Πεθαίνοντας στο Τζάντε

Ήταν μόλις 19 χρονών και σπούδαζε ξενοδοχοϋπάλληλος. Την έφερε από τη σπαρασσόμενη πατρίδα της κάποιο δουλεμπορικό γραφείο, με πρόσχημα την πρακτική άσκηση. Την ανάγκαζαν να δουλεύει ως καμαριέρα 12-13 ώρες τη μέρα, χωρίς ρεπό. Επισήμως, οι συμβάσεις είναι για 600 ευρώ, λέει το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ζακύνθου, αλλά μόλις τα μισά καταλήγουν στην τσέπη των νεαρών σκλάβων. Τα υπόλοιπα τα καρπώνεται ο μεσάζων.

http://www.efsyn.gr/arthro/oi-filoi-tis-fysis-katadikazoyn-thanato-tis-19hronis-sti-zakyntho

Δούλεψε -με την αληθινή έννοια της λέξης- δύο μήνες στο ξενοδοχείο του Louis Zante Hotel (Λαγανάς Ζακύνθου). Χωρίς ανάπαυλα. Κατέρρευσε. Θα επιστρέψει στην Ουκρανία μέσα σε φέρετρο.
Άλλος ένας νέος άνθρωπος, θύμα της οδηγίας Μπόλγκενστάιν, που ορίζει πως, αν κάνεις internship (μαθητεία, στα ελληνικά) σε άλλη χώρα της Ευρώπης, θα αμείβεσαι με μισθό της πατρίδας σου!

Αυτής της Ευρώπης που βιώσαμε κι εμείς τους τελευταίους μήνες. Που αλέθει ζωές, για να βγάλει υπερκέρδη για τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους, τους κερδοσκόπους. Που αντί για tanks, επιτίθεται με banks.

Εμείς οι πολυλογάδες χρήστες του διαδικτύου, ας κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή για το νεκρό κορίτσι που ονειρευόταν μια θέση στον ήλιο, μα δεν πρόλαβε ούτε να ζήσει τα νιάτα της. 
Σταματήστε να θορυβείτε, εσείς οι Πανούσηδες κι οι Θηβαίοι βολεμένοι. Δεν γυρίζει η πλάση γύρω από τις συνοφρυωμένες σας φάτσες. Δεν μας νοιάζουν οι σκουριασμένες σας απόψεις.
Απόψε χρωστάμε ένα δάκρυ σε όλα αυτά τα παιδιά που βασανίζονται χωρίς ελπίδα. Δικά μας και ξένα.

Υ.Γ. Άκουσα για το θάνατο του κοριτσιού στο βραδινό μαγκαζίνο του Κόκκινου χθες βράδυ, και διάβασα σήμερα το άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών. Σε αντίθεση με τα βοθροκάναλα και τις παλιοφυλλάδες, τα δύο αυτά μέσα δείχνουν πάντα ενδιαφέρον για τους απλούς ανθρώπους και τα βάσανά τους. Ας τα βοηθήσουμε να επιβιώσουν. Και τα δύο.