Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Ένα νησί, τρεις όψεις

Στη Λέσβο έφτασαν μόνο το περασμένο σαββατοκύριακο 9.000 πρόσφυγες,
που χρειάζονταν στεγνά ρούχα, φαγητό, υποτυπώδη στέγη, νερό, τουαλέτα,
για να προστεθούν στις χιλιάδες άλλους, που περιμένουν να φύγουν για Πειραιά, και από εκεί για τις χώρες του Βορρά.
Είναι εύκολο να το φαντάζεσαι, μα δύσκολο να το ζεις και να μην αγανακτείς. Κι όμως, οι Λέσβιοι εξακολουθούν να βοηθούν, να συντρέχουν όπως μπορούν τους δυστυχισμένους, να συγκεντρώνουν εφόδια, να μαγειρεύουν.

Ναι, κάποιοι -πολύ λίγοι, ευτυχώς- βρίσκουν ευκαιρία να αισχροκερδίσουν, είτε πουλώντας σε εξωφρενικές τιμές τη... φόρτιση ενός κινητού, είτε αρπάζοντας τις εξωλέμβιες για να τις ξαναπουλήσουν στους διακινητές:

@takartak
Την ίδια στιγμή, οι λιμενικοί παλεύουν να σώσουν τους ναυαγούς ή μαζεύουν τα πτώματα μικρών παιδιών:

Αλήθεια, πώς το ξεπερνάς αυτό;

Και κάποιοι τυχεροί αποζημιώνονται για τις προσπάθειές τους με ένα αθώο χαμόγελο:


Αυτός ο λαός, που μέχρι τώρα στάθηκε στο ύψος του και βοήθησε τους ικέτες όσο κανείς άλλος, αποκλήθηκε "βδέλυγμα" από κάποιον γέρο γραφιά, που αύριο δεν θα τον θυμάται κανείς. Προφανώς, εκεί στα Παρίσια γνώρισε πιο γενναιόδωρους και καλόκαρδους ανθρώπους. Γιατί, λοιπόν, δεν μένει εκεί, να αφήσει κι εμάς στην ησυχία και τη χρεοκοπία μας;

Δεν υπάρχουν σχόλια: