Το Ελληνικό που έγινε Μεσανατολικό

[πηγή: Ελληνική Βικιπαίδεια, άρθρο "Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού"]

Το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού αποτελεί εδώ και καιρό τη νέα «μεγάλη ιδέα» για την Αθήνα. Συγκεκριμένα, από τότε που το αεροδρόμιο μάζεψε τα μπαγκάζια του και μετακόμισε στα Σπάτα. Λίγο αργότερα διαλύθηκε η «μεγάλη ιδέα» των κατοίκων των Μεσογείων που πίστευαν ότι θα γίνονταν πάμπλουτοι από την υπεραξία της γης τους και κώφευαν στις οικολογικές οργανώσεις, οι οποίες προειδοποιούσαν πως τα καυσαέρια των αεροπλάνων δεν θα βρίσκουν διέξοδο και θα εγκλωβίζονται πάνω από τα σπίτια τους!

Φυσικά, δεν νομίζω να υπάρχει νοήμων Έλληνας που να πίστεψε ότι το όνειρο των 6.500 στρεμμάτων θα γινόταν πραγματικότητα έτσι αναίμακτα! Φήμες, διαψεύσεις, άρθρα και χάρτες κυκλοφορούν κάθε τόσο, αναβάλλοντας συνεχώς την έναρξη των εργασιών. Στην προτελευταία δήλωσή του, ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς μίλησε για ήπια οικιστική «αξιοποίηση» από ιδιώτες 1.000 στρεμμάτων, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η κατασκευή του πάρκου.

Πρόσφατα, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης ανακοίνωσε ότι η επίτροπος κα Χούμπνερ απάντησε θετικά στην ερώτησή του αν το πάρκο του Ελληνικού «είναι έργο επιλέξιμο για το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Ανάπτυξης 2007-2013». Ο Γ. Σουφλιάς αντέτεινε πως τα χρήματα που, ενδεχομένως, θα έδινε η Ε.Ε. θα αφαιρούνταν από άλλα δημόσια έργα ζωτικής σημασίας. Συνεπώς, το πάρκο θα γίνει με δικά μας έξοδα, αλλά μικρότερο από ό,τι υπολογίζαμε.

Τον Στέφανο Μάνο ποτέ δεν τον συμπάθησα: είναι δεξιός και φαίνεται, οι προτάσεις του είναι κάτι παραπάνω από «φιλελεύθερες» (με τη χειρότερη έννοια του όρου), σνομπάρει επιδεικτικά τον συνομιλητή του και έχει μπλαζέ ύφος γιατί ποτέ δεν μόχθησε για οτιδήποτε στη ζωή του. Έκανε όμως τελευταία μια ενδιαφέρουσα πρόταση προς το ΥΠΕΧΩΔΕ: να πωλήσει μεν τμήμα του παλιού αεροδρομίου, αλλά, με τα χρήματα που θα εισπράξει, να απαλλοτριώσει οικόπεδα και να γκρεμίσει κάποιες πολυκατοικίες της περιόδου «αντιπαροχής», για να δημιουργήσει οάσεις και ανάσες πρασίνου στις υποβαθμισμένες περιοχές του λεκανοπεδίου.

Στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (φ. 2.12.07), ο αρχιτέκτονας Σ. Ν. Παπαδόπουλος υιοθετεί την πρόταση Μάνου, εξηγώντας ότι οι δήμοι που γειτνιάζουν με το Ελληνικό έχουν ούτως ή άλλως το «μεγάλο θαλάσσιο πάρκο του Σαρωνικού», οπότε είναι ευκαιρία να γίνει κάτι για τις περιοχές που ασφυκτιούν μέσα στο μπετόν. Προτείνει τη δημιουργία ενός φορέα διαχείρισης, στα πρότυπα του Οργανισμού Διαχείρισης Αρχαιολογικών Χώρων, ο οποίος θα αναλάβει τη σωστή κατανομή πρασίνου στο σύνολο του πολεοδομικού ιστού.

Ερώτηση κρίσεως: ποιος πιστεύει ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο στο Ελλαδιστάν; Για να δω χεράκια… κανείς; Ούτε εγώ!