Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Αν αγαπήσουμε, ίσως κάτι αλλάξει.

Τρέξιμο για τις τελευταίες προμήθειες, πονοκέφαλος για δώρα που δεν θα στοιχίσουν πολύ, τραγούδια από μεγάφωνα, μποτιλιάρισμα, οικογενειακά τραπεζώματα με τους απαραίτητους καβγάδες: έτσι κατάντησαν τα Χριστούγεννα, για όσους ακόμα μπορούν να πληρώσουν τα έξοδα.
Άρκεσε, όμως, μια εικόνα που βρήκα εδώ, για να με κάνει να σκεφτώ πόσα εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δεν έχουν ΤΙΠΟΤΕ. Κυριολεκτικά.


Είναι δημιουργία του Σύρου καλλιτέχνη Moustafa Jano, που διέφυγε με βάρκα στην Ευρώπη και ζει τώρα στη Σουηδία.
Δυο αγκαλιασμένα παιδάκια ατενίζουν την πόλη τους που βομβαρδίζεται. Από ποιους και γιατί; Κάπου στην ψυχούλα τους ξέρουν πως δεν έχει καμιά σημασία. Αυτά, έτσι κι αλλιώς, ξεριζωμένοι άμαχοι είναι. Ικέτες στην κακομαθημένη Δύση θα γίνουν. Και κλωτσοσκούφι του κάθε φασίστα ή ανώμαλου.
Χαμένοι εμείς στην καταναλωτική μας μανία ξεχνάμε τα βασικά. Κρατάμε κλειστή την καρδιά μας, για να μην νιώθουμε τον πόνο της ματαιότητας.
Το αντίθετο θα μας έσωζε, νομίζω: να την ανοίξουμε και να αγαπήσουμε. Για να μην βρίσκει έδαφος ο κάθε φυρερίσκος, για να μην μας φανατίζει ο κάθε Τραμπ, για να μην ερωτευόμαστε τη δύναμη κάθε αδίστακτου ανθρωποειδούς.   
Ας ξεκινήσουμε από τους δικούς μας ανθρώπους. Ας τους πούμε απόψε πόσο τους αγαπάμε. Ας δούμε τη λάμψη στο βλέμμα τους. Θα νιώσουμε το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων, που δεν βρίσκεται στα μελομακάρονα και στα πολύχρωμα λαμπιόνια.

Και μετά, ας αγαπήσουμε αυτά τα παιδιά, αυτούς τους ικέτες, αυτούς τους αθώους. Ας μην επιτρέψουμε στο μίσος να απλωθεί σε όλο τον πλανήτη. Κανένας φασίστας δεν έχει δύναμη αν δεν του τη δώσουμε εμείς.
Δείτε τα σύννεφα πώς πυκνώνουν στον ουρανό του γαλάζιου μας πλανήτη. Αν προχωρήσει η γάγγραινα, κανείς δεν θα μπορέσει να τη σταματήσει. Υπάρχει ακόμα χρόνος να βρει ο καθένας μας έναν τρόπο αντίδρασης.
Καλά Χριστούγεννα, φίλοι μου. 

4 σχόλια:

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Χρόνια Πολλά και ό,τι καλύτερο στη ζωή σου Λωτοφάγε!
Συνυπογράφω το κείμενό σου και μπράβο για τις σκέψεις σου.

Λωτοφάγος είπε...

Επίσης, Μαρία μου. Και του χρόνου.

Γλαύκη είπε...

Με παρόμοιο σκεπτικό οι χριστουγεννιάτικες αναρτήσεις μας, Λωτοφάγε μου!
Συγκλονιστική η εικόνα!
Θέλει θάρρος η αγάπη και άλλο τόσο να την ομολογείς, αλλά είναι και ο θησαυρός της ζωής!
Ας μην το ξεχνάμε!
Χρόνια Πολλά κι εύχομαι να σε περιβάλλει ζεστασιά και πολλή αγάπη!

Mia Petra είπε...

"Δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί άνθρωποι, υπάρχουν άνθρωποι
που αγαπήθηκαν, και άνθρωποι που δεν αγαπήθηκαν"... Μαλβίνα
Χρόνια πολλά με υγεία και καλά να περνάτε με το ξενάκι σας ❤