Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Εσείς τρώτε πλαστικό;

Μην βιαστείτε να απαντήσετε αρνητικά, διότι όσα δεν βλέπουμε δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.

Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή: πριν από μερικά χρόνια, οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ συμφώνησαν να μην χρεώνουν τις σακούλες -κάτι που θα ανάγκαζε τους Έλληνες να τιθασσεύσουν τη σακουλολαγνεία τους, αν κρίνω από την τακτική του Lidl- αλλά να χρησιμοποιούν βιοδιασπώμενες.
Αρχικά ισχυρίστηκαν πως θα κατασκευάζονται από πατάτες ή κάτι τέτοιο και πως θα έχουν ημερομηνία λήξης. Αν, λοιπόν, τις πάρει ο αέρας, μικρό το κακό. Σε μερικούς μήνες θα έχουν γίνει σποδός αναμνήσεων.
Χαζοχαρήκαμε. Πάντα πρωτοπόροι οι Έλληνες! Όταν εμείς φτιάχναμε σακούλες, οι άλλοι ζούσαν στα δέντρα.
Άλλωστε, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, "το 97% ανησυχεί για το περιβάλλον". Ένα ανθυποείδος αν χαθεί από το ζωικό ή φυτικό βασίλειο, οι Έλληνες χάνουν τον ύπνο τους!
Είναι όπως οι άλλες δημοσκοπήσεις, που μας θέλουν τον πιο σεξουαλικά δραστήριο λαό της ΕΕ.
(Για αυτήν ειδικά τη δημοσκόπηση, ένας φίλος μου ρώτησε, "Σεξ μόνοι ή με παρέα;", ενώ ένας άλλος σχολίασε, "Ας ρωτήσουν τις γυναίκες και θα δούμε τι ποσοστά θα βγάλουν"!)

Λέγαμε, όμως, για τις "βιοδιασπώμενες" σακούλες. που μας απάλλαξαν από τις τύψεις. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο του Τάσου Σαραντή στην Εφ.Συν., ούτε βιοδιασπώνται ούτε ανακυκλώνονται. Αντίθετα, εξαιτίας του χημικού καταλύτη που περιέχουν, διασπώνται γρήγορα σε μικρά κομμάτια και μετά σε ίνες.
Τις ίνες αυτές, όταν καταλήγουν στη θάλασσα τις τρώνε τα ψάρια, ενώ όταν παραμένουν στη στεριά τις τρώνε τα ζώα. Εν ολίγοις, τα κομματάκια αυτά, τα επονομαζόμενα και "μικροπλαστικά", φτάνουν με διάφορους τρόπους στο πιάτο και στο στομάχι μας.

EUROKINISSI/ ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος τόνισε στον δημοσιογράφο ότι τα σκουπίδια που συσσωρεύονται στις ακτές όλο το καλοκαίρι δεν μαζεύονται από τους δήμους. Μεγάλο μέρος από αυτά θα καταλήξει στη θάλασσα και τα υπόλοιπα θα μαζευτούν από κάποιες ομάδες ή κανάλια την άνοιξη, στο πλαίσιο της... "περιβαλλοντικής τους δράσης", για να γίνει και λίγο μπούγιο.

Τι γίνονται αυτά που καταλήγουν στη θάλασσα; Πλωτά νησιά. Οι λεγόμενες "δίνες σκουπιδιών". Αποτελούνται από κάθε είδους πλαστικό και υπάρχουν σε όλους τους μεγάλους ωκεανούς. Η δίνη του Ειρηνικού ανακαλύφθηκε από έναν ναυτικό το 1999. Η μεγαλύτερη βρίσκεται στον Βόρειο Ατλαντικό (ΗΠΑ, Καναδάς, Μεξικό και Ευρώπη) και σχηματίζει μια νέα ήπειρο. 
Η δίνη του Ινδικού Ωκεανού εντοπίστηκε το 2010 από ένα πλοίο, έχει εμβαδόν... 5 εκατομμυρίων τετρ χλμ και ολοκληρώνει τη διαδρομή Αυστραλία-Αφρική-Αυστραλία κάθε έξι χρόνια!


Πέρυσι το καλοκαίρι, γράφει ο Τ. Σαραντής σε παλαιότερο άρθρο του, εντοπίστηκαν στον Ειρηνικό επιπλέοντες τηλεφωνικοί θάλαμοι και άλλα συντρίμια από τον σεισμό του 2011 στην Ιαπωνία και το τσουνάμι που ακολούθησε!
Όταν τον Μάρτιο διεξάγονταν έρευνες για να βρεθεί το μοιραίο Μπόιγκ της Malaysia Airlines -αν θυμάστε, οι επιβαίνοντες, το επόμενο αεροπλάνο, η άτυχη εταιρεία και οι εργαζόμενοί της θυσιάστηκαν στο βωμό των μεγάλων συμφερόντων- συχνά κυκλοφορούσε φήμη περί συντριμιών, για να διαψευστεί σχεδόν αμέσως, επειδή επρόκειτο για δίνες σκουπιδιών.

Τι μπορούμε να κάνουμε;
Να αποτοξινωθούμε από τη μανία μας για σακούλες,
να τις ρίχνουμε για ανακύκλωση στους μπλε κάδους,
να ενημερωθούμε γενικώς για την ανακύκλωση και
να μην το παίζουμε, "έλα, μωρέ, εδώ δεν έχουμε να φάμε, με τα σκουπίδια θα ασχολούμαστε;"
Η κρίση θα λήξει κάποτε, με κάποιον τρόπο. Η Γη θα ζήσει πολύ περισσότερο και μαζί της θα θέλουν να ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας. 
Εκείνο που με παρηγορεί είναι πως, για την ώρα, η περιφερειάρχισσα Ρένα Δούρου δείχνει αποφασισμένη να τηρήσει την προεκλογική της δέσμευση: ότι θα ακυρώσει όλες τις συμφωνίες Σγουρού - εργολάβων για τα εργοστάσια καύσης των σκουπιδιών.

Σχετικά με τις συμφωνίες του Σγουρού είχα γράψει εδώ πέρυσι τον Ιούνιο, με αφορμή ένα ντοκιμαντέρ του Άρη Χατζηστεφάνου.

4 σχόλια:

KOYKLITIS είπε...

Ότι και να κάνουμε μας την έχουν στημένη και το πλαστικό στη διατροφή δεν το γλυτώνουμε με τίποτα.
Αυτό βέβαια μας υποχρεώνει ακόμα περισσότερο στο να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε οι συνέπειες από τη ρύπανση να είναι όσο γίνεται μικρότερες.
Όσο για τη Ρένα μας μέχρι στιγμής τα πάει περίφημα και μακάρι να συνεχίσει έτσι.
Ίδωμεν...

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Δεν προκαλεί εντύπωση η ρύπανση σε μια κοινωνία ποικιλοτρόπως μολυσμένη.

Λωτοφάγος είπε...

@ Όπως έλεγαν κι οι Αρχαίοι, φίλε Κουκλίτη, συν Αθηνά και χείρα κίνει. Αν ξεφύγουμε από τη λογική της ανάθεσης, θα έχουμε κάνει το μισό δρόμο.
Καλό σου βράδυ.

Λωτοφάγος είπε...

@ Το κακό είναι πως έχουμε μόνο έναν πλανήτη, φίλε Ιχνηλάτη.
Καλό σου βράδυ.