Ήμαστε μια μεγάλη παρέα εκείνο το βράδυ...

Τι περίεργο! Το Σάββατο 14/7 έμαθα ότι ο Δήμος Καισαριανής ετοίμαζε κινητοποιήσεις για σήμερα, επειδή η Μητρόπολη θέλει να κτίσει πολιτιστικό κέντρο μέσα στο δάσος, και τη Δευτέρα ο Υμηττός έπιασε φωτιά! Σατανική σύμπτωση; Η Πεντέλη κάηκε πριν από μερικά χρόνια, και οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί μαζί με τη Μονή Πεντέλης εμποδίζουν την αναδάσωσή της! Κάψτε τα όλα, παιδιά, να τελειώνουμε! Απ’ ό,τι φαίνεται, αυτή η πανέμορφη χώρα που αξιωθήκαμε δεν μας αξίζει πραγματικά!

Με έπιασε πάλι η απαισιοδοξία μου... Κι όμως, το βράδυ της 8^ης Ιουλίου στην Πλατεία Συντάγματος ήταν όλα τόσο αισιόδοξα: άνθρωποι κάθε ηλικίας και σχεδόν κάθε τάξης στέκονταν σιωπηλοί μπροστά στην κλειστή Βουλή, χωρίς καθοδήγηση, χωρίς κανέναν επικεφαλής, χωρίς κόμματα, χωρίς υστεροβουλία. Δεν είχαν πάει για να ακούσουν τον εκλεκτό τους τραγουδιστή ούτε για να χειροκροτήσουν τον "πονηρό πολιτευτή". Φοιτητές στέκονταν δίπλα σε συνταξιούχους, ενώ κυρίες με  σκυλάκια χαμογελούσαν σε γυμνασιόπαιδα που πειράζονταν μεταξύ τους. Οι ποδηλάτες που καταχειροκροτήθηκαν δεν έβγαλαν λόγο. Ενώθηκαν σεμνά με τον κόσμο. Κάποια κίνηση των ΜΑΤ προκάλεσε τα πιο νέα παιδιά. Οι μεγαλύτεροι έσπευσαν να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Σχημάτισαν αλυσίδα, και η σύρραξη αποφεύχθηκε. Και τότε ακούστηκε το σύνθημα «Να καεί, να καεί το καζίνο κι η Βουλή», που ενίοτε γινόταν «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»! 

Έτσι είναι, κύριοι! Ο κόσμος γνωρίζει τους υπαίτιους, δεν έχει αυταπάτες! Και τους κατονομάζει χωρίς περιστροφές. Μακάρι να το θυμόταν και στις εκλογές…

Ήμαστε μια μεγάλη παρέα εκείνο το βράδυ…