Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Ευχαριστώ την εφημερίδα μου!

Τρία χρόνια πριν, τον Νοέμβρη του 2012, κρατούσα στα χέρια μου το πρώτο φύλλο της Εφημερίδας των Συντακτών και την ξεφύλλιζα με συγκίνηση. Καμιά σχέση με τις φυλλάδες των συγκροτημάτων. Το εξώφυλλο θύμιζε πολύ τη μακαρίτισσα Ελευθεροτυπία, αφού δημοσιογράφοι και πρώην εργαζόμενοι σε εκείνην κυρίως ήταν όσοι έκαναν το θαρραλέο βήμα στο κενό:
Έβαλε ο καθένας το ίδιο ποσό ως αρχικό κεφάλαιο και δημιούργησαν την πρώτη συνεταιριστική εφημερίδα, όπου θα έπαιρναν όλοι τον ίδιο -χαμηλό- μισθό, αρκεί φυσικά να υπήρχαν έσοδα.

http://www.efsyn.gr/afieromata/3-hronia-efsyn
Μολονότι τη στήριξα, αγοράζοντάς την φανατικά κάθε μέρα, δεν περίμενα ότι θα άντεχε. Οι νέοι δεν διαβάζουν κι οι ηλικιωμένοι δεν σπαταλούν λεφτά σε εφημερίδες. Κάθε μέρα κοιτούσα με αγωνία πόσα φύλλα είχαν απομείνει στον περιπτερά μου: την αγόραζαν ή έμενε στο ράφι; "Μην βιάζεσαι, δεν την έμαθαν ακόμη", μου έλεγε εκείνος γελαστός.
Στα χρόνια που πέρασαν, όχι μόνο κατάφερε να γίνει βιώσιμη, να δημιουργήσει ιστοσελίδα με μεγάλη επισκεψιμότητα και να κάνει τα καλύτερα ρεπορτάζ, αλλά φιλοξένησε όλες τις απόψεις και τα πιο έξυπνα σκίτσα, κερδίζοντας το σεβασμό εχθρών και φίλων.

Μαζί με τη ΒΙΟ.ΜΕ, τις Εκδόσεις των Συναδέλφων και κάποιους ραδιοσταθμούς, συμπληρώνουν τη βεντάλια των αυτοδιαχειριζόμενων επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Δεν είναι πολλοί, αλλά είναι γενναίοι. Και αλληλοϋποστηρίζονται. Όπως αρμόζει σε τέτοια εγχειρήματα.
Τώρα, δεν ανησυχώ πλέον μην κλείσει. Χρόνια πολλά, αγαπημένη μου εφημερίδα. Πάντα δυνατή, αδέσμευτη και αυτεξούσια.

9 σχόλια:

το φονικο κουνελι είπε...

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Από τις ελάχιστες εφημερίδες που αξίζουν σήμερα. Είναι το στοιχείο της αυτοδιαχείρισης που κάνει τη διαφορά, που την εξυψώνει απ' το βούρκο της πληρωμένης ενημέρωσης και των επιχειρηματικών ομίλων.

Ανώνυμος είπε...

Είναι όμως φιλοτσιπρική, δεν είναι;

Γλαύκη είπε...

Αυτό είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα αυτιδιαχειριζόμενης επιχείρησης και μακάρι αυτή η τακτική να εξαπλωθεί και σε πολλούς άλλους τομείς μήπως και κάτι αλλάξει. Την στήριξη του κόσμου χρειαζονται αυτές οι προσπάθειες, αρκεί να τις χαρακτηρίζουν η αξιοπρέπεια, η σοβαρότητα, η αντικειμενικότητα (αν πρόκειται για ΜΜΕ) και η υπευθυνότητα απέναντι στον πολίτη.
Για να πω την αλήθεια δεν αγοράζω την έντυπη έκδοση καμιάς εφημερίδας. Από τη συγκεκριμένη ενημερώνομαι ηλεκτρονικά.
Καλή σου μέρα!

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Kι εγώ στην ηλεκτρονική της μορφή τη διαβάζω ανελλιπώς. Είναι απ' τα έγκυρα σάιτ που εμπιστεύομαι για τον πλουραλισμό και τα πολύ ωραία άρθρα που φιλοξενεί καθημερινά.
Χρόνια της πολλά λοιπόν και εννοείται ότι υποστηρίζουμε τέτοιες προσπάθειες.

Λωτοφάγος είπε...

@ Καλώς τον Κούνελο, με τις όμορφες αναρτήσεις!
Η Εφ.Συν. είναι το νούφαρο στον βάλτο. Επιβιώνει χωρίς να χαρίζει ούτε επιταγές ούτε σιντί. Κι είναι επίτευγμα αυτό.

Λωτοφάγος είπε...

@ Αυτή είναι μια παρεξήγηση που συμβαίνει συχνά με την Εφ.Συν., από την πρώτη της μέρα, Ανώνυμε. Οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν κυβερνητικά θέματα, εργάζονται και στο Κόκκινο. Υπάρχουν κάποιοι που δεν χώνεψαν ποτέ τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, κι άλλοι που συμπαθούν τη ΛΑΕ ή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κριτικάρουν διαρκώς την κυβέρνηση.
Ο Άρης Χατζηστεφάνου (ΑΝΤΑΡΣΥΑ)γράφει κάθε εβδομάδα το Infowar
Από τους σκιτσογράφους, ο Ζερβός είναι αντι-τσιπρικός, ο Καλαϊτζής ήταν τσιπρικός αλλά έχει απογοητευτεί και ο Κουντούρης είναι πιο... θεωρητικός, μα πάντα εύστοχος.
Όσοι καλύπτουν ρεπορτάζ κοινωνικά, σκάνδαλα, δίκες και διεθνή, ασκούν κριτική χωρίς να χαρίζονται. Και φυσικά υπάρχουν και άλλοι, από διάφορα κόμματα, που δημοσιεύουν άρθρα γνώμης.
Επιλέγει κανείς ό,τι θέλει. Με υπογραφή πάντα!

Λωτοφάγος είπε...

@ Έχει και ένα καλό η κρίση, Γλαύκη: έσπρωξε κάποιους ανθρώπους να ρισκάρουν και να συνεργαστούν. Κάτι που δεν θα γινόταν ποτέ τα χρόνια της φούσκας.
Μου αρέσει η μυρωδιά της φρέσκιας εφημερίδας. Όπως και του φρέσκου βιβλίου. Μεγάλωσα δίπλα σε τυπογραφείο. Σου μένουν αυτά, ξέρεις.
Στην ηλεκτρονική έκδοση μπαίνω κάθε βράδυ, για τις τελευταίες ειδήσεις.
Καλή σου νύχτα.

Λωτοφάγος είπε...

@ Και πολύ καλά κάνεις, Μαρία. Στο κενό που υπήρξε μεταξύ του κλεισίματος της Ελευθεροτυπίας και της έκδοσης της Εφ.Συν, αγόρασα 2-3 άλλες εφημερίδες, αλλά με απογοήτευσαν τόσο, που στράφηκα αποκλειστικά στο διαδίκτυο.
Το πολιτιστικό της ένθετο, καθώς και οι Νησίδες του σ/κ, με τα σκίτσα και τα ταξίδια στην Ελλάδα, είναι εξαιρετικά και μοναδικά.

Mia Petra είπε...

Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί και στην Αργεντινή όταν χρεοκόπησε κι εκείνη και κάποιοι υπάλληλοι ανέλαβαν μαζικά και συντεταγμένα να κρατήσουν ζωντανές τις επιχειρήσεις, με άριστα αποτελέσματα. Αν το θέλαμε πολλοί περισσότεροι Έλληνες, θα είχαμε καταφέρει πολύ περισσότερα πράγματα .. Καλό ξημέρωμα :)