You are talking too much, George Jeffrey Papandreou

Στάθης (Ελευθεροτυπία 23.3.10)

"Η σιωπή είναι χρυσός!", σου θύμισε η Wall Sreet Journal. Όταν, αγαπητέ μου, σε ξεφωνίζει το κατεξοχήν όργανο των χρηματιστών, τότε έχεις πολύ σοβαρό πρόβλημα! Και ο χρυσός κανόνας λέει ότι δεν μπλοφάρεις αν δεν ξέρεις πόκερ. Διότι γίνεσαι φαιδρός -για να μην πω τίποτε πιο βαρύ.

Αυτό, βεβαίως, είναι δικαίωμά σου αν είσαι ένας απλός παίκτης. Δικαίωμά σου επίσης είναι να διαπραγματεύεσαι με "το όπλο γεμάτο πάνω στο τραπέζι", αν είσαι ο επιθεωρητής Κάλαχαν. Αν, όμως, είσαι πρωθυπουργός και κάνεις όλα τα πιο πάνω, τότε βάζεις σε κίνδυνο τη χώρα. Τη χώρα ΜΑΣ -αν δεν τη θεωρείς και δική ΣΟΥ. Και παύεις να θεωρείσαι απλώς φαιδρός ή γραφικός. Γίνεσαι επικίνδυνος! Διότι δεν πυροβολείς απλώς το πόδι σου, όπως είπε ο Τσίπρας. Πυροβολείς και όλους εμάς.

"Παιδική χαρά" χαρακτήρισε την κυβέρνηση ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, στέλεχος... του ΠΑΣΟΚ. Σε ξεφωνίζουν και οι δικοί σου, αγαπητέ. Τι ακριβώς παίζετε σε αυτή την παιδική χαρά; Βάζετε στην τσουλήθρα τα παιδιά μας; Τι τα περιμένει κάτω; Το ΔΝΤ; Γυρίζετε στον μύλο το μέλλον μας και όπου κάτσει;

Ταξιδεύεις ανά τον κόσμο, αφήνοντας εδώ τις φήμες να οργιάζουν: οι γυναίκες βγαίνουν πρόωρα στη σύνταξη, από φόβο μήπως τη χάσουν και οι πολίτες παίρνουν βιαστικά τις καταθέσεις τους σε ευρώ για να τις θάψουν στους κήπους. Έχει κανείς εκεί πάνω συναίσθηση της πραγματικότητας; Ή, απλώς, περιμένει υπομονετικά πότε θα καταλαγιάσει ο σαματάς για να απλώσουν και πάλι τα χέρια στο γλυκό; Διότι δεν νομίζω να άλλαξε η φύση του ΠΑΣΟΚ στα 5,5 χρόνια του νεοδημοκρατικού διαλείμματος! Αρπακτική ήταν και αρπακτική παρέμεινε. 

Ξέρουμε καλά ότι ενδεχόμενη χρεωκοπία θα οδηγήσει σε πλιάτσικο. Ίσως και σε εμφύλιο. Δεν έχουμε πλέον την αυτάρκεια που είχαμε στο Μεσοπόλεμο. Μάθαμε μόνο να καταναλώνουμε. Μετράμε ως άνθρωποι μόνο όσο έχουμε γεμάτο πορτοφόλι. Στο βωμό του χρήματος θυσιάσαμε αρχές, συνείδηση και τα ίδια τα παιδιά μας, που σε λίγο θα εκπορνεύουμε για να ζήσουμε τα υπόλοιπα, όπως οι Ταϊλανδοί.

Οι  οποίοι, παρεμπιπτόντως, συγκέντρωσαν τις προάλλες 300 φιάλες ανθρώπινου αίματος και τις άδειασαν στα σκαλιά του προεδρικού μεγάρου, για να δείξουν ότι ο ηγέτης τους είναι δολοφόνος! Γραν γκινιόλ, δεν λέω, αλλά εμείς δεν είμαστε ικανοί να διαμαρτυρηθούμε σοβαρά, έστω και με ακραίο τρόπο. Μέχρι και οι επικεφαλής των συνδικάτων είναι εγκάθετοι, όπως ο "κύριος των 150.000 ευρώ" Γ. Παναγόπουλος.

Μάθαμε να ζούμε με τις επιδοτήσεις, την εκμετάλλευση των άλλων και τη λαμογιά. Όλη η Ελλάδα γέμισε βίλες και πισίνες χάρη στα λεφτά της ΕΕ και στο μόχθο των Αλβανών. Τα χωράφια καλλιεργούνται από τους φοβισμένους Πακιστανούς εργάτες. Οι γέροι και τα μωρά μας ξεσκατίζονται από τις ανατολικοευρωπαίες γυναίκες με τα σφιγμένα πρόσωπα. Ο Καρατζαφύρερ πρότεινε να γίνει νόμιμο το μαύρο χρήμα, για να επενδυθεί. Το χρήμα από το εμπόριο γυναικών, όπλων και ναρκωτικών, από το εμπόριο δηλαδή πόνου και θανάτου! "Τι ακούω και δεν σωριάζομαι;", που θα έλεγε κι η αξιολάτρευτη Ντένη στους "Δύο Ξένους". 

Από την αρχή της χρονιάς ασχολούμαστε με το διαζύγιο της Μενεγάκη, το ξέσκισμα της Τζούλιας και -σήμερα το άκουσα- με το διαζύγιο της... Κοκκίνου! Χεστήκαμε κι η βάρκα γέρνει.

Φαντάζομαι πως ελάχιστοι έμαθαν ότι μια 25χρονη αρχιτέκτονας, η Μαρίνα Γούσια, απόφοιτη του ΑΠΘ, κέρδισε τον Σεπτέμβριο διεθνή διαγωνισμό στη Μπολόνια, προτείνοντας την κατασκευή φθηνών και οικολογικών σπιτιών από πλαστικά μπουκάλια για μια πάμπτωχη περιοχή της Νικαράγουας! ("Ποντίκι" της 11.3.10, http://bloggerkm2009.blogspot.com/2009/10/e.html, http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=4538593, http://www.energia.gr/article.asp?art_id=30599 κ.α.).

Εκεί καταντήσαμε, αγαπητέ: οι έφηβοι να χειροκροτούν σε κανάλι την πορνοστάρ αντί να ονειρεύονται να αλλάξουν τον κόσμο. Τα κοριτσάκια μας λικνίζονται στα τραπέζια για να τις λιμπίζονται οι πορνόγεροι ή και να τις εξευτελίζουν οι παρουσιαστές reality, ενώ τα αγοράκια μας ζουν στη virtual reality των υπολογιστών τους και στο θολό κόσμο του αλκοόλ και των ναρκωτικών.

Μην μας απειλείς, λοιπόν, με το ΔΝΤ, Γιώργο. Η χώρα έχει ηθικά πτωχεύσει προ πολλού. Δεν ελπίζει σε τίποτε. Εσύ απλώς θα βάλεις την υπογραφή σου στο έγγραφο της οικονομικής πτώχευσης και θα αποχωρήσεις.