Η διαφημιστική μας εκστρατεία στο Λονδίνο το καλοκαίρι
Τελευταία μέρα, σήμερα, του 2009. Μιας χρονιάς με πολλές «στρογγυλές επετείους. Ας θυμηθούμε μερικές:
Το διάσημο πανεπιστήμιο του Cambridge έκλεισε 800 χρόνια ζωής, ενώ το –ευρισκόμενο σε παρακμή- Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας 70!
200 χρόνια από τη γέννηση του Δαρβίνου (Charles Darwin) και 150 από την πρώτη έκδοση της «Καταγωγής των Ειδών», του βιβλίου που έμελλε να προκαλέσει ομηρικές διαμάχες ακόμα και την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα!
200 χρόνια πέρασαν επίσης από τη γέννηση του αναρχικού φιλόσοφου Pierre Josef Prοudhon, του οποίου η περίφημη ρήση "η ιδιοκτησία είναι κλοπή" έχει διαχρονική αξία.
100 χρόνια από το Κίνημα στο Γουδί (15.8.1909), ένα κίνημα καθαρά αστικό, με πλατιά λαϊκή υποστήριξη, κατά το οποίο ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος» απαίτησε μεταρρυθμίσεις και την απομάκρυνση του διαδόχου και των πριγκίπων από το στράτευμα. Οι αιτίες που το προκάλεσαν, όπως έγραψε αργότερα στα απομνημονεύματά του ο αρχηγός του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» Ν. Ζορμπάς ήταν:
«Η Βουλευτοκρατία και η συναλλαγή, η οικονομική δυσπραγία ένεκα της πλημμελούς φορολογίας, επιβαρυνούσης ιδίως τας λαϊκάς τάξεις, η κακή απονομή της δικαιοσύνης και η έλλειψις δημοσίας ασφαλείας, ο ατυχής πόλεμος του 1897, το Κρητικόν ζήτημα και το απαράσκευον του κράτους προς οιανδήποτε πολεμικήν δράσιν».
(βλ. http://naftilos.blogspot.com/2009/08/100.html).
Μήπως σας θυμίζει κάτι;
Πριν από 100 χρόνια γεννήθηκε στη Μονεμβασιά ο ποιητής της «Κυράς των αμπελιών» και των «Δεκαοχτώ λιανοτράγουδων της πικρής πατρίδας» Γιάννης Ρίτσος. Είναι άραγε τυχαίο που γεννήθηκε Πρωτομαγιά;
Έκλεισαν 65 χρόνια από τα περίφημα «Δεκεμβριανά» της Αθήνας. Στις 3 Δεκεμβρίου του 1944, η πορεία διαμαρτυρίας που είχε οργανώσει το ΕΑΜ στην Πλατεία Συντάγματος χτυπήθηκε από ελεύθερους σκοπευτές, με αποτέλεσμα 28 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Η επίθεση αυτή –βρετανικής σύλληψης κατά πάσα πιθανότητα- ήταν η θρυαλλίδα που προκάλεσε τον πενταετή Εμφύλιο, από τη λήξη του οποίου πέρασαν ακριβώς 60 χρόνια!
60 χρόνια από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και 30 από την πρώτη «μεταρρύθμιση». Σήμερα, το κόμμα που κυβερνά εξακολουθεί να αυτοαποκαλείται «κομουνιστικό», αν και η συμπεριφορά του απέναντι στον κινεζικό λαό θυμίζει εκείνη των καπιταλιστών κατά τη βρετανική «βιομηχανική επανάσταση».
50 χρόνια από την επικράτηση των ανταρτών του Φιδέλ Κάστρο και την εκδίωξη από την Κούβα του δικτάτορα Μπατίστα (1.1.1959). Ακόμη κι αν διαφωνεί κανείς με το καθεστώς, οφείλει να παραδεχθεί ότι επέδειξε αξιοθαύμαστη αντοχή στις αμερικανικές (κρυφές και φανερές) επιθέσεις!
50 χρονών έγινε φέτος το τελευταίο γαλατικό χωριό που ακόμα αντιστέκεται στους Ρωμαίους! Ο πιο cool ήρωας κόμιξ Αστερίξ, ως εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής κουλτούρας, εξακολουθεί να αρνείται τον εξαμερικανισμό του.
Τα 50 κεράκια του έκλεισε και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όμως οι διαμαρτυρόμενοι «κινηματογραφιστές στην ομίχλη» δεν επέτρεψαν τα συνήθη ταρατατζούμ.
50 χρόνια συμπλήρωσε και το Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, χωρίς δυστυχώς κάποια επετειακή έκδοση. Αντίθετα, επισκιάστηκε από το Ετυμολογικό Λεξικό του παλιού μου καθηγητή που ακούω ότι πάει πολύ καλά.
Ο αειθαλής βεδουίνος Μουαμάρ Αλ Καντάφι γιόρτασε τα 40 χρόνια από τη μέρα που ίδρυσε την Τζαμαχιρίγια (= κράτος των μαζών, στα βερβερικά) της Λιβύης με μια ομιλία ενενήντα λεπτών στην κεντρική αίθουσα του ΟΗΕ.
40 χρόνια από την προσελήνωση του διαστημοπλοίου Απόλλων 11. Το μικρό βήμα του Νιλ Άρμστρονγκ δεν έγινε τελικά «μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα»…
Συμπληρώθηκαν 35 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την κατοχή του μισού νησιού. Η λύση δεν μοιάζει ούτε κοντινή ούτε και τόσο ελκυστική... Αντίθετα, στην Ελλάδα, κάποιοι λένε ότι η περίοδος της Μεταπολίτευσης τελείωσε φέτος.
Πριν από 30 χρόνια, η «σιδηρά κυρία» της Βρετανίας κέρδιζε τις εκλογές και ταυτόχρονα διεκδικούσε μια θέση στην πινακοθήκη των πιο μισητών πολιτικών του κόσμου. Η Μάργκαρετ Θάτσερ θα σφράγιζε όσο κανένας τη νέα εποχή του άκρατου φιλελευθερισμού (βλ.http://lotofagus.blogspot.com/2009/03/blog-post.html)
Η περίφημη «κατάληψη του Χημείου» από τους φοιτητές -οι οποίοι αντιδρούσαν στο νόμο 815- πριν από 30 χρόνια οδήγησε τελικά στην ανάδειξη της -παλαιότερης- γενιάς του Πολυτεχνείου στην εξουσία το 1981. Το ίδιο το κτήριο του Χημείου, όμως, ήταν για πολλά χρόνια ένα θλιβερό γιαπί.
25 χρόνια πριν, ένα ατύχημα στο εργοστάσιο της Union Carbide (θυμάστε τις μπαταρίες UCAR;) στη Μποπάλ της Ινδίας προκάλεσε 25.000 θανάτους! Η ινδική κυβέρνηση στάθηκε ανίκανη να τιμωρήσει παραδειγματικά την εταιρεία, η οποία άλλαξε απλώς το όνομά της και παράγει πλέον τις μπαταρίες Energizer! Σήμερα, οι πάμπτωχοι κάτοικοι της περιοχής εξακολουθούν να πληρώνουν την ασυδοσία των πολυεθνικών!
Το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου πριν από 20 χρόνια σηματοδότησε την αναίμακτη πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Ελλείψει αντιπάλου, ο καπιταλισμός αφηνίασε και μας οδήγησε στη σημερινή κρίση, από την οποία Κύριος οίδε πότε και πώς θα βγούμε!
Η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα έκλεισε τα 20 της χρόνια. Κάποιος σχολίασε: «Όταν λειτουργούσαν μόνο 3 κρατικά κανάλια, πάντα υπήρχε κάτι να δει κανείς. Τώρα που έχουμε τουλάχιστον 30, δεν υπάρχει τίποτε!»
Μήπως σας θυμίζει κάτι;
Πριν από 100 χρόνια γεννήθηκε στη Μονεμβασιά ο ποιητής της «Κυράς των αμπελιών» και των «Δεκαοχτώ λιανοτράγουδων της πικρής πατρίδας» Γιάννης Ρίτσος. Είναι άραγε τυχαίο που γεννήθηκε Πρωτομαγιά;
Έκλεισαν 65 χρόνια από τα περίφημα «Δεκεμβριανά» της Αθήνας. Στις 3 Δεκεμβρίου του 1944, η πορεία διαμαρτυρίας που είχε οργανώσει το ΕΑΜ στην Πλατεία Συντάγματος χτυπήθηκε από ελεύθερους σκοπευτές, με αποτέλεσμα 28 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Η επίθεση αυτή –βρετανικής σύλληψης κατά πάσα πιθανότητα- ήταν η θρυαλλίδα που προκάλεσε τον πενταετή Εμφύλιο, από τη λήξη του οποίου πέρασαν ακριβώς 60 χρόνια!
60 χρόνια από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και 30 από την πρώτη «μεταρρύθμιση». Σήμερα, το κόμμα που κυβερνά εξακολουθεί να αυτοαποκαλείται «κομουνιστικό», αν και η συμπεριφορά του απέναντι στον κινεζικό λαό θυμίζει εκείνη των καπιταλιστών κατά τη βρετανική «βιομηχανική επανάσταση».
50 χρόνια από την επικράτηση των ανταρτών του Φιδέλ Κάστρο και την εκδίωξη από την Κούβα του δικτάτορα Μπατίστα (1.1.1959). Ακόμη κι αν διαφωνεί κανείς με το καθεστώς, οφείλει να παραδεχθεί ότι επέδειξε αξιοθαύμαστη αντοχή στις αμερικανικές (κρυφές και φανερές) επιθέσεις!
50 χρονών έγινε φέτος το τελευταίο γαλατικό χωριό που ακόμα αντιστέκεται στους Ρωμαίους! Ο πιο cool ήρωας κόμιξ Αστερίξ, ως εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής κουλτούρας, εξακολουθεί να αρνείται τον εξαμερικανισμό του.
Τα 50 κεράκια του έκλεισε και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όμως οι διαμαρτυρόμενοι «κινηματογραφιστές στην ομίχλη» δεν επέτρεψαν τα συνήθη ταρατατζούμ.
50 χρόνια συμπλήρωσε και το Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, χωρίς δυστυχώς κάποια επετειακή έκδοση. Αντίθετα, επισκιάστηκε από το Ετυμολογικό Λεξικό του παλιού μου καθηγητή που ακούω ότι πάει πολύ καλά.
Ο αειθαλής βεδουίνος Μουαμάρ Αλ Καντάφι γιόρτασε τα 40 χρόνια από τη μέρα που ίδρυσε την Τζαμαχιρίγια (= κράτος των μαζών, στα βερβερικά) της Λιβύης με μια ομιλία ενενήντα λεπτών στην κεντρική αίθουσα του ΟΗΕ.
40 χρόνια από την προσελήνωση του διαστημοπλοίου Απόλλων 11. Το μικρό βήμα του Νιλ Άρμστρονγκ δεν έγινε τελικά «μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα»…
Συμπληρώθηκαν 35 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την κατοχή του μισού νησιού. Η λύση δεν μοιάζει ούτε κοντινή ούτε και τόσο ελκυστική... Αντίθετα, στην Ελλάδα, κάποιοι λένε ότι η περίοδος της Μεταπολίτευσης τελείωσε φέτος.
Πριν από 30 χρόνια, η «σιδηρά κυρία» της Βρετανίας κέρδιζε τις εκλογές και ταυτόχρονα διεκδικούσε μια θέση στην πινακοθήκη των πιο μισητών πολιτικών του κόσμου. Η Μάργκαρετ Θάτσερ θα σφράγιζε όσο κανένας τη νέα εποχή του άκρατου φιλελευθερισμού (βλ.http://lotofagus.blogspot.com/2009/03/blog-post.html)
Η περίφημη «κατάληψη του Χημείου» από τους φοιτητές -οι οποίοι αντιδρούσαν στο νόμο 815- πριν από 30 χρόνια οδήγησε τελικά στην ανάδειξη της -παλαιότερης- γενιάς του Πολυτεχνείου στην εξουσία το 1981. Το ίδιο το κτήριο του Χημείου, όμως, ήταν για πολλά χρόνια ένα θλιβερό γιαπί.
25 χρόνια πριν, ένα ατύχημα στο εργοστάσιο της Union Carbide (θυμάστε τις μπαταρίες UCAR;) στη Μποπάλ της Ινδίας προκάλεσε 25.000 θανάτους! Η ινδική κυβέρνηση στάθηκε ανίκανη να τιμωρήσει παραδειγματικά την εταιρεία, η οποία άλλαξε απλώς το όνομά της και παράγει πλέον τις μπαταρίες Energizer! Σήμερα, οι πάμπτωχοι κάτοικοι της περιοχής εξακολουθούν να πληρώνουν την ασυδοσία των πολυεθνικών!
Το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου πριν από 20 χρόνια σηματοδότησε την αναίμακτη πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Ελλείψει αντιπάλου, ο καπιταλισμός αφηνίασε και μας οδήγησε στη σημερινή κρίση, από την οποία Κύριος οίδε πότε και πώς θα βγούμε!
Η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα έκλεισε τα 20 της χρόνια. Κάποιος σχολίασε: «Όταν λειτουργούσαν μόνο 3 κρατικά κανάλια, πάντα υπήρχε κάτι να δει κανείς. Τώρα που έχουμε τουλάχιστον 30, δεν υπάρχει τίποτε!»
Η θεραπευτική κοινότητα ΚΕΘΕΑ Παρέμβαση γιορτάζει φέτος τα 20 χρόνια της: η ύπαρξή της είναι μια σημαντική νίκη από μόνη της.
Τον Σεπτέμβριο του 1999, η Πάρνηθα ταρακούνησε για τα καλά το κλεινόν άστυ. 10 χρόνια μετά, δεν υπήρξε νέμεσις για το θάνατο τόσων ανθρώπων στη Ρικομέξ και αλλού. Και το χειρότερο; Έχουμε πια συνηθίσει την ατιμωρησία.
Στις 30 Νοεμβρίου συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από τη γέννηση του κινήματος της αντι-παγκοσμιοποίησης στο Seattle, αλλά και τη δημιουργία του Indymedia. Το σίγουρο είναι ότι δεν βλέπουμε πλέον τον κόσμο μας με τον παλιό τρόπο.
Την ίδια χρονιά, ένας διαταραγμένος τύπος, ο Π. Καζάκος διέπραξε την πρώτη αιματηρή ρατσιστική επίθεση στη χώρα μας: σκότωσε δύο ανθρώπους, άφησε δύο παράλυτους και τραυμάτισε σοβαρά άλλους τέσσερις. 10 χρόνια μετά, ο ρατσισμός «σκοτώνει» ύπουλα και πολύ πιο αποτελεσματικά.
Έκλεισαν 5 χρόνια από τους καλύτερους αλλά και πιο δαπανηρούς Ολυμπιακούς αγώνες, οι οποίοι υπερχρέωσαν το ελληνικό κράτος και μας άφησαν κληρονομιά μερικά άχρηστα υπερφίαλα κτήρια που καταρρέουν ξεχασμένα.
5 χρόνια πριν, το 78% των Κυπρίων είπαν «όχι» στο σχέδιο Ανάν, λίγες μέρες προτού εισέλθουν πανηγυρικά στην Ε.Ε. Όσοι σιχαθήκαμε τους γιεσμεν που μας κυβερνούν, συγκινηθήκαμε από το διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου. Φέτος, η φράση του πατριάρχη Βαρθολομαίου «αισθάνομαι ότι σταυρώνομαι κάθε μέρα στην Τουρκία» τάραξε και πάλι όσους έχουν ευλύγιστη μέση!
Φέτος υπήρξαν αρκετές πρωτοβουλίες πολιτών που συνεχίζονται και εξαπλώνονται. Ευελπιστώ ότι κάτι αλλάζει στη νοοτροπία μας.
Με την αισιόδοξη αυτή σκέψη, εύχομαι σε όλους σας Ευτυχισμένο και Δημιουργικό το 2010. Μακάρι η νέα δεκαετία που αρχίζει να φέρει την Ειρήνη στο πλανήτη.
Υ.Γ. Ναι, ναι, το άκουσα κι εγώ ότι οι ΗΠΑ ετοιμάζονται για νέο πόλεμο στην Υεμένη, αλλά αφήστε με να ονειρεύομαι…
13 σχόλια:
Καλημέρα :-)
Σου εύχομαι του χρόνου τέτοιο καιρό να γεμίσεις μια ανάρτηση με όσα όμορφα και δημιουργικά σου έφερε το 2010.
Μη σου στερήσει τίποτα.
Καλή πρωτοχρονιά Λωτοφάγε :-)
Μετά την αγαπητή Βάσσια έπομαι, όμορφα, όμορφα...
Καλή χρονιά λοιπόν φίλε των λωτών που και την ύστατη στιγμή, μας υπενθυμίζεις να μην ξεχνάμε. Να χαίρεσαι όσους αγαπάς και σ’αγαπάνε
Χρόνια πολλά και στον Αστερίξ!
Χρόνια Πολλά με πάντα ενεργό μνήμη!!! Πού είναι το Λονδίνο που μας είχες τάξει? Ακόμα περιμένουμε... Ή μήπως το έχασα??
Μετά αυτή την ωραία και διδακτική αναδρομή:
Καλή, δημιουργική και ευτυχισμένη χρονιά Λωτοφάγε μου,
και μας εύχομαι του χρόνου που θα ξανακάνουμε ταμείο, να μην ξαναπούμε κάθε πέρσι και καλλίτερα...
Αυτός ο Καζαμίας τα είπε όλα!!!
Μακάρι του χρόνου να έχεις καλύτερες στιγμές να μας θυμήσεις...
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με ομορφες αναρτήσεις, (εξ άλλου εσύ μας συνήθισες, δεν φταίμε εμείς) :)
@ Βάσια μου, μακάρι του χρόνου να έχω ευχάριστα πράγματα να θυμίσω.
Κάποτε, ο Κυρ νομίζω, είχε πει ότι όνειρο του πολιτικού σκιτσογράφου είναι να ζήσει τη μέρα που δεν θα έχει λόγο ύπαρξης: ούτε να σατιρίσει ούτε να καυτηριάσει τα κακώς κείμενα.
@ Φίλε R, χαίρομαι που μου δίνεις το νέο σου στίγμα! Δεν κατάφερα, όμως, να κάνω εγγραφή στο ιστολόγιό σου, για να ευχηθώ τα καλορίζικα.
Κάτι κάνω λάθος, μάλλον. Δίνεις ένα χεράκι σε έναν ημιμαθή του διαδικτύου;
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και σου εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη νέα χρονιά.
@ Άσπρο μου καναρίνι, δεν το έχασες διότι απλούστατα δεν το ανέβασα. Κάθε φορά που έλεγα "απόψε θα το αναλάβω", η επικαιρότητα μού έδινε διαφορετικά ερεθίσματα και το ανέβαλλα.
Θα το γράψω σύντομα.
Καλή σου χρονιά, με υγεία και αγάπη.
@ Κάθε χρόνο την ίδια ευχή κάνουμε, αλλά πάντα έχουμε την ίδια διάψευση, Βασικέ μου.
Ωστόσο, η Ελπίδα έμεινε τελευταία στο Κουτί της Πανδώρας...
Μολονότι πολύ νωρίς, εύχομαι το 2010 να σας δώσει καλύτερους δημοτικούς άρχοντες! :)
@ Μακάρι να υπάρχουν ωραία πράγματα να θυμηθεί κανείς και... εγώ θα είμαι εδώ για να τα καταγράψω, Μαρία μου! :)
Καλή σου χρονιά!
Καλημέρα Λωτοφάγε, μόλις γύρισα από έξω αυτές τις μέρες δε με πιάνει ύπνος έχω πάρει μπόλικο αεράκι και κιλά lol :)
Αν εννοείς να αφήσεις σχόλιο, απλά πρέπει να είσαι συνδεδεμένος στον λογαριασμό google σου, με λίγα λόγια δηλαδή, να είσαι "μέσα" στο blog, όπως όταν κάνεις μια ανάρτηση π.χ. Μετά επισκέπτεσαι blogs όπως π.χ. το δικό μου πατάς στα σχόλια σε όποια ανάρτηση θές και γράφεις το σχόλιό σου...
Τώρα το να κάνεις εγγραφή απλά γράφεις το μαίλ σου στο κουτάκι και πατάς το sign up. Το μαίλ σου το χρησιμοποιεί η wordpress απλά για να σε ειδοποιεί αν έκανα καινούργια ανάρτηση
Φυσικά το δεύτερο είναι τελείως προαιρετικό αν και η Artanis και η Fotini που το έχουν κάνει δε μου έχουν αναφέρει κάποιο πρόβλημα όπως spam μηνύματα κλ.π.
Αν και πάλι δεν μπορέσεις να αφήσεις κάποιο σχόλιο, απλά στείλε μου ένα μαίλ ή γράψτο εδώ και θα αφήσω τα σχόλια εντελώς ελεύθερα, δηλαδή να μη χρειάζεται καν να κάνεις login στο δικό σου blog
Το ευχαριστώ οφείλω να το πώ εγώ που με έχεις ακόμα στη λίστα σου με τόσες αλλαγές που έχω κάνει, μα αυτή θα είναι και η τελευταία. Όπως επίσης και για άλλα πράγματα θέλω να σου πω ευχαριστώ, απλά δεν αναφέρονται δημόσια
Να είσαι πάντα καλά, με υγεία και ό,τι επιθυμείς σε όλους τους τομείς της ζωής σου
Λώτ,
Καλή Χρονιά,
Καλό μας κουράγιο.
Ωραιότατο το ...almanac.
Μού έκανε ιδιαίτερη εντύπωση που "καρφώνεις" την Union Carbide για το έγκλημά της στην Μποπάλ, θυμίζοντας ότι οι πρώην μπαταρίες UCAR μετονομάστηκαν σε ENERGIΖER.
Σχεδόν με τις ίδιες λέξεις έγραψα χτές σχόλιο στο {tvxs.gr} του Κούλογλου, προτρέποντας τους αναγνώστες να μην τις αγοράζουν {όπως κι εγώ εδώ και 25 χρόνια...}.
Μιά συμπλήρωση όμως: Το χημικό νέφος στη Μποπάλ δεν σκότωσε ...απλώς τις χιλιάδες, που αναφέρεις, αλλά ΤΥΦΛΩΣΕ και πολύ περισσότερους!
Happy New Year anyway...
L-D-P
N.
Καλή σου η μέρα Λωτοφάγε.
Πέρασα για τα καθυστερημένα "χρόνια πολλά " και φεύγω με πολλές σκέψεις από τις αναδρομές σου και πολλές εικόνες από το Λονδίνο που έχω χρόνια να επισκεφθώ.
Εύχομαι υγεία και δημιουργική δραστηριότητα στον καινούργιο χρόνο.
Και να μην χανόμαστε.
Δημοσίευση σχολίου