Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Η Ταχρίρ και η Αχρεί-ρ

Όταν η κρατική καταστολή γίνεται διαρκώς αγριότερη, δεν ρίχνεις λάδι στη φωτιά, κυρ Αλέκο Αλαβάνο μου. Η προτροπή να μετατραπεί η Πλατεία Συντάγματος σε Πλατεία Ταχρίρ μπορεί να συγχωρεθεί σε ορμητικούς έφηβους ή θυμωμένους φοιτητές, αλλά όχι σε εξηντάρηδες με τη δική σας πολιτική πείρα.

Ούτε, βεβαίως, το σύνθημα κάποιων μπλογκ "Μένουμε Σύνταγμα" έχει λογική βάση. Μοιάζει με ανέξοδες βλακείες που γράφουν στο Facebook άεργοι μαντραχαλάδες, οι οποίοι φαντασιώνονται ηρωισμούς που έχουν δει στα video games.

Το αποτέλεσμα το είδαμε προχθές. Και, ευτυχώς, δεν είχαμε θύματα.

Η επανάσταση δεν προαναγγέλλεται, αδέλφια. Γίνεται. Όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου. Όταν οι λαοί αποφασίσουν ότι δεν πάει άλλο. Είτε επειδή λιμοκτονούν είτε επειδή καταπιέζονται τόσο, που η ζωή είναι αβίωτη. Και τότε γίνεται η σχάση. Με απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Εμείς, όμως, απέχουμε πολύ από την κρίσιμη μάζα. Μόλις κηδέψαμε τη Μεταπολίτευση και δεν έχουμε στήσει τίποτε άλλο στη θέση της. Οι επιχειρήσεις κλείνουν, τα εργασιακά δικαιώματα εκμηδενίζονται, η ανεργία διογκώνεται, οι τιμές αυξάνονται, η οργή συσσωρεύεται. Όμως, η αγία ελληνική οικογένεια στηρίζει ακόμα τους νέους και τους γέροντες. Και τα κουτσοβολεύουν. Προς το παρόν. Επίσης υπάρχουν ακόμα τα κονέ, τα μικρορουσφετάκια, οι γνωριμίες. Περιορισμένα, αλλά υπάρχουν.

Οι Ιρλανδοί ψήφισαν. Αύριο βράδυ θα μάθουμε τα αποτελέσματα. Οι Έλληνες δεν θέλουν εκλογές. Δεν θα ήξεραν τι να ψηφίσουν. Γιωργάκη ή Αντωνάκη; Απ'την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω. Και η Αριστερά κατακερματισμένη. Ακόμα...

"Κουτσομπόλη" αποκάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα ο τρισμέγιστος πρωθυπουργεύων. Επειδή του ζήτησε να δώσει εξηγήσεις για την αποκάλυψη του Στρος Καν ότι ήταν προαποφασισμένη η προσφυγή στο ΔΝΤ ήδη από τον Δεκέμβρη του 2009! Η απάντηση αυτή δείχνει απύθμενο θράσος: του είπαν να φέρει το ΔΝΤ στην Ευρωζώνη και το έκανε. Χεσμένους μας έχει. Μπορεί, όμως, να πρόκειτα για απύθμενη βλακεία: όπως ο προκάτοχός του είχε απλώς δανείσει το επώνυμό του ενώ κυβερνούσαν άλλοι, έτσι κι αυτός κάνει ταξίδια και κανό, χωρίς να αντιλαμβάνεται τις συνέπειες των πράξεων που άλλοι του υπαγορεύουν.

Μάλλον το δεύτερο ισχύει, αν κρίνει κανείς από τον τίτλο της ομιλίας ("Η Κρίση ως ευκαιρία για την Ευρώπη") που έδωσε στο πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου, όπου είχε φοιτήσει ο... Κάρολος Μαρξ! Δικαίως κάποιοι από τους φοιτητές φώναζαν "Το ΠΑΣΟΚ είν' εδώ και ληστεύει τον λαό"! (Οι υπόλοιποι ήταν πασόκοι)

Τέλος, επιτρέψτε μου να αναφερθώ στον Γιώργο Καμίνη. Χάρηκα πάρα πολύ τον Νοέμβριο που η Αθήνα απαλλάχθηκε από τον Κακλαμάνη. Δεν περίμενα πολλά από τον διάδοχό του. Τα στοιχειώδη. Το εξής ένα: αξιοπρέπεια. Και να τιμήσει το προηγούμενο αξίωμά του.

Είναι αλήθεια ότι από τον ευρύτερο χώρο του ΠΑΣΟΚ ελάχιστοι στάθηκαν στο ύψος τους. Από αυτούς, άλλοι πέθαναν νωρίς κι άλλοι εκδιώχθηκαν. Όταν, όμως, πρόκειται για ανθρώπινες ζωές, τότε ΟΦΕΙΛΕΙΣ να σταθείς στο ύψος σου και να βγάλεις ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση όπως έκανε το δημοτικό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης, με επικεφαλής τον Γιάννη Μπουτάρη. Όχι να το παίζεις επαρχιακός δικαστής του Μεσοπολέμου.

Καλά, η Άννα δεν είναι σε θέση να το καταλάβει. Πρέπει πρώτα να μάθει να βάζει δυο λογικές φράσεις σε σειρά. Για να καταλαβαίνουμε κι εμείς τι λέει. Εξάλλου φαίνεται να έχει πολύ καλές σχέσεις με τον αμοραλισμό.

Εσείς, όμως, κύριε Καμίνη, επιτρέπεται να κρύβεστε πίσω από τους νόμους; Αν κάποιοι από τους απεργούς πείνας πεθάνουν ή μείνουν ανάπηροι, ΕΣΕΙΣ θα μπορείτε να κοιμάστε τη νύχτα;

Δεν υπάρχουν σχόλια: