Τρίτη 2 Ιουνίου 2015

"Μανταρίνια": ένα γεωργιανό διαμάντι

Εσθονικά χωριά ιδρύθηκαν στην Αμπχαζία στις αρχές του 20ού αιώνα. Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και τις συγκρούσεις που ακολούθησαν, οι Εσθονοί επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους.
Σε ένα τέτοιο χωριό, το 1992 απομένουν μόνο δύο άνθρωποι: ο Ίβο, ένας ψηλός, επιβλητικός ηλικιωμένος, κι ο Μάργκους, ένας μεσήλικας που βιάζεται να πουλήσει τα μανταρίνια του, για να βγάλει εισιτήριο για Εσθονία, καθώς ο πόλεμος πλησιάζει.


Μετά τη μάχη μεταξύ τριών Γεωργιανών και δύο Τσετσένων (μισθοφόρων των Αμπχάζιων), οι δύο φίλοι μεταφέρουν τα πτώματα για ταφή και ανακαλύπτουν ότι ένας από κάθε ομάδα είναι ζωντανός. Τους περιθάλπουν, με τη βοήθεια ενός συμπατριώτη τους γιατρού, προσπαθώντας ταυτόχρονα να εμποδίσουν την αλληλοσφαγή τους.

Χθες είδα μια από τις ωραιότερες αντιπολεμικές ταινίες που έχουν γυριστεί: Τα Μανταρίνια του  γεωργιανού Ζάζα Ουρασάντζε.
Με ελάχιστα μέσα, σε υπέροχα μελαγχολικά τοπία, με θαυμάσιους ηθοποιούς και γλυκόπικρο τέλος. Δικαίως είναι υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.

ο χάρτης είναι από http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=23/9/2012&id=14203&pageNo=23

Αναζητήστε την τώρα, που η Υπερκαυκασία βράζει ξανά. Τη φωτιά συνδαυλίζουν ΗΠΑ και ΕΕ. Δυστυχώς, η συνεχής ενασχόλησή μας με το Γιούρογκρουπ και τους λακέδες των κερδοσκόπων, μας εμποδίζει να δούμε τι γίνεται στον υπόλοιπο πλανήτη και φυσικά πόσο αυτές οι αναταράξεις μας αφορούν. 

4 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Τα γεράκια μοιράζουν θλίψη και θάνατο ΠΑΝΤΟΥ!

Λωτοφάγος είπε...

@ Δυστυχώς. Κι οι λαοί παραμένουν πάντα θύματα, Ιχνηλάτη.

Mia Petra είπε...

Α, τώρα που σε διάβασα, θέλω ακόμα πιο πολύ να τη δω αυτή την ταινία. Καλό μήνα είπαμε; :)

Λωτοφάγος είπε...

@ Δεν θυμάμαι, Πέτρα μου. Ωστόσο, "μια καλομήνα είν' αυτή, πες την κι ας πέσει κάτω". :)))