Κυριακή 3 Μαΐου 2015

Δικαιοσύνης ήλιος θαμπός!

  • Πέρυσι, στους Νέους Επιβάτες Θεσσαλονίκης, άνεργος πατέρας συνέδεσε παράνομα το ρεύμα που είχε κόψει η ΔΕΗ, και η εταιρεία προέβη στα απαραίτητα για να οριστεί δικάσιμος.
Δύο φορές αναβλήθηκε η δίκη -για να μην λέτε ότι μόνο της Χ.Α.αναβάλλεται- και τελικά στις 29 Απριλίου τρέχοντος έτους καταδικάστηκε σε 6 μήνες φυλάκιση με αναστολή. Τόσο κοστίζει το ρεύμα εννέα ημερών, όπως υποστηρίζει η ΔΕΗ, ή μιας ημέρας όπως υποστήριξε εκείνος.
Στον ένα χρόνο που μεσολάβησε, η σύζυγός του πήγε στη Γερμανία για να δουλέψει και ο ίδιος αναγκάστηκε να δώσει τα δύο από τα τρία παιδιά τους στα Παιδικά Χωριά SOS. Πρόσφατα, η γυναίκα επέστρεψε και ετοιμάζονταν να ξαναγίνουν οικογένεια, με τη βοήθεια συγγενών τους.
Όχι, η ιστορία δεν έχει χάπι εντ: ένα βράδυ στον ύπνο του, ο άνεργος πατέρας έπαθε ανακοπή και πέθανε. Δέκα μέρες μετά, το μονομελές Πλημμελειοδικείο τον καταδίκασε ερήμην, όπως είπαμε, αφού δεν δέχτηκε ως λόγο αναβολής το... θάνατο!

  •  Ο ιδιοκτήτης της αλυσίδας αρτοποιείων Το Χωριάτικο Άγγελος Γιαννακόπουλος είχε συστήσει με άλλους τρεις εγκληματική συμμορία, η οποία έφερνε στην Ελλάδα γυναίκες από την ανατολική Ευρώπη και τις εξέδιδε. Ήταν δηλαδή νταβατζήδες του κερατά! Ο Γιαννακόπουλος είχε πει, αν θυμάστε, εκείνο το σπαραξικάρδιο ότι το έκανε για χατίρι της Ρουμάνας αγαπημένης του!
Μπορεί να μην έπεισε τον εισαγγελέα Γιώργο Βούλγαρη, αλλά το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και έδωσε ανασταλτικό χαρακτήρα στη δεκαετή φυλάκισή τους!
Αυτός ο "πρότερος έντιμος βίος" δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ισχύει για όλους. Αν το δεις ψύχραιμα, όλα τα μωρά γεννιούνται αθώα. Μεγαλώνοντας, κάνουν μερικές σκανταλιές, κάποιες χοντράδες, λίγο μπούλιγκ, κανα μπάφο και αργότερα προσπαθούν να βιοποριστούν. Άρα, όλοι είμαστε αθώοι και έντιμοι, μέχρι τη στιγμή που θα κάνουμε τη στραβή. Γιατί δεν αφήνονται όλοι ελεύθεροι;
  • Στις ΗΠΑ εφαρμόζεται σωστά η δικαιοσύνη. Ούτε πρότερος έντιμος βίος αναγνωρίζεται στους μαύρους νέους, ούτε καν βίος γενικώς: εκτελούνται εν ψυχρώ ή βασανίζονται μέχρι θανάτου, για να μην προλάβουν να εγκληματίσουν
  Όπως ο 25χρονος Φρέντι Γκρέι, ο οποίος το έβαλε στα πόδια μόλις είδε τους αστυνομικούς. Αυτό θεωρήθηκε απόδειξη ενοχής και συνελήφθη. Αυτόπτες μάρτυρες λένε πως, για να του περάσουν τις χειροπέδες, οι αστυνομικοί τον δίπλωσαν με τέτοιον τρόπο ώστε του τσάκισαν τη σπονδυλική στήλη! Παρά τα ουρλιαχτά πόνου του άτυχου νεαρού, τον έχωσαν στο περιπολικό, με το οποίο τον παρέδωσαν ημιθανή στο νοσοκομείο, όπου και πέθανε!
Τα αμερικανικά βοθροκάναλα, φυσικά, αντί να εστιάσουν στη συστηματική δολοφονία άοπλων ανθρώπων από τους robocop, προέβαλαν επί μέρες το βιντεάκι μιας πληθωρικής μητέρας που βαράει τον κουκουλοφόρο έφηβο γιο της.
Περήφανη που ανακηρύχθηκε ηρωίδα σε λίγες ώρες, δήλωσε ότι μεγαλώνει μόνη της πέντε παιδιά -λες και είναι κατόρθωμα το να αραδιάζεις παιδιά χωρίς πατέρα στους βίαιους αμερικανικούς δρόμους- .και δεν βρήκε μια λέξη για να καταδικάσει τον άδικο θάνατο του Φρέντι.

Στις 4 Απριλίου συμπληρώθηκαν 47 χρόνια από τη δολοφονία του οραματιστή Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που η φράση του, "I have a dream", δεν έχει ακόμα βρει δικαίωση. 

4 σχόλια:

Mia Petra είπε...

Δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχει Δικαιοσύνη, είναι ότι δεν υπάρχει και λογική. Έχουμε περάσει σε άλλη σφαίρα ως άνθρωποι -ανά τον πλανήτη νομίζω- και βαδίζουμε προς την τρέλα με μαθηματική ακρίβεια. Λίγοι θα μπορούσαν πλέον να ισχυριστούν το "I have a dream" και να μπορούσαν και να το εφαρμόσουν. Είμαι πολύ απογοητευμένη (και) σήμερα, αλλά μάλλον θα φταίει η πανσέληνος του Μάη.. Την καλημέρα μου!

Λωτοφάγος είπε...

@ Τα τελευταία χρόνια, κάθε μέρα σχεδόν έχει πανσέληνο, Πέτρα.
Ακόμα κι αν δεν υποφέρουμε οι ίδιοι, πόσο να αντέξουμε τις εικόνες από τον υπόλοιπο πλανήτη χωρίς να βυθιστούμε στην απογοήτευση;

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Σκόρπιες ιστορίες ζωής, που η ουσία τους χάνεται στον χαοτικό κόσμο των ειδήσεων. Ωστόσο, όταν τις διαβάζεις συγκεντρωμένες σε μια ανάρτηση, αντιλαμβάνεσαι την αντιφατικότητα που διέπει τη "δικαιοσύνη". Και τη ζωή μας γενικότερα...
Η πρώτη ιστορία με τον άνεργο πατέρα, συγκλονιστική! Εδώ δεν χωράνε σχόλια. Ο Θεός να τους δίνει κουράγιο να αντέξουν!

Λωτοφάγος είπε...

@ Αν διαβάσεις το άρθρο στο οποίο παραπέμπω, Μαρία, θα δεις ότι η οικογένειά του δεν είχε λεφτά ούτε για να τον θάψει!