Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Πάτρας απάλλαξε τον επιχειρηματία της Μανωλάδας Βαγγελάτο και τον έναν από τους επιστάτες του από την κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων!
(Προφανώς τους έβρισκαν στο δρόμο και τους έδιναν άσυλο)
Οι άλλοι δύο κουμπουροφόροι επιστάτες κρίθηκαν ένοχοι για σωματικές βλάβες, αλλά με μικρές ποινές που έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα, οπότε αφέθηκαν ελεύθεροι μόλις άσκησαν έφεση.
Μιλώ φυσικά για την υπόθεση "Ματωμένες φράουλες" της περσινής άνοιξης, που αφορούσε τραυματισμό 28 μεταναστών εργατών, οι οποίοι απλώς ζητούσαν τα δεδουλευμένα τους. Υπενθυμίζω ότι αυτή η υπόθεση ευαισθητοποίησε πολλούς πολίτες, που έκαναν μποϊκοτάζ στις φράουλες, με αποτέλεσμα να μην βρίσκεις στη αγορά φράουλες Μανωλάδας. Είχαν απλώς μετονομαστεί σε... Ηλείας.
Χθες η εισαγγελέας Διονυσία Παπαδοπούλου είχε ζητήσει την ενοχή όλων των κατηγορουμένων.
Ο δικηγόρος των εργατών δήλωσε σήμερα πως ντρέπεται που είναι Έλληνας. Είμαστε κι άλλοι που ντρεπόμαστε. Διότι όλο και πιο συχνά η Δικαιοσύνη αποδεικνύεται πως δεν είναι τυφλή, αλλά τυφλωμένη από ρατσισμό ή χρηματισμό.
Στο αρχείο μπήκε και η υπόθεση του πνιγμού οκτώ παιδιών και τριών γυναικών από το Αφγανιστάν στο Φαρμακονήσι. Δεν προκύπτουν ευθύνες για το Λιμενικό, παρά τις καταγγελίες των διασωθέντων.
Αντίθετα, στη Θεσσαλονίκη σήμερα, το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση των πρώην εργοδοτών να επιστρέψουν στη ΒΙΟΜΕ.
Θα υπενθυμίσω με δυο λόγια την ιστορία: τον Μάιο του 2011, η διοίκηση της ΒΙΟΜΕ (θυγατρικής της Φιλκεράμ Τζόνσον) εγκαταλείπει το εργοστάσιο, ενώ οι εργαζόμενοι ήταν ήδη απλήρωτοι για πολλούς μήνες. Δεδομένης της τεράστιας ανεργίας στη βόρεια Ελλάδα, κάποιοι εργαζόμενοι αποφάσισαν να επαναλειτουργήσουν το εργοστάσιο τον Φεβρουάριο του 2013 και να αποφασίζουν τα βήματά τους με καθημερινές συνελεύσεις. Τα χημικά προϊόντα έδωσαν τη θέση τους σε οικολογικά απορρυπαντικά, αλλά στην Ελλάδα δεν υπάρχει το νομικό πλαίσιο που θα επέτρεπε τις πωλήσεις. Μέχρι να βγει η απόφαση, διέθεταν τα προϊόντα τους σε αλληλέγγυους συνεταιρισμούς (βλ. εδώ) Για τις εξαγωγές, θα πρέπει να περιμένουν μέχρι τον Οκτώβριο, οπότε ελπίζουν να επιτραπεί η αυτοδιαχείριση -απόφαση πραγματικά ρηξικέλευθη.
Μόλις η τέως διοίκηση είδε πως η υπόθεση είχε ψωμί, προσέφυγε στα δικαστήρια, ζητώντας πίσω το εργοστάσιο. Αυτή η απαίτηση απορρίφθηκε σήμερα.
Επίσης ανατέθηκε σε εκπρόσωπο των εργαζομένων και δύο μέλη του πρωτοδικείου να συνάπτουν δικαιοπραξίες επωφελείς, να αναδιοργανώσουν το εργοστάσιο και να κάνουν οικονομικό έλεγχο στα πεπραγμένα της τέως διοίκησης. Η θητεία τους θα είναι πεντάμηνη.
Σε αυτή την περίπτωση, η ελληνική Δικαιοσύνη έχει ανοιχτά και τα μάτια και το μυαλό!
(Προφανώς τους έβρισκαν στο δρόμο και τους έδιναν άσυλο)
Οι άλλοι δύο κουμπουροφόροι επιστάτες κρίθηκαν ένοχοι για σωματικές βλάβες, αλλά με μικρές ποινές που έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα, οπότε αφέθηκαν ελεύθεροι μόλις άσκησαν έφεση.
Μιλώ φυσικά για την υπόθεση "Ματωμένες φράουλες" της περσινής άνοιξης, που αφορούσε τραυματισμό 28 μεταναστών εργατών, οι οποίοι απλώς ζητούσαν τα δεδουλευμένα τους. Υπενθυμίζω ότι αυτή η υπόθεση ευαισθητοποίησε πολλούς πολίτες, που έκαναν μποϊκοτάζ στις φράουλες, με αποτέλεσμα να μην βρίσκεις στη αγορά φράουλες Μανωλάδας. Είχαν απλώς μετονομαστεί σε... Ηλείας.
Χθες η εισαγγελέας Διονυσία Παπαδοπούλου είχε ζητήσει την ενοχή όλων των κατηγορουμένων.
Ο δικηγόρος των εργατών δήλωσε σήμερα πως ντρέπεται που είναι Έλληνας. Είμαστε κι άλλοι που ντρεπόμαστε. Διότι όλο και πιο συχνά η Δικαιοσύνη αποδεικνύεται πως δεν είναι τυφλή, αλλά τυφλωμένη από ρατσισμό ή χρηματισμό.
Στο αρχείο μπήκε και η υπόθεση του πνιγμού οκτώ παιδιών και τριών γυναικών από το Αφγανιστάν στο Φαρμακονήσι. Δεν προκύπτουν ευθύνες για το Λιμενικό, παρά τις καταγγελίες των διασωθέντων.
Αντίθετα, στη Θεσσαλονίκη σήμερα, το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση των πρώην εργοδοτών να επιστρέψουν στη ΒΙΟΜΕ.
 |
| από το δικό τους http://biom-metal.blogspot.gr/ |
Θα υπενθυμίσω με δυο λόγια την ιστορία: τον Μάιο του 2011, η διοίκηση της ΒΙΟΜΕ (θυγατρικής της Φιλκεράμ Τζόνσον) εγκαταλείπει το εργοστάσιο, ενώ οι εργαζόμενοι ήταν ήδη απλήρωτοι για πολλούς μήνες. Δεδομένης της τεράστιας ανεργίας στη βόρεια Ελλάδα, κάποιοι εργαζόμενοι αποφάσισαν να επαναλειτουργήσουν το εργοστάσιο τον Φεβρουάριο του 2013 και να αποφασίζουν τα βήματά τους με καθημερινές συνελεύσεις. Τα χημικά προϊόντα έδωσαν τη θέση τους σε οικολογικά απορρυπαντικά, αλλά στην Ελλάδα δεν υπάρχει το νομικό πλαίσιο που θα επέτρεπε τις πωλήσεις. Μέχρι να βγει η απόφαση, διέθεταν τα προϊόντα τους σε αλληλέγγυους συνεταιρισμούς (βλ. εδώ) Για τις εξαγωγές, θα πρέπει να περιμένουν μέχρι τον Οκτώβριο, οπότε ελπίζουν να επιτραπεί η αυτοδιαχείριση -απόφαση πραγματικά ρηξικέλευθη.
Μόλις η τέως διοίκηση είδε πως η υπόθεση είχε ψωμί, προσέφυγε στα δικαστήρια, ζητώντας πίσω το εργοστάσιο. Αυτή η απαίτηση απορρίφθηκε σήμερα.
Επίσης ανατέθηκε σε εκπρόσωπο των εργαζομένων και δύο μέλη του πρωτοδικείου να συνάπτουν δικαιοπραξίες επωφελείς, να αναδιοργανώσουν το εργοστάσιο και να κάνουν οικονομικό έλεγχο στα πεπραγμένα της τέως διοίκησης. Η θητεία τους θα είναι πεντάμηνη.
Σε αυτή την περίπτωση, η ελληνική Δικαιοσύνη έχει ανοιχτά και τα μάτια και το μυαλό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου