Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

Αναγνωστήριο




Ευτυχώς φέτος υπάρχει φρέσκος Μάρκαρης: με πρόσχημα τις κατά συρροή δολοφονίες που διαπράττει μια ηλικιωμένη Μικρασιάτισσα, το βιβλίο Παλιά, πολύ παλιά μας ξεναγεί στην Κωνσταντινούπολη. Ο αστυνόμος Χαρίτος πάει διακοπές αλλά αναγκάζεται να συνεργαστεί με τον τούρκο αστυνόμο Μουράτ, προκειμένου να διαλευκάνει την υπόθεση. Η αρχική καχυποψία θα δώσει τη θέση της στη συνεργασία και την αλληλοεκτίμηση. Με ταξί, περιπολικό ή πούλμαν, ο Χαρίτος περιπλανιέται στους δρόμους της Πόλης, περιεργάζεται τις αντιθέσεις της και αφουγκράζεται τον παλμό της. Ενδιαφέρουσα είναι η συζήτησή με τη σύζυγο του Μουράτ Νερμίν, μια μορφωμένη και χειραφετημένη γυναίκα που όμως διαλέγει να φοράει μαντίλα. Ο ίδιος ο Μουράτ άλλωστε, μεγαλωμένος στη Γερμανία, δείχνει κατανόηση για τη συμπεριφορά των Ελλήνων, συγκρίνοντάς την με τις αντιδράσεις της τουρκικής μειονότητας απέναντι σ τους Γερμανούς. Όπως λέει ο συγγραφέας σε συνέντευξή του στην Ελευθεροτυπία, ο Μουράτ «είναι ένας ήρωας που ήρθε για να μείνει»!
Ο Μάρκαρης νοσταλγεί τα την αγαπημένη του Κωνσταντινούπολη, αποφεύγοντας ωστόσο με χιούμορ και σαρκασμό την παγίδα του μελό.

Ανακάλυψα άλλον ένα συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας φέτος, τον συνομήλικό μου Σέργιο Γκάκα, μέσα από το βιβλίο του Στάχτες. Ο Γκάκας είναι σκηνοθέτης, και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που στήνει και συνδιαλέγεται με τους ήρωές του: έναν έντιμο κοκαϊνομανή μπάτσο κι έναν αλκοολικό δικηγόρο! Η αγαπημένη και των δύο, μια τέως διάσημη και νυν αλκοολική ηθοποιός, ψυχορραγεί μετά τον εμπρησμό του σπιτιού όπου έμενε. Κυκλώματα ποδοσφαίρου, νεοναζί των βορείων προαστίων, διεφθαρμένοι πολιτικοί και η παντοδύναμη Εκκλησία διαπλέκονται και συγκρούονται με τους ήρωες, οι οποίοι δεν είναι καν παρακμιακοί, αφού δεν ήκμασαν ποτέ: ανήκουν στο τμήμα εκείνο της γενιάς της Μεταπολίτευσης που έμεινε μακριά από το αγριεμένο πλήθος και δεν επιχείρησε να διαχειριστεί τον ξαφνικό πλούτο της δεκαετίας του ‘80 για να γίνει «επώνυμο»…
Αν το πάρετε, μην αποθαρρυνθείτε από τις πρώτες σελίδες και νομίσετε ότι αγοράσατε αισθηματικό ή γαλλικής αισθητικής μυθιστόρημα! Συνεχίστε την ανάγνωση και θα αποζημιωθείτε. Μέσα από το σύννεφο της κοκαΐνης και τον ποταμό του αλκοόλ, θα απολαύσετε διαλόγους όπως του δικηγόρου με έναν παλιό σαλονικιό συμφοιτητή του ή την παρακάτω απάντηση που δίνει ο μπάτσος όταν τον ρωτούν για το κάπνισμα:
«-Να δω, τώρα που θα απαγορευτεί παντού, τι θα κάνεις.
-Το έχω σκεφτεί. Θα ακουμπάω δίπλα στο πακέτο το πιστόλι και την ταυτότητά μου».

Μάρκαρης και Γκάκας έχουν επίσης γράψει διηγήματα για τον δεύτερο τόμο των Ελληνικών Εγκλημάτων, αλλά αυτόν δεν τον διάβασα ακόμα. Ο πρώτος τόμος πάντως ήταν πολύ καλός.

Τον Οκτώβριο θα παιχτεί στους κινηματογράφους το ρεπορτάζ του Στέλιου Κούλογλου, Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου, όπου «οικονομικός δολοφόνος» είναι ο πράκτορας που στέλλεται από τη CIA για να ξαναφέρει –όχι και τόσο ευγενικά- στον ίσιο δρόμο τους δικτάτορες που ξεστρατίζουν. Μην το χάσετε! Το είδα πέρσι στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης και είναι συγκλονιστικό! Μοιάζει τόσο με επινοημένη ιστορία, που μερικοί αμφισβήτησαν ότι πληροί τους όρους της ταινίας τεκμηρίωσης (ελληνιστί: ντοκιμαντέρ)!

Υ.Γ. Και για όσους δεν είχαν τη χαρά να την ακούσουν (κυριολεκτικά!), στο ραδιόφωνο άρχισε η νέα, ακόμη πιο κακόγουστη και γελοία, διαφημιστική εκστρατεία του JUMBO! Ελπίζω να επιζήσουμε και αυτή τη φορά!

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν είμαι φαν της αστυνομικής λογοτεχνίας (προτιμώ τα αστυνομικά στο σινεμά) με έπεισες εντούτοις και μάλλον θα διαβάσω το βιβλίο του Μάρκαρη -μπορείς να διεκδικήσεις ποσοστά από τον συγγραφέα...
Για την ταινία φυσικά ούτε λόγος, αφού έχω ακούσει και διαβάσει κι αλλού τα καλύτερα!

Λωτοφάγος είπε...

@ Καλώς επέστρεψες, Συνεά.
Χα! Χα! Το μόνο πράγμα που του ζήτησα μετά το βιβλίο "Ο Τσε αυτοκτόνησε", όταν τον είδα στό αφιέρωμα που είχε κάνει ο "Ιανός" στο αστυνομικό μυθιστόρημα, ήταν να μην σκοτώσει τον Χαρίτο! Μου αρκεί!
Στις διακοπές διάβασα και τον τόμο με τα ιταλικά αστυνομικά διηγήματα, αλλά βρήκα τα περισσότερα υπερβολικά συναισθηματικά!

mtryfo είπε...

Λοιπόν....αντε να δούμε πότε θα προλάβω, μόλις τέλειωσα 2 βιβλία της Σώτης Τριανταφύλλου, έχω στη μέση του Κούρτοβικ "Τι ζητούν οι βάρβαροι..." και περιμένει στη σειρά "Το αριστερό χέρι της Αφροδίτης" που είχες προτείνει σε παλιότερο ποστ...εεε μετά απ αυτό θα ρθει και η σειρά των σημερινών προτάσεών σου...
Βλέπεις έχω και τον doctor που δεν παύει να "τσιγκλάει" αναφέροντας πολύ ενδιαφέροντα βιβλία ...

vasikos metoxos είπε...

Μάρκαρης δαγκωτό. Ήταν απολαυστικό όπως κια τα προηγούμενα. Λωτοφάγε να θυμάσαι ότι ο Χαρίτος ποτέ δεν πεθαίνει. Άκου να σκοτώσει τον Χαρίτο...

Ο Κούλουγλου πράγματι είναι εξαιρετικός. Το είδα και εγώ στο φεστιβάλ.

Τον Γκάκα θα τον διαβάσω αφού το λες και θα σου πω!

Λωτοφάγος είπε...

@ Είναι καλός ο Κούρτοβικ; Τον γνώριζα παλιά, τότε που ήταν ένας καλός μεταφραστής.
Έτσι είναι ο ντόκτορ, αυτή είναι η δουλειά του: να μας τσιγκλάει! Για διάφορα...

Λωτοφάγος είπε...

@ Ε, μα τον είχε πυροβολήσει στην "Άμυνα Ζώνης" και με είχε τρομάξει! Πρώτη φορά στη ζωή μου κι εγώ αγάπησα έναν... μπάτσο!
Στις "Στάχτες" δώσε έμφαση στο διάλογο με τον Θεσσαλονικιό: είναι έκτακτος! Σαν να ακούω έναν παλιό μου φίλο!

akrat είπε...

ένα κακό με τα αστυνομικά.... όλο ξεχνάω πρόσωπα και καταστάσεις... πάντως μεγάλη επιστροφή στην Πόλη βλέπω... Να γυαλίσω τα φυσεκλίκια??

Ανώνυμος είπε...

Krima pou de to diabasame auto egkairws, na 3eroume ti 8a ywnisoume apo thn A8hna. Den peirazei, ywnisame alla.

One of us does not speak Greek. Entoutois to efere h moira na xazeuei monos/h sto upogeio ths Estias enosw the other one 3efullize logotexnika periodika sto isogeio. Erwth8h an h8ele boh8eia kai apanthse sthn aporhmenh upallhlo "nte milaw ellhnika".

A, kai eutuxws den akousame radiofwno!!

pinelopi t. είπε...

λωτοφάγε πολύ καλή η παρουσίαση.. μάλλον έπεισες πολλούς κι έχουμε δουλειά!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλώς όρισες καλό μήνα και καλό φθινόπωρο να έχουμε αγαπητέ Λωτοφάγε.
Πολύ ωραίες οι επιλογές που αναφέρεις, διάβασα και το post σου για την Ήπειρο, κρίμα που μια τόσο όμορφη περιοχή παραμένει παραμελημένη.

Πολλούς χαιρετισμούς

Υ.Σ. Δεν ξέρω αν το πρόσεξες, αλλά το παλιό blog μου ελέω google δε λειτουργεί.
Το νέο είναι http://zamanftou.wordpress.com

Λωτοφάγος είπε...

@ Επειδή ως γνήσιος Λωτοφάγος ξεχνώ κι εγώ, akrat, κάνω το εξής κόλπο: όταν πρωτοπαρουσιάζονται τα πρόσωπα,τσακίζω τις συγκεκριμένες σελίδες, οπότε μπορώ να επανέρχομαι και να θυμάμαι.
Αυτό, βέβαια, ξέρω ότι προκαλεί ανατριχίλα σε ορισμένους φετιχιστές βιβλιοφάγους, αλλά μου λύνει το πρόβλημα!
Ναι, παίζει πολύ η Πόλη τα τελευταία 2 χρόνια. Γυάλισε τα φυσεκλίκια καλού κακού και τραγούδα το άσμα του Μπρέγκοβιτς "Καλασνίκοφ, καλασνίκοφ". Θα σου ανεβάσει το ηθικό, νέε μου.

@ Two silly people, καλώς ήρθατε. Ή μήπως πρέπει να πω καλό σας κατευόδιο;
Ελπίζω να ψωνίσατε ωραία βιβλία. Ευτυχώς η μετάφραση ελληνικών βιβλίων σε ξένες γλώσσες προχωράει, κι έτσι γίνονται γνωστά σιγά σιγά.
Γέλασα με την ψυχή μου με την εικόνα από το βιβλιοπωλείο της Εστίας που μου δώσατε! Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σε ταινία!

Λωτοφάγος είπε...

@ Πηνελόπη μου, καλό χειμώνα. Εκείνο που μου αρέσει στο μεσογειακό αστυνομικό μυθιστόρημα είναι ότι δίνει την εικόνα της κοινωνίας στην οποία αναφέρεται. Είναι δηλαδή το σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα. Το αστείο δε είναι ότι τα περισσότερα έχουν και μια γκουρμέ... εσάνς, με αποτέλεσμα να μαθαίνεις και τι προτιμούν να φάνε οι Ισπανοί, οι Ιταλοί, αλλά και οι κάτοικοι της Μασσαλίας! Ακόμα κι ο Χαρίτος αγαπάει τα γεμιστά!

@ Ασφαλώς και το πρόσεξα, Έκτορα, αλλά περίμενα να μπεις για να μου το δώσεις, διότι δεν συναντηθήκαμε σε άλλες γειτονιές. Θα το διορθώσω πάραυτα! Πώς έγινε το κακό;
Και σε σένα τα καλύτερα!

Χρήστος Αθανάσουλας είπε...

Καλό Φθινόπωρο σου εύχομαι!
Να μας ομορφαίνεις και το δικό μας με τα γραπτά σου...

Λωτοφάγος είπε...

@ Σ' ευχαριστώ πολύ, απ' αλλού, για τις ευχές και τα καλά σου λόγια. Σου εύχομαι ολόψυχα όμορφο και δημιουργικό φθινόπωρο!

Roufa Tav Gosou & Mimi Lass είπε...

We love to entertain you.

[Two Silly People]

Λωτοφάγος είπε...

@ Καλώς τους! Και κάτι μου θύμιζε το όνομά σας! Περάσατε καλά στην αναβράζουσα Αθήνα;