Οι συνταξιούχοι και η Καθηγήτρια

"Σκηνή πρώτη: συνταξιούχοι μεγάλης τράπεζας συναντούν σε εκδρομή τον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Και τι νομίζεις ότι κάνουν, Λωτοφάγε;"
"Υποθέτω ότι τον κράζουν, αφενός ως εκπρόσωπο της κυβέρνησης που τους διαλύει τις συντάξεις και αφετέρου διότι, ως υπουργός Υγείας επί Κωστάκη, είχε αρχίσει την κατεδάφιση της δημόσιας περίθαλψης."
"Χα! Πώς το θες; Τον περικυκλώνουν, χαριεντιζόμενοι. Κάποιοι φωτογραφίζονται κιόλας, μαζί του, πανευτυχείς! Εκείνος φεύγει με το αυτάρεσκο χαμόγελο της επιτυχίας: "αρέσω, παιδί μου, αρέσω!"
"Είναι δυνατόν;;;;;;;;;;;"
"Βεβαίως. ΕΣΥ είσαι αλλού και ελπίζεις ακόμα. Σκηνή δεύτερη: η εκδρομή φτάνει στο τέλος της, όταν ένας εβδομηντάρης, ο οποίος στην ταβέρνα πήγε να κατουρήσει στην αποθήκη αντί στην τουαλέτα, σηκώνεται να αποχαιρετήσει τους υπόλοιπους και βγάζει έναν φιλιππικό κατά πάντων, για τους φόρους και τις περικοπές. Ξέρεις ποια ήταν η κατακλείδα του;"
"Έλα, μην με αφήσεις ημιθανή, αποτέλειωσέ με"
"Αμέσως: Έναν άνθρωπο είχαμε που νοιάστηκε, κι αυτόν τον φυλακίσαμε και πέθανε φτωχός. Τον Παπαδόπουλο!"
"Α, ρε Σκαρίμπα, πόσο δίκιο είχες όταν έλεγες πως το δικαίωμα της ψήφου πρέπει να αφαιρείται μόλις κάποιος κλείσει τα 65!"

Σκέφτομαι αυτή την ιστορία, καθώς διαβάζω τη συνέντευξη της πληθωρικής και συμπαθούς καθηγήτριας Ιστορίας Εξωτερικής Πολιτικής στη Νομική Αθηνών Λένας Διβάνη, που έδωσε στο ένθετο Passeport του Επενδυτή. Μιλάει για τα δύο τελευταία βιβλία της, για την ανθρωποφαγική ελληνική κοινωνία, τα πανεπιστήμια, τους συναδέλφους της και, φυσικά, τον εκφασισμό και τη Χ.Α.
Παραθέτω τα σπουδαιότερα αποσπάσματα, επειδή δεν υπάρχει στο διαδίκτυο για να σας παραπέμψω:

• Όταν πήγα να δω σε μια φάρμα πώς εκπαιδεύονται τα ζώα με αφορμή το βιβλίο "Πεινασμένο στόμα", ο Ηλίας μου είπε τη μεγάλη κουβέντα: "Οι άνθρωποι λειτουργούν όπως και οι σκύλοι στις αγέλες τους: δημοκρατία δεν υπάρχει. Είσαι δούλος ή αφεντικό". Ήταν η πιο σοκαριστική φράση που μπορούσα να ακούσω ως άνθρωπος που πιστεύει στη δημοκρατία [...] Και μετά πήρα κάθε σχέση της ζωής μου και των γύρω μου και κατάλαβα πόσο δίκιο είχε ο Ηλίας.
• Πουλούσαν τους βαθμούς μου [στη σχολή] και ποτέ δεν εξιχνιάστηκε η υπόθεση, γιατί ποτέ κανείς δεν ήθελε να εξιχνιαστεί. "Μα τι λες;", μου έλεγαν, "να πούνε ότι πουλάνε τους βαθμούς στη Νομική;" Καταλαβαίνεις τι τους ενδιέφερε; Τι φαίνεται προς τα έξω και όχι η ουσία του γεγονότος. Αυτή είναι η παθογένεια της κοινωνίας μας.
• [...] καθένας από αυτούς που τη στηρίζουν, δεν πιστεύει ούτε ότι η Χ.Α. θα πάρει την εξουσία ούτε ότι η Χ.Α. είναι αυτό που είναι. Οι άνθρωποι εθελοτυφλούν, είμαστε χαζοί. Έχω πλέον πειστεί. Ποτέ δεν βλέπουν αυτά που είναι μπροστά στα μάτια τους. Άρα, λοιπόν, κάποιοι, προκειμένου να δηλώσουν αγανάκτηση για το σάπιο πολιτικό σύστημα, τους ψηφίζουν. Για να εκδικηθούν τους άλλους. Δεν κατανοούν, όμως, ότι έτσι μόνο τον εαυτό τους εκδικούνται.

 

• Δες τους εργατοπατέρες, αυτούς όλους τους συνδικαλιστές που κόπτονται μόνο για το Δημόσιο. Για τον ιδιωτικό τομέα; Ορδές ανέργων εκεί, σφαγή των αμάχων. Ασχολήθηκε κανείς; Κανείς. Αρκεί να μην θιγεί τίποτα από τα δικά τους δικαιώματα. Καμία συμπαράσταση στους άλλους. Να ψοφήσουν οι άλλοι.
• Ειδικά εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε εκπαιδευτεί -γιατί όλα εκπαίδευση είναι- σε κανενός είδους συλλογικότητα. Είμαστε ο καθένας για την πάρτη του και όλοι εναντίον όλων.[...] Η νοοτροπία που έκανε να πετούν κάποιοι τα σκουπίδια από το μπαλκόνι, αυτή η ίδια νοοτροπία τώρα απειλεί τη ζωή μας. Και υπάρχει κι ένα δεύτερο στοιχείο για να δικαιολογήσω κάπως τον όχλο που, όπως είπα, θεωρώ χαζό. Υπάρχει αυτή η διάχυτη αίσθηση της ανημπόριας. Δηλαδή ότι η τράπουλα είναι μοιρασμένη και σημαδεμένη και στην πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει τίποτα.

 

• Τα ΜΜΕ κάνουν αυτή τη στιγμή παιχνίδι και είναι διατεταγμένα ώστε να φτιάχνουν για ψεύτικη πραγματικότητα που είναι βολική προς αυτά. Και η ψεύτικη πραγματικότητα λέει, δυστυχώς, αυτός είναι ο δρόμος, δεν υπάρχει άλλος. Οπότε ο άλλος κάθεται στον καναπέ του και κλαίει.
• Δεν θέλουμε άλλους ηγέτες. Θέλουμε κανονικούς ανθρώπους. Οι περισσότεροι [με χάρισμα] γοητεύονταν με τον εαυτό τους και με το γεγονός ότι μπορούσαν να κάνουν ό, τι ήθελαν, να πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. 
• Ο άνθρωπος δεν είναι εγγενώς κάτι καλό. Πρέπει να εκπαιδευτεί σε όλα, από το να σέβεται τη διαφορετικότητα, μέχρι το να μην κλέβει. Συνεπώς, οφείλουμε να χτίσουμε μια κοινωνία που να εκπαιδεύει τα παιδιά της σε όλα αυτά και να ελέγχει την εξουσία για όλα αυτά.
• (για το αν θα πολιτευόταν ποτέ): Είμαι οξύθυμη, υπερβολικά απαιτητική και δεν είμαι τακτικίστρια. Πιστεύω ότι είναι πιο πολιτική πράξη το να προσπαθείς και να είσαι αυτό που λες και να λες συνεχώς αυτό που είσαι.
• Η εποχή αυτή πρωτίστως βγάζει τις δικές μας αντιφάσεις.
• (για τα πανεπιστήμια): Όταν παρενέβησαν οι μεγάλες δυνάμεις στη χώρα, εμείς ανοίξαμε σε κάθε περίπτωση την πόρτα. Τους προσκαλέσαμε, σε κάποιες περιπτώσεις τους παρακαλέσαμε, όπως και τώρα. Επομένως δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν. Οι καθηγητές δεν πάμε στο μάθημα, δεν πάμε στις ώρες ακροάσεων, κάνουμε 17 άλλες δουλειές. Από την πλευρά τους, οι φοιτητές αδιαφορούν τελείως. Ενδιαφέρονται μόνο να τους βάλεις έναν καλό βαθμό και να φύγουν. Αυτή η αδιαφορία επιτείνεται από τα κομματικά στελεχάκια, τα οποία έχουν πάρει τον έλεγχο της κατάστασης στα χέρια τους, ελπίζοντας να γίνουν μελλοντικοί βουλευτές. [...] Υπάρχει μόνο μια δράκα παιδιών, τα οποία εγώ αγαπώ περισσότερα απ' όλα τα άλλα, που όμως επίσης εκτρέπονται. Είναι αυτές οι ανεξάρτητες κινήσεις της Αριστεράς, που φωνάζουν με γνήσιο αίσθημα, αν και συχνά ξεφεύγουν χάνοντας το δίκιο τους. Είναι δυνατόν να είσαι υπέρ της δημόσια παιδείας και να καις το πανεπιστήμιο; Είναι δυνατόν να καις αυτό που παλεύεις για να ζήσει; Και να διαμαρτύρεσαι για τη Νικαράγουα, αλλά όχι για το ότι είναι απών ο καθηγητής σου στην ώρα ακροάσεων;

Και ένας λυγμός για αυτούς που φεύγουν:

• Οι καλύτεροι φεύγουν πάντως και οι παρέες πλέον επικοινωνούν μέσω skype. Εγώ διατηρώ φιλικές σχέσεις με πολλούς τέως φοιτητές μου, στους οποίους επίσης μιλώ μέσω skype. Σε μια τέτοια επικοινωνία, μου λέει το παιδί: "Ξέρετε, έχω σήμερα γενέθλια και δεν έχω ποιον να καλέσω".