Αν ζούσε ο Μάνος Χατζιδάκις, θα γινόταν σήμερα 90 ετών. Αν άντεχε όλα αυτά που μεσολάβησαν στα 21 χρόνια από το θάνατό του, θα είχε σχολιάσει πολλά.
Ο θαρραλέος λόγος του θα ήταν βάλσαμο στα αφτιά μας την εποχή της πασοκοκρατίας, του σημιτικού "εκσυγχρονισμού", της μεγάλης ιδέας των Ολυμπιακών αγώνων, των ψεμάτων και των μύθων που έδεσαν την Ελλάδα πισθάγκωνα και την κατάντησαν ζητιάνα του κάθε Ολάντ.
Ένας άνθρωπος που έλεγε την άποψή του χωρίς να γλείφει την εξουσία. Και που θα ήταν πολυτιμότερος από κάποιους άλλους διάσημους και παραχαϊδεμένους.
Δυστυχώς, όμως, έφυγε από κοντά μας όταν τον χρειαζόμασταν περισσότερο από ποτέ.
Ακόμα κι αν δεν τον καταλαβαίναμε στην εποχή του.
Ο θαρραλέος λόγος του θα ήταν βάλσαμο στα αφτιά μας την εποχή της πασοκοκρατίας, του σημιτικού "εκσυγχρονισμού", της μεγάλης ιδέας των Ολυμπιακών αγώνων, των ψεμάτων και των μύθων που έδεσαν την Ελλάδα πισθάγκωνα και την κατάντησαν ζητιάνα του κάθε Ολάντ.
Ένας άνθρωπος που έλεγε την άποψή του χωρίς να γλείφει την εξουσία. Και που θα ήταν πολυτιμότερος από κάποιους άλλους διάσημους και παραχαϊδεμένους.
Δυστυχώς, όμως, έφυγε από κοντά μας όταν τον χρειαζόμασταν περισσότερο από ποτέ.
Ακόμα κι αν δεν τον καταλαβαίναμε στην εποχή του.
2 σχόλια:
Δε βαριέσαι Λωτο, κι ομότεχνός του Μίκης που ζει και έκλεισε τα 90 το καλοκαίρι δεν βλέπω να κέρδισε ούτε ό ίδιος ούτε τόπος τίποτα από τη μακροημέρευσή του...
Αυτός ήταν τυχερός που πέθανε νωρίς γιατί είχε ήδη αρχίσει να ¨φαλτσάρει¨ λίγο πριν το τέλος με κάτι περίεργες δηλώσεις του.
Μη ξεχνάς, μεταξύ άλλων, και το λανσάρισμα ενός τραγουδιστή πέμπτης κατηγορίας, με το όνομα Φλωρινιώτης, τον οποίο θέλησε να μας τον επιβάλει σαν κορυφαίο ερμηνευτή...
Εγώ επιμένω: οι ¨μεγάλοι¨ είναι τυχεροί όταν πεθαίνουν νέοι!
Καλό Σ/Κ.
@ Θα συμφωνήσω μαζί σου, Κουκλίτη, ιδίως για τον Μίκη, ο οποίος θα ήταν καλύτερα αν έγραφε μόνο μουσική χωρίς να κάνει δηλώσεις. Όχι στα γεράματα, αλλά σε όλη τη ζωή του.
Αυτή η ιστορία με τον Φλωρινιώτη είναι πράγματι λίγο περίεργη. Δεν την παρακολούθησα πολύ τότε.
Τα κείμενα κι οι δηλώσεις που άφησε, όμως, δείχνουν έναν πολύ διορατικό άνθρωπο. Έβλεπε το επικίνδυνο μονοπάτι που έπαιρνε ο λαός, τόσο όσον αφορά τον φασισμό, όσο και την ένταξή μας στην τότε ΕΟΚ. Δεν είχε αυταπάτες και δεν δίσταζε να πάει κόντρα στο ρεύμα. Γι' αυτό και η μουσική του είναι παγκόσμια.
Δημοσίευση σχολίου