του Μαραγκού |
Και ξαφνικά, μετά το BREXIT, "ο σάπιος κόσμος [της ΕΕ], εκεί που σάπιζε, ξανατονώθηκε".
Με αυτό δεν εννοώ ότι ανασκευάζω όσα έγραψα για την επιλογή των Βρετανών. Απλώς, με θλίψη βλέπω ότι το ρητό "ο καπιταλιστής θα σου πουλήσει και το σχοινί για να τον κρεμάσεις", θα ταίριαζε άνετα και εδώ: η ΕΕ χρησιμοποιεί υπέρ της ακόμα και την ψήφο που την καταδικάζει!
Και το χειρότερο; Εν μια νυκτί μετέτρεψε πολλούς ευρωσκεπτικιστές σε απολογητές της, επειδή δεν θέλουν να ταυτιστούν με τη φάτσα του Φάρατζ ή του Τζόνσον.
Αυτή την πρωτεϊκή της ικανότητα την ενσαρκώνει καλύτερα από όλους ο Γιούνκερ. "Γιατί είστε εδώ;" ρώτησε τον Φάρατζ στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ λίγο πριν χαχάνιζε και χαριεντιζόταν μαζί του.
Όχι, δεν είναι διαταραγμένος. Είναι τυπικό δείγμα του είδους.
Προσοχή, λοιπόν. Η πολιτική, όπως και η ζωή, δεν είναι ποτέ μαύρο-άσπρο.
4 σχόλια:
λες να είναι μεταλλαγμένοι?? χαχα
Όλο το είδος είναι μεταλλαγμένο. Δεν είναι του κόσμου τούτου.
Γειά σου Λωτο.
Δεν είναι διαταραγμένος ο Γιουνκερ,είναι μόνιμα στο τσακίρ κέφι λόγω οινοποσίας ή ουισκοποσίας!
Γιυτό και οι χαριεντισμοί με τα αγκαλιάσματα και τους τρυφερούς ασπασμούς.
@ Ακριβώς, Κουκλίτη. Ταυτόχρονα, τα εισοδήματά του επιτρέπουν στον Λουξεμβουργιανό να διάγει βίον ανέφελον. Ιδέα δεν έχει τι συμβαίνει έξω από τα μέγαρα στα οποία συχνάζει. Κάπου κάπου πετάει και το ψυχοπονιάρικό του, σε μια κρίση νηφαλιότητας, και μετά συνεχίζει τη ντόλτσε βίτα του.
Δημοσίευση σχολίου