Το tvxs (http://www.tvxs.gr/v25037) μάς θυμίζει ότι στις 3 Δεκεμβρίου συμπληρώνονται 25 ολόκληρα χρόνια από εκείνο το ξημέρωμα που το εργοστάσιο της Union Carbide στη Μποπάλ της Ινδίας άρχισε να ξερνάει θάνατο: 25.000 άνθρωποι πέθαναν από τότε, κι αναρίθμητοι άλλοι παραμορφώθηκαν ή γεννιούνται παραμορφωμένοι. Η αποζημίωση ήταν μόλις 800 δολάρια για τους πρώτους 9.000. Μετά, το εργοστάσιο έκλεισε, και το κουφάρι του απέμεινε να δηλητηριάζει γη και νερό.
Αλλά ποιος νοιάζεται για τους φτωχούς αυτού του κόσμου; Όχι βέβαια οι ινδικές κυβερνήσεις που ανέχονται το απάνθρωπο σύστημα της διαίρεσης σε κάστες, και όσα αυτό συνεπάγεται!
Νοιάζονται 3 φωτογράφοι: ο Έλληνας Κώστας Πλιάκος, και οι Γάλλοι Micha Patault και Stephane Bouillet, που δημιούργησαν την ιστοσελίδα με τίτλο «Bhopal XXV» όπου θα προβάλουν 30 φωτογραφίες με θέμα τα θύματα του Μποπάλ, μία για κάθε μέρα μετρώντας αντίστροφα από την 3η Νοεμβρίου, μέχρι την 3η Δεκεμβρίου, ημέρα του ατυχήματος.
Η ιστοσελίδα είναι: http://www.stephanebouillet.com/taxonomy/term/156/0/feed
4 σχόλια:
Το είχα ξεχάσει..
Η υπόθεση της UCAR, πέρασαν 25 χρόνια.
Μπράβο στους τρεις ανθρώπους που
ασχολούνται.
Αλλά, επί της ουσίας, άλλαξε κάτι;
(ότι άλλαξε για τους αρρώστους που
άφησε πίσω η ΤEXACO, η Pfizer ..)
Όσο για την Ινδία, να ήταν το μόνο
της πρόβλημα αυτό.
Καλημέρα
@ Όχι, δεν άλλαξε τίποτε.
Απλώς οι τρεις φωτογράφοι μάχονται εναντίον της λήθης για την α-λήθεια.
Μάχονται και για την επιβίωση της ανθρώπινης υπόστασης.
Καλή εβδομάδα λωτοφάγε.
@ Έτσι ακριβώς, Σπίθα. Καλή εβδομάδα και σε σένα.
Δημοσίευση σχολίου