Κάναμε απόβαση στη μικρούλα Ανκόνα,
Εισβάλαμε στην ηλιόλουστη Βερόνα του Σέξπιρ,
Δεν προλαβαίναμε να δούμε την "Αΐντα" στην Αρένα,
Όμως καταλάβαμε πως είναι περήφανοι για την καταγωγή τους έστω κι αν ζουν σε τέτοιο κτίριο.
Ενώ ο Δάντης σκέφτεται τη Βεατρίκη του και δεν μας δίνει σημασία.
Τρέξαμε να τη συναντήσουμε στην παραμυθένια Βέρνη,
Με το συννεφιασμένο ουρανό και τα πολύχρωμα τραμ,
Αφού το κόκκινο είναι το εθνικό χρώμα των Ελβετών,
Ακόμα και στα υπέροχα ρολόγια τους,
Στους ήσυχους δρόμους με τους χαλαρούς κατοίκους,
Και στον καθολικό άγιο της μεσαιωνικής πλατείας.
Μόνο η αφίσα των θερινών εκδηλώσεων και τα αυτοκίνητα είναι μαύρα! Άβυσσος η ψυχή των Ελβετών!
Ο οργανοπαίκτης μάς καθήλωσε με την τέχνη του...
Αλλά κι ο ζωγράφος δεν πάει πίσω...
Η Βέρνη πήρε το όνομά της από την αρκούδα που σκότωσε ο ιδρυτής της. Με ένα φόνο ξεκίνησε η ιστορία της!
Η ακαταμάχητη δύναμη του νερού στους καταρράχτες του Ρήνου (Schaffhausen) μας θύμισε τη βροχή που ψάχναμε,
Αλλά ούτε στην ακατάδεκτη Ζυρίχη με τη Λεωφόρο των Τραπεζών τη βρήκαμε. Ωστόσο... νιώθεις μια μεγάλη συγκίνηση όταν σταματά μια κόκκινη Φερράρι για να περάσεις, έτσι δεν είναι;
Τα ξυλόγλυπτα της Brienz μας αποζημίωσαν για τη μεσογειακή λιακάδα...
Όπως και οι πρωτότυπες παρεμβάσεις στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική...
Ήταν γενναιόδωρη η βροχή στο αριστοκρατικό Interlaken (=ανάμεσα σε λίμνες), με φόντο τις Άλπεις...
Αλλά ανάμεσα στα υπέροχα ξενοδοχεία,
Βρήκαμε και ένα που θα μπορούσε να το έχει χτίσει έλληνας εργολάβος!
Και στην κουκλίστικη Λουκέρνη τη συναντήσαμε επιτέλους και χωθήκαμε στο πανδοχείο του 1602 για να δοκιμάσουμε ελβετική παραδοσιακή κουζίνα,
Όμως μουσκέψαμε ώς το κόκκαλο κοντά στη σκεπαστή της γέφυρα,
Και καθώς χαζεύαμε τις ζωγραφισμένες προσόψεις των κτιρίων της,
Που αφηγούνται μια ιστορία...
Αλλά και πάλι τη χάσαμε στην καλοκαιρινή Γενεύη, όπου όμως φάγαμε εξαιρετικά σε ιταλικό εστιατόριο δίπλα στο ποτάμι και ήπιαμε καταπληκτικό καπουτσίνο!
Μήπως αμφιβάλλει κανείς ότι οι Ελβετοί αγαπούν την πατρίδα τους; Μακάρι να τους είχαμε μιμηθεί. Ίσως τώρα δεν καιγόταν η Βαρυμπόμπη...
Κάναμε απόβαση στη μικρούλα Ανκόνα,
Εισβάλαμε στην ηλιόλουστη Βερόνα του Σέξπιρ,
Δεν προλαβαίναμε να δούμε την "Αΐντα" στην Αρένα,
Όμως καταλάβαμε πως είναι περήφανοι για την καταγωγή τους έστω κι αν ζουν σε τέτοιο κτίριο.
Ενώ ο Δάντης σκέφτεται τη Βεατρίκη του και δεν μας δίνει σημασία.
Τρέξαμε να τη συναντήσουμε στην παραμυθένια Βέρνη,
Με το συννεφιασμένο ουρανό και τα πολύχρωμα τραμ,
Αφού το κόκκινο είναι το εθνικό χρώμα των Ελβετών,
Ακόμα και στα υπέροχα ρολόγια τους,
Στους ήσυχους δρόμους με τους χαλαρούς κατοίκους,
Και στον καθολικό άγιο της μεσαιωνικής πλατείας.
Μόνο η αφίσα των θερινών εκδηλώσεων και τα αυτοκίνητα είναι μαύρα! Άβυσσος η ψυχή των Ελβετών!
Ο οργανοπαίκτης μάς καθήλωσε με την τέχνη του...
Αλλά κι ο ζωγράφος δεν πάει πίσω...
Η Βέρνη πήρε το όνομά της από την αρκούδα που σκότωσε ο ιδρυτής της. Με ένα φόνο ξεκίνησε η ιστορία της!
Η ακαταμάχητη δύναμη του νερού στους καταρράχτες του Ρήνου (Schaffhausen) μας θύμισε τη βροχή που ψάχναμε,
Αλλά ούτε στην ακατάδεκτη Ζυρίχη με τη Λεωφόρο των Τραπεζών τη βρήκαμε. Ωστόσο... νιώθεις μια μεγάλη συγκίνηση όταν σταματά μια κόκκινη Φερράρι για να περάσεις, έτσι δεν είναι;
Τα ξυλόγλυπτα της Brienz μας αποζημίωσαν για τη μεσογειακή λιακάδα...
Όπως και οι πρωτότυπες παρεμβάσεις στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική...
Ήταν γενναιόδωρη η βροχή στο αριστοκρατικό Interlaken (=ανάμεσα σε λίμνες), με φόντο τις Άλπεις...
Αλλά ανάμεσα στα υπέροχα ξενοδοχεία,
Βρήκαμε και ένα που θα μπορούσε να το έχει χτίσει έλληνας εργολάβος!
Και στην κουκλίστικη Λουκέρνη τη συναντήσαμε επιτέλους και χωθήκαμε στο πανδοχείο του 1602 για να δοκιμάσουμε ελβετική παραδοσιακή κουζίνα,
Όμως μουσκέψαμε ώς το κόκκαλο κοντά στη σκεπαστή της γέφυρα,
Και καθώς χαζεύαμε τις ζωγραφισμένες προσόψεις των κτιρίων της,
Που αφηγούνται μια ιστορία...
Αλλά και πάλι τη χάσαμε στην καλοκαιρινή Γενεύη, όπου όμως φάγαμε εξαιρετικά σε ιταλικό εστιατόριο δίπλα στο ποτάμι και ήπιαμε καταπληκτικό καπουτσίνο!
Μήπως αμφιβάλλει κανείς ότι οι Ελβετοί αγαπούν την πατρίδα τους; Μακάρι να τους είχαμε μιμηθεί. Ίσως τώρα δεν καιγόταν η Βαρυμπόμπη...
15 σχόλια:
Η φωτογραφική περιήγηση ήταν τέλεια και με χιούμορ,κυρίως χιούμορ νάσαι καλά.
Καλωσόρισες! Με όλες αυτές τις εικόνες δεν σε ρωτάω πώς πέρασες. Φαίνεται! Αφού νόμισα ότι ήμουν κι εγώ μαζί σου:-)
Εύχομαι να έπεται παρόμοια συνέχεια τόν επόμενο μήνα.
Μελαγχόλησα ρε γμτ... Το όνειρό μου είναι να γυρίσω την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη (δηλαδή την Παλαιά Ευρώπη) και να απολαύσω όλα αυτά τα τοπία, όλες αυτές τις ομορφιές.
Είναι μέρη που σε σαγηνεύουν και σε κάνουν σκλάβο τους.
Είναι ακριβό ένα ταξίδι στην Ελβετία;
Η Λουκέρνη είναι ο τόπος όπου θέλω να ζήσω για πάντα!! Άσχετα αν έχει συνδεθεί με κακές αναμνήσεις για τους φίλους Κύπριους...
@ Ευχαριστώ, albus genius. Ελπίζω να διασκεδάσατε όσο εγώ.
@ Δεν είμαι πετρελαιάς, Μπλογκούλη, για να πηγαίνω κάθε μήνα ταξίδι. Αν και αμφιβάλλω αν αυτοί απολαμβάνουν τόσο τα ταξίδια τους! Υποθέτω πως είναι άχαρο να μιλάς για μπίζνες όλη την ώρα.
Κάνω σοβαρές περικοπές στις οικογενειακές δαπάνες (τις περιττές, εννοώ) για να εξασφαλίζω 1-2 ταξίδια το χρόνο. Μας ανανεώνουν και μας κάνουν πλουσιότερους σε εμπειρίες, βιώματα και γνώση.
Επιστρέφοντας αντικρίζουμε με άλλο μάτι την ελληνική πραγματικότητα: αλλοίθωρο! :)
@ Μάλλον εννοείς τη Ζυρίχη, γιατρέ μου. Εκεί υπογράφηκε η συμφωνία το 1960. Δεν είναι τόσο ωραία όσο οι άλλες. Κραυγαλέος και ψυχρός πλούτος, τράπεζες, εταιρείες και ακριβά αμάξια.
Η Βέρνη είναι πολύ πιο χαλαρή και η Λουκέρνη σε συσκευασία δώρου μάς ταιριάζουν περισσότερο.
Σου εύχομαι να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου και να κάνεις πολλά ταξίδια "στις θάλασσες του κόσμου"!
Καλώς μας ήρθες θείε λωτοφάγε. Από ότι βλέπω και διαβάζω μια χαρά πέρασες! Το μόνο που σου εύχομαι είναι να προσαρμοστείς εύκολα τώρα που συνήθισες στον πολιτισμό!
Eκπληκτικό post αγαπητέ μου.
Mου θυμίσατε ορισμένα μέρη που έχω ταξιδέψει κι εγώ και δεν σας κρύβω με έπιασε μια γλυκαιά μελαγχολία καλοκαιριάτικα.
Xαίρομαι που επιστρέψατε.
Έχουμε μείνει λίγοι εδώ πέρα.
Kαι οσωνούπω ακόμα λιγότεροι.
Kαλωσήρθατε.
Χμ... όχι όχι... Στη Λουκέρνη δεν έγινε η συνάντηση Καραμανλή Παπαδόπουλου με Ερντογάν (ξέχασα το όνομα του ψευτοπρωθυπουργού των κατεχομένων) το 2004 για το κυπριακό;
Κι ευχαριστώ για τις ευχές :)
Eseis ekei kai emeis edo (akoma).
Ante na doume pote me to kalo tha arxisoun kai oi dikes mas diakopes..
Kala na perna kai kalo vrady...
Nai, polu wraia ola. Ki emeis de fugame akoma, alla otan epistreyoume, afou fugoume, 8a etoimasoume post "anazhtwntas ton kauswna".
Mhn 3exasete na er8ete na paralabete to brabeio sas. Mazeuei skonh kai poios 8a to 3eskonisei.
@ Ευχαριστώ πολύ, Σέργιε. Πράγματι, πολύ δύσκολα συνηθίζει κανείς ξανά τη νεοελληνική παράνοια και κυρίως την οργή που έχουμε όλοι μέσα μας!
Το κακό είναι ότι αυτή την οργή την στρέφουμε εναντίον όποιου βρεθεί μπροστά μας...
@ Δεν θυμάμαι την πόλη, γιατρέ μου, αλλά μάλλον σωστά τα λες. Ταλάτ λέγεται ο τουρκοκύπριος
Επί τη ευκαιρία, να σου πω ότι για ένα ταξίδι σαν το δικό μου με γκρουπ στην ελβετία, υπολόγιζε γύρω στα 1.200-1.300 ευρώ το άτομο με ημιδιατροφή. Από εκεί και πέρα, ό,τι φας και ό,τι ψωνίσεις. Εξαρτάται από σένα.
@ Έχουμε μείνει πολύ λίγοι, αγαπητέ Spy, αλλά αυτό είναι ευχάριστο διότι οι υπόλοιποι ξεκουράζονται και μαζεύουν δυνάμεις για το φθινόπωρο.
Έχουμε πολλά να πούμε και να βρίσουμε από Σεπτέμβρη. Ίσως και να προχωρήσουμε ένα βήμα πιο πέρα.
@ Αγαπητέ Γιουσουρούμ, εύχομαι σύντομα να ξεκινήσουν και οι δικές σου διακοπές και, με το γυρισμό σου, να συνεχίσουν οι προβολές στον θερινό κινηματογράφο του ωραίου σου μπλογκ.
Καλά εγώ πώς άργησα να σε "αντιληφθώ", νόμιζα ότι ακόμα έλειπες....
Καλωσόρισες λοιπον, πολύ ωραίες οι εμπειρίες σου, από Ελβετία είχα κάνει μια βόλτα κι εγώ πριν πολλά χρόνια, Γενεύη και Λωζάνη...τι να λέμε τώρα!!!
Φαίνεται ότι πέρασες καλά πάντως, (οι φωτογραφίες σου σε προδωσαν "μιλάν" από μόνες τους) και χαίρομαι πολύ γι αυτό...
καλή συνέχεια!
Monsieur Λωτοφάγε παρατηρώ με χαρά πως μάλλον -εν αγνοία και των δύο μας- συνταξιδέψαμε...
Πολύ ωραίο post, όλα τα ωραία της εκδρομής χωρίς τα "παρατράγουδά" της!
Ο "θέλω-να-γίνω-αρχηγός-στη-θέση-της-αρχηγού" συνταξιδευτής
Δημοσίευση σχολίου