Ας δουλέψουν, λοιπόν, εθελοντικά φέτος οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί. Χωρίς μισθό και χωρίς ασφάλιση. Θα πάρουν κάποια μόρια μπόνους. Κι αν του χρόνου, του παραχρόνου ή σε δέκα χρόνια από σήμερα -με τη βοήθεια της Παναγιάς!- γίνουν διορισμοί, θα έχουν αυξημένες πιθανότητες να βρουν μια θεσούλα.
And the Oscar goes to........ Lover-dos!
Τον φαντάζομαι αραχτό μπροστά στο τζάκι πολυτελούς κατοικίας, να πίνει το ουισκάκι του, να καπνίζει την πουράκλα του -σαν γνήσιος πασόκος- και να κατεβάζει τις φαεινές του ιδέες. Για αυτούς τους ηλίθιους που κάποτε τον έφερναν πρώτο σε ψήφους στη Β΄Αθήνας.
Του χρόνου, κ. Λοβέρδε μας, -πάντα με τη βοήθεια της Παναγιάς- προτείνω να δουλεύουν πληρώνοντας οι ίδιοι το Υπουργείο. Αυτό γίνεται ήδη στην Αγγλία: όσοι πτυχιούχοι θέλουν να κάνουν την πρακτική τους σε εταιρείες, τις πληρώνουν!
Πολύ φοβάμαι πως θα βρεθούν καθηγητές που θα δεχτούν να δουλέψουν αμισθί. Η απόγνωση, η ανεργία, η άγρια εκμετάλλευση από τους φροντιστηριάρχες έχουν ήδη προλειάνει το έδαφος. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει αυτούς τους ανθρώπους;
Ξέρετε πόσοι εργάζονται απλήρωτοι επί μήνες, πόσοι χτυπάνε δωδεκάωρα και υπογράφουν για τετράωρα, πόσοι δέχονται να τους τρώνε τα ένσημα και τα μεροκάματα, πόσοι είναι ανύπαρκτοι για το κράτος, αφού δεν δηλώνονται;
Κανείς δεν ξέρει. Και ελάχιστοι θα το ομολογήσουν. Δυστυχώς, καθένας μας γλείφει μόνος τις πληγές του.
And the Oscar goes to........ Lover-dos!
Τον φαντάζομαι αραχτό μπροστά στο τζάκι πολυτελούς κατοικίας, να πίνει το ουισκάκι του, να καπνίζει την πουράκλα του -σαν γνήσιος πασόκος- και να κατεβάζει τις φαεινές του ιδέες. Για αυτούς τους ηλίθιους που κάποτε τον έφερναν πρώτο σε ψήφους στη Β΄Αθήνας.
Του χρόνου, κ. Λοβέρδε μας, -πάντα με τη βοήθεια της Παναγιάς- προτείνω να δουλεύουν πληρώνοντας οι ίδιοι το Υπουργείο. Αυτό γίνεται ήδη στην Αγγλία: όσοι πτυχιούχοι θέλουν να κάνουν την πρακτική τους σε εταιρείες, τις πληρώνουν!
Πολύ φοβάμαι πως θα βρεθούν καθηγητές που θα δεχτούν να δουλέψουν αμισθί. Η απόγνωση, η ανεργία, η άγρια εκμετάλλευση από τους φροντιστηριάρχες έχουν ήδη προλειάνει το έδαφος. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει αυτούς τους ανθρώπους;
Ξέρετε πόσοι εργάζονται απλήρωτοι επί μήνες, πόσοι χτυπάνε δωδεκάωρα και υπογράφουν για τετράωρα, πόσοι δέχονται να τους τρώνε τα ένσημα και τα μεροκάματα, πόσοι είναι ανύπαρκτοι για το κράτος, αφού δεν δηλώνονται;
Κανείς δεν ξέρει. Και ελάχιστοι θα το ομολογήσουν. Δυστυχώς, καθένας μας γλείφει μόνος τις πληγές του.
 |
| Ακριβώς, Στάθη! |
4 σχόλια:
Λωτό, δεν είναι όπως στις άλλες δουλειές. Αυτοί θα πάνε επαρχία. Δηλαδή θα βάλουν από την τσέπη τους νοίκια, οδοιπορικά, τηλέφωνα, ΔΕΗ; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Βασικά πρέπει να είσαι πλούσιος για να ανταποκριθείς σε αυτό το κάλεσμα, πρέπει να σου περισσεύουν! Και σήμερα οι καιροί έχουν αλλάξει, δεν περισσεύει μία.
Αν πω ότι θα διαφωνήσω με αυτό το ¨ποιος μπορεί να κατηγορήσει αυτούς τους ανθρώπους;¨ που λες, δεν ξέρω αν θα έχω δίκιο. Ξέρω όμως τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στη θέση του όποιου αδιόριστου.
Θα έφτυνα κι αυτόν και την πρότασή του για να διατηρήσω τουλάχιστον την αξιοπρέπειά μου.
Κι αν αυτό φαντάζει κάπως ¨λεβέντικο¨, επειδή είμαι έξω από το χορό, σε βεβαιώνω πως το έχω κάνει πολλές φορές στη ζωή μου σε ανάλογες καταστάσεις.
@ Δηλαδή και στην πόλη σου να μείνεις, είναι λογικό να μην πληρώνεσαι, Κερασιά; Μπορείς να μετακινείσαι, να πληρώνεις τους λογαριασμούς σου, να ταΐζεις άλλα μέλη της οικογένειας, πιθανόν άνεργα, κλπ;
Από όποια πλευρά κι αν το δεις, είναι μια ιδέα αντάξια της μακράς λαμογίστικης παράδοσης του ΠΑΣΟΚ!
@ Ίσως δεν ήμουν σαφής, Κουκλίτη. Δεν μίλησα για γλειψιματίες, βύσματα κλπ. Μιλώ για ανέργους, που πιθανόν να έχουν κι άλλους ανέργους στην οικογένεια ή που επιβιώνουν από τη σύνταξη του παππού. Ή μπορεί και να έχουν οι ίδιοι παιδιά.
Κι εγώ αντιστάθηκα στο ρουσφέτι. Εδώ, όμως, μιλάμε για άλλες καταστάσεις. Και για αναλγησία που σκοτώνει τα πάντα και τους πάντες.
Δημοσίευση σχολίου