Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Καθολικώς διαμαρτυρομένων;

"Ελλάς Ελλήνων χριστιανών", ήταν το σύνθημα της Χούντας, και κάποιος ευφυώς πρόσθεσε "Καθολικώς διαμαρτυρομένων".
Ήταν έτσι όμως; Δεν έζησα τη Χούντα, επειδή δεν μέναμε στην Ελλάδα τότε. Όχι, δεν ήμαστε αυτοεξόριστοι, ούτε η οικογένειά μου υπήρξε αριστερή. Ο πιο προοδευτικός ήταν ο βενιζελικός παππούς μου! Από τους συγγενείς μαθαίναμε πως "όλα βαίνουν καλώς, ησυχία, τάξη και ασφάλεια".
Όταν ήρθαμε το 1974, ακόμα κι οι περιπτεράδες δήλωναν αντιστασιακοί. Όσο για τους νέους, φυσικά ήταν όλοι στο Πολυτεχνείο και διηγούνταν ηρωικές ιστορίες. Παραδόξως, κανένας από αυτούς δεν είχε συλληφθεί. Ίσως γι' αυτό απέκτησε τόσο κακό όνομα η "Γενιά του Πολυτεχνείου", στην οποία ανήκαν και πολλά λαμόγια του ΠΑΣΟΚ.
Αν δεν ήταν ο Αριστοτέλης Σαρρηκώστας (εδώ) κι ο Ολλανδός Άλμπερτ Κουράντ (εδώ), με τις φωτογραφίες και το φιλμάκι τους, θα αμφισβητούνταν και η ίδια η εισβολή του τανκ (εδώ).


Το 1974 είχε ήδη κυκλοφορήσει το συγκλονιστικό βιβλίο του Γιάννη Κάτρη, Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα 1960-1974 (εκδ. Παπαζήση), μα δεν ξέρω πόσοι το διάβασαν τότε. Πρόσφατα ανακάλυψα ότι πωλείται ακόμη και μάλιστα σε πολύ προσιτή τιμή.

Χρειάστηκαν δεκαετίες για να μάθουμε ότι, για κάθε Μαρία Δαμανάκη που περνάει θαυμάσια στας Ευρώπας, υπάρχουν μια Πέπη Ρηγοπούλου και μια Αιμιλία Υψηλάντη που βασανίστηκαν απάνθρωπα, χωρίς μετά να εξαργυρώσουν τίποτε.
Και έπρεπε να περάσει μισός αιώνας από την αποφράδα μέρα της 21ης Απριλίου, για να αρχίσει το ξήλωμα του πουλόβερ.


Πρόπερσι κυκλοφόρησε το βιβλίο του Διονύση Ελευθεράτου, Λαμόγια στο χακί (εκδ. Τόπος), το οποίο αποδομεί τον μύθο περί μηδενικού χρέους και Παπαδόπουλου που πέθανε φτωχός. Τα στοιχεία που δίνει για τις σχέσεις με τους εφοπλιστές, τις μίζες από την κατασκευή δρόμων και το κλείσιμο 2.000 δημοτικών σχολείων είναι επαρκέστατα τεκμηριωμένα. Ποτέ άλλωστε στον πλανήτη δεν υπήρξε ολιγαρκής χούντα. Πόσο μάλλον αν είχε στους κόλπους της έναν... Ρουφογάλη.

Δείτε εδώ μια συνέντευξη του δημοσιογράφου-συγγραφέα στην ΕΡΤ:
http://www.gazzetta.gr/plus/article/1074352/lamogia-sto-haki-mia-matia-sta-oikonomika-tis-hoyntas-vid

Σήμερα, όλο και περισσότεροι μιλούν πια για την απογοητευτική αδράνεια του ελληνικού λαού επί δικτατορίας. Σε πολλές περιπτώσεις, η αδράνεια έγινε συνενοχή και αργότερα ξέπλυμα, κατασκευάζοντας την εικόνα αδέκαστων καραβανάδων, οι οποίοι χάρισαν αγροτικά δάνεια, ενώ στην πραγματικότητα ευνόησαν την αστυφιλία και καταβαράθρωσαν την αγροτική παραγωγή.
Ξέρετε, κάτι σαν το μύθο περί γαλλικής αντίστασης στους Γερμανούς.

1 σχόλιο:

Mia Petra είπε...

Τυχαία πέρασαν 400 χρόνια με τους Τούρκους αγκαζέ;... Καλό βράδυ Λωτοφάγε :)