Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018

Με αφορμή τον Παύλο Φύσσα

Συγκυριακά βρέθηκα χθες σε κατάστημα της ΕΤΕ στην Αχαρνών. Γύρω μου κάθονταν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας και χαμηλού εισοδήματος, που περίμεναν υπομονετικά να φτάσουν μπροστά στη μοναδική ταμία, μια νεαρή κοπέλα.
Μερικά μέτρα πιο πέρα, ένας πενηντάρης με κοτσίδα και αρπακτικό βλέμμα έκανε αντικυβερνητική προπαγάνδα στη διπλανή του, με πρόφαση το Μακεδονικό, για το οποίο ολοφάνερα δεν είχε ιδέα.
Λίγο πριν φτάσει η δική μου σειρά, μπήκε ένα μεσόκοπο ζευγάρι. Εκείνος ήταν μέτριου αναστήματος, τετράγωνος και νευρικός. Μιλούσε στο τηλέφωνο για τη διαμάχη του με κάποιον άλλον, ο οποίος είχε αρνηθεί προφανώς τον εξωδικαστικό συμβιβασμό. Όταν η συνδιάλεξη τελείωσε, στράφηκε στην υποταγμένη σύζυγό του και άρχισε να κάτι να της λέει χαμηλόφωνα. Τη στιγμή που επιτέλους έφτασε το δικό μου νούμερο, σηκώθηκε και της δήλωσε θυμωμένος: "Έτσι μου έρχεται να γίνω χρυσαυγίτης και να τους πλακώσω όλους στο ξύλο"!

Χωρίς να το ξέρει, επιβεβαίωσε αυτό που λέμε χρόνια: ότι ακόμα κι αν δεχτούμε πως οι 380.000 του 2012 "νόμιζαν" ότι ψήφιζαν ένα αντισυστημικό κόμμα, όσοι το επανέλαβαν το 2015 είναι συνένοχοι στα εγκλήματα που διέπραξε η Χ.Α. Κάρφωσαν μαζί με τον Ρουπακιά το μαχαίρι στην κοιλιά του Παύλου Φύσσα και το γύρισαν μέσα στην πληγή για να είναι σίγουροι ότι θα πέθαινε.

Έχουν γραφτεί διάφορες ερμηνείες για την ξαφνική άνοδο της -περιθωριακής για δεκαετίες- οργάνωσης μετά το 2010. Η οικονομική κρίση, προφανώς, το μεταναστευτικό πρόβλημα, η απαξίωση της πολιτικής, η διάλυση της Δημοκρατίας από την Τρόικα. Κάποιοι λένε πως απενοχοποίησε τους νοσταλγούς της Χούντας, οι οποίοι είχαν λουφάξει για χρόνια στα δεξιά κόμματα.


Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως τίποτε από αυτά δεν θα ήταν αρκετό, αν δεν προωθούνταν αναίσχυντα από τα κανάλια και τις φυλλάδες η ερωτική ζωή του Κασιδιάρη, οι συνεντεύξεις του Μιχαλολιάκου και φυσικά η θεωρία του Μπάμπη για μια... "σοβαρότερη χρυσή αυγή":



Κάποιοι στην Αριστερά έχουν κατηγορήσει το κίνημα των Αγανακτισμένων ως εκκολαπτήριο των ναζί. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό. Εκτός από τις μούντζες στη Βουλή, δεκάδες χιλιάδες πολίτες ανακάλυψαν το μακρινό καλοκαίρι του 2011 τι σημαίνει δημόσιος χώρος και άμεση δημοκρατία. Γι' αυτό, άλλωστε, και αντιμετωπίστηκαν με άγρια καταστολή.
Αντίθετα, μεγάλο μέρος της Αριστεράς δεν ασχολήθηκε εγκαίρως με τα πτώματα Πακιστανών που ανακαλύπτονταν σε κάδους και χωματερές, τα μπουλούκια των μαυροφορεμένων που αλώνιζαν στις εργατικές και τις υποβαθμισμένες συνοικίες και τα πογκρόμ που ξεσπούσαν κάθε τόσο.

Έπρεπε να γίνει η επίθεση στο Πέραμα, για να κινητοποιηθεί το ΚΚΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΠΑΜΕ εμφανίστηκε έξω από το Εφετείο μόνο όταν εκδικαζόταν αυτή η επίθεση. Και εκείνη τη μέρα, τα ναζίδια έγιναν μπουχός!
Οι δολοφονίες του Φύσσα και του Λουκμάν δεν συγκίνησαν το αρχαιότερο κόμμα της χώρας. Μόνη της η Μάγδα Φύσσα δίνει καθημερινά το παρών, αντιμέτωπη με το τέρας.

Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση όφειλε να κάνει δύο πολύ σημαντικές αλλαγές, προκειμένου να μετριάσει την επιρροή της εγκληματικής συμμορίας:
  • Να εκκαθαρίσει την αστυνομία από τους υποστηρικτές της και
  • Να ζητήσει τη βιντεοσκόπηση της Δίκης και φυσικά τη μετάδοσή της από την ΕΡΤ. Πρόκειται για τη σπουδαιότερη δίκη της Μεταπολίτευσης, ύστερα από εκείνην των χουντικών, και μεγάλο μέρος του πληθυσμού αγνοεί ότι συνεχίζεται κανονικά. 

Δυστυχώς, σε όλη την Ευρώπη τα αριστερά κόμματα όλων των αποχρώσεων έχουν για μια φορά ακόμη αποδειχτεί πολύ κατώτερα των περιστάσεων. Είναι ανίκανα να ερμηνεύσουν τους οιωνούς, και τόσο μικρόνοα ώστε να μην βλέπουν τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Εχθροί του κάθε αριστερού είναι οι υπόλοιποι αριστεροί. Κι αυτό θα το πληρώσουμε όλοι μαζί.

Για το τέλος, σας έχω ένα πρόσφατο σημείωμα από πολυκατοικία του Πειραιά, που ανέβασε στο τουίτερ ο @katsaridoktol:

Αφιερωμένο σε όσους στρουθοκαμηλίζουν ακόμα.


Δεν υπάρχουν σχόλια: