Τετάρτη 23 Απριλίου 2008

Πορτογαλικά χρονικά A'

Το μοναστήρι του Jeronymo

Η Πορτογαλία και η Ισπανία συγκατοικούν στην Ιβηρική χερσόνησο και υπήρξαν ισχυρές αυτοκρατορίες κατά την Αναγέννηση. Στη δεκαετία του 1930 απέκτησαν και αυτές τις δικτατορίες τους –όπως εμείς κι η Ιταλία- που κράτησαν όμως πολύ περισσότερο: 1939-1975 της Ισπανίας και 1932-1974 της Πορτογαλίας.
Όταν χτύπησαν την πόρτα της Ε.Ο.Κ, η Ελλάδα υποστήριξε την ένταξή τους, θεωρώντας –πολύ σωστά- ότι θα ήταν πολύτιμοι σύμμαχοι απέναντι στις χώρες του πλούσιου Βορρά. Στα χρόνια που πέρασαν, είδαμε την Ισπανία να αξιοποιεί τα κοινοτικά προγράμματα, να στήνει βιομηχανίες και να γίνεται αγαπημένος τουριστικός προορισμός.
Κι η Πορτογαλία; Αυτή ήταν για πολλά χρόνια το άλλοθί μας: η «φτωχότερη των 15», με αγροτική οικονομία και το χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα (ο φουκαράς παρηγοριέται όταν βλέπει κάποιον πιο αδύναμο από αυτόν). Ήταν ταυτόχρονα κι η μεγάλη άγνωστη: δεν βλέπει στη Μεσόγειο αλλά στον Ατλαντικό, το κλίμα της είναι ηπειρωτικό και η γλώσσα της, αν και μοιάζει με τα ισπανικά, θεωρείται «βλάχικη» από τους γείτονές της.

Το μνημείο των Ανακαλύψεων

Με αυτές τις σκέψεις, ξεκινήσαμε τον Ιούνιο του 2005 για τη Λισαβόνα, φιλοξενούμενοι της Inatel –η δική τους Εργατική Εστία, που ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1930 και παρέχει στους ασφαλισμένους καταλύματα σε όλη τη χώρα!
Σπάνια βρίσκει κανείς αγγλομαθή Πορτογάλο. Αντίθετα, πολλοί μιλούν γαλλικά, ίσως γιατί οι δύο γλώσσες μοιάζουν. Μην ανησυχείτε όμως ∙ με λίγα ιταλικά ή ισπανικά και ένα εγχειρίδιο «Ελληνοπορτογαλικών διαλόγων» θα καταφέρετε να συνεννοηθείτε με όλους!
Βγαίνοντας από το αεροδρόμιο –που η αρχιτεκτονική του είναι τέτοια ώστε να έχει φυσικό φωτισμό- αντικρίσαμε στη γέφυρα πάνω από τον αυτοκινητόδρομο τον δικό τους Χριστό-Σωτήρα, όμοιο με εκείνον στο Ρίο ντε Ζανέιρο, αλλά μικρότερο φαντάζομαι.
Η Λισαβόνα περιβάλλεται από λόφους σαν την Αθήνα και τη Ρώμη. Σε έναν από αυτούς, υπήρχαν πολυώροφες εργατικές πολυκατοικίες, χωρίς μπαλκόνια, και πανομοιότυπες σαν κοντέινερ. Διέφεραν μόνο στα χρώματα. Ο ξεναγός μας είπε ότι προορίζονται για τους μετανάστες από τις πορτογαλικές αποικίες, αλλά προτιμώνται και από τα νέα ζευγάρια επειδή τα ενοίκιά τους είναι προσιτά (150-200€ τότε). Η πόλη διαθέτει δίκτυο μετρό αλλά και σιδηροδρόμου που τη συνδέει με άλλες πόλεις.

Ο πύργος της Belem

Πρώτα σταθήκαμε στη Belem (προφέρεται Μπλεμ), ένα προάστιο με όμορφες επαύλεις. Στο τεράστιο παράκτιο πάρκο της είναι ο πύργος και το «Μνημείο των Ανακαλύψεων»: στραμμένο προς τον ωκεανό, απεικονίζει τους οπλισμένους κονκισταδόρες, που ακολουθούνται από τους ιησουίτες μοναχούς και αυτοί από τους… εμπόρους! Κυνικός ρεαλισμός! Από αυτό το σημείο, ο Βάσκο ντα Γκάμα απέπλευσε στις 8 Ιουλίου του 1497 για την Ινδία. Φανταστείτε την έκπληξή μας όταν πληροφορηθήκαμε ότι o… «απέραντος ωκεανός» μπροστά μας ήταν στην πραγματικότητα ο πλωτός ποταμός Τάγος!
Απέναντι από το πάρκο, υψώνεται αυτάρεσκα το μοναστήρι του Αγίου Ιερώνυμου με την περίτεχνη γλυπτή διακόσμηση, η οποία στο εσωτερικό μιμείται ναυτικούς κόμπους και σχοινιά. Στεγάζει τη σαρκοφάγο του ντα Γκάμα και χτίστηκε τον 16ο αιώνα από τον Manoel A΄, που επί 15 χρόνια έδινε για την κατασκευή του 70 κιλά χρυσάφι ετησίως. Ο πλούτος αυτός προερχόταν από τις αποικίες, βέβαια, και όχι από την τσέπη του!

9 σχόλια:

mtryfo είπε...

Αγαπητέ Λωτοφάγε,

Σε ζηλεύω (με την καλή έννοια πάντα) για τα ταξίδια σου αλλά και για τα σημαντικά πράγματα που μας μεταφέρεις...

Σου ευχομαι Καλό Πάσχα και να το περάσεις όπως επιθυμείς!

Roadartist είπε...

Τυχερε.. τι όμορφο ταξιδι..
..Να εχεις ενα καλο Πασχα..και Καλη Ανασταση.. Ευχες ολοθερμες :)

offshore είπε...

You are a traveller and not a tourist which is quite refreshing. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!

vasikos metoxos είπε...

Η αποικιοκρατία χόρτασε τους Ιβήρες για αιώνες, με πολιτιστικό αποτέλεσμα για τους λαούς αυτούς οι γλώσσες τους να μιλιούνται σε πολλές άλλες χώρες. Ο πλούτος τους επίσης, προέρχεται όπως πολύ σωστά σχολιάζεις από πολλά κεφάλια δούλων.

dr.SeenG είπε...

Μια ξεπεσμένη αυτοκρατορία που αναγεννιέται σιγά-σιγά από τις στάχτες της.
Θέλω πολύ να την επισκεφτώ. Έχω ακούσει και δει πολλά ωραία πράγματα για τη μικρή αυτή χώρα στη γωνιά της Ευρώπης. Σε ζηλεύω ;)
Μερικές ερωτήσεις:
1. Την πλατεία στην οποία ακούστηκε η θεϊκή ατάκα: "Σάββας, καφέ" την επισκέφτηκες;
2. Υπάρχει απευθείας πτήση Αθήνα - Λισσαβόνα;
3. Με μπέρδεψες λίγο. Η πορτογαλική γλώσσα μοιάζει και με την ισπανική και με τη γαλλική;
Θέλω κι άλλες περιπλανήσεις!!!
Καλησπέρααααααααααααααααααα

Side21 είπε...

Οι καημένοι Ίβηρες
Αναπολούν με νοσταλγία...
τις μέρες του Βάσκο Ντε Γκάμα
του Κολόμβου και του Κορτέζ ...
Καλή ώρα όπως εμείς
την Κόκκινη Μηλιά τον Ινδό & το Γάγγη ...
Περασμένα μεγαλεία ...
και διηγώντας τα να κλαίς !!!
Καλό σου Πάσχα ταξιδευτή ...

Λωτοφάγος είπε...

@ Προσπαθώ να θυμάμαι τα σημαντικά, φίλη mtryfo, αν και λόγω λωτοφαγίας είναι κομματάκι δύσκολο. λολ Καλό Πάσχα και σε σένα.

@ Ευχαριστώ πολύ, roadartist. Σου εύχομαι να περάσεις όμορφα τις γιορτές.

@ Προσπαθώ, offshore. Καλά ταξίδια και σε σένα και καλές γιορτές.

Λωτοφάγος είπε...

@ Ευτυχώς και δυστυχώς η χώρα τους μιλιέται από εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους, φίλε Βασικέ. Η δική μας ούτε από εμάς τους ίδιους! Καλό Πάσχα

@ Η πλατεία εκείνη, dr seeng, δεν βρίσκεται σε καμιά μεγάλη πόλη, αλλά σε ένα χωριό, που όμως δεν προλάβαμε να επισκεφτούμε. Κι εμείς το ζητήσαμε, αλλά δεν...
Δεν το γνωρίζω με βεβαιότητα, αλλά εμείς πήγαμε μέσω Μονάχου στη Λισαβόνα και επιστρέψαμε από Πόρτο μέσω Φρανκφούρτης.
Θα σου απαντήσω γλωσσολογικά: ως λατινογενής γλώσσα, έχει κοινά τα θέματα των λέξεων με τους Ισπανούς και αρκετές καταλήξεις, αλλά δεν προφέρει το θ και π.χ. το j προφέρεται ως g γαλλικό και όχι ως χ ισπανικό: δηλ. το όνομα Jose προφέρεται Ζοζέ (το πρώτο ζ είναι παχύ) και όχι Χοσέ όπως θα το πρόφεραν οι Ισπανοί που δεν έχουν το παχύ ζ ούτε το παχύ σ. Αυτά όμως τα έχουν οι Γάλλοι, οπότε ταιριάζουν στους Πορτογάλους τα γαλλικά.

Λωτοφάγος είπε...

@ Πολύ ωραία παρομοίωση, side21. Μόνο που οι Πορτογάλοι είναι πολύ χαμηλών τόνων άνθρωποι. Και αποδείχτηκαν θαυμάσιοι οικοδεσπότες το 2004! Σε αντίθεση με μας, που τα σκατώσαμε τότε με τον Κεντέρη. Καλό Πάσχα!