Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

Παγκόσμια μέρα δασοπονίας

Εκτός από την Ποίηση, η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη και στα Δάση.
Ξέρετε κάτι πιο ποιητικό από ένα δάσος; Ξέρετε πιο όμορφη μουσική από το θρόισμα των φύλλων του και το τραγούδι των πουλιών του;
Δεν θα αναλύσω τις ανθρωποκεντρικές ανοησίες περί χρησιμότητας των δασών. Τα δάση έχουν τα ίδια δικαιώματα με εμάς στον πλανήτη και οφείλουμε να τα σεβόμαστε, εφόσον σεβόμαστε τη ζωή. Μ' άλλα λόγια, λατρεύω τα δάση, επειδή... έτσι.

http://www.wwf.gr/blog/1934-2017-03-21-08-38-13

5 σχόλια:

Mia Petra είπε...

Πες τα ντε! Δεν χρειάζονται επιχειρήματα για όσους λατρεύουμε τα δάση, αλλά για όσους διεστραμμένους τα καταστρέφουν, με πολλούς τρόπους, κυρίως όμως επειδή βλέπουν το Χρήμα και δεν βλέπουν το δάσος... Καλημέρα :)

Υ.Γ Άσε γιατί έχουμε και τους δασικούς χάρτες
και θα γελάσει κάθε πικραμένος...

BUTTERFLY είπε...

Μα η φυση ποιει τα ωραιοτερα ποιηματα!

Λωτοφάγος είπε...

Συμφωνούμε, κορίτσια. Ούτε επιχειρήματα χρειαζόμαστε ούτε ποιήματα για τα δάση. Απλώς να τα σεβόμαστε και να τα αγαπάμε.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

"Πουθενά στις πολιτείες του λευκού δεν υπάρχει μια ήσυχη ειρηνική γωνιά. Δεν υπάρχει τόπος να σταθείς ν’ακούσεις το ξεπέταγμα των φύλλων την άνοιξη ή το βουητό των εντόμων. Αλλά τι μένει απ’ τη ζωή, αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί το μοναχικό κάλεσμα του κοκκινολαίμη, ή τις συζητήσεις των βατράχων τη νύχτα στη μικρή λίμνη; Ίσως είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω."

=============

Απόσπασμα από την απάντηση που δόθηκε το 1854 εκ μέρους του αρχηγού των Ινδιάνων Σηάτλ, προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ Φραγκλίνο Πήρς, όταν ο τελευταίος ζήτησε να αγοράσει τη γη της φυλής των Ντουάμι.

Λωτοφάγος είπε...

163 χρόνια μετά, απλώς αρχίζουμε να ανησυχούμε για την πορεία μας, Ιχνηλάτη. Μέχρι να φτάσουμε στο πνευματικό επίπεδο του Σιάτλ, θα είναι αργά για όλους.
Καλό σου απόγευμα.