Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Μην πυροβολείτε το Κόκκινο

Ανακάλυψα τυχαία το ρ/σ Στο Κόκκινο λίγο πριν τις πυρκαγιές στην Ηλεία και μετά τη γέννηση αυτού του μπλογκ. Τότε ήταν σχεδόν περιθωριακός. Δεν υπήρχε στις μετρήσεις ακροαματικότητας και διέθετε ελάχιστους πόρους.
Η επιλογή να μην δέχεται διαφημίσεις από εταιρείες όπως η Ελληνικός Χρυσός, οι τράπεζες ή το Jumbo, δεν βοηθάει την οικονομική του κατάσταση μέχρι και σήμερα. Ωστόσο, αυτός είναι ένας από τους λόγους που τον ακούνε φανατικά και για ώρες οι ακροατές του.
Ο σταθμός άνθησε μετά τις εκλογές του 2009 και κυρίως μετά την πτώχευσή μας τον Απρίλιο του 2010, όταν άρχισαν οι ογκώδεις διαδηλώσεις, τις οποίες κάλυπταν δύο νεαροί δημοσιογράφοι, η Μαρία Λούκα (σήμερα οικονομική συντάκτρια) και ο Παναγιώτης Αντωνογιαννάκης,.που ακούγαμε πάντα ανεβαίνοντας τη Σταδίου, για να ξέρουμε τι γινόταν ήδη στο Σύνταγμα.

Ήταν τότε ακριβώς που κατάργησα την τηλεόραση, της οποίας οι συζητήσεις και τα τρομολάγνα ρεπορτάζ κόντεψαν να με τρελάνουν. Αντίθετα, οι δημοσιογράφοι του Κόκκινου δεν πάθαιναν κρίσεις υστερίας και μιλούσαν σαν άνθρωποι.

Την άνοιξη του 2013, ο απολυμένος από την ΕΡΤ Κώστας Αρβανίτης αναλαμβάνει τη διεύθυνση του σταθμού και καταφέρνει να τον απογειώσει: μαζί με τους συνεργάτες του αναζητούν διαφημίσεις και πόρους, εκδηλώνουν εμπράκτως αλληλεγγύη προς τους αναξιοπαθούντες Έλληνες και τους βασανισμένους μετανάστες, δυναμώνουν την εμβέλεια του σταθμού με νέο πομπό και συνεργάζονται με σταθμούς στην περιφέρεια.
Εκείνη την εποχή, κάποιοι διαφώνησαν με την πρακτική του να δέχεται μόνο μηνύματα για συμμετοχή σε κληρώσεις βιβλίων, προκειμένου να κερδίζει κάποια χρήματα ο σταθμός. Δεν δίστασε, όμως, παρά τις δυσχέρειες που αντιμετώπιζε, να προσφέρει τα έσοδα από τα μηνύματα σε ομάδες που αγωνίζονταν, όπως οι Καθαρίστριες.
Με κάποιες επιλογές του σε παραγωγούς δεν συμφωνώ, μα οι ραδιοσταθμοί είναι όπως τα κόμματα: κάθε Έλληνας θα έστηνε το δικό του, αν μπορούσε.
Κοντά στα παλιά και αξιόλογα στελέχη, έφερε στο σταθμό ανθρώπους όπως ο Άρης Χατζηστεφάνου με το Infowar του, ο Ηλίας Μαμαλάκης, ο Κώστας Βαξεβάνης (για μια σεζόν), ο Κώστας Θωμαΐδης και πρόσφατα ο Γιάννης Βαρουφάκης και ο Κώστας Εφήμερος με το The Press Project.
Οργάνωσε συναυλίες και εκδηλώσεις για την ενίσχυση του σταθμού, τύπωσε μπλουζάκια, έστησε Κόκκινο στη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα και την Πάτρα και έδωσε φωνή σε ανθρώπους και συλλογικότητες, που ποτέ στο παρελθόν δεν είχαν. Το Μητροπολιτικό Ιατρείο Ελληνικού, ο αγώνας των κατοίκων της Ιερισσού, τα κέντρα κράτησης μεταναστών και προσφύγων, οι Καθαρίστριες, οι σχολικοί φύλακες, οι εκπαιδευτικοί, η ΒΙΟΜΕ, οι Εκδόσεις των Συναδέλφων βρήκαν μικρόφωνο για να ακουστούν.
Πριν από λίγες μέρες, οι Χρυσόστομος Λουκάς και Άρης Χατζηστεφάνου συνόδεψαν ανθρωπιστική βοήθεια, που πρόσφεραν οι ακροατές, στη Γάζα και την Ουκρανία αντίστοιχα.
Αλλά και στον πολιτιστικό τομέα, νέοι δημιουργοί βρήκαν φιλοξενία και στήριξη.
Αύριο στις 18.30, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη (Δομοκού 2, Στ. Λαρίσης) παρουσιάζεται το βιβλίο "15 βγαίνουν με Κόκκινο", στο οποίο πέντε καταξιωμένοι συγγραφείς ανθολογούν 15 διηγήματα και κείμενα ισάριθμων νέων συναδέλφων τους. (εδώ)
(Όπως ίσως φαντάζεστε, βρέθηκαν και πάλι κάποιοι να ψέξουν το σταθμό επειδή εξέδωσε βιβλίο)

Δυστυχώς, οι Σαμαροβενιζέλοι στερούν πόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε δίνοντας χρηματοδότηση βάσει του παλιού ποσοστού 4% είτε μειώνοντας γενικά την κρατική χρηματοδότηση στα κόμματα, βάσει της αρχής, "θα καώ κι εγώ, αλλά θα καείς μαζί μου". Αυτό στραγγαλίζει οικονομικά το Κόκκινο, με αποτέλεσμα να μην πληρώνει εγκαίρως τους υπαλλήλους του.
Κι είναι φυσικό αυτοί να διαμαρτύρονται, ακόμα και να απειλούν με στάση εργασίας. Όχι όλοι, μόνο οι ηχολήπτες.
Όμως, η ατυχής φράση του Αρβανίτη πριν από δέκα μέρες "Εκβιασμό δεν το λες... αλλά το λες, βρε παιδί μου", γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος στο e-tetRadio, προκάλεσε έναν μικρό εμφύλιο στο σταθμό και κάμποσα δηλητηριώδη σχόλια από τους εξωτερικούς "καλοθελητές", παρόλο που ο διευθυντής ζήτησε δημοσίως συγγνώμη.
Είναι η κατάρα της Ελλάδας: αφενός δεν συνεργαζόμαστε και αφετέρου δεν θέλουμε να ξεχωρίζει κανείς από το χυλό. Προκρούστεια λογική.
Καλά, οι Πορτοσάλτε βρήκαν ευκαιρία να σπείρουν έριδες. Αυτή είναι η δουλειά τους. Μετά το κλείσιμο του 902, σειρά έχει το Κόκκινο, ούτως ώστε να κάνουν μόνοι τους παιχνίδι οι Μεγαλοεργολάβοι, φτιάχνοντας με τα παπαγαλάκια τους τη δική τους νέα πραγματικότητα.
Το να εργάζεσαι, όμως, στο Κόκκινο και να μαχαιρώνεις πισώπλατα τον Αρβανίτη είναι σαν να πυροβολείς τα πόδια σου. 

8 σχόλια:

Mia Petra είπε...

Απολαμβάνω να σε διαβάζω. Και ενημερώνομαι και χαίρομαι με τον τρόπο που προσεγγίζεις τα πράγματα. Καλό σου βράδυ φίλε Λωτοφάγε :)

Μαζεστίξ είπε...

Για την κοινή γνώμη, όποιος είναι δεξιός, αρκεί απλώς να μην είναι τελείως για τελείως σάπιος για να χαίρει εκτίμησης.
Ενώ όποιος είναι αριστερός πρέπει καθημερινώς να είναι τέλειος. Αλλά, άμα πει και μια κουβέντα παραπάνω, τότε ξεσκίζεται.
Αιώνια κατάρα...

Οι μίζεροι προτιμούν, φαίνεται, να μην υπάρχει κανένα ραδιόφωνο να ακούγεται η φωνή της αριστεράς.
Τότε ίσως ηρεμήσουν και πουν "Στα λεγα 'γω-ο καπιταλισμός μπλα-μπλα"

Ανώνυμος είπε...

O σταθμός πάντως κάνει την διαφορά στα ερζτιανά και ο διευθυντής του πράγματι τον απογείωσε.
Ο Αρβανίτης δεν είναι χτεσινός.Εχει πληρώσει ακριβά την αγωνιστική και συνεπή του δράση.Εκανε ένα λάθος,ανθρώπινο κατά την γνώμη μου,και τον τιμά η δημόσια συγνώμη του.Αυτό που δεν τιμά είναι η στάση κάποιων ''αριστερών''με κανιβαλλικές διαθέσεις.
Υ.Γ Η σύγκριση με το πάλαι ποτέ 902 νομίζω είναι ατυχής.Οι τηλεπωλήσεις του 902 που κυριαρχούσαν στο σταθμό του ΚΚΕ αλλά και το υπόλοιπο μονόχνωτο κομματικό και ανούσιο πρόγραμμα του,δεν έχουν σχέση με το πρόγραμμα του ανοικτού στην κοινωνία και στο λαό ''στο κόκκινο''
Και φυσικά δεν έκλεισε κανείς τον 902.Το ΚΚΕ πούλησε την δημόσια συχνότητα που του είχε παραχωρηθεί δωρεάν σε οffshore όταν έπεσε η διαφημιστική πίτα και δεν έβγαζε ο σταθμός αρκετά κέρδη.

Λωτοφάγος είπε...

@ Καλή σου μέρα, Πέτρα μου, κι ευχαριστώ πολύ. Καλό σαββατοκύριακο.

Λωτοφάγος είπε...

@ Και οι χειρότεροι είναι οι ίδιοι οι αριστεροί κριτές, Μαζεστίξ. Σαν τα κοράκια πέφτουν!
Ή, μήπως, τα δικά τους λόγια πονάνε περισσότερο το θύμα;
Ναι, "στά'λεγα εγώ, ο καπιταλισμός", κατά τον ίδιο τρόπο που θα πουν "στά'λεγα εγώ, ο ΣΥΡΙΖΑ" κτλ.
Καλή σου μέρα.

Λωτοφάγος είπε...

@ Οι οποίες "καννιβαλικές διαθέσεις" τι κίνητρο έχουν, αγαπητέ Ανώνυμε; Θέλουν να γίνουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη ή γενικώς μισούν ό,τι ξεχωρίζει;

Αναφερόμουν στο ραδιόφωνο 902, από το οποίο ενημερώνονταν οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ, και όχι στο κανάλι, το οποίο ήταν άθλιο και δεν είχε λόγο ύπαρξης εδώ και χρόνια. Ασφαλώς και δεν ήταν ανοιχτό στους πολίτες. Ήταν όργανο προπαγάνδας, αλλά για κάποιους ήταν ενημέρωση.
Έχω γράψει για το ξεπούλημα, αλλά η όλη ιστορία με θλίβει τόσο ώστε χρησιμοποίησα την κομψότερη λέξη "κλείσιμο".
Καλή σου μέρα.

KOYKLITIS είπε...

Το ΚΟΚΚΙΝΟ είναι μιά όαση στα ερτζιανά.
Είναι κρίμα να υπάρχουν τέτοιες ανθρωποφαγικές καταστάσεις που καμιά σχέση δεν έχουν με χώρο της αριστερας.
Το ήθος του Αρβανίτη δικαιολογεί κάπου-κάπου και κάνα φραστικό λαθάκι αλλά καλό είναι να φροντίζουν τα "αφεντικά" να πληρώνουν στην ώρα τους τους εργαζόμενους.

Λωτοφάγος είπε...

@ Συμφωνώ απολύτως, Κουκλίτη. Ειδικά οι βουλευτές θα έπρεπε να το φροντίζουν αυτό. Προσφέροντας ό,τι έχουν ευχαρίστηση. Αν δεν υπήρχε το Κόκκινο, ούτε αυτοί θα υπήρχαν.