Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για καμμένους

Είχα αποφασίσει να μην γράψω για την τρικυμία εν... καμμένω κρανίω. Ο σεβασμός μου απέναντι στον Γιάννη Μουζάλα είναι μεγάλος και δεδομένος. Πρακτικά είναι ο μόνος υπουργός που σέβομαι στην κυβέρνηση. Πριν από αυτόν σεβάστηκα μόνο τη Μελίνα και τον Δρεττάκη. Άλλες εποχές...

Του Κώστα Γρηγοριάδη από την ΕφΣυν, με τον υπέροχο τίτλο "Πάνος Μελάς"!
Είχα πιστέψει ότι πρόκειται για μια ακόμα απόδειξη γελοιότητας του πολιτικού προσωπικού και θα ξεφούσκωνε γρήγορα. Κυρίως από τη στιγμή που έστειλαν τον Π. Καμμένο στις ΗΠΑ, όπως κάποτε εξόριζαν τις παραστρατημένες στην Ελβετία. Εξάλλου, πάλι ο μακάκας λαός θα πληρώσει τον ξενοδόχο.
Εξέφρασα, λοιπόν, το θυμό μου μόνο στο τουίτερ.

Όμως διάβασα ότι "αναβαθμίζεται" το υπουργείο. Μήπως θυμάστε πότε αναβαθμίστηκε ξανά υπουργείο; Λίγο πριν εκπαραθυρωθεί άλλος ένας Γιάννης, με ένα ν, όμως: ο Βαρουφάκης. Όταν, δηλαδή, το απαίτησαν οι τοκογλύφοι, οι οποίοι ετοίμαζαν το 3ο μνημόνιο και δεν ήθελαν θλιμμένους στη γιορτή τους (για να παραφράσω τον Αγγελάκα).

Μήπως και τώρα φοβούνται ότι ο Μουζάλας -που δεν είναι πολιτικός και δεν λέει ψευτιές- θα αρχίσει να εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για τη ντροπιαστική συμφωνία που "πέτυχε" ο Αλέξης;

Σαν ανόητοι "Μενουμευρώπηδες", δεν θέλαμε να βγούμε από το ευρώ και την ΕΕ το 2010 ούτε το 2012 ούτε το 2015. Τότε που μπορούσαμε να βάλουμε το καπελάκι μας και να φύγουμε, φτωχοί μα αξιοπρεπείς. Τελευταία μας ευκαιρία, τα ξημερώματα της 13ης Ιουλίου, όταν ο Αλέξης δεν θέλησε να γίνει "ήρωας για μια μέρα", όπως μας εξήγησε σεμνά.

Μιχάλης Κουντούρης, φυσικά.
Και τώρα, φίλοι μου, μας βγάζουν σιγά σιγά από τη ευρωσυμμορία, σπρώχνοντάς μας προς την Ασία. Κρατάμε ακόμα το νόμισμα -που πολύ γρήγορα θα ονομαστεί "ελληνικό ευρώ"- κρατάμε το εξωφρενικό χρέος μας, καθώς και χιλιάδες φουκαράδες, που θα έρθουν να πεθάνουν εδώ μαζί μας.
Α, ναι, και την εγκληματική συμμορία, της οποίας η δίκη δεν προχωράει, με αποτέλεσμα να αποφυλακιστεί ο -καθ' ομολογία του- δολοφόνος του Παύλου Φύσσα!
Εκείνα που ίσως δεν θα κρατήσουμε για πολύ, είναι κάποια νησιά μας, τα οποία ήδη αμφισβητεί ο Ερντογάν με την πλήρη στήρικη του ΝΑΤΟ, και τα οποία θα καταντήσουν "ένα πεδίο βολής φτηνό / που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι".

"Συμμαχικά πτερύγια" του Κώστα Γρηγοριάδη
Ήδη οι αφίξεις προσφύγων από απέναντι αυξάνονται, λόγω καλοκαιρίας. Δεκάρα τσακιστή δεν έχουμε πάρει από την ΕΕ, για να τους φροντίσουμε. Φταίει ο Δραγασάκης, λένε κάποιοι. Εντύπωση θα μου έκανε εάν παίρναμε. Ούτε αξιολόγηση πήραμε, παρά τις επικύψεις.
Η Αυστρία απαιτεί να κλείσει και ο δρόμος των ανατολικών Βαλκανίων. Για μια ακόμα φορά, οι διακινητές θα αναγκαστούν να αλλάξουν ρότα, διότι τα κακά νέα μαθαίνονται γρήγορα. Θα στραφούν προς την Ιταλία.
Ίσως εδώ πλέον να έρχονται μόνο οι φτωχότεροι. Οι καμένοι. Ελπίζοντας πως ίσως... κάποτε... σε μιαν άλλη ζωή. Όπως κι εμείς, άλλωστε.

1 σχόλιο:

Mia Petra είπε...

Κι έπειτα ήρθε το τρομοκρατικό χτύπημα στο Βέλγιο...