Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Θα σας δω εκεί;

Η τρομοκρατική επίθεση ήταν (;) μια ευτυχής συγκυρία για αυτούς, αφού οι διαδηλώσεις στο Παρίσι απαγορεύτηκαν.
Ας περπατήσουμε κάτω από την Ακρόπολη για το μέλλον του πλανήτη και το δικό μας.
Ας πιέσουμε τους ηγέτες που θα μαζευτούν στο Παρίσι τη Δευτέρα, να καταλήξουν σε συμφωνία για δραστικό περιορισμό των ρύπων.
Η κλιματική αλλαγή δεν περιμένει...

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

το περπατημα κανει καλο. για το κλιμα και την σχετικη τρομοκρατία με τα επακολουθα επιδοτουμενα ανανεωσιμα που προωθουν συγκεκριμμενα συμφεροντα δειτε και την αλλη αποψη.
http://archaeopteryxgr.blogspot.gr/2011/10/scripta-manent.html
γρηγορησ

Λωτοφάγος είπε...

Αγαπητέ Γρηγόρη, από μια σύντομη ματιά που έριξα στις παραπομπές σου -μια και τα έχω διαβάσει πολλές φορές στο παρελθόν και σε πολλούς- βλέπω ότι η προοπτική σου είναι δεκαετίας.
Υποθέτω ότι είσαι πολύ πιο νέος από εμένα, προφανώς της γενιάς του ΠΑΣΟΚ: "χτυπάω το σαμάρι, για να πονέσει το γαϊδούρι" ή,"αφού υπάρχουν διεφθαρμένοι και λαμόγια, χρησιμοποιώ λιγνίτη που έχω σε αφθονία ή ατομική ενέργεια" -αν είχα.

Αναπαράγεις απλώς απαξιωτικές φράσεις:
"Απορρίπτω την αιολική ενέργεια, επειδή τα λαμόγια που την προτείνουν θέλουν να μου πουλήσουν παμπάλαιες και τεράστιες ανεμογεννήτριες."
"Απορρίπτω τη βιομάζα και τη βιοενέργεια, επειδή μου είπαν ότι αποδίδουν ελάχιστα. Καλύτερα να τα καίνε στους αγρούς ή να τα θάβουν. Σκασίλα μου τι γίνεται υπογείως και στην ατμόσφαιρα."
"Απορρίπτω τα φωτοβολταϊκά, επειδή συνδέθηκαν με επιδοτήσεις και καλοπερασάκηδες, άρα είναι διεφθαρμένα από τη φύση τους"
"Κάθομαι στο πληκτρολόγιό μου και κατακεραυνώνω τα λόμπι. Μετά ρουφάω την κόκα κόλα μου και τρώω ένα μπέργκερ."

Αν δεν το ξέρεις, υπάρχουν μέρη στον πλανήτη, τα οποία είναι αυτάρκη σε ενέργεια χάρη στις ΑΠΕ. Όχι, δεν κατοικούνται από λαμόγια ούτε από πάμπλουτους που μπορούν να πληρώνουν τις "ακριβές" ΑΠΕ.

Για να μην μακρηγορώ και κουράζω, τα αέρια του θερμοκηπίου προκαλούν υπερθέρμανση, εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν ή αργοπεθαίνουν για χάρη του πετρελαίου, τα πυρηνικά απόβλητα δεν έχουν ασφαλή χώρο ταφής, το υπέδαφος σκάβεται για λιγνίτη ή για σχιστολιθικό αέριο με άγνωστες συνέπειες, και εμείς πολεμάμε τις ΑΠΕ, επειδή εμπλέκονται γερμανικές βιομηχανίες.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα αυτοκίνητα. Εσύ κυκλοφορείς με κάρο;

Ανώνυμος είπε...

ευχαριστω που διαθεσατε λιγο χρονο. τα κειμενα που σας προτεινα τα βρηκα κι εγω στο νετ και μπορω να πω οτι με επεισαν. και το χωριο μου το 40 πριν τα αυτοκινητα, τα λιπασματα, το ρευμα, και τα τυποποιημενα προιοντα ηταν ενεργειακα αυταρκες. αν ζουσα τοτε μάλλον δεν θα μπορουσα να σας διαβασω ουτε και να απαντησω, νομιζω οτι δεν θελω να επιστρεψω εκει. απο οσο ξερω μονο η νορβηγια και η νεα ζηλανδια ειναι σχετικα αυταρκεις στον τομεα του ηλεκτρισμου λογω υδροηλεκτρικων αλλα προφανως δεν ειναι συνολικα απεξαρτημενες απο τα ορυκτα καυσιμα (πχ. μεταφορες). χαιρομαι που αγαπατε το περιβαλλον, θα προτιμουσα να μελετησετε περισσοτερο και να δινετε προσεκτικοτερα τις μαχες σας εκει που μπορουν να φερουν αποτελεσμα. εχω παρατηρησει οτι πολλες φορες ευαισθητοι ανθρωποι κυνηγαμε μερικες φορες ανεμομυλους.
δειτε κι αυτον τον πολυ ενδιαφεροντα μπλογκερ που εχει δυστυχως σταματησει να γραφει και με τον οποιο μπορει να ειστε συναισθηματικα πιο κοντα.
http://anotherskipper.blogspot.gr/2010/06/blog-post_15.html
γρηγορησ

Λωτοφάγος είπε...

Δεν αγαπώ το περιβάλλον αορίστως. Αγαπώ τον πλανήτη και τον βλέπω ως σύνολο. Κάθε βήμα για μένα είναι σημαντικό, ακόμα κι αν είναι διστακτικό, ακόμα κι αν αξιοποιείται αργότερα από τα λαμόγια.
Εκείνο, όμως, που έχει σημασία είναι να μην επιδεινωθεί η κατάσταση. Αν καταφέρουμε να τη φρενάρουμε, τότε εξετάζουμε τα επόμενα βήματα. Εδώ παίζονται τεράστια συμφέροντα. Ο καπιταλισμός από μόνος του δεν έχει κανένα συμφέρον να υποχωρήσει. Δυστυχώς και οι δήθεν σοσιαλιστικές χώρες δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου για τη βιωσιμότητα του πλανήτη -το αντίθετο μάλιστα.

Λοιπόν; Θα μείνουμε με σταυρωμένα χέρια; Αν δεν είμαστε πολλοί, αν δεν πιέζουμε, αν δεν αξιοποιούμε όσες ακόμα δυνατότητες μάς έχουν αφήσει, τότε περνάμε σε μη αναστρέψιμη κατάσταση, και το χωριό σου πριν από το 1940 θα φαίνεται παράδεισος.

Μέχρι τότε εγώ δεν θα ζω (είμαι ήδη 59), συνεπώς επίτρεψέ μου να είμαι λίγο δον Κιχώτης (άσε που το θεωρώ και φιλοφρόνηση). Προσπαθώ να ευαισθητοποιήσω τους ανθρώπους γύρω μου, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Τότε δεν υπήρχε ίντερνετ, η ενημέρωση ήταν δύσκολη και εισέπραττα ειρωνικά σχόλια. Από όλο το πολιτικό φάσμα. Σήμερα τουλάχιστον με ακούνε και δεν κοροϊδεύουν. Κάποιοι συμφωνούν κιόλας. Επειδή βλέπουν γύρω τους τα αποτελέσματα. Αυτό το αποκαλώ πρόοδο και με κάνει σχεδόν ευτυχή. Χρειάστηκαν βέβαια 30τόσα χρόνια, αλλά η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα.
Όπως καταλαβαίνεις, στα 30 αυτά χρόνια έχω μάθει πάρα πολλά για τις ΑΠΕ, τις ψευτιές, την προπαγάνδα, τις μπαταρίες αποθήκευσης που ακόμα δεν κατασκευάστηκαν (γιατί, άραγε;), ακόμα και για τους ψευτο-οικολόγους που αποδεικνύονται μέλη των λόμπι.
Θα περιμένω με την ίδια γαϊδουρινή υπομονή να προχωρήσουν οι λαοί ομαδικά σε δράση. Βέβαια, ίσως τότε να είναι αργά, γι' αυτό και κατέβηκα στο κέντρο χθες.

Λωτοφάγος είπε...

Υ.Γ. Έχεις δίκιο: στην πρώτη μου απάντηση έπρεπε να γράψω "σχετικά αυτάρκη", ακριβώς επειδή υπάρχει σοβαρή καθυστέρηση στην αποθήκευση της ενέργειας, αλλά και συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες. Οι Κινέζοι ετοιμάζουν την πρώτη αυτάρκη σε ενέργεια πόλη. Ίδωμεν.
Το μπλογκ που μου υπέδειξες είναι ενδιαφέρον. Γιατί σταμάτησε να γράφει, άραγε;

Ανώνυμος είπε...

υποθετω πως κουραστηκε. ευτυχως υπαρχουν τα κειμενα ακομα. νομιζω οτι αυτο θα σας ταξιδεψει
http://anotherskipper.blogspot.gr/2009/12/blog-post_30.html
και αυτο πρεπει να το διαβασετε σαν ενα προβληματισμο ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ.
http://anotherskipper.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html
παλια υπηρχε μια εποχη που καθημερινα εμπαινα στο μπλογκ του μηπως ειχε γραψει κατι (μετα ανακαλυψα το ρσσ)
γρηγορης