Σέριφος 2005
Η σχέση των νεοελλήνων με την Οικολογία μοιάζει με τη σχέση των αρχαίων με τα Ελευσίνια Μυστήρια: την έχουν ακουστά, αλλά υπάρχει τόση άγνοια, ώστε να αγγίζει τα όρια του μεταφυσικού!
Κάνω παρατήρηση στον καθαριστή της πολυκατοικίας επειδή βρέχει το δρόμο με το λάστιχο, και μου απαντά με ύφος ειδήμονα ότι, αν δεν το κάνει, η σκόνη θα φτάσει στο σπίτι μου! Στη διπλανή πολυκατοικία, ο διαχειριστής μιλάει χαρωπός στο κινητό, αφήνοντας το νερό να τρέχει ποτάμι στο πεζοδρόμιο. Πώς να πείσεις αυτούς τους ανόητους ότι το νερό είναι αγαθό εν ανεπαρκεία που πρέπει να προστατεύουμε; Αν όμως αντιμετωπίσουμε λειψυδρία τα επόμενα χρόνια, οι ίδιοι αυτοί θα βγουν στα κανάλια φωνάζοντας «πού είναι το κράτος»!
Μα φυσικά φταίει το κράτος που δεν φτιάχνει ταμιευτήρες και αφήνει το νερό της βροχής να χάνεται στη θάλασσα, που επιτρέπει σε ασυνείδητους -ή μήπως καλύτερα εγκληματίες;- να ρυπαίνουν τον υδροφόρο ορίζοντα, που δεν συντηρεί το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ, που δεν επιβάλλει τον βιολογικό καθαρισμό τουλάχιστον σε μεγάλες βιομηχανικές και τουριστικές μονάδες.
Όταν λέω στους συναδέλφους μου να κλείνουν τα φώτα και τους υπολογιστές φεύγοντας ή διαμαρτύρομαι για τα καζανάκια που τρέχουν μονίμως, με ρωτούν ειρωνικά: «Τι σε νοιάζει; Εσύ πληρώνεις;» Κι αν τολμήσω να τους προτείνω να μην χρησιμοποιούν τόσο τα αυτοκίνητά τους, με κοιτούν κατάπληκτοι. Σωστά: εγώ πληρώνω τη βενζίνη; Διότι, όταν πληρώνεις, δικαιούσαι να φτιάχνεις πισίνες στο κέντρο της Πλάκας, να χτίζεις στην παραλία, να αλωνίζεις τους δρόμους με το τζιπ και να ξοδεύεις όση βενζίνη γουστάρεις. Αν δεν έχεις λεφτά, τζογάρεις στο προπό ή στο χρηματιστήριο με το όνειρο να κάνεις όλα τα προαναφερθέντα, ενώ γκρινιάζεις ότι το κράτος αφήνει τους ασύδοτους να καταστρέφουν την Ελλάδα.
Κάποιος υπουργός αφηγούνταν στην τηλεόραση ότι σε υπουργική σύνοδο στις Βρυξέλλες προσπάθησε ανεπιτυχώς να εξηγήσει στους ομολόγους του τι σημαίνει «αυθαίρετο». Εκείνοι, που ως γνωστόν «έτρωγαν βελανίδια στα δέντρα όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες», δεν κατάφεραν να καταλάβουν πώς μια ευνομούμενη πολιτεία επιτρέπει την παρανομία!
Όσο για εμάς, στην πρώτη ευκαιρία τσιμπάμε ένα οικοπεδάκι σε πρώην δασικές εκτάσεις, στήνουμε μια παράγκα, παίρνουμε ρεύμα από τον γείτονα ώσπου να λαδώσουμε τον υπάλληλο της ΔΕΗ, και περιμένουμε την επόμενη προεκλογική περίοδο για να τη νομιμοποιήσουμε.
Κάνω παρατήρηση στον καθαριστή της πολυκατοικίας επειδή βρέχει το δρόμο με το λάστιχο, και μου απαντά με ύφος ειδήμονα ότι, αν δεν το κάνει, η σκόνη θα φτάσει στο σπίτι μου! Στη διπλανή πολυκατοικία, ο διαχειριστής μιλάει χαρωπός στο κινητό, αφήνοντας το νερό να τρέχει ποτάμι στο πεζοδρόμιο. Πώς να πείσεις αυτούς τους ανόητους ότι το νερό είναι αγαθό εν ανεπαρκεία που πρέπει να προστατεύουμε; Αν όμως αντιμετωπίσουμε λειψυδρία τα επόμενα χρόνια, οι ίδιοι αυτοί θα βγουν στα κανάλια φωνάζοντας «πού είναι το κράτος»!
Μα φυσικά φταίει το κράτος που δεν φτιάχνει ταμιευτήρες και αφήνει το νερό της βροχής να χάνεται στη θάλασσα, που επιτρέπει σε ασυνείδητους -ή μήπως καλύτερα εγκληματίες;- να ρυπαίνουν τον υδροφόρο ορίζοντα, που δεν συντηρεί το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ, που δεν επιβάλλει τον βιολογικό καθαρισμό τουλάχιστον σε μεγάλες βιομηχανικές και τουριστικές μονάδες.
Όταν λέω στους συναδέλφους μου να κλείνουν τα φώτα και τους υπολογιστές φεύγοντας ή διαμαρτύρομαι για τα καζανάκια που τρέχουν μονίμως, με ρωτούν ειρωνικά: «Τι σε νοιάζει; Εσύ πληρώνεις;» Κι αν τολμήσω να τους προτείνω να μην χρησιμοποιούν τόσο τα αυτοκίνητά τους, με κοιτούν κατάπληκτοι. Σωστά: εγώ πληρώνω τη βενζίνη; Διότι, όταν πληρώνεις, δικαιούσαι να φτιάχνεις πισίνες στο κέντρο της Πλάκας, να χτίζεις στην παραλία, να αλωνίζεις τους δρόμους με το τζιπ και να ξοδεύεις όση βενζίνη γουστάρεις. Αν δεν έχεις λεφτά, τζογάρεις στο προπό ή στο χρηματιστήριο με το όνειρο να κάνεις όλα τα προαναφερθέντα, ενώ γκρινιάζεις ότι το κράτος αφήνει τους ασύδοτους να καταστρέφουν την Ελλάδα.
Κάποιος υπουργός αφηγούνταν στην τηλεόραση ότι σε υπουργική σύνοδο στις Βρυξέλλες προσπάθησε ανεπιτυχώς να εξηγήσει στους ομολόγους του τι σημαίνει «αυθαίρετο». Εκείνοι, που ως γνωστόν «έτρωγαν βελανίδια στα δέντρα όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες», δεν κατάφεραν να καταλάβουν πώς μια ευνομούμενη πολιτεία επιτρέπει την παρανομία!
Όσο για εμάς, στην πρώτη ευκαιρία τσιμπάμε ένα οικοπεδάκι σε πρώην δασικές εκτάσεις, στήνουμε μια παράγκα, παίρνουμε ρεύμα από τον γείτονα ώσπου να λαδώσουμε τον υπάλληλο της ΔΕΗ, και περιμένουμε την επόμενη προεκλογική περίοδο για να τη νομιμοποιήσουμε.
2 σχόλια:
«Πώς να πείσεις αυτούς τους ανόητους ότι το νερό είναι πολύτιμο αγαθό εν ανεπαρκεία που πρέπει να προστατεύουμε;»
Στην Αυστραλία (επισκέπτης) έμαθα το «κόλπο» με τις 2 λεκάνες στην μπανιέρα/ντούς, μία για κάθε πόδι..., και γενικότερα την ΔΙΠΛΗ χρήση του νερού (από το νιπτήρα στη λεκάνη WC, στα λουλούδια κλπ) και τήν εφάρμοσα στο ...σπιτογραφείο μου στην Αθήνα.
Αν δεν τό 'χεις κάνει ήδη, δοκίμασέ το.
Αν μή τί άλλο, εγώ κέρδισα την συμπάθεια όσων πελατών μου πάνε στο WC...
Ν.
Και όταν τα αυθαίρετα φίλε μου και τις καταπατήσεις δασικών εκτάσεων τις κάνουν υπουργοί ή ανώτατοι εισαγγελικοί λειτουργοί ή δικαστικές ενώσεις, τότε τι να κάνει ο απλός ιθαγενής αυτής της χώρας που δίδαξε πολιτισμό όταν οι άλλοι έτρωγαν καλά λες βελανίδια;;;
Απελπισία σκέτη!!
Δημοσίευση σχολίου