Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017

Όποιος διαμαρτύρεται για το ΕΣΥ, να πάει στη Φιλανδία

Γκρινιάζουμε για όλα και μάλιστα διαχρονικά. Το αγαπημένο μας θέμα είναι η περίθαλψη. Όλοι έχουν να αφηγηθούν μια τρομακτική ιστορία που βίωσαν οι ίδιοι ή οι μπατζανάκηδές τους σε κάποιο νοσοκομείο.
Πολύ λίγοι θα μιλήσουν με ευγνωμοσύνη για τους έλληνες γιατρούς που θυσιάζονται κυριολεκτικά για να σώσουν ανθρώπους. Ιδίως τα χρόνια της κρίσης. Και πολύ λιγότεροι είναι διατεθειμένοι να ακούσουν αυτές τις ιστορίες.

Η μητέρα μου πέθανε πρώτη, το 2000. Επτά χρόνια μετά, ακολούθησε ο πατέρας μου. Αυτά τα επτά χρόνια μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία, κατά προτίμηση μέρες γιορτών ή διακοπών. Έχω βιώσει Πάσχα στο Λαϊκό, χιονοθύελλα στο Ιπποκράτειο και παραμονή Χριστουγέννων στον Ερυθρό. Δεν σας το συνιστώ. Όμως, παράπονο από τους γιατρούς δεν έχω. Πάντα τον έβαζαν κατευθείαν στην εντατική και τον έσωζαν, χωρίς ποτέ να ζητήσουν φακελάκι.


Independent
 "Στο εξωτερικό είναι πολύ καλύτερα", λένε οι αδαείς.
Δεν ξέρω σε ποιες χώρες αναφέρονται, αλλά το πολυδιαφημισμένο NHS της Βρετανίας νοσεί βαρέως. Κι όχι μόνο φέτος με το Brexit.
Ας υποθέσουμε ότι το στομάχι σου πονάει. Κλείνεις ραντεβού με τον GP (Γενικό Παθολόγο) ύστερα από ένα μήνα, του εξηγείς τα συμπτώματα και σε στέλνει για εξετάσεις. Τις κάνεις και περιμένεις να λάβει τα αποτελέσματα, για να σε καλέσει. Συνήθως δεν σε παραπέμπει σε άλλη ειδικότητα, επειδή θα πρέπει να μοιραστεί την αμοιβή του. Αν οι εξετάσεις δεν έχουν δείξει κάτι, αλλά εσύ ακόμα πονάς, σε στέλνει για άλλες εξετάσεις και περιμένεις να σε ξανακαλέσει για να σου αναλύσει το πόρισμα. Αν είσαι τυχερός, σε κανα εξάμηνο έχεις ξεμπερδέψει και παίρνεις κάποια φάρμακα. Αυτή είναι η περίπτωση της θείας μου, μόνιμης κατοίκου Βρετανίας. Αν, όμως, επρόκειτο για κάποιο καρκινάκι, μάλλον θα έχει μεσολαβήσει η κηδεία σου.



Στη γραφική Ολλανδία, η ιδιωτική ασφάλιση -κοινή για όλους πλην δημοσίων υπαλλήλων- είναι πανάκριβη και καλύπτει ελάχιστες δαπάνες. Οι Ολλανδοί απλώς προσεύχονται να μην αρρωστήσουν, για να μην βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Εκεί, εξάλλου, τα μη συνταγολογούμενα φάρμακα πωλούνται στα σούπερ μάρκετ, και ο καθείς κάνει ό,τι του κατεβάσει η κούτρα του. Η διαδικασία είναι παρόμοια με της Βρετανίας, αλλά κάθε φορά που μετακομίζεις σε άλλη γειτονιά αλλάζεις και γιατρό! Μάλλον προσπαθούν να αποφύγουν τη... συναισθηματική εξάρτηση των ασθενών.



Για τον σκανδιναβικό "παράδεισο" δεν ήξερα τίποτε, μέχρι που διάβασα την ιστορία μιας ελληνίδας φοιτήτριας που πήγε με Erasmus στο Ροβανιέμι, τη γνωστή πατρίδα του Άη Βασίλη. Εκεί έπαθε μια ωτίτιδα και κόντεψε να πεθάνει, μέσα στη γενική αδιαφορία!
Η πρωτοτυπία είναι πως στη Φιλανδία δεν σε βλέπει καν γενικός παθολόγος, αλλά... νοσοκόμα! 
Δεν θέλω ούτε να φαντάζομαι την αγωνία των γονιών της, που πρέπει να ξόδεψαν μια περιουσία σε τηλεφωνήματα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Διαβάστε την και θα δείτε με άλλο μάτι τα ελληνικά νοσοκομεία:

https://www.vice.com/gr/article/phga-sth-finlandia-gia-erasmus-kai-paraligo-na-pe8anw

6 σχόλια:

serenata είπε...

Το σύστημα Υγείας στην Ελλάδα μπορεί να νοσεί αλλά έχουμε τους καλύτερους γιατρούς και τους πιο φιλότιμους!
Εχω χάσει κι εγώ τη μαμά μου από καρδιά.
Γυρίσαμε πολλά νοσοκομεία στην Αθήνα και χειρουργήθηκε στο Λονδίνο.
Το NHS ήταν καλό...αν το συγκρίνεις με την πολυσυζητημένη Σουηδία!
Εχω δυο ξαδέρφια γιατρούς(εκεί) και έχω φρίξει από αυτά που ακούω.
Η μία μάλιστα είχε κι ένα ατύχημα και χρειάστηκε χειρουργείο...
Χίλιες φορές Ελλάδα!!!!!

Φιλιά:))

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Παρήγορο και πολύ κατατοπιστικό το άρθρο σου Λωτέ. Προσωπικά, δεν ήξερα ότι αυτό είναι το περιβόητο σύστημα υγείας στις "ανεπτυγμένες" ευρωπαϊκές χώρες. Τελικά, το "φιλότιμο" είναι άγνωστο ως λέξη αλλά και ως έννοια εκεί έξω...
Να'σαι καλά!

Λωτοφάγος είπε...

@ Πότε χειρουργήθηκε η μητέρα σου, Σερενάτα; Υποθέτω πριν από χρόνια. Από φίλους γιατρούς ξέρω πως οι έλληνες φοτητές προτιμούν να έρθουν εδώ για εξετάσεις και θεραπεία. Ιδίως για γυναικολογικά προβλήματα.

Λωτοφάγος είπε...

@ Μέχρι να διαβάσω την αφήγηση της φοιτήτριας, Μαρία μου, πίστευα πως σε όλη τη Σκανδιναβία η περίθαλψη είναι άψογη. Τελικά, πολλοί μύθοι διαλύθηκαν στον αιώνα που διανύουμε.
Καλό βράδυ.

Mia Petra είπε...

Να λοιπόν που το ελληνικό ταμπεραμέντο παύλα φιλότιμο, είναι εκείνο που μας κάνει να ξεχωρίζουμε -και- στην περίθαλψη, αλλά ως γνωστόν, παράλληλα είμαστε και πολύ αχάριστος λαός. Άσε που η άγνοια δεν μας αποχωρίζεται ποτέ... Καλό βράδυ Λωτοφάγε και καλή εβδομάδα :)

Λωτοφάγος είπε...

@ Η άγνοια και η εμπάθεια, Πέτρα μου. Τα χρόνια που περιέγραψα, είδα συγγενείς ασθενών να επιτίθενται σε γιατρούς χωρίς λόγο και να βρίζουν χυδαία τις νοσοκόμες. Και επειδή γενικώς μας αρέσουν οι τερατολογίες, ακούω τα πάντα με μισό αφτί -όταν δεν κάνω στοχευμένες ερωτήσεις, φυσικά.
Καλή εβδομάδα.