8 Μαρτίου 1857: οι εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία διαδηλώνουν στη Νέα Υόρκη, ζητώντας καλύτερες συνθήκες δουλειάς και καλύτερη αμοιβή.
120 χρόνια μετά, το 1977, ο ΟΗΕ καθιερώνει την 8η Μαρτίου ως Παγκόσμια Μέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας
Σήμερα, 157 χρόνια μετά την πρώτη διαδήλωση και 37 μετά την καθιέρωση, τι έχει αλλάξει;
Πολλά. Είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο.
Πάνω από όλα, όμως, η Μέρα της Γυναίκας έχει πλήρως εμπορευματοποιηθεί. Όπως τόσα άλλα.
Σε πολλές χώρες, οι γυναίκες κατέκτησαν θέσεις και αξιώματα που κάποτε ήταν αδιανόητα. Εκλέγουν και εκλέγονται. Ταξίδεψαν στο Διάστημα. Σπουδάζουν ό,τι θέλουν και μπορούν πλέον να ζουν μόνες, χωρίς να χαρακτηρίζονται πόρνες.
Την ίδια στιγμή, στην Κίνα θανατώνονται θηλυκά βρέφη επειδή οι γονείς θέλουν το μοναδικό τους παιδί να είναι αγόρι. Ενώ στην Ινδία, θανατώνονται και θηλυκά βρέφη και νεαρές κοπέλες μετά τον γάμο τους. Και στις δύο χώρες, το "δεύτερο φύλο" αρχίζει να σπανίζει!
Οι μεγαλύτεροι εχθροί των γυναικών, όμως, δεν έχουν ηττηθεί ακόμα. Και αυτοί είναι ο πόλεμος, η ανεργία και η θρησκεία. Ενίοτε και οι άλλες γυναίκες. Εξηγούμαι:
Ενώ στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι άφησαν χώρο για τη γυναικεία εργασία, στην Ασία και την Αφρική οι πολεμικές συγκρούσεις επιδεινώνουν τη θέση των γυναικών και τις εξαναγκάζουν να κλειστούν σπίτι ή να καταφύγουν σε άλλες χώρες. Ταυτόχρονα, όμως, χάνουν και τα ελάχιστα δικαιώματα που είχαν κερδίσει με κόπο. Ήδη στην αυγή του 21ου αιώνα, το Αφγανιστάν επέστρεψε στον Μεσαίωνα, ενώ στο Ιράκ και στην Παλαιστίνη οι γυναίκες αναγκάστηκαν να κρυφτούν πίσω από τσαντόρ και μαντίλες. Το ίδιο έγινε αργότερα στην Αίγυπτο και τη Λιβύη.
Στην υποσαχάρια Αφρική, οι γυναίκες βρίσκονται πάντα ανάμεσα στις αντιμαχόμενες πλευρές και υποφέρουν από πείνα, αρρώστιες και βιασμούς. Κορίτσια εξαναγκάζονται να παντρευτούν τους βιαστές τους ή πολύ μεγαλύτερους άντρες.
Στη Συρία, προσφυγικές οικογένειες "νοικιάζουν" έφηβες σε πλούσιους Άραβες, οι οποίοι λίγο μετά τις επιστρέφουν, για να νοικιαστούν ξανά και ξανά.
Οι θρησκείες ανέκαθεν προσπαθούσαν να κρατούν τις γυναίκες υποταγμένες, πείθοντάς τις ότι είναι βδελυρές, αμαρτωλές και άβουλες. Αυτό εξυπηρετεί την εκάστοτε εξουσία, διότι η υποταγή και η θρησκοληψία περνάει και στις επόμενες γενιές μέσω της ανατροφής, με αποτέλεσμα να είναι ευκολότερη η χειραγώγησή τους. Ταυτόχρονα μετατρέπουν το σεξ σε ταμπού, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση στους ανθρώπους, αφού η χαρά της ζωής θεωρείται αμαρτία.
Στη Σαουδική Αραβία, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να οδηγούν. Στο Αφγανιστάν να πηγαίνουν σχολείο. Στις χριστιανικές χώρες να μπαίνουν στο ιερατείο.
Σε κάποιες αφρικανικές χώρες, όπου το AIDS θερίζει, οι μάγοι έχουν πείσει τους οροθετικούς ότι θα θεραπευτούν αν παντρευτούν παρθένες! Στο μεταξύ, η κλειτοριδεκτομή είναι ένα διαρκές έγκλημα, που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται και στην Ευρώπη, από οικογένειες μεταναστών.
Απεναντίας, στη Δύση, η προπαγάνδα είναι πιο σοφιστικέ και ύπουλη. Όταν η ανεργία αυξάνεται, τα ΜΜΕ πείθουν τις γυναίκες ότι η θέση τους είναι στο σπίτι, για να μεγαλώνουν τα παιδιά και να φροντίζουν τους γέρους. Έτσι απαλλάσσουν και το κράτος από την υποχρέωση των κοινωνικών παροχών.
Οι νομείς της εξουσίας χρησιμοποιούν διάφορους τρόπους, για να τους σπάνε το ηθικό:
Στην Ελλάδα, ο Ανδρέας Λοβέρδος διαπόμπευσε οροθετικές γυναίκες ως πόρνες, για να τρομάξει τους, ούτως ή άλλως, φοβικούς νοικοκυραίους.
Γυναίκες, ει δυνατόν επιτυχημένες στον τομέα τους, είναι τα πιο προσφιλή θύματα του ιντερνετικού κανιβαλισμού, στον οποίο επιδίδονται εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Ο Μαριάνο Ραχόι στην Ισπανία πέρασε νόμο που απαγορεύει την άμβλωση, σε μια χώρα που νομιμοποίησε τον γάμο ομοφυλόφιλων ζευγαριών! Εδώ ισχύει το ρηθέν, "ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω".
Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια παρατηρώ ότι το Χόλιγουντ περνάει στις γυναίκες την πεποίθηση ότι πρέπει να διεκδικήσουν το αρσενικό με κάθε τρόπο, προκειμένου να πετύχουν την πολυπόθητη πρόταση γάμου, την οποία και αποδέχονται με τσιρίδες ενθουσιασμού! Στον αγώνα αυτόν, μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να νικήσουν τις αντίζηλες, οι οποίες έχουν ακριβώς το ίδιο ροζ όνειρο. Οι έννοιες φιλία και αλληλεγγύη είναι επικίνδυνες για την εξουσία.
Τις προάλλες έμαθα ότι γνωστός εκδοτικός οίκος θα τιμούσε σήμερα τις γυναίκες, μοιράζοντας δωρεάν βιβλία, τα οποία έχουν ως θέμα παθιασμένους έρωτες!
Αντίθετα, ελάχιστες κοπέλες θα έχουν την ευκαιρία να πληροφορηθούν ότι, σαν σήμερα, χιλιάδες ομόφυλές τους αγωνίστηκαν, κακοποιήθηκαν και δολοφονήθηκαν, για να μπορούν αυτές να ζουν πιο ελεύθερες.
120 χρόνια μετά, το 1977, ο ΟΗΕ καθιερώνει την 8η Μαρτίου ως Παγκόσμια Μέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας
Σήμερα, 157 χρόνια μετά την πρώτη διαδήλωση και 37 μετά την καθιέρωση, τι έχει αλλάξει;
Πολλά. Είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο.
Πάνω από όλα, όμως, η Μέρα της Γυναίκας έχει πλήρως εμπορευματοποιηθεί. Όπως τόσα άλλα.
Σε πολλές χώρες, οι γυναίκες κατέκτησαν θέσεις και αξιώματα που κάποτε ήταν αδιανόητα. Εκλέγουν και εκλέγονται. Ταξίδεψαν στο Διάστημα. Σπουδάζουν ό,τι θέλουν και μπορούν πλέον να ζουν μόνες, χωρίς να χαρακτηρίζονται πόρνες.
Την ίδια στιγμή, στην Κίνα θανατώνονται θηλυκά βρέφη επειδή οι γονείς θέλουν το μοναδικό τους παιδί να είναι αγόρι. Ενώ στην Ινδία, θανατώνονται και θηλυκά βρέφη και νεαρές κοπέλες μετά τον γάμο τους. Και στις δύο χώρες, το "δεύτερο φύλο" αρχίζει να σπανίζει!
Οι μεγαλύτεροι εχθροί των γυναικών, όμως, δεν έχουν ηττηθεί ακόμα. Και αυτοί είναι ο πόλεμος, η ανεργία και η θρησκεία. Ενίοτε και οι άλλες γυναίκες. Εξηγούμαι:
Ενώ στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι άφησαν χώρο για τη γυναικεία εργασία, στην Ασία και την Αφρική οι πολεμικές συγκρούσεις επιδεινώνουν τη θέση των γυναικών και τις εξαναγκάζουν να κλειστούν σπίτι ή να καταφύγουν σε άλλες χώρες. Ταυτόχρονα, όμως, χάνουν και τα ελάχιστα δικαιώματα που είχαν κερδίσει με κόπο. Ήδη στην αυγή του 21ου αιώνα, το Αφγανιστάν επέστρεψε στον Μεσαίωνα, ενώ στο Ιράκ και στην Παλαιστίνη οι γυναίκες αναγκάστηκαν να κρυφτούν πίσω από τσαντόρ και μαντίλες. Το ίδιο έγινε αργότερα στην Αίγυπτο και τη Λιβύη.
Στην υποσαχάρια Αφρική, οι γυναίκες βρίσκονται πάντα ανάμεσα στις αντιμαχόμενες πλευρές και υποφέρουν από πείνα, αρρώστιες και βιασμούς. Κορίτσια εξαναγκάζονται να παντρευτούν τους βιαστές τους ή πολύ μεγαλύτερους άντρες.
Στη Συρία, προσφυγικές οικογένειες "νοικιάζουν" έφηβες σε πλούσιους Άραβες, οι οποίοι λίγο μετά τις επιστρέφουν, για να νοικιαστούν ξανά και ξανά.
Οι θρησκείες ανέκαθεν προσπαθούσαν να κρατούν τις γυναίκες υποταγμένες, πείθοντάς τις ότι είναι βδελυρές, αμαρτωλές και άβουλες. Αυτό εξυπηρετεί την εκάστοτε εξουσία, διότι η υποταγή και η θρησκοληψία περνάει και στις επόμενες γενιές μέσω της ανατροφής, με αποτέλεσμα να είναι ευκολότερη η χειραγώγησή τους. Ταυτόχρονα μετατρέπουν το σεξ σε ταμπού, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση στους ανθρώπους, αφού η χαρά της ζωής θεωρείται αμαρτία.
Στη Σαουδική Αραβία, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να οδηγούν. Στο Αφγανιστάν να πηγαίνουν σχολείο. Στις χριστιανικές χώρες να μπαίνουν στο ιερατείο.
Σε κάποιες αφρικανικές χώρες, όπου το AIDS θερίζει, οι μάγοι έχουν πείσει τους οροθετικούς ότι θα θεραπευτούν αν παντρευτούν παρθένες! Στο μεταξύ, η κλειτοριδεκτομή είναι ένα διαρκές έγκλημα, που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται και στην Ευρώπη, από οικογένειες μεταναστών.
Απεναντίας, στη Δύση, η προπαγάνδα είναι πιο σοφιστικέ και ύπουλη. Όταν η ανεργία αυξάνεται, τα ΜΜΕ πείθουν τις γυναίκες ότι η θέση τους είναι στο σπίτι, για να μεγαλώνουν τα παιδιά και να φροντίζουν τους γέρους. Έτσι απαλλάσσουν και το κράτος από την υποχρέωση των κοινωνικών παροχών.
Οι νομείς της εξουσίας χρησιμοποιούν διάφορους τρόπους, για να τους σπάνε το ηθικό:
Στην Ελλάδα, ο Ανδρέας Λοβέρδος διαπόμπευσε οροθετικές γυναίκες ως πόρνες, για να τρομάξει τους, ούτως ή άλλως, φοβικούς νοικοκυραίους.
Γυναίκες, ει δυνατόν επιτυχημένες στον τομέα τους, είναι τα πιο προσφιλή θύματα του ιντερνετικού κανιβαλισμού, στον οποίο επιδίδονται εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Ο Μαριάνο Ραχόι στην Ισπανία πέρασε νόμο που απαγορεύει την άμβλωση, σε μια χώρα που νομιμοποίησε τον γάμο ομοφυλόφιλων ζευγαριών! Εδώ ισχύει το ρηθέν, "ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω".
 |
| Εμπορευματοποίηση του χειρίστου είδους |
Τις προάλλες έμαθα ότι γνωστός εκδοτικός οίκος θα τιμούσε σήμερα τις γυναίκες, μοιράζοντας δωρεάν βιβλία, τα οποία έχουν ως θέμα παθιασμένους έρωτες!
Αντίθετα, ελάχιστες κοπέλες θα έχουν την ευκαιρία να πληροφορηθούν ότι, σαν σήμερα, χιλιάδες ομόφυλές τους αγωνίστηκαν, κακοποιήθηκαν και δολοφονήθηκαν, για να μπορούν αυτές να ζουν πιο ελεύθερες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου