Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

First we take Berlin


Στις 30 Νοεμβρίου, τρεις βουλευτές από τη συγκυβέρνηση (ή αλλιώς, εθνικής ανοχής) επισκέφθηκαν την ελληνική κοινότητα Βερολίνου.
Ομολογουμένως, ήταν διαλεγμένοι ένας κι ένας:
Ο Ευάγγελος Αντώναρος από τη ΝουΔούλα. Αλήθεια, εκείνος ο έρμος ο πατέρας του, ο σπουδαίος σκιτσογράφος Αρχέλαος, τι θα σκεφτόταν για τον γιο του αν ζούσε;
Ο Χρήστος Μαγκούφης από το ΠΑΣΟΚ. Ξέρετε, εκείνος που χτύπησε την κυρία από την κίνηση "Δεν Πληρώνω" στα διόδια και ο οποίος την 28η Οκτωβρίου γρονθοκοπήθηκε από τέως συνεργάτη του στα Τρίκαλα.
και
Ο υιός Πλεύρης από το ΛΑΟΣ. Για αυτόν δεν έχω να πω τίποτε, διότι δεν είναι και τίποτε.
"Ήρθε ο βουλευτής στο χωριό, βόλτες από κει κι από δω", όπως έλεγε κι ένα παλιό τραγούδι του Θωμά Μπακαλάκου.
Πήγανε, λοιπόν, συνάμενοι-κουνάμενοι, να μιλήσουν στους έρμους τους μετανάστες μας, όπως συνηθίζουν εδώ και δεκαετίες: πατρικά και συγκαταβατικά. "Και να τους ακούσουν". Φρουρούμενοι από πάνοπλους γορίλες! Όπως είχαν μάθει...
Μόνο που οι καιροί άλλαξαν, και οι μετανάστες μας δεν είναι πια τα αμόρφωτα φτωχαδάκια, που περίμεναν τους εκπροσώπους της μητέρας πατρίδας για να τους χειροκροτήσουν. Είναι άνθρωποι που δούλεψαν πολύ, σε αντίθεση με τους περισσότερους πολιτικούς μας. Που αντιμετώπισαν ρατσισμό, εκμετάλλευση και ταπείνωση, αλλά νίκησαν. Και δεν θέλουν να τα ξαναζήσουν. Μπάφιασαν πια.
Και είναι κι οι άλλοι. Οι καινούριοι. Οι νέοι και απρόβλεπτοι. Που έφυγαν τώρα. Ακριβώς εξαιτίας των συγκεκριμένων κομμάτων και των ψηφοφόρων τους. Και αυτοί ξέρουν γιατί ξεριζώθηκαν. Δεν έχουν αυταπάτες.
Και τους επιφύλαξαν την ανάλογη υποδοχή.
Προσέξτε αυτούς τους ανθρώπους: μιλούν με αξιοπρέπεια, πίκρα και ευθύτητα. Σαν να εκπροσωπούν όλους εμάς τους σκυμμένους Έλληνες! 
Ευχαριστούμε, Αδέλφια. Να είστε καλά!
Απολαύστε το βίντεο: http://www.youtube.com/watch?feature=iv&annotation_id=annotation_954196&src_vid=rBfCHC4HuB4&v=3CDPFMzMoAc

9 σχόλια:

Μαζεστίξ είπε...

Στείλαμε τους καλύτερους!
Ουφ, ησύχασα...

Μια διόρθωση μόνο:
Το "Ήρθε ο βουλευτής στο χωριό" δεν ειναι του Μαρκόπουλου.
Μουσική Μπακαλάκος και στίχοι Τζεφρώνης.

Λωτοφάγος είπε...

@ Σε ευχαριστώ πολύ για τη διόρθωση, Μαζεστίξ. Ήταν πολύ αργά και βαριόμουν να το ψάξω.
Εξαιρετικό τραγούδι και πάντα επίκαιρό. Δυστυχώς. Σαν τον Μαυρογιαλούρο.
Άλλα ελπίζαμε τότε...
Μετά ήρθαν οι επιδοτήσεις.

Λωτοφάγος είπε...

@ Με την άδειά σου, θα το διορθώσω στο κείμενο, για να μην δώσω τη δόξα στον Μαρκόπουλο. :)))

Elva είπε...

Καλημερα Λωτοφαγε!

''πήγανε, λοιπόν, συνάμενοι-κουνάμενοι, να μιλήσουν στους έρμους τους μετανάστες μας''.

Τολμουν και πηγαινουν στο εξωτερικο, οπου οι ξενοι αντιμετωπιζονται τωρα ακομη περισσοτερο ρατσιστικα, χαρις στις ξεπουλημενες πολιτικες των κυβερνησεων αυτων!
Ετσι, το να επισκεπτονται ξενες χωρες και μαλιστα παρεα με το ΛΑ.Ο.Σ που ολοι γνωριζουν τις ακροδεξιες και αντιμεταναστευτικες πολιτικες τους, δειχνει αν οχι τιποτα αλλο, μεγαλο..θρασος και ειναι προκληση για οσους ζουμε μακρια!
Hθελαν να κανουν ενα ταξιδακι..
αναψυχης, (με τα εξοδα των αγρια φορολογουμενων αυτη τη στιγμη Ελληνων!), αλλά, μια χαρα τους τα ..εψαλλαν οι μεταναστες! :)

...Ατακαδόρ είπε...

Ένα «λάθος» Λωτοφάγε:
Δεν είναι "κυβέρνηση εθνικής ανοχής" αλλά κυβέρνηση ΣΥΝΕΝΟΧΗΣ.
Καλό το δικό σου με τον εμφανή συμβολισμό...
Το δικό μου όμως είναι πιο εύστοχο και ακριβολόγο...

Και... «επί του θέματος»:
Τέτοιες εκδηλώσεις πρέπει να πυκνώσουν και έξω και μέσα στην δύσμοιρη πατρίδα μας.
Η εκτίμησή μου είναι ότι οι διαμαρτυρίες και οι -αυθόρμητες!!!- αποδοκιμασίες των "ταγών" μας σε 20 πόλεις κατά την επέτειο του "ΟΧΙ" ήταν που τούς κατατρόμαξαν και γέννησαν τις εξελίξεις που ακολούθησαν.

Ήταν κατ' εμέ μιά "λαϊκή νίκη".
Μικρή νίκη αλλ' όχι ασήμαντη.

Μικρή ήταν κι η πεταλούδα που πετώντας στο Πεκίνο, προκάλεσε βροχή στο Παρίσι...

Μαζεστίξ είπε...

Η "ανοχή" νομίζω πως αφορά στη στάση του κόσμου απέναντί της και η μαύρη αλήθεια είναι πως υπάρχει μια ακατανόητη -με την πρώτη ματιά- "εθνική ανοχή" προς αυτήν...
Κι απ τη στιγμή που ο λαός δεν είναι στην πλειοψηφία του -προς το παρόν- κατήγορός της, δεν υπάρχει ούτε ενοχή ούτε συνενοχή.
Υπάρχει μόνο ανοχή.

ΥΓ.: Πολλή δόξα πήρε ο Μαρκόπουλος (αν και την άξιζε). Ας πάρει λίγη και ο Μπακαλάκος που τον θυμούνται μόνο στα μπλόκα των αγροτών στα Τέμπη...

Λωτοφάγος είπε...

@ Καλησπέρα, Έλβα.
Τα ξέρω, μου τα λένε τα παιδιά μου. Ρατσιστικά σχόλια, απαξίωση, χλευασμός.
Αλλά οι περί ών ο λόγος βρίσκονται σε άλλον πλανήτη. Δεν έχουν αντιληφθεί τίποτε. Γι' αυτό και ελπίζω ότι στις εκλογές -αν κηρυχθούν τελικά- ο ελληνικός λαός θα τους στείλει σπίτι τους.
Διότι, αν δεν το κάνει, κάποιοι θα πρέπει να ζητήσουμε πολιτικό άσυλο!

Λωτοφάγος είπε...

@ Καλή η προσπάθεια, Ατακαδόρ, αλλά η λέξη είναι στη σωστή θέση.
Ο Μαζεστίξ σού απάντησε.
Το μόνο που μας μένει είναι να περιμένουμε να λήξει αυτή η Ανοχή. Προς το παρόν, ο Παπαδήμος είναι στο απυρόβλητο.
Δεν είναι μικρή η νίκη, αλλά οι 48 υπουργοί υπό τον τραπεζίτη την κάνουν πύρρειο! Στο μεταξύ, τα κανάλια συνεχίζουν την πλύση εγκεφάλου.
Δύσκολα η πεταλούδα του Πεκίνου θα προκαλέσει βροχή στην Αθήνα. Έχουμε και τον πιο άνυδρο Νοέμβρη των τελευταίων 80 ετών.

Λωτοφάγος είπε...

@ Μόνο ανοχή, πράγματι, Μαζεστίξ.
Υπάρχουν συνεχείς εξελίξεις, όμως. Αν η Αριστερά συσπειρωθεί εναντίον του μνημονίου, πολλά μπορούν να γίνουν.
Αν όχι, θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.
Ο Μπακαλάκος είναι πιο ταιριαστός με τις μέρες που βιώνουμε. Τείνει να γίνει... κλασικός, δηλαδή.