Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Η Talvivaaraa στις Σκουριές στέλνει τοξικό χαιρετισμό

Η Talvivaaraa είναι το μεγαλύτερο επιφανειακό μεταλλείο νικελίου και ουρανίου της Ευρώπης και βρίσκεται στη Φιλανδία, 550 χιλιόμετρα ΒΑ του Ελσίνκι. 
Στις 4 Νοεμβρίου, υγρά απόβλητα από το μεταλλείο, που περιείχαν βαρέα μέταλλα, χημικά και ουράνιο, χύθηκαν στις λίμνες, τα ρέματα και τα ποτάμια της περιοχής. Από τη μια στιγμή στην άλλη, τέσσερις  λίμνες βρέθηκαν με συγκέντρωση ουρανίου 100 ή και 200 φορές πάνω από το φυσιολογικό!

Όλες οι φωτογραφίες είναι από το πολύ ενημερωτικό μπλογκ του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων

Στην Talvivaaraa, οι εγκαταστάσεις εξόρυξης, θραύσης και βιο-εκχείλισης καταλαμβάνουν έκταση 60.000 στρεμμάτων! Εικάζεται ότι η χημική αυτή καταστροφή -η μεγαλύτερη στην ιστορία της χώρας- οφείλεται στην υπερχείλιση ή το ράγισμα της δεξαμενής λυμάτων. Η υποδομή δεν είναι παλιά: μόλις του 2008 -γεγονός που καταρρίπτει τον ισχυρισμό της "Ελληνικός Χρυσός" στην Ελλάδα ότι "η σύγχρονη τεχνολογία κλπ κλπ..."
Ήδη από το καλοκαίρι του 2009, οι ξενοδόχοι  στα περίχωρα της Talvivaaraa  άρχισαν να παραπονούνται για οσμή κλούβιου αβγού, ενώ οι κάτοικοι για οσμή θειαφιού (το κλούβιο αβγό που λέγαμε), μαύρη σκόνη και δερματικές παθήσεις. Η χρήση του πηγαδίσιου νερού απαγορεύτηκε.
Στο μεταξύ είχαν αρχίσει οι πρώτες διαρροές λυμάτων, τις οποίες όμως η φιλανδική εταιρεία ανακοίνωνε με καθυστέρηση ημερών. Το 2010, η εταιρεία παραδέχτηκε ότι το ουράνιο είναι "παραπροϊόν" της δραστηριότητάς της, αν και δεν αναφερόταν στην έκθεση περιβαλλοντικών επιπτώσεων που είχε καταθέσει.

 Läckageområdet i Talvivaara. Foto:  LEHTIKUVA


Στον συγκλονιστικό "Εξάντα" της περασμένης Τετάρτης, ο εκπρόσωπος της Ελληνικός Χρυσός, με την άσπρη μπατανόβουρτσα πάνω από τα χείλη, τα κακοβαμμένα μαλλιά και τα μάτια αρπακτικού, ισχυρίστηκε χαμογελώντας ότι βασικό προϊόν στις Σκουριές θα είναι ο χαλκός και δευτερευόντως ο χρυσός, οπότε δεν θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο. Κάτοικος αναρωτήθηκε τι θα κάνει η εταιρεία όταν ο χαλκός εξαντληθεί και θα έρθει η σειρά του υπόλοιπου χρυσού, για τον οποίο η πιο φθηνή μέθοδος καθαρισμού είναι με κυάνιο.

Αφίσα της ρουμανικής ομάδας "Αγανακτισμένοι νέοι", που διαδήλωσαν σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους κατοίκους της Χαλκιδικής. Κάτι ξέρουν από περιβαλλοντικά εγκλήματα οι γείτονες Ρουμάνοι!

Για να επιστρέψουμε στη Φιλανδία, η καλή μας εταιρεία είχε πλέον το μεγαλύτερο ορυχείο ουρανίου στην Ευρώπη, χωρίς φυσικά περιβαλλοντική μελέτη. Τότε ακριβώς αποκαλύφθηκε πως η οικογένεια της τότε Υπουργού Περιβάλλοντος είχε αγοράσει εγκαίρως μετοχές ύψους 300.000 ευρώ.

Αν σας θυμίζει το "σκάνδαλο αρ-Πάχτα ή Πόρτο Καρράς", του οποίου ο μελίρρυτος πρωταγωνιστής είναι εκλεγμένος δήμαρχος Αριστοτέλη και στηρίζει φυσικά την εξόρυξη στις Σκουριές, είστε πολύ καχύποπτοι!

Η ετήσια παραγωγή του μεταλλείου της Talvivaaraa ανέρχεται σε 10 εκατομμύρια τόνους, αλλά η εταιρεία πιέζει για επέκταση των εγκαταστάσεων, από 60.000 στρέμματασε 134.000. Έτσι, η παραγωγή θα πενταπλασιαστεί και ο σωρός βιο-εκχύλισης θα καλύψει 25.000 στρέμματα.

Τώρα, ο υπουργός Περιβάλλοντος μιλά για "σοβαρό περιβαλλοντικό έγκλημα", ενώ στις 15 Νοεμβρίου 1.000 Φιλανδοί τού παρέδωσαν 17.000 υπογραφές κατοίκων, με αίτημα να κλείσει το μεταλλείο.

Stop Talvivaara
Φωτογραφία από τη διαμαρτυρία των Φιλανδών

 Ο Τάσος Σαραντής, από το άρθρο του οποίου έμαθα για το γεγονός (Εφημερίδα των Συντακτών, φ. 15.11.12), αναρωτιέται τι πρέπει να περιμένουμε στη Χαλκιδική, όταν όλα αυτά συμβαίνουν στη Φιλανδία των περιβαλλοντικά ευαίσθητων πολιτών. Στο μπλογκ του Παρατηρητηρίου, θα διαπιστώσετε ότι συμβαίνουν επίσης στη Σουηδία και τον Καναδά, μέχρι πρότινος περιβαλλοντικά μη μου άπτου.

9 σχόλια:

Διαχειριστής είπε...

Εξαιρετική ανάρτηση! Μπράβο και καλό μήνα Λωτοφάγε μας!

Mia Petra είπε...

Μα, με οτιδήποτε κι αν συμβεί σ' αυτήν την χώρα -την "ουδεπόποτε" υποδομούσα- θα έχουμε να περιμένουμε τα...χειρότερα. Όλο με...αισιόδοξα μηνύματα ανοίγουν οι μήνες μας!

Καλό μήνα είπα;!

http://pistos-petra.blogspot.gr/

"ΣΚΑΣΜΟΣ ΕΣΥ ΑΝΤΩΝΑΚΗ (ΜΟΥ)"

Πότε θα σε κάνω φίλο του ιστότοπου μου;...

Λωτοφάγος είπε...

@ Ευχαριστώ, Κερασιά μου. Καλό μήνα και σε σένα. Με αισιοδοξία και δημιουργικότητα.

Λωτοφάγος είπε...

@ Εκείνο που έχει σημασία, Πιστέ Φίλε, είναι πως μαθαίνονται. Και, μέσω των κοινωνικών δικτύων, υπάρχει συμμετοχή και αλληλεγγύη.

Καλό μήνα και σε σένα. Τι εννοείς; Δεν είμαστε φίλοι;
Θα έρθω από εκεί, να το διευκρινίσω.:))

akrat είπε...

καλημέρα

δεν είμαι ενάντιος ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΘΟΥΝ όλα.

τα ερωτήματα είναι όμως απλά...

1)βιομηχανοποίηση ή μικρή παραγωγή τουριστικού προσανατολισμού?

2)μετά την εμπειρία του κλεισίματος του εργοστασίου Λιπασμάτων η χώρα είναι έρμαιο των πολυεθνικών εταιριών και οι αγρότες μας δεν έχουν ένα εθνικό προιόν

3)η εργατική τάξη που θα δουλέψει?

4)θυμάμαι του Μαντά αν δεν κάνω λάθος το βιβλίο αυτού του αγωνιστή που εκτελέστηκε με τον άνθρωπο του γαρύφαλλου.... τον Μπελογιάννη που είχε μελετήσει τον ορυκτό πλούτο της χώρας...

5)ποιά τάξη θα δώσει την πολιτική λύση... η εργατική ή η χιλιοδιασπασμένη μικροαστική τάξη?

και κάτι προσωπικό... όταν πάω στο χωριό μου που ήταν ένα μέρος με ορυχεία φάμπρικες κλπ και που μένα 7000 άνθρωποι και τώρα είμαστε μετά βίας 2000 άτομα .... τι σκατά χαρά να αισθανθώ? βέβαια σαν ΑΘηναίος χαίρομαι το πράσινο αλλά...


ΤΕΛΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΗΣΗ Η ΠΛΗΡΗΣ ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΗΣΗ???

θέτω ερωτήματα και σε τελευταία ανάλυση η χαλκιδική η θάσος το λαύριο ήταν ορυχεία εξ επανέκαθεν και δη αθηναικά γιατί πρέπει να αλλάξουν χρήση ??

να σου πω κάτι τελευταίο

και εγώ μεταξύ μας δεν θέλω να γίνει τίποτα πάνω εκεί για τα κέρδη τους.... και θα χαρώ να χάσει.....

οκ πόσοι θα φύγουν μετανάστες? άμα θέλουμε μια χώρα γερόντων γερόντων και μεταναστών οκ

εγώ δεν θέλω πάντως...

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα,

Λωτοφάγε και άλλοι - ευχαριστούμε για τη συμπαράσταση, για την αναδημοσιευση, για τη σκέψη βρε αδερφέ ότι κάποιοι άνθρωποι εκεί πάνω αγωνίζονται για κάτι καλό.

akrat - Μπάτσης λεγόταν, Δημήτρης Μπάτσης. Το 1947 έγραψε για το όραμα μιας Ελλάδας που θαχρησιμοποιούσε τους ορυκτούς της πόρους προς όφελος του λαού και θα δημιουργούσε καθετοποιημένη βαρειά βιομηχανία με στόχο να οδηγηθεί η χώρα στην αυτάρκεια.

Έχω απέραντο σεβασμό για τον άνθρωπο, αλλά επειδή δεν βρισκόμαστε στο 1947 αλλά στο 1912 και εμείς (και όλος ο κόσμος δηλαδή) πήραμε άλλο δρόμο, νομίζω ότι πρέπει να προσγειωθούμε στο σήμερα. Να δούμε δηλαδή αν αυτό που ονομάζουμε σήμερα "αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου" έχει καμμιά σχέση με αυτό που οραματίστηκε ο Μπάτσης και να δούμε και πού οδηγούμαστε με αυτά που σχεδιάζονται.

Άκουσα τον Πάχτα στον ΕΞΑΝΤΑ τις προάλλες και γέλασα πολύ: "Μα αφού δεν υπάρχουν μισθώματα, δεν υπάρχουν δικαιώματα του δημοσίου..." Απάντηση: "και είναι λόγος αυτός για να μην αξιοποιήσουμε τον ορυκτό μας πλούτο;"!!!!!! Έλα ντε... το ότι δεν θα κερδίσουμε τίποτα από αυτή την κοσμογονία εκτός από κάποιες θέσεις εργασίας για κάποια χρόνια (εδώ θέλει πολύ συζήτηση, για το πόσες θέσεις εργασίας θα χαθούν από αλλού αν προχωρήσει αυτό το πράγμα), είναι λόγος να μην το κάνουμε;;;;;

Μη γελάτε, αυτός ο άνθρωπος ήταν Υφυπουργός Οικονομικών για μια δεκαετία, αρμόδιος για τα κοινοτικά κονδύλια - και στις αρλούμπες που έλεγε βοηθούσε κι ο άλλος καταστροφέας της οικονομίας μας, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου "Η Ελλάδα θα κερδίσει από τη φορολογία της επιχείρησης και από τη φορολογία των εργαζομένων"!

Δυο-τρια πράγματα που είναι νομίζω βασικά:

- Το μεγαλύτερο μέρος του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας δεν ανήκει στην Ελλάδα αλλά σε ιδιωτικές εταιρείες που έχουν Οριστική Παραχώρηση του υπεδάφους συγκεκριμένων περιοχών. Είναι δηλαδή ΙΔΙΩΤΙΚΑ μεταλλεία και από τα ιδιωτικά μεταλλεία το Δημόσιο παίρνει ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό. Ο ορυκτός πλούτος της Χαλκιδικής δεν είναι Ελληνικός αλλά Καναδικός, άρα να μην παραμυθιαζόμαστε με τον ορυκτό "μας" πλούτο.

- Τα μέταλλα είναι πρώτες ύλες υψηλής προστιθέμενης αξίας, όμως την προστιθέμενη αξία την καρπώνεται ο κατασκευαστής του τελικού προϊόντος π.χ. του αυτοκινήτου ή του ψυγείου. Δηλαδή οι χώρες που ΕΧΟΥΝ τη βαρεια βιομηχανία που οραματίστηκε ο Μπατσης, Γερμανοί, Φινλανδοί, Σουηδοί κλπ. Οι Σκανδιναβοί παράγουν μέταλλα που τα χρησιμοποιούν στο μεγάλο κλάδο κατασκευής μηχανημάτων και εξοπλισμού που έχουν, άρα είναι πολύ κοντά στο ιδανικό του Μπάτση. Είδατε όμως, ακόμα κι εκεί ο κόσμος έχει δυσανασχετήσει πλέον με την ανάπτυξη της μεταλλευτικής βιομηχανίας και την καταστροφή που προκαλεί.

Οι Γερμανοί έχουν βιομηχανία αλλά δεν έχουν μέταλλα, τα εισάγουν φτηνά από τρίτες χώρες και τα μετατρέπουν σε πανάκριβα αυτοκίνητα. Εκεί, στο αυτοκίνητο είναι η προστιθέμενη αξία και όχι στην εξαγωγή του μετάλλου. Επίσης εκεί είναι οι πολλές θέσεις εργασίας και οι πολλές παράλληλες επιχειρήσεις/βιομηχανίες που χρειάζονται για να φτιαχτεί ένα αυτοκίνητο.

Το μοντέλο της εξόρυξης και εξαγωγής πρώτων υλών είναι αυτό που χαρακτηρίζει κυρίως τις πλούσιες σε ορυκτά χώρες του τρίτου κόσμου που (συμπτωματικά;) είναι και οι πιο φτωχές. Η εξόρυξη και η μεταλλουργία δεν χρειάζονται πλέον πολλά χέρια, δεν δημιουργούν παράλληλες δραστηριότητες, παράγουν ένα υλικό που δε μένει στη χώρα για να γίνει κάτι άλλο, εξάγεται κι εξαφανίζεται.

Εμείς ελπίζουμε ότι θα φορολογήσουμε τα κέρδη. Το ίδιο ελπίζουν και όλες οι Αφρικανικές χώρες λέω εγώ(και δείτε πού βρίσκεται η χώρα μας στην κατάταξη του δείκτη διαφθοράς). Όμως οι πολυεθνικές, ειδικά οι μεταλλευτικές, είναι μανούλες στην απόκρυψη κερδών, και το πρόβλημα είναι μεγάλο ακομα και στον Καναδά, ακόμα και στις ΗΠΑ. Αυτό λέει η παγκόσμια εμπειρία, θα τα καταφέρει το δικό μας διαλυμένο και διεφθαρμένο κράτος να πρωτοτυπήσει; Μάλλον μόνο οι εργαζόμενοι θα πληρώνουν φόρους από τα 800 τους ευρώ...

Ανώνυμος είπε...

Και αφού σε 10-20-30 χρόνια θα έχουν τελειώσει οι ορυκτοί πόροι θα κάτσουμε να δούμε τι κερδίσαμε και τι χάσαμε. Οι πολυεθνικές θα έχουν βαρέσει πτώχευση για να αποφύγουν να πληρώσουν για αποκατάσταση του περιβάλλοντος και θα έχει βρεθεί κάποιος μελλοντικός Πάχτας που θα τους δώσει άφεση αμαρτιών. (Με νόμους του Πάχτα, όλες οι εταιρείες που έχουν περάσει από τη Β Χαλκιδική και την έχουν καταστρέψει, έχουν παρει αμνηστία για τα περιβαλλοντικά τους εγκλήματα). Δραστηριότητες του πρωτογενούς τομέα όπως γεωργία, κτηνοτροφία, μελισσοκομία θα έχουν σβήσει γιατί βέβαια δεν μπορούν να συνυπάρξουν με μια τόσο βαρεια βιομηχανία (για το πόσο βαριά βιομηχανία είναι, δείτε το μπλογκ μας, να μην τα ξαναγράφω). Σαν χώρα έχουμε ήδη μια επισιτιστική κρίση στις πόλεις κι από την άλλη κάνουμε ότι μπορούμε για να καταστρέψουμε τον πρωτογενή τομέα που είναι ο απολύτως απαραίτητος για την επιβίωσή μας. Αυτά δεν ξαναγίνονται. Ο φυσικός πλούτος που χάνεται δεν ξαναγίνεται. Μην ακούτε τον Πάχτα που λέει "100 δέντρα θα κόβουμε, 100 θα φυτεύουμε"... αλλά ξέχασα, ο μουστακαλής κύριος λέει ότι χάρη του κάνουν του δάσους, γιατί το ανανεώνουν!!!

Να τελειώνω γιατί σας έπρηξα: Η Χαλκιδική είχε πάντα μεταλλεία, ήταν όμως πολύ μικρής κλίμακας και αποκλειστικά υπόγεια. Ακόμα κι αυτή η μικρή δραστηριότητα μας έχει αφήσει μη αναστρέψιμες ζημίες στο περιβάλλον. Αυτό που σχεδιάζεται να γίνει τώρα είναι μια τρομακτική επέκταση, με επιφανειακά μεταλλεία μέσα σε παρθένα δάση που αν τα δείτε θα πάθετε πλάκα και με ρυθμούς εξόρυξης που θα έχουν εξαντλήσει το σύνολο των ορυκτών πόρων της περιοχής μέσα σε 20-30 χρόνια. Γιατί απλά έτσι δουλεύει η σύγχρονη μεταλλευτική βιομηχανία: μεγιστοποίηση της παραγωγής στο συντομότερο δυνατό χρόνο, έτσι ώστε να δίνουμε κέρδη στους μετόχους και να βγάζουμε λεφτά από το χρηματιστήριο. Ποιος τόπος και ποια τοπική κοινωνία...

Η τοπική κοινωνία ποτέ δεν ρωτήθηκε αν το θέλει αυτό το πράγμα, στο σύνολό του ή ένα μέρος του. Και δεν ρωτήθηκε γιατί οι αντιδράσεις ήταν ήδη μεγάλες και κανείς δεν ήθελε ν'ακούσει το "ΟΧΙ". Άλλωστε "η απόφαση ότι η επένδυση θα προχωρήσει ήταν προειλημμένη", έτσι μας δήλωσε η κα Μαργαρίτα Καραβασίλη του ΥΠΕΚΑ, γιατί να ρισκάρουν να ρωτήσουν τον κόσμο; Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα είδατε την Τετάρτη στον ΕΞΑΝΤΑ.

Θα μπορούσα να γράφω για ώρες αλλα το κόβω εδώ... Ευχαριστώ για τη φιλοξενία!

Ανώνυμος είπε...

Πού είμαστε; Στο 1912; Άντε καλά...

Λωτοφάγος είπε...

@ Χαχαχα! Καλομελέτα κι έρχεται. Τι 1912 τι 2012!
Χρέος μου η συμπαράσταση στον αγώνα σας, ο οποίος ΠΡΕΠΕΙ να είναι όλων των κατοίκων αυτής της έρμης χώρας.
Το μπλογκ σας είναι εξαιρετικό!

Μόλις τώρα είδα όλα αυτά τα σχόλια.
Τι να προσθέσω στην απάντησή σου προς τον Akrat;
Απλώς ότι, για να σωθεί η Ελλάδα, οφείλει να υιοθετήσει τη βιώσιμη ανάπτυξη: αξιοποίηση (και όχι εξάντληση ή ρύπανση) εδάφους, υδάτων και κλίματος με στόχο την αυτάρκεια, καλλιέργεια φυτών με υψηλή προστιθέμενη αξία, ελσφριά, κυρίως, βιομηχανία (κλωστοϋφαντουργία, ναυπηγεία, τρόφιμα), αξιοποιώντας το επιστημονικό δυναμικό, νέες τεχνολογίες.

Είναι ντροπή περιοχές ολόκληρες να εξαρτώνται μόνο από τον τουρισμό, ο οποίος με τη σειρά του επηρεάζεται από οικονομικές κρίσεις, πολέμους κλπ.

Και μην μου πείτε ότι η ΕΕ μάς τα στέρησε όλα αυτά, διότι καμία άλλη χώρα από τις 15 αρχικές δεν διέλυσε ό,τι παραγωγικό υπήρχε. Οι δικοί μας πολιτικοί απλώς ουδέποτε διαπραγματεύτηκαν και ουδέποτε απαίτησαν οτιδήποτε. Στόχος τους ήταν ο ατομικός και άκοπος πλουτισμός. Και γαλούχησαν δύο γενιές με αυτό το σκεπτικό.