Οι "ονειρώξεις" μιας χώρας

Ομολογουμένως ήταν συναρπαστικό σίριαλ. Ξεκίνησε με μια υπόσχεση, τα γυρίσματα πάγωσαν για κανα εξάμηνο, τo πρώτo επεισόδιo δεν ικανοποίησε -αφού στην ΕΡΤ μαζεύτηκαν τόσο οι αδικημένοι όσο και οι γλείφτες της ΝΕΡΙΤ- στη συνέχεια έκανε κοιλιά, οι ενδιαφερόμενοι ειρωνεύονταν τους σεναριογράφους, ενώ κάποιοι άλλοι τους θεωρούσαν απατεώνες, ώσπου ο σκηνοθέτης αποφάσισε να βάλει τα δυνατά του. Και ξαφνικά είδαμε κατάπληκτοι να επιτίθενται όλοι εναντίον όλων.

του Κώστα Γρηγοριάδη (Εφ.Συν.}

Καναλάρχες κατά κυβέρνησης, υπουργοί κατά αντιπολίτευσης και τελικά υποψήφιοι εναντίον των ανθυποψηφίων τους! (εδώ)
Το πιο συγκινητικό σημείο, βεβαίως, ήταν όταν καναλάρχες που μειώνουν διαρκώς το προσωπικό τους ή το έχουν απλήρωτο για μήνες, προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι οι νόμιμες πλέον άδειες θα βγάλουν στο δρόμο χιλιάδες ανέργους. Κι ότι αυτό δεν τους άφηνε να κοιμηθούν τη νύχτα!
Ήταν τόσο σίγουροι ότι θα συνέχιζαν να εκπέμπουν δωρεάν, κάνοντας ταυτόχρονα παιχνίδι με την εκάστοτε εξουσία, ώστε όταν έγινε η επίσημη πρόσκληση να καταθέσουν αιτήσεις, οι φάκελοί τους συντάχθηκαν τσάτρα πάτρα και τους επιστράφηκαν ως απαράδεκτοι.

Σιγά μην τα βάλουν με αυτούς!
Η αλήθεια είναι πως ούτε κι εμείς πιστεύαμε ότι η κυβέρνηση θα έκανε τελικά τον διαγωνισμό. Η ιστορία του Ψυχάρη με τη γάτα Ιμαλαΐων ήταν τόσο εξώφθαλμα σουρεαλιστική, ώστε έγινε πιστευτή. Κι αν... ;
Άλλωστε, ο ΔΟΛ ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις επί δεκαετίες. Δεν είναι τυχαίο που το 1965 οι πολίτες έκαψαν φύλλα των Νέων στην Πλατεία Καρύτση, κι ας το αρνείται ο υιός Ψυχάρη (ο Παναγιώτης, όχι ο Ανδρέας που έβγαζε σέλφι στη Βουλή):

από εδώ

Αυτός που ακούσαμε να λέει θρασύτατα προς τα μέλη της Επιτροπής της Βουλής που εξετάζει τα δάνεια προς τα ΜΜΕ: "Μην έχετε ονειρώξεις, το MEGA δεν πρόκειται να κλείσει", ενώ ταυτόχρονα κόμπαζε πως έπαιρνε δάνεια χωρίς εγγυήσεις, "με αέρα".

"15 εκατομμύρια αξίζει η υπογραφή σας; Δηλαδή αν σας ζητήσω 15 εκατομμύρια, θα μου τα δώσετε;" τον ρώτησε ο Σωκράτης Φάμελος, για να λάβει την αλαζονική απάντηση: "Θα δείξει"!
(ένα θαυμάσιο σχόλιο από τον Netakias εδώ)

Από τη στιγμή που κατάλαβαν ότι ο διαγωνισμός θα γινόταν, η ένταση στα κανάλια κορυφώθηκε, και η προπαγάνδα θύμιζε παραμονές δημοψηφίσματος:



Γιατί να δοθούν οι συχνότητες στους καρχαρίες;
Κάποιοι θύμιζαν κάτι μακρινές υποσχέσεις για συχνότητες που θα δίνονταν σε συλλογικότητες και φορείς. "Είναι δυνατόν να πάρουμε λεφτά από ναρκωτικά;" ρωτούσαν. Ηθικά δεν στέκει. Όμως, το κράτος χρειάζεται χρήματα. Και εφόσον ο Γιώργος Χουλιαράκης αποφάσισε να δεχτεί τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, μόλις τον πίεσε το ΔΝΤ, δεν υπάρχει περίπτωση να αμφισβητήσουμε το χρέος που φορτωθήκαμε με τα δύο μνημόνια.
Όπως είπε κι η Αλέκα Παπαρήγα απολύοντας εργαζόμενους από τον Ριζοσπάστη, "Σε καπιταλισμό ζούμε". Εφόσον το ΚΚΕ πούλησε τη (δημόσια) συχνότητά του στον Βρυώνη του Ε, χωρίς ποτέ να αποκαλύψει ποιοι μεσολάβησαν και πόσα πήρε, γιατί δεν έχει το δικαίωμα το ελληνικό δημόσιο να πουλήσει τέσσερις άδειες για να βγάλει κανα φράγκο;
Πάντως, το 63% των πολιτών δεν έχει τέτοιες αναστολές: θεωρεί πως πρέπει να επικρατήσει νομιμότητα και να έχει άδεια μόνο όποιος μπορεί να πληρώσει για αυτήν. Άκουσα ανθρώπους να περιγράφουν με ηδονή την άφιξη των οκτώ υποψηφίων "με τις βαλιτσούλες τους, σεμνά και ταπεινά". Άλλους να λένε, "Καιρός να πληρώσουν κι αυτοί. Μόνο εμάς θα γδέρνουν;" και άλλους να τονίζουν, "Άντε να τελειώνουμε με την αλαζονεία τους".

Η τελική ξεφτίλα
Κι έτσι, την Τρίτη οι οκτώ καμπαλέρος εισήλθαν στο "φρούριο" της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, για να ποντάρουν τα εκατομμύριά τους. Εθελοντές έγκλειστοι, αφού προφανώς είναι πολύ σημαντική μια τηλεοπτική άδεια.
Σε κανέναν δεν επιτράπηκε η είσοδος. Μάταια ξεροστάλιαζαν οι δημοσιογράφοι, υπολογίζοντας τη λήξη, ανάλογα με το φαγητό που έφερνε η εταιρεία κέτερινγκ. Ο φρουρός έκπληκτος είδε να φτάνουν δικαστικοί κλητήρες που θυροκολλούσαν αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων! Ακόμα και το MEGA κατέθεσε αίτηση, ενώ δεν πήρε μέρος στη δημοπρασία.

από κείμενο του μπλόγκερ Πολύφημου (εδώ)

Το τίμημα
Ο δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος, με το ξερολίστικο υφάκι του, υποστήριζε ότι η κυβέρνηση δεν έπρεπε να περιμένει πάνω από 30 εκατομμύρια. Η κυβέρνηση ήλπιζε στα 50. Κατάπληκτοι ακούσαμε για 246!
Ο Ιβάν Σαββίδης δήλωσε πολύ ευχαριστημένος με το ποσό, αλλά δυσαρεστημένος επειδή ο Αλαφούζος πλήρωσε τα λιγότερα.
Οι χαμένοι απείλησαν με προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αλλά ο Μαργαρίτης Σχοινάς, εκπρόσωπος τύπου  της Κομισιόν φρόντισε να τους αδειάσει, τονίζοντας ότι τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι ελεύθερα να κάνουν ό,τι θέλουν με την αδειοδότηση και ότι είναι θετικό που μπήκαν τόσα χρήματα στα δημόσια ταμεία!
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θα διατεθούν όλα για τις ευπαθείς ομάδες, ενώ ο Κούλης -συνεπής στο νεοφιλελευθερισμό- υποσχέθηκε να καταργήσει τις άδειες όταν πάρει την εξουσία. Δεν μας είπε μόνο πώς θα επιστρέψει τα χρήματα.

Ποιος θα ελέγξει την ποιότητα των προγραμμάτων;
Μα το ΕΣΡ. Αν η αντιπολίτευση σταματήσει τις ανοησίες και δεχτεί να εκλέξει τα υπόλοιπα μέλη του. Νόμοι υπάρχουν. Η εφαρμογή τους χωλαίνει. Καμιά δημοκρατικη κυβέρνηση δεν αξιολογεί τα ιδιωτικά κανάλια. Αυτό είναι δουλειά των ανεξάρτητων αρχών.

Ηθικόν δίδαγμα
Τι μας δίδαξε η εβδομάδα που πέρασε; Ότι υπάρχει τρόπος να υπερισχύσει η Δικαιοσύνη. Αρκεί να το θελήσουμε. Κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο. Οι ονειρώξεις της χώρας δεν αφορούν το αν θα συνεχίσει ή όχι να εκπέμπει το MEGA, αλλά το επίπεδο της αστικής τάξης, το οποίο αποδείχτηκε φτηνιάρικο και χυδαίο!