Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Η ουτοπία της ΒΙΟΜΕ

Χθες είδαμε στον κινηματογράφο Μικρόκοσμο το πολύ καλό ντοκιμαντέρ του Απόστολου Καρακάση, Επόμενος σταθμός: Ουτοπία.
Η κάμερα παρακολουθεί την επώδυνη γέννηση μιας συνεταιριστικής επιχείρησης στη Θεσσαλονίκη της ανεργίας και της φτώχειας.
Η ΒΙΟΜΕΤ ανήκε στον όμιλο της οικογένειας Φιλίππου και παρήγε κόλλα για τα πλακάκια της Φιλκεράμ. Με το θάνατο της οικοδομικής δραστηριότητας λόγω κρίσης, η μητρική εταιρεία -λένε οι εργάτες- έπαιρνε τα κέρδη της θυγατρικής για να καλύψει χρέη, με αποτέλεσμα να την κλείσει το 2011 και να αφήσει απλήρωτους 70 εργαζόμενους.

Το 2013, κάποιοι από αυτούς αποφασίζουν να καταλάβουν το εργοστάσιο και να φτιάξουν καθαριστικά προϊόντα με βάση σαπούνι, σόδα και βόρακα. Δηλαδή παραδοσιακές συνταγές. Η κάμερα τούς παρακολουθεί στις συνελεύσεις, στην αγορά των πρώτων υλών, στην προσπάθεια να πείσουν τους πιο ντροπαλούς να προωθήσουν τα προϊόντα σε γνωστούς και συγγενείς.

Ταυτόχρονα, η Χριστίνα Φιλίππου εξηγεί ότι δεν έχει κάνει κακό σε κανέναν και πως σε ένα κανονικό κράτος οι εργάτες θα πήγαιναν φυλακή για κατάληψη!
Μολονότι χάνει όλες τις δικαστικές διαμάχες, δεν πληρώνει κανέναν.
Παρά τις επισκέψεις στον αρμόδιο υπουργό, οι συνεταιριστές παραμένουν τυπικά παράνομοι και κάνουν αγοραπωλησίες χωρίς παραστατικά. Η λέξη "αυτοδιαχείριση" είναι άγνωστη στην Ελλάδα και δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο.
Ωστόσο, η ιστορία τους ενδιαφέρει πολλούς παγκοσμίως. Εκτός από την επίσκεψη του Ραούλ Γοδόι από την Αργεντινή και της Ναόμι Κλάιν από τις ΗΠΑ, ξένοι δημοσιογράφοι συρρέουν στη ΒΙΟΜΕ για να δουν πώς εφαρμόζεται η άμεση δημοκρατία, ενώ συλλογικότητες στη Γερμανία αγκαλιάζουν με ενθουσιασμό το εγχείρημα.

Από τους αρχικούς συνεταιριστές, μόνο οι μισοί ήταν ενεργοί. Κάποιοι μετανάστευσαν και άλλοι κατάφεραν να ενταχθούν στο ταμείο ανεργίας. Στην επεισοδιακή συνέλευση, όπου συζητούν αν θα στήσουν μια ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. (Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση) όπως τους προτάθηκε, οι 15 ψηφίζουν θετικά και οι 13 αρνητικά. Οι τελευταίοι μηνύουν τους πρώτους!

Οι υπόλοιποι άνεργοι και απλήρωτοι του ομίλου Φιλίππου προσπάθησαν να βγάλουν στο σφυρί τα οικόπεδα της Φιλκεράμ, παρόλο που κάποια είχαν παραχωρηθεί από το Δημόσιο, προσδοκώντας σε μερικά εκατομμύρια που θα κάλυπταν τις απώλειες! Οι τρεις δημοπρασίες κηρύχθηκαν άγονες.
Όσο για τη Χριστίνα Φιλίππου, ενώ καταδικάστηκε σε πολλά χρόνια φυλακή, η ποινή της μετατράπηκε σε δύο χρόνια(!) κοινωφελούς έργασίας για τον Δήμο.


Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα το 2014 αναπτέρωσε το ηθικό των εργατών. Δυστυχώς, 14 μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει γίνει ακόμα τίποτε.
Οι συνεταιριστές της ΒΙΟΜΕ παλεύουν για να επιβιώσουν σε αντίξοες συνθήκες.Εκτός από τους τέως συναδέλφους τους, έχουν να αντιμετωπίσουν επίσης τη ΔΕΗ και την ΕΥΑΘ που θέλουν να διακόψουν την παροχή, εξαιτίας των ποσών που οφείλει ο όμιλος Φιλίππου. Οι περισσότεροι είναι πενηντάρηδες, χωρίς καμιά ελπίδα να βρουν αλλού δουλειά. Έχουν παιδιά και χρέη. Εναλλακτική δεν έχουν. Γι' αυτό συνεχίζουν. Τελευταία εξάγουν σε Αυστρία και Γερμανία.

Υ.Γ.1: Εδώ θα βρείτε τα σημεία όπου πωλούνται τα προϊόντα της ΒΙΟΜΕ, τα οποία είναι πάμφθηνα και ασφαλή, αφού οι πρώτες ύλες δεν είναι τα συνήθη χημικά: http://biom-metal.blogspot.gr/p/blog-page.html


Υ.Γ.2: Άσχετο, αλλά ενώ πίστευα ότι ο χειρότερος σταθμός ΜΕΤΡΟ είναι ο Στ. Λαρίσης, διαπίστωσα πως ο Συγγρού-Φιξ είναι ακόμα πιο εχθρικός στον επιβάτη. Όχι μόνο έχει μία μοναδική έξοδο στην επιφάνεια (όπως ο στ. Κατεχάκη), αλλά διαθέτει κυλιόμενες μόνο για τη μισή άνοδο και καθόλου για την κάθοδο!

2 σχόλια:

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Toυς είχα γνωρίσει παλιά σε διάφορα φεστιβάλ και εκδηλώσεις που δίνουν το παρόν. Τα προϊόντα τους είναι αγνά-αγνότατα και αποτελεσματικά. Και πολύ οικονομικά. Μπράβο σου που το ανέδειξες, δεν ήξερα γι αυτό το ντοκυμαντέρ στο Μικρόκοσμο, θα έχει πολύ ενδιαφέρον. Φαντάζομαι εκεί διαπίστωσες και τα χάλια του μετρό ε;
Στα ίδια χνάρια βαδίζουμε, ελπίζω και εύχομαι για όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν το τσαγανό να πάνε κόντρα στο σύστημα, να τα καταφέρουν στο τέλος.

Λωτοφάγος είπε...

Αν δεν τους βοηθήσουμε, δεν πρόκειται να τα καταφέρουν, Μαρία. Από εδώ προσπαθώ να αναδεικνύω όσα πιστεύω πως αξίζουν την προσοχή μας. Το διαδίκτυο έχει τεράστια δύναμη. Απλώς κάποιοι επιλέγουν να την χρησιμοποιήσουν για τα χειρότερα και άλλοι για τα καλύτερα.