Οι κήνσορες

Η "γαλατού" του Vermeer

Είμαι ωτακουστής! Η ανατροφή μου το θεωρούσε αδιακρισία, αλλά συμφιλιώθηκα με τις ενοχές μου πριν από 15 χρόνια, όταν ο Λάκης (ένας είναι ο Λάκης!) ρωτήθηκε πώς κατάφερε να δημιουργήσει τον Τζίμη-«πάμ’ πλατείαααα;» για τους Δέκα μικρούς Μήτσους. «Πάω στα μοδάτα μπαράκια όπου συχνάζουν αυτά τα παιδιά και πίνω το ποτό μου σιωπηλά, ακούγοντας», απάντησε.

Υπάρχουν καφενεία στη γειτονιά μου, όπου από το πρωί ως το βράδυ συχνάζουν κάτι τύποι αραχτοί διαφόρων ηλικιών και παίζουν πρέφα ή τρώνε χταποδάκι γελώντας δυνατά: είναι οι εισοδηματίες των βορείων προαστίων! Ο "Τζίμης" είχε πει σχετικά: «Δούλεψε κάποτε ένας πρόγονος, και ζούμε όλοι οι υπόλοιποι!» Ε, λοιπόν, στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, ο παππούς τους είχε αγοράσει ή καταπατήσει κάποιες εκτάσεις που αργότερα μπήκαν στο σχέδιο πόλης (χωρίς ρυμοτομία και λοιπές… φιοριτούρες) και οι οποίες δόθηκαν αντιπαροχή. Αυτά τα σαΐνια έβγαλαν –στην καλύτερη περίπτωση- το Λύκειο λαδώνοντας, δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, δεν έχουν ανοίξει ούτε ένα βιβλίο, δεν γνωρίζουν τι εστί τέχνη ή αισθητική, δεν έχουν δημιουργήσει τίποτε και σιχαίνονται τις οικογένειές τους.
Όταν περνάω από εκεί, αφουγκράζομαι: σχολιάζουν πάντα τα καυτά θέματα της επικαιρότητας. Όχι όμως με γνώση ή περίσκεψη, αλλά χυδαία, εξαιτίας και της απαιδευσίας τους. Έχουν άποψη επί παντός του επιστητού, αφού, όπως έχει πει ο Κλιντ Ήστγουντ: «Η άποψη είναι σαν την κ….ίδα, όλοι έχουν από μία!»

Αυτή την εποχή συζητούν για τις απεργίες και το ασφαλιστικό. Μάλιστα! Οι χαραμοφάηδες έχουν άποψη για τους εναερίτες της ΔΕΗ που παίζουν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα, για τους τραπεζοϋπαλλήλους και τα χρυσοπληρωμένα (από τους ίδιους!) ταμεία τους, για τους συμβασιούχους σκουπιδιάρηδες–ομήρους του κάθε βλαχοδήμαρχου που μαζεύουν τις ακαθαρσίες μας μέσα στη γενική απαξίωση και για τους χιλιάδες δημοσιογράφους των 600 €.
Φυσικά αγνοούν πλήρως τους κτηνοτρόφους που πουλάνε το γάλα στους βιομήχανους για πενταροδεκάρες, τους αγρότες των οποίων τα αφτιά χαϊδεύουν οι αγροτοπατέρες με ψεύτικες υποσχέσεις, τις ταμίες των σούπερ μάρκετ που θα δουλεύουν μέχρι τα 65, τους εποχικούς πυροσβέστες που δεν έχουν ούτε τον εξοπλισμό ούτε τη σωστή εκπαίδευση, τους απλήρωτους δασεργάτες, τους καθηγητές ξένων γλωσσών που είναι ευχαριστημένοι με 10 ευρώ την ώρα, τα νέα παιδιά με μεταπτυχιακά που νοικιάζονται(!) από δουλέμπορους στις τράπεζες, τους νεαρούς γιατρούς που θα πάρουν ειδικότητα στα 40 και θα προσπαθήσουν με φακελάκια να κερδίσουν τον χαμένο χρόνο, τις πωλήτριες που έχουν στραβογεράσει με λειψά ένσημα, τα δικηγοράκια που δουλεύουν και τις Κυριακές στους διάφορους Κούγιες. Αγνοούν ότι οι νεαρές αισθητικοί, απόφοιτοι ΙΕΚ, δουλεύουν εξαντλητικά στα ινστιτούτα αισθητικής χωρίς μέλλον, επειδή οι ρυτίδες είναι αιτία απόλυσης. Δεν έμαθαν ποτέ ότι χιλιάδες νέοι με διδακτορικά προσλαμβάνονται στα ΤΕΙ ως ωρομίσθιοι και πασχίζουν να συμπληρώσουν το εισόδημα με άλλες δουλειές. Όχι δηλαδή ότι οι μόνιμοι καθηγητές είναι άψογοι, αλλά όταν τρέχεις όλη μέρα σε 2-3 εργοδότες για να μαζέψεις 1.000 ευρώ το μήνα (και αν!) με τι όρεξη να ασχοληθείς με τα παιδιά, τα οποία ούτως ή άλλως αδιαφορούν;

Και βεβαίως ασχολούνται με τους ανασφάλιστους μετανάστες μόνο αν είναι οι Ινδοί του Μαγγίνα, τα δε παιδιά (κάπου μισό εκατομμύριο) που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν εδώ «δεν θα γίνουν Έλληνες ποτεεέ», διότι αλίμονο αν τους επιτρεπόταν να συναγωνιστούν τα παχύσαρκα, ανάγωγα και αμόρφωτα βλαστάρια τους! Έστω κι αν η υπαγωγή αυτών των ανθρώπων στο ΙΚΑ θα μπορούσε να του δώσει το φιλί της ζωής για τα επόμενα 30 χρόνια τουλάχιστον!
Τι τους κόφτει για τη σύνταξη; Μόνο ακουστά την έχουν. Τι ακριβώς έγινε με τα σοδομημένα ομόλογα; Τροφοδότησαν με διάφορους τρόπους το ΧΑΑ. Χρωστάει στο ΙΚΑ η κυβέρνηση; «Και τι; Από εμάς θα τα πάρει;». Χρωστάνε οι εργοδότες; Μα, αυτοί οι ίδιοι είναι εργοδότες, είτε της Φιλιππινέζας είτε του Αλβανού που καθαρίζει τον κήπο ή την πισίνα είτε της καθηγήτριας που κάνει ιδιαίτερα στο παιδί του! Τι; Χρειάζονται 100 ένσημα πια για να έχει ο εργαζόμενος περίθαλψη; «Αυτασφαλίσου, βρε χαμένε, για να βρεις την υγειά σου! Χαζοί είμαστε εμείς; Γιατί να τα περιμένουμε όλα από το κράτος;»

Γιατί κι εσύ εις βάρος του κράτους ζεις! Επειδή οι –όποιες- υποδομές πληρώνονται από τους δικούς μου φόρους, ενώ εσύ δηλώνεις 12.000 € το χρόνο και το κράτος σε πιστεύει! Επειδή είσαι πίσω από κάθε λαμογιά, μικρή ή μεγάλη. Επειδή το παιδί σου οργανώνει την 5ήμερη εκδρομή για να τα «πάρει» από το πρακτορείο, έχοντας μάθει από σένα το παιχνίδι και παίζοντας με τη ζωή του δικού μου παιδιού. Για να διαιωνίσει το δικό σου όνειδος απέναντι στους υπόλοιπους. Μέχρι να σε πάρουν χαμπάρι, κατεργάρη!