στο βάθος είχε στηθεί μια μεγάλη σκηνή όπου τραγουδούσαν και χόρευαν παραδοσιακά συγκροτήματα, ενώ οι θεατές παρακολουθούσαν όρθιοι.

Κινηματοθέατρο στη Λισαβόνα

Δεν υπάρχουν σχόλια: