Έχω γράψει και άλλοτε για τη μανία με την οποία οι αργόσχολοι του διαδικτύου επιτίθενται στα θύματά τους. Κάποιοι με χιούμορ, οι περισσότεροι όμως με χυδαιότητα και μίσος που θα ήταν εξαιρετικό θέμα για ψυχιατρικές διατριβές. Η ανεργία, η αγαμία, η δειλία είναι τα κίνητρά τους, ενώ η ανωνυμία φαντάζονται ότι τους καλύπτει από τις συνέπειες.
Τα θύματα δεν είναι πάντα αθώα:
είναι ικανές να απασχολήσουν το τουίτερ για 1-2 μέρες. Όλοι οι χρήστες θεωρούν υποχρέωσή τους να προσθέσουν μια φρασούλα, όπως έκανα κι εγώ κάτω από τη φωτογραφία.
Αυτή είναι η, ας πούμε, χαριτωμένη πλευρά του ζητήματος. Υπάρχει και η σκοτεινή, όμως:
Οι στόχοι δεν είναι ποτέ μέλη της Χ.Α., ούτε νυν και πρώην υπουργοί με ισχυρές διασυνδέσεις. Για ευνόητους λόγους. Προτιμώνται γυναίκες ή και άντρες που κρατούν χαμηλούς τόνους.
Το φετινό θέμα ήταν οι καταθέσεις της Κούνεβα στο εξωτερικό, οι οποίες προέρχονταν από δωρεές και χρησιμοποιούνται για τις διαρκείς εγχειρήσεις της στη Γαλλία. Φράσεις όπως "η αμόρφωτη βουλγάρα καθαρίστρια" και "γιατί να μην τα κρατήσει στην Ελλάδα που τη βοήθησε" μού θυμίζουν όσα γράφονταν κατά των Αλβανών όταν κατόρθωναν να γίνουν κάτι παραπάνω από εργάτες γης ή οικοδόμοι. Τα καθάρματα που της έριξαν βιτριόλι στο πρόσωπο και στο λαρύγγι κυκλοφορούν ελεύθεροι, αλλά η Κούνεβα μάς οφείλει ευγνωμοσύνη επειδή νοσηλεύτηκε αντί να απελαθεί.
Παρεμπιπτόντως, έχει τελειώσει πανεπιστήμιο.
Την ίδια στιγμή, μια άλλη γυναίκα, η σύζυγος του χρυσαυγίτη Γερμενή ή Καιάδα, χρωστάει 400 χιλιάρικα στο ΙΚΑ και απασχολεί αδήλωτους μετανάστες στους φούρνους της. Αυτό όμως δεν θα το μάθει κανένας από τους ψηφοφόρους της ναζιστικής συμμορίας.
Άλλωστε, το δρόμο τον έχουν στρώσει εδώ και δεκαετίες τα καθεστωτικά ΜΜΕ, όταν μιλούσαν για Αλβανούς ληστές, Ρουμάνους διαρρήκτες, Ρώσους μαφιόζους, αλλά ποτέ για Έλληνες εγκληματίες του λιμανιού και του σαλονιού.
Βούτυρο στο ψωμί των κομπλεξικών ήταν η δήλωση της δημοσιογράφου Αναστασίας Γιάμαλη στην ΕΡΤ ότι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι πρέπει να διεκδικήσουν αυξήσεις από τους εργοδότες τους, αντί να ζητούν την απόλυση δημόσιων υπαλλήλων (εδώ). Αυτή ήταν μια δήλωση εκτός τόπου και χρόνου ασφαλώς. Δείχνει άγνοια για την κοινωνική κατάσταση. Πόσω μάλλον όταν λέγεται με τόσο πάθος.
Αντί, όμως, να σχολιάσει τα λόγια της, το Πρώτο Φλέμμα δημοσίευσε σέξι φωτογραφίες της από τη Μύκονο, που αναπαράχθηκαν σε χρόνο dt στο φέισμπουκ. Άκουσα πως ο Πέτρος Τατσόπουλος, θύμα κάποτε και ο ίδιος των κανιβάλων, ανέβασε τις φωτογραφίες και εισέπραξε εκατοντάδες λάικ από γυναίκες και άντρες. Εκείνο που με πείραξε περισσότερο δεν ήταν τα σχόλια κακεντρεχών γυναικών και κομπλεξικών αντρών, αλλά το ένα λάικ που προερχόταν από τον ποιητή Χάρη Βλαβιανό!
Τα κρούσματα των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι οι ύαινες δεν νοιάζονται για πολιτική, αλλά μόνο για όσα τους γαργαλάνε το υπογάστριο. Παρακολουθούν τα τεκταινόμενα αδιάφορα, σαν να αφορούν άλλη χώρα και άλλον πλανήτη. Σαν να μην καθορίζουν το δικό τους μέλλον. Μια τάση που εξαπλώνεται γοργά, μετά την απογοήτευση των νέων πέρυσι τον Αύγουστο. Και που, μαζί με τη μετανάστευση των πιο μορφωμένων, δεν προοιωνίζεται τίποτε καλό για τη χώρα και τους κατοίκους της.
Τα θύματα δεν είναι πάντα αθώα:
- Κάποιων, όπως θά έλεγε κι η αξέχαστη Ρένα Βλαχοπούλου, "το γυρεύει το κορμάκι τους το μνήμα". Τι θα ήταν π.χ. ο Τζίμερος κι ο Άδωνης χωρίς τους κυνηγούς τους; Ανύπαρκτοι.
- Όσοι δημοσιογράφοι κατακεραυνώνουν τον ελληνικό λαό από το 2010 και, όπως ο Μπάμπης, ελπίζουν να "κρατήσει γερά το ΔΝΤ", αλλά και όσοι γλείφουν τα αφεντικά τους από οθόνης, εισπράττουν τα δέοντα:
του @NOnServ1am |
- Ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ή των κυβερνήσεων μετά τον Ιανουάριο του 2015, θαμώνες ή μη των βοθροκάναλων, που φλυαρούν ακατάπαυστα προκαλώντας θόρυβο.
- Η αντιπολίτευση που κάνουν οι περισσότεροι αρχηγοί κομμάτων είναι γελοία ή, όπως λέγεται τελευταία, "από τα Λιντλ". Αηδίες όπως αυτό το τουίτ του Κούλη,
(Προφανώς κάνει οικονομία για να πληρώσει τα χρέη του Κήρυκα Χανίων.) |
είναι ικανές να απασχολήσουν το τουίτερ για 1-2 μέρες. Όλοι οι χρήστες θεωρούν υποχρέωσή τους να προσθέσουν μια φρασούλα, όπως έκανα κι εγώ κάτω από τη φωτογραφία.
Αυτή είναι η, ας πούμε, χαριτωμένη πλευρά του ζητήματος. Υπάρχει και η σκοτεινή, όμως:
- Τα θύματα είναι ευάλωτα. Όπως η ευρωβουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα, της οποίας το πόθεν έσχες του 2014 έγινε αφορμή για ρατσιστικά και σεξιστικά σχόλια.
Οι στόχοι δεν είναι ποτέ μέλη της Χ.Α., ούτε νυν και πρώην υπουργοί με ισχυρές διασυνδέσεις. Για ευνόητους λόγους. Προτιμώνται γυναίκες ή και άντρες που κρατούν χαμηλούς τόνους.
Το φετινό θέμα ήταν οι καταθέσεις της Κούνεβα στο εξωτερικό, οι οποίες προέρχονταν από δωρεές και χρησιμοποιούνται για τις διαρκείς εγχειρήσεις της στη Γαλλία. Φράσεις όπως "η αμόρφωτη βουλγάρα καθαρίστρια" και "γιατί να μην τα κρατήσει στην Ελλάδα που τη βοήθησε" μού θυμίζουν όσα γράφονταν κατά των Αλβανών όταν κατόρθωναν να γίνουν κάτι παραπάνω από εργάτες γης ή οικοδόμοι. Τα καθάρματα που της έριξαν βιτριόλι στο πρόσωπο και στο λαρύγγι κυκλοφορούν ελεύθεροι, αλλά η Κούνεβα μάς οφείλει ευγνωμοσύνη επειδή νοσηλεύτηκε αντί να απελαθεί.
Παρεμπιπτόντως, έχει τελειώσει πανεπιστήμιο.
Την ίδια στιγμή, μια άλλη γυναίκα, η σύζυγος του χρυσαυγίτη Γερμενή ή Καιάδα, χρωστάει 400 χιλιάρικα στο ΙΚΑ και απασχολεί αδήλωτους μετανάστες στους φούρνους της. Αυτό όμως δεν θα το μάθει κανένας από τους ψηφοφόρους της ναζιστικής συμμορίας.
Άλλωστε, το δρόμο τον έχουν στρώσει εδώ και δεκαετίες τα καθεστωτικά ΜΜΕ, όταν μιλούσαν για Αλβανούς ληστές, Ρουμάνους διαρρήκτες, Ρώσους μαφιόζους, αλλά ποτέ για Έλληνες εγκληματίες του λιμανιού και του σαλονιού.
- Τα θύματα είναι νέες και ωραίες γυναίκες. Από αυτές, τα όρνια του διαδικτύου δεν περιμένουν καν μια επιπόλαιη φράση, για να εφορμήσουν.
Βούτυρο στο ψωμί των κομπλεξικών ήταν η δήλωση της δημοσιογράφου Αναστασίας Γιάμαλη στην ΕΡΤ ότι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι πρέπει να διεκδικήσουν αυξήσεις από τους εργοδότες τους, αντί να ζητούν την απόλυση δημόσιων υπαλλήλων (εδώ). Αυτή ήταν μια δήλωση εκτός τόπου και χρόνου ασφαλώς. Δείχνει άγνοια για την κοινωνική κατάσταση. Πόσω μάλλον όταν λέγεται με τόσο πάθος.
Αντί, όμως, να σχολιάσει τα λόγια της, το Πρώτο Φλέμμα δημοσίευσε σέξι φωτογραφίες της από τη Μύκονο, που αναπαράχθηκαν σε χρόνο dt στο φέισμπουκ. Άκουσα πως ο Πέτρος Τατσόπουλος, θύμα κάποτε και ο ίδιος των κανιβάλων, ανέβασε τις φωτογραφίες και εισέπραξε εκατοντάδες λάικ από γυναίκες και άντρες. Εκείνο που με πείραξε περισσότερο δεν ήταν τα σχόλια κακεντρεχών γυναικών και κομπλεξικών αντρών, αλλά το ένα λάικ που προερχόταν από τον ποιητή Χάρη Βλαβιανό!
Τα κρούσματα των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι οι ύαινες δεν νοιάζονται για πολιτική, αλλά μόνο για όσα τους γαργαλάνε το υπογάστριο. Παρακολουθούν τα τεκταινόμενα αδιάφορα, σαν να αφορούν άλλη χώρα και άλλον πλανήτη. Σαν να μην καθορίζουν το δικό τους μέλλον. Μια τάση που εξαπλώνεται γοργά, μετά την απογοήτευση των νέων πέρυσι τον Αύγουστο. Και που, μαζί με τη μετανάστευση των πιο μορφωμένων, δεν προοιωνίζεται τίποτε καλό για τη χώρα και τους κατοίκους της.
2 σχόλια:
Καλε μου Λωτοφαγε ειναι μεγαλη η απογοητευση να βλεπει κανεις πια καθαρα το ποιοι ειμαστε. Γιατι αυτοι ειμαστε. Λυκοι ετοιμοι να κατασπαραξουμε τον πιο αδυναμο, αρνια ετοιμα να ακολουθησουμε πιστα τον δημιο μας αρκει να μας ταξει κατιτις. Ο,τι πολιτιους εχουμε, ο,τι τηλεοραση εχουμε, αυτα επιλεξαμε. Δεν φταιμε απολυτα, βλεπεις η παιδεια και η καλλιεργεια μας εχουν επιμελως στερηθει εδω και δεκαετιες και δεν ειναι ολοι το ιδιο δυνατοι η οξυδερκεις... Αλλα η πραγματικοτητα σημερα αυτη ειναι, αυτοι ειμαστε...
Καλη χρονια σου ευχομαι και καλη δυναμη!
Καλή χρονιά, φίλη μου. Με ειρήνη και λίγο περισσότερο μυαλό. Να μην είναι ακατοίκητο το κεφάλι μας, που θά'λεγε κι η Μαλβίνα.
Δημοσίευση σχολίου