Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Ποια είσαι, Μήδεια;

Ο σκηνοθέτης Νίκος Γραμματικός γεννήθηκε στη Σαλαμίνα. Δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν, από μια σπηλιά της, ο Ευριπίδης ατένιζε το πέλαγος και έγραφε τη Μήδεια.
Την τραγωδία που αφηγείται την πράξη εκδίκησης μιας προδομένης γυναίκας. Την πιο φριχτή που μπορεί να φανταστεί κανείς: σκοτώνει τα παιδιά της!
Ο Γραμματικός εμπνέεται από την αριστουργηματική ταινία του Αλ Πατσίνο, Αναζητώντας τον Ριχάρδο και τελικά καταλήγει να κυνηγά την ιδέα της Μήδειας στον σημερινό κόσμο. Ρωτάει ηθοποιούς, τον καθηγητή Νίκο Χουρμουζιάδη, περαστικούς, τον ίδιο τον Ιάσονα (που ερμηνεύει μοναδικά ο Βαγγέλης Μουρίκης): "Θα το ξανάκανες αυτό;"
Πρόκειται για την ταινία, Μήδεια, Κρείσσων των εμών βουλευμάτων. Ένα... νουάρ ντοκιμαντέρ(;), που με τρόπο συγκινητικό, τρυφερό και αστείο διερωτάται ποιο ήταν αυτό το πάθος που κυρίευσε τη Μήδεια (Γιούκι Κροντηρά) και ήταν μεγαλύτερο από τη θέλησή της.

Θυμίζω τον μύθο: η Μήδεια ήταν κόρη του Αιήτη, βασιλιά της Κολχίδας, και της Εκάτης, χθόνιας θεάς της μαγικής τέχνης, και εγγονή του Ήλιου. Ερωτεύεται με την πρώτη ματιά τον Ιάσονα, που φτάνει στην πόλη της με την Αργώ και τους φίλους του. Τον βοηθάει να πάρει το χρυσόμαλλο δέρας και φεύγει μαζί του. Όταν ο Αιήτης τους κυνηγάει, εκείνη κομματιάζει τον μικρό αδελφό της για αντιπερισπασμό. Όμως, πίσω στην Ιωλκό, ο Ιάσονας πλευρίζει την κόρη του βασιλιά, για να κερδίσει το θρόνο. Η Μήδεια και τα παιδιά του είναι βαρίδια. Και τους εξορίζει. Δεν τον νοιάζει τι θα απογίνουν. Μόνο η εξουσία τον ενδιαφέρει.
Η Μήδεια ήταν εγγονή του Ήλιου, αλλά κόρη της Εκάτης, φως και σκοτάδι ταυτόχρονα, εξηγεί ο Ν.Χουρμουζιάδης. Αυτή ήταν η φύση της. Έδωσε τα πάντα σε έναν θνητό, και αυτός την πρόδωσε. Στέλνει έναν χιτώνα στην αντίζηλη, που την καίει ζωντανή, και σφάζει τα παιδιά της, για να επιστρέψει στη θεϊκή της υπόσταση.



Ποια είναι, λοιπόν, η Μήδεια; Μου αρέσει η απάντηση μιας κοπέλας: "είναι φυσικό φαινόμενο", η Φύση που προδίδεται, που καταστρέφεται, που καθυβρίζεται από τον άνθρωπο, και που στο τέλος θα σκοτώσει τα ίδια της τα παιδιά.
Μόνο ο Τραμπ κι η κουστωδία του δεν το βλέπει.
Δείτε αυτή την ταινία. Κρατάει αμέριστο το ενδιαφέρον του θεατή, δίνοντας στο τέλος και τροφή για σκέψη. Homework, που λένε και στο χωριό του Κούλη. Από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Σίγουρα η καλύτερη ελληνική!

2 σχόλια:

Mia Petra είπε...

Ιδιαιτέρως ελπιδοφόρο ότι η ταινία είναι ελληνική!
Στο θέατρο γίνονται θαύματα -εν μέσω κρίσης-
γιατί όχι και στο σινεμά! Καλημέρα Λωτοφάγε :))

Λωτοφάγος είπε...

Όταν ο σκηνοθέτης δεν θεωρεί τον εαυτό του θεό και ψάχνεται με ειλικρίνεια σε συνεργασία πάντα με άλλους, τότε, Πέτρα μου, μπορεί να φτιάξει αριστουργήματα με ελάχιστα μέσα.
Καλό σου βράδυ.